παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα απο ένα ενδιαφέρον μπλόγκ
ο άνθρωπος τα λέει έξω απο τα δόντια (και τα γράφει κιόλας).
....... Ο Λούκιος Κουίνκτιος Κινγκιννάτος (519-430 π.Χ.) ήταν ένας Ρωμαίος πολιτικός και στρατιωτικός άνδρας. Όταν ένας από τους γιούς του καταδικάστηκε ερήμην για προδοσία, το Ρωμαϊκό κράτος του δήμευσε όλη την περιουσία και αναγκάστηκε στην ηλικία των 58 ετών να δουλεύει στα χωράφια για να ζήσει την οικογένειά του. Μετά από τέσσερα χρόνια, η Ρώμη βρέθηκε να κινδυνεύει από μιά γειτονική φυλή, τους Αίκουους. Τότε η σύγκλητος διόρισε τον Κινγκιννάτο δικτάτορα με απόλυτη εξουσία για έξη μήνες. Μάλιστα οι συγκλητικοί που είχαν πάει να του απονείμουν τον τίτλο τον πέτυχαν την ώρα που όργωνε. Ο Κινγκιννάτος δέχτηκε την αποστολή που του ανέθεσαν και έφερε τα πάνω κάτω. Διορίζοντας τους κατάλληλους ανθρώπους ως στρατηγούς και καλώντας όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες που βρίσκονταν σε ηλικία στράτευσης να παρουσιαστούν στα στρατόπεδα, συγκρότησε ένα ικανό στρατό. Μπαίνοντας ο ίδιος επικεφαλής του πεζικού κατάφερε να σώσει την Ρώμη και να συντρίψει τους Αίκουους μέσα σε 16 ημέρες ( ! ). Όταν έγινε αυτό, προς μεγάλη κατάπληξη όλων, διέλυσε τον στρατό του, κατέθεσε την εξουσία και επέστρεψε στο χωράφι του. Όταν τον ρώτησαν γιατί εγκατέλειψε την απόλυτη εξουσία ενώ θα μπορούσε να αυτοανακηρυχτεί ισόβιος δικτάτορας, απάντησε ότι αφ’ ενός αυτό θα ήταν ανήθικο και αφ’ ετέρου ότι οι δουλειές που είχε αφήσει πίσω στα χωράφια ήταν πιό σημαντικές. Θεωρείται ακόμα και σήμερα το κορυφαίο παράδειγμα ήθους, ακεραιότητας, μετριοφροσύνης, και πλήρους περιφρόνησης προς το χρήμα και την εξουσία, αλλά υποθέτω ότι στα μπουρδέλα που λέγονται σχολεία δεν θα τον ξέρουν ούτε οι καθηγητές. Όμως τις διεθνείς και ντόπιες καπότες τύπου Πάρις Χίλτον τις ξέρουν όλες.
Όποιος πολιτικάντης ή στρατιωτικός ή επώνυμη λουγκρίτα νομίζει ότι κάτι είναι, ας τολμήσει να συγκρίνει την ξεφτιλισμένη ύπαρξή του με μια τρίχα από τα αρχίδια του παραπάνω παικταρά.
...Ποιός;
...Κανένας.
ο άνθρωπος τα λέει έξω απο τα δόντια (και τα γράφει κιόλας).
....... Ο Λούκιος Κουίνκτιος Κινγκιννάτος (519-430 π.Χ.) ήταν ένας Ρωμαίος πολιτικός και στρατιωτικός άνδρας. Όταν ένας από τους γιούς του καταδικάστηκε ερήμην για προδοσία, το Ρωμαϊκό κράτος του δήμευσε όλη την περιουσία και αναγκάστηκε στην ηλικία των 58 ετών να δουλεύει στα χωράφια για να ζήσει την οικογένειά του. Μετά από τέσσερα χρόνια, η Ρώμη βρέθηκε να κινδυνεύει από μιά γειτονική φυλή, τους Αίκουους. Τότε η σύγκλητος διόρισε τον Κινγκιννάτο δικτάτορα με απόλυτη εξουσία για έξη μήνες. Μάλιστα οι συγκλητικοί που είχαν πάει να του απονείμουν τον τίτλο τον πέτυχαν την ώρα που όργωνε. Ο Κινγκιννάτος δέχτηκε την αποστολή που του ανέθεσαν και έφερε τα πάνω κάτω. Διορίζοντας τους κατάλληλους ανθρώπους ως στρατηγούς και καλώντας όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες που βρίσκονταν σε ηλικία στράτευσης να παρουσιαστούν στα στρατόπεδα, συγκρότησε ένα ικανό στρατό. Μπαίνοντας ο ίδιος επικεφαλής του πεζικού κατάφερε να σώσει την Ρώμη και να συντρίψει τους Αίκουους μέσα σε 16 ημέρες ( ! ). Όταν έγινε αυτό, προς μεγάλη κατάπληξη όλων, διέλυσε τον στρατό του, κατέθεσε την εξουσία και επέστρεψε στο χωράφι του. Όταν τον ρώτησαν γιατί εγκατέλειψε την απόλυτη εξουσία ενώ θα μπορούσε να αυτοανακηρυχτεί ισόβιος δικτάτορας, απάντησε ότι αφ’ ενός αυτό θα ήταν ανήθικο και αφ’ ετέρου ότι οι δουλειές που είχε αφήσει πίσω στα χωράφια ήταν πιό σημαντικές. Θεωρείται ακόμα και σήμερα το κορυφαίο παράδειγμα ήθους, ακεραιότητας, μετριοφροσύνης, και πλήρους περιφρόνησης προς το χρήμα και την εξουσία, αλλά υποθέτω ότι στα μπουρδέλα που λέγονται σχολεία δεν θα τον ξέρουν ούτε οι καθηγητές. Όμως τις διεθνείς και ντόπιες καπότες τύπου Πάρις Χίλτον τις ξέρουν όλες.
Όποιος πολιτικάντης ή στρατιωτικός ή επώνυμη λουγκρίτα νομίζει ότι κάτι είναι, ας τολμήσει να συγκρίνει την ξεφτιλισμένη ύπαρξή του με μια τρίχα από τα αρχίδια του παραπάνω παικταρά.
...Ποιός;
...Κανένας.
