by Φιλονόη Πόντου
Πῆγα κι ἐγὼ σὲ μίαν παραλία νὰ ξαπλωθῶ, ὅπως ὅλοι οἱ Ἕλληνες.
Φυσικὰ ὁ …Μῆτσος βρῆκε πεδίον ἐλεύθερον… Εὐκαιρία νὰ ξεσπαθώσῃ. Εἶπε, εἶπε, εἶπε… Πηγαδάκια ἔφτιαχνε δεξιὰ κι ἀριστερὰ κι αὐτὸς ἔπαιζε τὸν ῥόλο τοῦ κουβᾶ.
Χωριστήκαμε τελικῶς σὲ δύο στρατόπεδα. Οἱ μισοί, ποὺ εἶτε εἴχαμε ζῶα, εἶτε τὰ συμπαθούσαμε, ὑποστηρίζαμε τὸ δικαίωμα τοῦ κάθε ἑνὸς νὰ ἔχῃ μαζύ του τὸ ζωάκι του, ἄν κι ἀναγνωρίζαμε τὴν ἰσχὺ τοῦ νόμου.
Οἱ ἄλλοι μισοί, οἱ ἀποστειρωμένοι, μόνον ποὺ μᾶς ἄκουγαν νὰ μιλᾶμε ἀνατρίχιαζαν. Κι ἐξακολουθούσαμε γιὰ ἀρκετὴ ὧρα, διότι τὰ στρατόπεδα δυνάμωναν ἀπὸ περαστικούς.
Πῆγα κι ἐγὼ σὲ μίαν παραλία νὰ ξαπλωθῶ, ὅπως ὅλοι οἱ Ἕλληνες.
Στὴν γνωστή μου παραλία… Σὲ αὐτὴν ποὺ πηγαίνω ἀπὸ τότε ποὺ θυμᾶμαι τὸν ἑαυτόν μου.
Λίγοι, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι γνωστοί. Τόσο ποὺ τώρα πιὰ εἴμαστε σὰν …οἰκογένεια.
Λίγοι, ἀλλὰ οἱ περισσότεροι γνωστοί. Τόσο ποὺ τώρα πιὰ εἴμαστε σὰν …οἰκογένεια.
Στὸ βάθος, ἕνα ζευγαράκι μὲ ἕναν σκύλο. Τὸν σκύλο τὸν εἶχαν δεμένο, τὸν εἶχαν δίπλα τους, τὸν εἶχαν πεντακάθαρο.
Τὸ σκυλὶ οὔτε ἐνοχλοῦσε οὔτε ἔδιδε δικαιώματα.
Ἔλα ὅμως ποὺ ὁ …Μῆτσος δὲν χρειαζόταν δικαιώματα… Εἶχε τὸν νόμο μὲ τὸ μέρος του. Κι ὁ νόμος ἀπαγορεύει νὰ ἐμφανίζονται τὰ σκυλιὰ στὶς παραλίες.
Τὸ σκυλὶ οὔτε ἐνοχλοῦσε οὔτε ἔδιδε δικαιώματα.
Ἔλα ὅμως ποὺ ὁ …Μῆτσος δὲν χρειαζόταν δικαιώματα… Εἶχε τὸν νόμο μὲ τὸ μέρος του. Κι ὁ νόμος ἀπαγορεύει νὰ ἐμφανίζονται τὰ σκυλιὰ στὶς παραλίες.
Ξεκινᾶ ὁ καυγὰς ὅταν ὁ σκύλος πάτησε τὰ πόδια του στὸ νερό. Ἄκουσα τὴν φασαρία ἀλλὰ δὲν ἤξερα μὲ ποίου τὸ μέρος νὰ πάω. Μὲ τὸ μέρος τοῦ νόμου, καὶ τὸν …Μῆτσο, ἤ μέ τό μέρος τῆς ἠθικῆς καί τόν νεαρό;
Γιὰ ἐμέναν, ὄχι γιὰ αὐτούς…
Γιὰ ἐμέναν, ὄχι γιὰ αὐτούς…
Εἶπε ὁ …Μῆτσος τὰ δικά του… Εἶπε κι ὁ νεαρὸς τὰ δικά του… Τῆς ἀνισοῤῥοπίας ἔγινε.
Κι ἐπάνω στὸν καυγά, ἕνας ἄλλος, ἄσχετος, περαστικός, φωνάζει στὸν …Μῆτσο: «Ῥέ, ἐὰν ἐσὺ μπῇς στὴν θάλασσα θὰ κατουρήσῃς. Ἐὰν μπῇ τὸ σκυλὶ δὲν θὰ κατουρήσῃ…»
Τί νά σᾶς περιγράφω τώρα; Τόν κατουρημένο ἀπό τά νεῦρα του …Μήτσο, πού βρέθηκε μόνος του δίχως λιμενικό, ἀστυνομία, στρατό; Ἀφῆστε τά… Ἤ τόν νεαρό πού ἦταν ἕτοιμος νά πιαστῇ στά χέρια μέ τόν …Μῆτσο; Τοῦ …Μήτσου ἔγινε στὴν παραλία…
Κι ἐγὼ ἔμεινα μὲ τὸ δίλημμα… Ὁ νόμος ἤ ἡ ἠθική; Τί ἀπό τά δύο; Εἶναι νόμιμο ἀλλά εἶναι ἠθικό;
Τελικῶς ὁ …Μῆτσος φεύγει καὶ τελειώνει τὸ πρῶτο ἐπεισόδιον.
Κι ἐπάνω στὸν καυγά, ἕνας ἄλλος, ἄσχετος, περαστικός, φωνάζει στὸν …Μῆτσο: «Ῥέ, ἐὰν ἐσὺ μπῇς στὴν θάλασσα θὰ κατουρήσῃς. Ἐὰν μπῇ τὸ σκυλὶ δὲν θὰ κατουρήσῃ…»
Τί νά σᾶς περιγράφω τώρα; Τόν κατουρημένο ἀπό τά νεῦρα του …Μήτσο, πού βρέθηκε μόνος του δίχως λιμενικό, ἀστυνομία, στρατό; Ἀφῆστε τά… Ἤ τόν νεαρό πού ἦταν ἕτοιμος νά πιαστῇ στά χέρια μέ τόν …Μῆτσο; Τοῦ …Μήτσου ἔγινε στὴν παραλία…
Κι ἐγὼ ἔμεινα μὲ τὸ δίλημμα… Ὁ νόμος ἤ ἡ ἠθική; Τί ἀπό τά δύο; Εἶναι νόμιμο ἀλλά εἶναι ἠθικό;
Τελικῶς ὁ …Μῆτσος φεύγει καὶ τελειώνει τὸ πρῶτο ἐπεισόδιον.
Τὴν ἐπομένη πάλι οἱ ἴδιοι, στὴν ἴδια παραλία, πλὴν τοῦ νεαροῦ.
Φυσικὰ ὁ …Μῆτσος βρῆκε πεδίον ἐλεύθερον… Εὐκαιρία νὰ ξεσπαθώσῃ. Εἶπε, εἶπε, εἶπε… Πηγαδάκια ἔφτιαχνε δεξιὰ κι ἀριστερὰ κι αὐτὸς ἔπαιζε τὸν ῥόλο τοῦ κουβᾶ.
Χωριστήκαμε τελικῶς σὲ δύο στρατόπεδα. Οἱ μισοί, ποὺ εἶτε εἴχαμε ζῶα, εἶτε τὰ συμπαθούσαμε, ὑποστηρίζαμε τὸ δικαίωμα τοῦ κάθε ἑνὸς νὰ ἔχῃ μαζύ του τὸ ζωάκι του, ἄν κι ἀναγνωρίζαμε τὴν ἰσχὺ τοῦ νόμου.
Οἱ ἄλλοι μισοί, οἱ ἀποστειρωμένοι, μόνον ποὺ μᾶς ἄκουγαν νὰ μιλᾶμε ἀνατρίχιαζαν. Κι ἐξακολουθούσαμε γιὰ ἀρκετὴ ὧρα, διότι τὰ στρατόπεδα δυνάμωναν ἀπὸ περαστικούς.
Ἕνας …Μῆτσος β, (πιὸ …Μῆτσος ἀπὸ τὸν ἄλλον, τὸν πρῶτο) ποὺ εἶχε συνταυτιστῇ μὲ τὸν πρῶτο …Μῆτσο, ἔπιασε νὰ ἀραδιάζῃ διάφορα ἐπιχειρήματα γιὰ νὰ μὲ πείσῃ περὶ τῶν θέσεῶν του.
-Ναί, ἀλλὰ ὁ νόμος…
-Ναί, ἀλλὰ ἐμεῖς ἔχουμε ἐκτοπίσῃ κάθε ὄν τοῦ ζωϊκοῦ βασιλείου διότι ἔτσι γουστάρουμε…
-Ναί, ἔχεις δίκαιον, ἀλλὰ ὁ νόμος εἶναι νόμος…
-Ναί, ἀλλὰ ὁ νόμος εἶναι ἀκραῖος. Φτιάχτηκε ἀπὸ ἀποστειρωμένους γιὰ ἀποστειρωμένους, ἀναγνωρίζοντας στὸν ἄνθρωπο τὸ δικαίωμα νὰ ξεσκίζῃ κάθε ζωντανὸ πλᾶσμα ἐπάνω στὸν πλανήτη.
-Ναί, ἀλλὰ πρέπει νὰ σεβαστοῦμε τὸν νόμο.
-Ναί, ἀλλὰ πρέπει νὰ παραμένουμε λογικοί.
-Ναί, ἀλλὰ ἐὰν δὲν ὑπακοῦμε στὸν νόμο, θὰ ἔχουμε χάος. Ἄσε ποὺ ἐὰν σοῦ ἐπιτρέψω νὰ μὴν ἐφαρμόζῃς τὸν νόμο, αὔριο θὰ μοῦ ἔλθῃς μὲ τὸν ἐλέφαντά σου.
-Ξέρεις πολὺ καλὰ πὼς δὲν θὰ ἔλθω μὲ ἐλέφαντα ἤ μὲ κροκόδειλο ἤ ἀκόμη καὶ μὲ σκύλο. Νὰ σκεφθοῦμε ὀρθότερα προσπαθῶ. Ἄσε δὲ ποὺ αὐτὰ τὰ ζῶα, αὐτὰ ποὺ ἔχουν μέσα στὰ σπίτια τους ὅλοι αὐτοὶ ποὺ τὰ κουβαλοῦν στὶς παραλίες, εἶναι καθαρότερα ἀπὸ ἐσέναν κι ἀπὸ ἐμέναν.
-Ὁ νόμος ἀπαγορεύει νὰ φέρνουμε ζῶα στὶς παραλίες. Αὐτὸ πρέπει νὰ ἐφαρμόζουμε.
-Βρὲ σύ, τί θά κάνῃς ἐάν ἔλθῃ αὔριο ἕνα ἀδέσποτο σκυλί καί μπῇ στήν θάλασσα; Θά τό κυνηγήσῃς μέ τίς πέτρες;
-Ἔχεις δῇ ποτέ ἀδέσποτο σκύλο ἤ γάτα ἤ ἄλογο νά μπαίνῃ στήν θάλασσα;
-Ἄσε τὸ τὶ ἔχω δῇ. Ἐσύ τί θά κάνῃς; -Θὰ τὸ διώξω.
-Μέ τίς πέτρες;
-Ἔ ὄχι… Θὰ τὸ διώξω σκέτο.
-Διότι ἐὰν τὸ διώξῃς μὲ τὶς πέτρες ξέρεις πὼς ἀμέσως μετὰ θὰ ἀρχίσω ἐγὼ νὰ σοῦ πετῶ πέτρες…
-Ναί, καλά. Ἔχεις καλλίτερα τοὺς σκύλους ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους…
-Μᾶλλον κάτι θὰ ξέρω…
-Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπὲρ ἄνω ὅλων τῶν πλασμάτων.
-Κι ἔχει δικαίωμα νά προκαλῇ γενοκτονίες;
-Μά δέν καταλαβαίνεις πώς ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά προστατευθῇ;
-Ἀπό τί;
-Ἀπὸ τὰ ζῶα.
-Δῆλα δὴ ἀπὸ τὴν Φύσι.
-Ναί, ἀπὸ τὴν Φύσι.
-Γιατί ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά προστατευθῇ ἀπό τήν Φύσι; Μήπως διότι τήν καταπατᾶ μή σεβόμενος τούς νόμους καί τούς κανόνες της;
-Εἴπαμε, ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπὲρ ἄνω ὅλων.
-Καλά… ὑπὲρ ἄνω. Ἀλλὰ δὲν μοῦ εἶπες… Πῶς θά ἐξηγήσῃς στόν ἀρουραῖο ἤ στήν γάτα ἤ στόν σκύλο, πού ἔχουν ἐγγεγραμμένους καὶ νόμους καὶ …Μήτσους ἀλλὰ καὶ τὴν ἀφεντομουτσουνάρα σου, ὅ,τι αὐτή ἡ παραλία κατῳχυρώθῃ σέ ἐσέναν; Θά τούς μάθῃς ἀνάγνωσι γιά νά τούς δείξῃς τόν νόμο;Τί θά τοῦ πῇς; Θά τά στείλῃς νά διαβάσουν τόν νόμο καί μετά νά δόσουν ἐξετάσεις καθαριότητος, γιά τό ἐάν μποροῦν νά περάσουν ἀπό τήν δημόσια παραλία; Μπορεῖς νά καταλάβῃς πώς ὁ νόμος προασπίζει τό δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου νά ἀφανίζῃ κάθε ἄλλη μορφή ζωῆς;
-Σιγὰ μὴν ἔλθουν τέτοια ζῶα μόνα τους στὴν παραλία μας…
-Γιατί; Θά ντραποῦν; Ἐμεῖς καταπατοῦμε τὸν χῶρο τους. Αὐτὰ στὸν χῶρο τους θὰ παραμένουν…-Τὰ ἀδέσποτα δὲν ἀγαποῦν τὸ νερό…
-Γιατί; Μήπως ἔμαθαν τίς νέες παλαβομάρες τοῦ νομοθέτου;
-Ὁ νόμος δὲν γίνεται νὰ κριθῇ ἀπὸ ἐμᾶς…-Ἐὰν ἔλθουν εἴπαμε…
-Ναί, ἀλλὰ ὁ νόμος…
-Ναί, ἀλλὰ ἐμεῖς ἔχουμε ἐκτοπίσῃ κάθε ὄν τοῦ ζωϊκοῦ βασιλείου διότι ἔτσι γουστάρουμε…
-Ναί, ἔχεις δίκαιον, ἀλλὰ ὁ νόμος εἶναι νόμος…
-Ναί, ἀλλὰ ὁ νόμος εἶναι ἀκραῖος. Φτιάχτηκε ἀπὸ ἀποστειρωμένους γιὰ ἀποστειρωμένους, ἀναγνωρίζοντας στὸν ἄνθρωπο τὸ δικαίωμα νὰ ξεσκίζῃ κάθε ζωντανὸ πλᾶσμα ἐπάνω στὸν πλανήτη.
-Ναί, ἀλλὰ πρέπει νὰ σεβαστοῦμε τὸν νόμο.
-Ναί, ἀλλὰ πρέπει νὰ παραμένουμε λογικοί.
-Ναί, ἀλλὰ ἐὰν δὲν ὑπακοῦμε στὸν νόμο, θὰ ἔχουμε χάος. Ἄσε ποὺ ἐὰν σοῦ ἐπιτρέψω νὰ μὴν ἐφαρμόζῃς τὸν νόμο, αὔριο θὰ μοῦ ἔλθῃς μὲ τὸν ἐλέφαντά σου.
-Ξέρεις πολὺ καλὰ πὼς δὲν θὰ ἔλθω μὲ ἐλέφαντα ἤ μὲ κροκόδειλο ἤ ἀκόμη καὶ μὲ σκύλο. Νὰ σκεφθοῦμε ὀρθότερα προσπαθῶ. Ἄσε δὲ ποὺ αὐτὰ τὰ ζῶα, αὐτὰ ποὺ ἔχουν μέσα στὰ σπίτια τους ὅλοι αὐτοὶ ποὺ τὰ κουβαλοῦν στὶς παραλίες, εἶναι καθαρότερα ἀπὸ ἐσέναν κι ἀπὸ ἐμέναν.
-Ὁ νόμος ἀπαγορεύει νὰ φέρνουμε ζῶα στὶς παραλίες. Αὐτὸ πρέπει νὰ ἐφαρμόζουμε.
-Βρὲ σύ, τί θά κάνῃς ἐάν ἔλθῃ αὔριο ἕνα ἀδέσποτο σκυλί καί μπῇ στήν θάλασσα; Θά τό κυνηγήσῃς μέ τίς πέτρες;
-Ἔχεις δῇ ποτέ ἀδέσποτο σκύλο ἤ γάτα ἤ ἄλογο νά μπαίνῃ στήν θάλασσα;
-Ἄσε τὸ τὶ ἔχω δῇ. Ἐσύ τί θά κάνῃς; -Θὰ τὸ διώξω.
-Μέ τίς πέτρες;
-Ἔ ὄχι… Θὰ τὸ διώξω σκέτο.
-Διότι ἐὰν τὸ διώξῃς μὲ τὶς πέτρες ξέρεις πὼς ἀμέσως μετὰ θὰ ἀρχίσω ἐγὼ νὰ σοῦ πετῶ πέτρες…
-Ναί, καλά. Ἔχεις καλλίτερα τοὺς σκύλους ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους…
-Μᾶλλον κάτι θὰ ξέρω…
-Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπὲρ ἄνω ὅλων τῶν πλασμάτων.
-Κι ἔχει δικαίωμα νά προκαλῇ γενοκτονίες;
-Μά δέν καταλαβαίνεις πώς ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά προστατευθῇ;
-Ἀπό τί;
-Ἀπὸ τὰ ζῶα.
-Δῆλα δὴ ἀπὸ τὴν Φύσι.
-Ναί, ἀπὸ τὴν Φύσι.
-Γιατί ὁ ἄνθρωπος πρέπει νά προστατευθῇ ἀπό τήν Φύσι; Μήπως διότι τήν καταπατᾶ μή σεβόμενος τούς νόμους καί τούς κανόνες της;
-Εἴπαμε, ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὑπὲρ ἄνω ὅλων.
-Καλά… ὑπὲρ ἄνω. Ἀλλὰ δὲν μοῦ εἶπες… Πῶς θά ἐξηγήσῃς στόν ἀρουραῖο ἤ στήν γάτα ἤ στόν σκύλο, πού ἔχουν ἐγγεγραμμένους καὶ νόμους καὶ …Μήτσους ἀλλὰ καὶ τὴν ἀφεντομουτσουνάρα σου, ὅ,τι αὐτή ἡ παραλία κατῳχυρώθῃ σέ ἐσέναν; Θά τούς μάθῃς ἀνάγνωσι γιά νά τούς δείξῃς τόν νόμο;Τί θά τοῦ πῇς; Θά τά στείλῃς νά διαβάσουν τόν νόμο καί μετά νά δόσουν ἐξετάσεις καθαριότητος, γιά τό ἐάν μποροῦν νά περάσουν ἀπό τήν δημόσια παραλία; Μπορεῖς νά καταλάβῃς πώς ὁ νόμος προασπίζει τό δικαίωμα τοῦ ἀνθρώπου νά ἀφανίζῃ κάθε ἄλλη μορφή ζωῆς;
-Σιγὰ μὴν ἔλθουν τέτοια ζῶα μόνα τους στὴν παραλία μας…
-Γιατί; Θά ντραποῦν; Ἐμεῖς καταπατοῦμε τὸν χῶρο τους. Αὐτὰ στὸν χῶρο τους θὰ παραμένουν…-Τὰ ἀδέσποτα δὲν ἀγαποῦν τὸ νερό…
-Γιατί; Μήπως ἔμαθαν τίς νέες παλαβομάρες τοῦ νομοθέτου;
-Ὁ νόμος δὲν γίνεται νὰ κριθῇ ἀπὸ ἐμᾶς…-Ἐὰν ἔλθουν εἴπαμε…
Δὲν πρόλαβε νὰ ἀπαντήσῃ…
Εἶχε ὄρεξι γιὰ νὰ πῇ πολλά… Ὅμως συνέβῃ κάτι, ποὺ οὔτε …παραγγελία νὰ τὸ εἶχα κάνῃ.
Ἐκείνην ἀκριβῶς τὴν στιγμή, ποὺ ἄνοιξε τὸ στόμα του γιὰ νὰ μιλήσῃ, τὸ ἄφησε ἀνοικτό…
Ἀπὸ τὸ πουθενὰ ἐμφανίστηκαν δύο πανέμορφα ΑΔΕΣΠΟΤΑ τεράστια σκυλιά, σιχαμερά, τρισάθλια καὶ βρωμερά. (Κάποτε πρέπει νὰ ἦταν λευκά…)
Ὁ …Μῆτσος β’ ἦταν μέσα στὴν θάλασσα κι ἐγὼ ἔξω.
Τὸ ἕνα ἐξ αὐτῶν ἦλθε, μὲ μύρισε, τὸ χάϊδεψα καὶ ἀμέσως μετὰ ἔπεσε μὲ φόρα, κάνοντας χαρὲς μεγάλες, μέσα στὸ νερὸ καὶ μὲ κατεύθυνσι πρὸς τὸν …Μῆτσο β’. Τὸ ἄλλο μπῆκε ἀμέσως, δίχως στάσεις, ἐπίσης κατευθυνόμενον πρὸς τὸν …Μῆτσο β΄.
Κόκκαλο ὁ …Μῆτσος β’. Κόκκαλο κι ὁ …Μῆτσος, ποὺ ἔως ἐκείνην τὴν ὥρα ἀπελάμβανε τὸν καυγά, τὸν ὁποῖον πολὺ συνειδητῶς, προετοίμασε.
Κόκκαλο καὶ κάτι γιαγιάδες ἀποστειρωμένες, ποὺ …βρῆκαν φῶς καὶ μπῆκαν…
Εἶχε ὄρεξι γιὰ νὰ πῇ πολλά… Ὅμως συνέβῃ κάτι, ποὺ οὔτε …παραγγελία νὰ τὸ εἶχα κάνῃ.
Ἐκείνην ἀκριβῶς τὴν στιγμή, ποὺ ἄνοιξε τὸ στόμα του γιὰ νὰ μιλήσῃ, τὸ ἄφησε ἀνοικτό…
Ἀπὸ τὸ πουθενὰ ἐμφανίστηκαν δύο πανέμορφα ΑΔΕΣΠΟΤΑ τεράστια σκυλιά, σιχαμερά, τρισάθλια καὶ βρωμερά. (Κάποτε πρέπει νὰ ἦταν λευκά…)
Ὁ …Μῆτσος β’ ἦταν μέσα στὴν θάλασσα κι ἐγὼ ἔξω.
Τὸ ἕνα ἐξ αὐτῶν ἦλθε, μὲ μύρισε, τὸ χάϊδεψα καὶ ἀμέσως μετὰ ἔπεσε μὲ φόρα, κάνοντας χαρὲς μεγάλες, μέσα στὸ νερὸ καὶ μὲ κατεύθυνσι πρὸς τὸν …Μῆτσο β’. Τὸ ἄλλο μπῆκε ἀμέσως, δίχως στάσεις, ἐπίσης κατευθυνόμενον πρὸς τὸν …Μῆτσο β΄.
Κόκκαλο ὁ …Μῆτσος β’. Κόκκαλο κι ὁ …Μῆτσος, ποὺ ἔως ἐκείνην τὴν ὥρα ἀπελάμβανε τὸν καυγά, τὸν ὁποῖον πολὺ συνειδητῶς, προετοίμασε.
Κόκκαλο καὶ κάτι γιαγιάδες ἀποστειρωμένες, ποὺ …βρῆκαν φῶς καὶ μπῆκαν…
Ἐμεῖς οἱ ὑπόλοιποι ἀπολαμβάναμε τὸ θέαμα…
Εἶναι πράγματι παράλογον νὰ μπαίνουν ἀδέσποτα σκυλιὰ στὸ νερό.
Ἐκτός…
Ἐκτὸς κι ἐὰν θέλουν νὰ ἀποδείξουν στὸν κάθε …Μῆτσο πόσο …Μῆτσος εἶναι.
Εἶναι πράγματι παράλογον νὰ μπαίνουν ἀδέσποτα σκυλιὰ στὸ νερό.
Ἐκτός…
Ἐκτὸς κι ἐὰν θέλουν νὰ ἀποδείξουν στὸν κάθε …Μῆτσο πόσο …Μῆτσος εἶναι.
Υ.Γ.1. Ὁ …Μῆτσος β’, μὲ τὰ σκυλιὰ νὰ ὁρμοῦν χαρούμενα κατὰ ἐπάνω του, φοβούμενος πὼς ἐὰν πιάσῃ πέτρα θὰ πιάσουμε κι ἐμεῖς, οἱ ἀπ΄ ἔξω πέτρα, πάσχιζε νὰ τὰ ἀποφύγῃ, μᾶλλον ἔντρομος. Ἀπόλαυσις!!! Δὲν περιγράφεται τὸ θέαμα!!! Τελικῶς τὸ ἕνα σκυλὶ τὸν σιχάθηκε γρήγορα… Τὸ ἄλλο τὸν κυνήγησε γιὰ λίγο ἀλλὰ συντόμως κι αὐτὸ τὸν βαρέθηκε.
Υ.Γ.2. Γιὰ νὰ καταλάβετε πόσο …Μῆτσος εἶναι ὁ …Μῆτσος, ὅταν βρέθηκε ἐμπρὸς στὰ πόδια του ἕνα πλαστικὸ μπουκάλι, ἔσκυψε, τὸ ἔπιασε κι ἀν τὶ νὰ τὸ βάλῃ δίπλα στὰ πράγματά του, γιὰ νὰ τὸ πετάξῃ φεύγοντας στὰ σκουπίδια, τὸ ἐκσφενδόνισε στὰ βράχια… Τὸ πρόβλημά του δὲν ἦταν ἡ καθαριότητα τῆς παραλίας ἀλλὰ τὸ ἐὰν τὸ ὀπτικό του πεδίο ἀντίκρυζε καθαρὸ περιβάλλον. Νοικοκυραῖοι σοῦ λὲν μετά.
Υ.Γ.3. Ὅπου …Μῆτσος ἐσεῖς νὰ βάλετε ὅποιο ὄνομα σᾶς ἀρέσει. …Μῆτσος θὰ παραμένῃ! (Τὶς τελίτσες νὰ μὴν ξεχάσετε!!!)
Υ.Γ.4. Τώρα τελευταῖα κυκλοφοροῦν καὶ σὲ κόμματα. Μὴν δίδετε σημασία… …Μῆτσοι εἶναι. Θὰ περάσουν!
Περὶ …Μήτσων κι ἐδῶ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου