tag:blogger.com,1999:blog-44141467308689059412024-03-14T07:11:16.141+02:00αδαήςΣκατά εδώ, σκατά εκεί, σκατά κι ο κόσμος όλος
κι απ’ τα πολλά πια τα σκατά μου πιάστηκε κι ο κώλος.
Έρχεται ο ένας ο σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,
σαν φύγει όμως βλέπουμε πως αποσκατωθήκαμε
Γεώργιος Σουρήςαδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.comBlogger122125tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-22475656217848356262014-09-22T18:39:00.001+03:002017-12-06T18:13:33.257+02:00"Ελευθερία"... η πιο όμορφη λέξη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; font-size: 14px; line-height: 20px;"></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; line-height: 20px;"></span><br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2866184200275889494" itemprop="articleBody" style="line-height: 1.3; position: relative; width: 298px;">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; color: #444444; font-size: 16px; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; line-height: 20px;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-WnUFBh3-8MI/VCAqOmS7z-I/AAAAAAAAJVw/a2SvtcvUr-s/s1600/kazantzakis-biography.jpg" imageanchor="1" style="color: #3778cd; text-decoration: none;"><img border="0" height="137" src="https://3.bp.blogspot.com/-WnUFBh3-8MI/VCAqOmS7z-I/AAAAAAAAJVw/a2SvtcvUr-s/s280/kazantzakis-biography.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.199219) 0px 0px 0px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: transparent; border-bottom-left-radius: 0px 0px; border-bottom-right-radius: 0px 0px; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: transparent; border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: transparent; border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: transparent; border-top-left-radius: 0px 0px; border-top-right-radius: 0px 0px; border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; max-width: 100%; padding-bottom: 8px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; padding-top: 8px; position: relative;" width="280" ytoseen="true" /></a></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: #444444;"><span class="Apple-style-span" style="color: #f3f3f3; font-size: large;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: #f3f3f3;">Η λέξη "<b>ἐλευθερία</b>" προκύπτει "παρά τό ἐλεύθειν ὅπου ἐρᾶ τίς", δηλαδή "από το να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπάει/επιθυμεί".</span></span></span></span><br />
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small; line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: #f3f3f3;">(<b>ἐλεύθω</b>= ἐρχομαι, πορεύομαι + <b>ἐρῶ</b>= αγαπώ -> ἔρως).</span></span></span></span><br />
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; font-size: small; line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="color: #f3f3f3; font-size: medium;"><br /></span></span>
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="color: #f3f3f3; font-size: medium;">"Ελευθερία" λοιπόν δεν είναι, σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξεως, το να μην είσαι σκλάβος ή δούλος, αλλά το να πράττεις εν γένει σύμφωνα με ό,τι σου γεννά έρωταστην ψυχή σου...</span></span></span></span><br />
<div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; font-size: small; line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="color: #f3f3f3; font-size: medium;"><br /></span></span>
<span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="color: #f3f3f3; font-size: medium;">Δεν αρκεί επομένως να μην είσαι υπόδουλος για να είσαι ελεύθερος. Πρέπει να βαδίζεις σύμφωνα με ό,τι έρωτα σου προκαλεί, δηλαδή σε ενθουσιάζει, ταράζει την ψυχή σου, σε οδηγεί στην δημιουργία και στην υπέρβαση, σε συγκλονίζει... Ζώντας μία ζωή ρουτίνας και ημιμέτρων, ελεύθερος δεν είσαι..</span></span></span></span></div>
<div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small; line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: #f3f3f3;">.</span></span></span></span><br />
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small; line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="color: #f3f3f3; font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black;">Πόρισμα: η ελληνική γλώσσα κρύβει νοήματα και έχει και φιλοσοφικό </span><span class="Apple-style-span" style="background-color: #444444;">υπόβαθρο...</span></span></span></span></span><br />
<div style="color: #444444; font-size: 16px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; line-height: 20px;"><br /></span></div>
<div style="color: #444444; font-size: 16px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; line-height: 20px;"> <a href="http://etymonellhnikhsglwsshs.blogspot.gr/search?updated-max=2012-08-21T12:06:00%2B03:00&max-results=7&start=21&by-date=false" rel="nofollow" style="color: #3778cd; text-decoration: none;">etymonellhnikhsglwsshs.blogspot.gr</a> </span></div>
</div>
</div>
</div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: "arial" , "tahoma" , "helvetica" , "freesans" , sans-serif; line-height: 20px;">
</span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-9652929839677624932014-05-25T16:50:00.001+03:002014-05-25T16:50:34.080+03:00απο τον αγαπημένο μου παππούλη για όλους τους ελληνόφωνους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/hU4h3pMNXfA?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
χωρίς λόγια .... στέρεψαν .... λυπάμαι πάρα πολύ!!!!</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-19942963880365712352014-05-24T23:13:00.001+03:002014-05-24T23:13:30.409+03:00ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΠΟΥΛΗΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ στοιβάζονται σε αεροδρόμια, χωράφια και πάρκινγκ!!! Γιατί ΔΕΝ τα αγοράζει κανείς;;; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="color: #444444;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span></span><br />
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img alt="ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΠΟΥΛΗΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ στοιβάζονται σε αεροδρόμια, χωράφια και πάρκινγκ!!! Γιατί ΔΕΝ τα αγοράζει κανείς;;; (PHOTOS)" height="270" src="http://www.athensmagazine.gr/photos/articles/thumbs_large/fc7f88918b46691143f99884d2a0f37c.jpg" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="400" ytoseen="true" /></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Φωτογραφίες από εκατοντάδες αδιάθετα αυτοκίνητα στοιβαγμένη σε αχανή πάρκινγκ, σε όλο τον κόσμο, αποτυπώνουν...<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />με δραματικό τρόπο, την άλλη πλευρά της οικονομικής κρίσης.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Όταν μειώνονται οι πωλήσεις των αυτοκινήτων οι αλυσίδες παραγωγής μειώνουν το ρυθμό τους αλλά δεν σταματούν εντελώς. Αυτό σημαίνει ότι συνεχίζουν να βγάζουν αυτοκίνητα τα οποία, λόγω της χαμηλής αγοράς, δεν πωλούνται.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Εταιρείες όπως η General Motors, Nissan και άλλες στοιβάζουν τα απούλητα, λόγω κρίσης, αυτοκίνητα σε παλιά αεροδρόμια, πίστες αυτοκίνητων ή ειδικά γκαράζ που έχουν δημιουργηθεί γι'αυτό το σκοπό. Τις αεροφωτογραφίες της Google Maps που δείχνουν τα ατέλειωτα γκαράζ σε Βρετανία, ΗΠΑ και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, μοιράζονται άνθρωποι στο διαδίκτυο.<a name='more'></a></span><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><img height="400" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/car1_0.jpg" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="377" /> </span><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><img height="268" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/car2_5.jpg" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="400" /> </span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><img height="400" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/car3_4.jpg" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="322" /> </span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><img height="330" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/car4_1.jpg" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="400" /> </span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><img height="265" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/car5_0.jpg" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="400" /> </span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><img height="299" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/car6_0.jpg" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="400" /> </span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><img height="274" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/car8_0.jpg" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="400" /> </span></div>
</div>
- See more at: http://www.hellas-now.com/2014/05/blog-post_3005.html?utm_source=feedburner&utm_medium=feed&utm_campaign=Feed%3A+blogspot%2FYsJNX+%28HELLAS+NOW%29#sthash.1fNbwqmH.dpuf</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-size: large;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="color: #444444; font-size: x-small;"><br /></span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-73047161187754477202014-05-21T12:13:00.001+03:002014-05-21T12:13:46.534+03:00Εκλογές !!!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">η ψευδαίσθηση της δημοκρατιας ... το δικαίωμα μας να εκλέγουμε και να εκλεγόμαστε. Δείτε στο ακόλουθο βίντεο απο το 1,35, την ερώτηση ... και την απάντηση. Αν ένα απλό μέλος εφορευτικής επιτροπής έχει την δυνατότητα αυτή ....</span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><object class="BLOGGER-youtube-video" classid="clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000" codebase="http://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=6,0,40,0" data-thumbnail-src="https://ytimg.googleusercontent.com/vi/7OMVDBSob_4/0.jpg" height="266" width="320"><param name="movie" value="https://youtube.googleapis.com/v/7OMVDBSob_4&source=uds" /><param name="bgcolor" value="#FFFFFF" /><param name="allowFullScreen" value="true" /><embed width="320" height="266" src="https://youtube.googleapis.com/v/7OMVDBSob_4&source=uds" type="application/x-shockwave-flash" allowfullscreen="true"></embed></object></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σε εκλογικό κέντρο στον Πύργο (αν διάβασα καλά) μια καθαρίστρια βρήκε κάτω απο το θρανίο κλειστούς εκλογικούς φακέλους ... Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΗ!!!!</span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-43176784219679308822014-05-06T19:29:00.002+03:002014-05-06T19:30:46.647+03:00Ο Οδυσσέας στο έργο του Λιαντίνη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-style: italic; font-weight: bold; line-height: 15px;"></span><br /></span></span>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6142439684304239053" itemprop="description articleBody" style="line-height: 1.4; position: relative; width: 839px;">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Η ανάρτηση αυτή θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει σε μορφή σταχυολόγησης όσα έχει γράψει ο Λιαντίνης για τον Οδυσσέα στο έργο του. Κι ο λόγος είναι πως ο ομηρικός ήρωας αποτελεί βασική νοητική εποπτεία στο έργο του Λιαντίνη ενώ και στην προσωπική του ακόμη ζωή αποκαλούσε τον εαυτό του Οδυσσέα.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="" imageanchor="1" style="background-color: black; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><img border="0" height="278" src="" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; position: relative;" width="640" ytoseen="true" /></span></a></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΪΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ</span></strong></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Την εικόνα του ακέραιου ανθρώπου την ιστόρησε μια για πάντα ο Όμηρος με το μύθο του Οδυσσέα. Του κλέφτη από μια σκοπιά. Του πανούργου, του απαρνητή των γυναικών και του γόη των τεράτων.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Εάν ο Οδυσσέας μας φαίνεται τέτοιος, υπάρχει ωστόσο και μια ηθική πλατύτερη από τη χριστιανική. Μια ηθική που το ιστορικό της ξετύλιγμα την κατάντησε στο σημείο, ώστε η ανεπάρκεια της γνώσης και η αδυναμία της βούλησής μας να την έχουν παροπλίσει. Εννοώ την ελληνική ηθική της ακμής, που συμβατικά τελειώνει όταν ο Πυθαγόρας ο Ρηγίνος ετελείωνε στους Δελφούς τον Ηνίοχο, το 476 π.Χ.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Έχω τη γνώμη πως μπροστά στην ελληνική αρετή οι άνθρωποι πισωπατούν, από τη στιγμή που αρχίζουν να την κατανοούν σε βάθος. Κι αυτό, γιατί δεν υποφέρει ο άνθρωπος τη διαμαντένια σκληρότητα της φύσης. Το τρομερό του ωραίου, που λένε οι ποιητές.</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4414146730868905941" name="more"></a><br /></span></span>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Πράγματι, ο πολυμήχανος Οδυσσέας είναι ο αμαρτωλός και ο άπιστος. Ας αναλογιστούμε πώς τον κολάζει ο Δάντης. Αλλά πόση λάμψη αφήνει πίσω του, πόσο μεράκι στέρησης και πλούτο μνήμης, κάθε φορά που φεύγοντας αποχαιρετά ανθρώπους που τους βρήκε μετρημένους και δίκαιους. Ή εάν δεν τους βρήκε, τους ανάγκασε να γίνουν τέτοιοι. Τουλάχιστον μαζί του.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο Οδυσσέας δεν είναι ούτε της νύχτας ο φυγόδικος, ούτε ο ληστής της μέρας. Είναι ο έξυπνος με την αρχαϊκή σημασία της λέξης.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ανήκει, δηλαδή, σε κείνη τη φυλή των ανθρώπων, που μιας και βρέθηκαν έξω από τον παράδεισο με το απαγορευμένο δέντρο, μιας και βρέθηκαν έξω από το σύμπαν του ζώου θα λέγαμε με πνεύμα ελληνικής θεολογίας, δεν άφησαν τον εαυτό τους να ξαναπέσει στο ζώο. Να ξανακοιμηθεί.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Λέγοντας πως ο Οδυσσέας είναι ο έξυπνος, εννοώ αυτήν ακριβώς την αγρύπνια. Την εξυπνάδα, που είναι η κατάσταση έξω από τον ύπνο.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, «Ο Νηφομανής», σελ. 13<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Αν το πρώτο απόσπασμα μας μίλησε για τον ίδιο τον Οδυσσέα ως εικόνα του κάθε ακέραιου ανθρώπου, που έχει ελληνική αρετή και εξυπνάδα, το επόμενο θα μας δείξει πως και η Οδύσσεια δεν αφορά το ταξίδι του Πολυμήχανου και μόνο αλλά πολλά ακόμη ταξίδια:</span><br />
<a name='more'></a></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<a href="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRp_v11m_2fOznGk4zBEixpYKNztKfu5ply0p3Om7b4Fw2RKIvu" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-decoration: none;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><img border="0" height="400" src="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRp_v11m_2fOznGk4zBEixpYKNztKfu5ply0p3Om7b4Fw2RKIvu" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; position: relative;" width="396" ytoseen="true" /></span></span></a></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΙ ΡΩΜΗ:</span></strong></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">«Βασιλείς φιλόσοφοι»</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Εάν ευρύνει κανείς την ιστορική του όραση με το φάσμα μιας μυθικής προοπτικής, ημπορεί να διατάξει την ιστορία της Ρώμης δίπλα στην περιπέτεια της Οδύσσειας. Η περίοδος από το τέλος του Δομιτιανού ως την αρχή του Κόμμοδου (96 – 180 μ.) αντιστοιχεί στην ανάπαυλα του Οδυσσέα από την τρικυμία μετά το νησί του Ήλιου ως την ανάπαυλα μετά το νησί της Καλυψώς.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">(Τα πριν το νησί του Ήλιου, οι Λαιστρυγόνες δηλαδή, οι Κίκονες, η Χάρυβδη και οι Λωτοφάγοι, είναι η περιπέτεια και το αυτοθέαμα της Ρώμης μπροστά στους θρόνους του Καλιγούλα, του Νέρωνα, του Κλαύδιου και του ύστερου Τιβέριου).</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Στην πρώτη τρικυμία ο Δίας σκυλοπνίγει όλους τους συντρόφους του Οδυσσέα. Στη δεύτερη τρικυμία ο θυμωμένος Ποσειδώνας τσακίζει τον ήρωα επάνω στα θαλάσσια ξύλα του, ωσότου να τον ξεβράσουν τα ρέματα στο νησί της Ναυσικάς.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ανάμεσα στις δύο θεομηνίες ο θαλασσινός πεζοδρόμος, ο Οδυσσέας, έζησε ένα ταξίδι μακριάς μέρας μέσα στη νύχτα. Κοντά οχτώ χρόνους λικνίζοταν στην αγκαλιά της ηδονής και του ύπνου, που του χάριζαν η Καλυψώ και οι νύφες της στις θαλασσινές σπηλιές της Ωγυγίας με τα βαθυκύανα δέντρα.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Αυτοί οι οχτώ χρόνοι της Οδύσσειας είναι οι ογδόντα χρόνοι της δυναστείας των Αντωνίνων, 96 – 180 μ., που γεμίζουν με ειρήνη τον καιρό από την άθλια σφαγή του Δομιτιανού ως την κατάπτυστη ανάρρηση του Κόμμοδου. Οι τυραννίες του Δομιτιανού και του Κόμμοδου είναι δύο κλύδωνες της Ρώμης σκοτεινοί, όσο σκοτεινές ήσαν και οι δύο τρικυμίες της Οδύσσειας, που δείξανε στον ήρωα και στο τσούρμο του το βυθό του πόντου.»<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, «Πολυχρόνιο», σελ. 119</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><img height="481" src="https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQNBgMETsiKyjGwxcEAqNJEb4xcm4DHryWJIGZKYUV-v-UhNJaQ" width="640" /></span></span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ:</span></strong></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ναοί της Αθηνάς και οι δύο!</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Το κλασικό πνεύμα άρχισε με τον Όμηρο. Στον Οδυσσέα ενσαρκώνεται ο αιώνιος άνθρωπος, που συντόνισε την πράξη του με τον αιώνιο ρυθμό. Η ζωή του Οδυσσέα είναι η ανθρώπινη κίνηση απάνου στην ασύλληπτη εφαπτομένη της ύλης και της μορφής. Μέσα στη χειροποίητη σχεδία του έχουν αποθέσει τις συνταγές και τα φάρμακα, τα εργαλεία, τα όπλα και τα σκεύη τους όλες οι θρησκείες, οι φιλοσοφίες και οι τέχνες.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο Οδυσσέας είναι ο άνθρωπος, που όλα τα γνώρισε και όλα τα δοκίμασε. Και τη δύναμη της μουσικής την ενίκησε σαν τον Απόλλωνα και στον ασφοδελό λειμώνα κατέβηκε σαν το νεκρό Διόνυσο, και με τη θεά κοιμήθηκε νύχτες και νύχτες, και την αθανασία που τούταξαν την κλώτσησε κλαίγοντας.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Κάθε φορά που νίκαγε κι ένα καινούργιο τέρας, επιβεβαίωνε τη διαίσθησή του ότι τραβάει σωστά τον ανθρώπινο δρόμο, ότι έσωσε πάλι να μη γκρεμισθεί από τη νοητή γραμμή της ακμής όπως οι σύντροφοί του, που ένας – ένας γλιστρώντας στη γοητεία της απόκλισης ξεπέφτανε από άνθρωποι σε βοσκήματα.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Η επιστροφή στην Ιθάκη ήταν αξεδιάλυτα δεμένη με την ανάγκη να μείνει άνθρωπος. Και για να μείνει άνθρωπος, έπρεπε να ξεφύγει από όλα τα φίλτρα της Κίρκης, τα καλέσματα δηλαδή προς το ζώο, που κάθε φορά πηδούσαν μπροστά του με αλλαγμένη όψη.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Το βαθύτερο νόημα του νόστου δεν βρίσκεται στο ότι ο ήρωας ποθεί να εύρει την Ιθάκη, αλλά στο ότι λαχταράει να μη χάσει τον εαυτό του.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Το φθάσιμο στην Ιθάκη σημαίνει ότι έμεινε ως το τέλος άνθρωπος. Τίποτ” άλλο δεν είχε κι ούτε χρειαζόταν να κάμει. Γι” αυτό και η εκδοχή, ότι άφησε πάλι βαρυεστημένος το νησί και ξαναρίχθηκε στις θάλασσες, σε καμία περίπτωση δεν ημπορεί να έχει κλασσική προέλευση.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο γυρισμός του Οδυσσέα φανερώνει ότι το κλασσικό πνεύμα στην τελική του μαρτυρία καταφάσκει τη ζωή. Ο άνθρωπος δικαιώνεται σίγουρα, αβίαστα και απλά. Πράγμα που δεν συμβαίνει με το ευρωπαϊκό πνεύμα, όπως ημπορεί να δείξει μια σπουδή του Faust, που αποτελεί το αντίστοιχο του Οδυσσέα μέσα στο ευρωπαϊκό πνεύμα.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Το κλασσικό πνεύμα ετελείωσε με τον Παρθενώνα, το ναό της Αθηνάς. Η Αθηνά για τους έλληνες ήταν η προστάτιδα της σοφίας αλλά και η υπέρμαχος του Οδυσσέα. Εν όσω ζούσε μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, δαιμόνια, αεικίνητη, φροντιστική, οδηγήτρια και πολύτροπη, είχε για ναό της τον ίδιο τον Οδυσσέα.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Όταν όμως στην περίκλεια εποχή ο κλασσικός άνθρωπος ξέφυγε με μια ενθουσιασμένη ιαχή κατρακύλας από τη γραμμή της ακμής, ο Οδυσσέας πέθανε. Εκαταβούλιαξε μέσα στο ανώνυμο σμάρι των συντρόφων. Εκείνη την ώρα ήταν φυσικό η ψυχή της Αθηνάς, που ζούσε μέσα του, η σ ο φ ί α του κλασσικού πνεύματος, να ζητήσει το ναό που θα σκέπαζε το σεπτό σκήνωμά της. Ήταν λοιπόν ανάγκη αδήριτη, αίτημα γεωμετρικό, το ναό να τον χτίσει ο Περικλής, κι ο ναός να γίνει το ωραιότερο μνημείο του κλασσικού κόσμου. Σύμβολο ατελεύτητου θανάτου, αφού αιώνια ήταν και η ζωή που σκέπασε.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Στα δύο αετώματα του Παρθενώνα οι συνιστώσες του διονυσιακού και του απολλώνειου ανερχόμενες ήρεμα απολήγουν σε μίαν ακμή. Εάν συλ-λογισθεί κανείς τη δυναμική ένταση, που κρύβει αυτό το μορφικό σχήμα, τότε το αέτωμα μεταβάλλεται αυτόματα σ” ένα τανυσμένο τόξο, όμοιο με το τόξο του Ηράκλειτου, το οποίο ο εφέσιος σοφός διασκέδαζε να το ονομάζει άλλοτε ζωή (βίος), και άλλοτε θάνατο (βιός). Ποιος ξέρει, αν αυτό το τόξο η θεωρία του Ηράκλειτου δεν το δανείσθηκε από την πράξη του Ηρακλή!</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, Χάσμα Σεισμού, σελ. 142</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><img height="496" src="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQi_X9tndrTqUuBLzwHEl6NRTeKJ82wD4KiSsDJzfzmn23sTVl0" width="640" /></span></span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ</span></strong></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Και την Ελλάδα μέσα στη λαίλαπα του χρόνου γνωρίζουμε πως την έσωσαν τα στρατηγήματα. Οδυσσέας και δούρειος ίππος στην Τροία. Κολοκοτρώνης και Δερβενάκι στη μεγάλη Επανάσταση. Θεμιστοκλής και Ξέρξου απάτη στη Σαλαμίνα.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, Γκέμμα, σελ. 150</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ</span></strong></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Όταν ρωτιέται ο Οδυσσέας στην Κυκλώπεια από τον Πολύφημο, ποιο είναι το όνομά του, απαντάει: Ούτις. [...]Το Ούτις τονίζει την αφόρμηση του ανθρώπου από το Μηδέν.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Όταν όμως ο άνθρωπος νικήσει τον Πολύφημο, όταν εξ-ουθενώσει την απειλή και μηδενίσει το Μηδέν, τότε υψώνεται στο Είναι, παύει να είναι ο Ούτις και γίνεται ο επώνυμος και ο ενώνυμος, ο ορισμένος άνθρωπος, ο Οδυσσέας:</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">φάσθαι Οδυσσήα πτολιπόρθιον εξαλαώσαι.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, Έξυπνον Ενύπνιον, σελ. 175</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ</span></strong></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Παίζει και πάλι το παιχνίδι του Οδυσσέα. Προκειμένου να ξεφύγεις ένα στοιχειό σαν τον Πολύφημο, δεν ωφελούν τα μπράτσα σου. Κόφτα καλύτερα και βάλτα μαζί με τα δαυλιά στο τζάκι. Θυμήσου όμως το δαυλί που θα του βγάλεις το μάτι, και το φλασκί με το κρασί που θα τον μεθύσεις. Ή μπροστά στον κίνδυνο να σε κομματιάσουνε οι Σειρήνες, άσε το κερί και δέσου με τα σκοινιά στο κατάρτι.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, Ο Νηφομανής, σελ. 18<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ΣΑΝ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ</strong></span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">«Μόνο τ” αυτιά άφησα ασφάλιστα – σαν τον Οδυσσέα -, για να φτάσει ως τη σπηλιά μου ο γιορτερός θόρυβος από το μακρυνό βάθος της πολιτείας.»</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Από επιστολή που έγραψε ο Λιαντίνης κάποια Χριστούγεννα στην ξενιτιά (25-12-70) – έχει δημοσιευτεί από το δημοσιογράφο Δ. Αλικάκο στο βιβλίο «Λιαντίνης, Έζησα έρημος και ισχυρός»<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Είναι πράγματι εντυπωσιακό να βλέπεις το συγγραφέα αυτό που ο ίδιος βίωσε χρόνια πριν, σε μια σοφίτα της Γερμανίας, να περνάει αργότερα στο συγγραφικό του έργο. Μια αόρατη κλωστή που ενώνει τα σπασμωδικά νοήματα και αποκαλύπτει πως ο Λιαντίνης δεν έγραψε, ο Λιαντίνης έζησε. Με την ίδια έννοια που αναλύει τον όρο ο ίδιος στα Ελληνικά του (σελ. 117) και μιλώντας για τους έλληνες. «Το ξέρουμε αυτό;», ρωτάει εκεί ο Λιαντίνης. Και παραθέτει τούτο:</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Όσο για μέριμνα του τόπου, για διοίκηση -<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />ούτ” ήξερε τι γένονταν τριγύρω του.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Αχ! ο Καβάφης. Πάντα μπροστά μας βγαίνει ο πονηρός ο γέρος.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Κοίτα να ιδείς πώς μιλά εδώ για τον Καβάφη. Ένας ακόμη Οδυσσέας της φυλής κι ο Αλεξανδρινός. Κι έτερος Οδυσσέας και ο ίδιος ο Λιαντίνης. Αξίζει όμως να βρει κανείς και να διαβάσει ολόκληρο το ποίημα του Καβάφη, τον Οροφέρνη. Ή και να το ακούσετε… Που από μέριμνα του τόπου δεν εγνώριζε, ούτε ήξερε τι του γινόταν, αλλά βασιλιάς ήθελε να το παίζει. Ο Οροφέρνης είναι ο αντίποδας του Δημητρίου στον Καβάφη, που σαν τον έπαυσαν από βασιλιά οι Μακεδόνες, ξεντύθηκε μάνι μάνι τα ρούχα τα βασιλικά και έφυγε όμοια με ηθοποιό όταν η παράσταση τελειώσει. Μια εικόνα για βασιλιά που φέρνει στο νου όσα έγραψε ο Λιαντίνης στο Πολυχρόνιο (σελ. 139) για το Μάρκο Αυρήλιο, στο κεφάλαιο που αναφέραμε και πιο πάνω, τους βασιλείς φιλοσόφους της Ρώμης. Και αντιγράφω αυτολεξεί:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />«Τη θέση και τη μοίρα αυτού του Αληθινού μπορούμε να την φαντασθούμε μόνο σε μια αντιστρεμμένη τάξη. Εκεί δηλαδή όπου ο πολίτης αναλογιζόμενος τις δυσκολίες και την ευθύνη αρνιέται να γίνει ηγεμόνας. Οι άλλοι όμως με τη βία του άρον άρον τον σηκώνουν στα χέρια και τον ανεβάζουν στο σταυρό της εξουσίας. Γιατί ανάμεσά τους τον κρίνουν πρίγκιπα και πρώτο.»<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Αυτός είναι ο Μάρκος Αυρήλιος. Και λίγο παρακάτω ο Λιαντίνης, (σελ. 141) θα πει και τούτο για το βασιλιά φιλόσοφο της Ρώμης:</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">«Διάφανη είναι ακόμη πρόθεσή του να κατασημάνει και τη δύναμη που δίνει στον άνθρωπο η άσκησή του στις στερητικές επιδόσεις»</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Το διαβάζεις αυτό και αφενός προσέχεις την ομοιότητα με τον Οδυσσέα και το παιχνίδι του αλλά και με το γράμμα του Λιαντίνη τα Χριστούγεννα του 70 και αφετέρου ξεπηδά μπροστά σου η υπογραφή του στο τελευταίο γράμμα προς το παιδί του, τη Διοτίμα του:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Έζησα έρημος και ισχυρός.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Λιαντίνης</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Γιατί αυτή είναι η ερημιά του Λιαντίνη και όχι άλλη. Δε στερήθηκε ο Λιαντίνης τους ανθρώπους που τον αγάπησαν. Και μάλιστα πολύ και πολλοί. Εκείνος ήταν που ασκούσε τον εαυτό του αυτοθέλητα στο παιχνίδι του Οδυσσέα. Με τα αυτιά πάντα ευήκοα, όχι κερωμένα και σφαλιστά. Και δεμένος αυτοθέλητα στο κατάρτι. Όμοια με Προμηθέα δεσμώτη. Και με Ιησού φορτωμένο το σταυρό του. Κι αν ενοχλεί η εικόνα ενός εσταυρωμένου Λιαντίνη, δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε το ECCE HOMO του:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ΒΟΡΕΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ</strong></span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Εμπροστά στο αίνιγμα του τρόπου σου<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />διορθώνω τον πορφυρό χιτώνα<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />και το διάδημα των αγκαθιών στην κόμη σου<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />υψώνω την καρτερία σου στον ουρανό κατάκορφα<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />απρίλη μήνα και φωνάζω<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />ecce homo.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><img height="481" src="https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQftwfgpIvPfcdA9ysP_0WJNv2BJFUZGoVVoNpk9xBTQkgWsRY9" width="640" /></span></span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΟΙ ΩΡΕΣ ΤΩΝ ΑΣΤΡΩΝ (σελ. 25)</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Αυτός είναι ο Λιαντίνης. Ιδού ο άνδρας. Στο Εδώ Μεσολόγγι της Γκέμμας Εμπεδοκλής που πηδάει στη μήτρα του χάους και Οιδίποδας που χάνεται στον Κολωνό, στη Νέκυια Ιησούς με το φραγγέλιο στο χέρι, στο προλόγισμα του Homo Educandus Προμηθέας ερεβοκτόνος και πυρφόρος, άγνωστος Γιαννιάς στα Χορικά του Νηφομανή πλαγιάζοντας με ένα ολόφωτο οχτώ και Έκτορας στις Ώρες των Άστρων που αφήνει την Ανδρομάχη μόνη της να κλαίει, Δίας αργότερα στο Μικρό Κριτή που ανέχεται μεγαλόθυμα της Ήρας τα τσαλίμια, κι ένας αντι-Αλέξανδρος που αντί να λύνει, δένει γόρδιους δεσμούς. (Γκέμμα, 144)</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο ίδιος στον επίλογο του Εδώ Μεσολόγγι (Γκέμμα, σελ. 166) αραδιάζει και μια σειρά ακόμη ονόματα:</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">«Ήταν ο πρίγκιπας, που μεταστοιχειώθηκε μέσα του η ύλη σε λάμψη. Ο Κούλιναν, πες, ο Ορλώφ, ο Μεγάλος Μογγόλος, ο Τίφανυ, ο Σάχης, ο Φλωρεντίνος, ο Αστέρας του Νότου.»</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ποιοι είναι όλοι τούτοι; Αυτοί που περιπαθώς παρακολουθούν βίντεο στο διαδίκτυο με το Λιαντίνη μπήκαν ποτέ στον κόπο να ψάξουν – εύκολο είναι, ένα πάτημα στο google – ποιος είναι ο Κούλιναν και ποιος ο Φλωρεντίνος; Λέμε τώρα…</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Και λέμε ακόμη πως όλα αυτά συμποσούνται σε μία μόνο λέξη, Οδυσσέας. Αυτό το παιχνίδι παίζει ο Λιαντίνης. Του Οδυσσέα. Και για την κατανόηση θα παραθέσω ολόκληρο το απόσπασμα από το Νηφομανή:</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Στην τραγωδία βλέπει (σ.σ. ο Σεφέρης) το ξετύλιγμα της ανθρώπινης ζωής απάνω στα πατήματα της φυσικής τάξης. Η παλιά γνώση πως ο άνθρωπος στέκει αντιμέτωπος στο σιδερό νόμο της ανάγκης, με μόνη δυνατότητα αντίδρασης την υποταγή του σ” αυτή, διαπερνώντας όλη τη σκέψη του μεταδίνει στο έργο του μια ιδέα μονιμότητας κλασικού ποιού. Κατανοεί πως το φθάσιμο με καιρό και με αγώνα στη συνειδητή κατάφαση αυτής της ανάγκης είναι η τραγική σοφία.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Όπως και ο Ευριπίδης, μέσα στο αίμα των ανθρώπων άκουσε τη βοή του πόντου να πνίγει το αλληλοφάγωμα των ψαριών, απάνω στο οποίο η ζωή βυσσοδομεί τη νίκη της.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />«Είδε τις φλέβες των ανθρώπων<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />σαν ένα δίχτυ των θεών, όπου μας πιάνουν σαν τ” αγρίμια.» (Π266 )</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Αν προσπάθησε, όπως οι τραγικοί, να τρυπήσει αυτό το δίχτυ, αν προσπάθησε να λύσει το σκοτεινό πλέγμα, που μέσα του συσπαράζουνται και ξεσκίζουνται σα δέντρα κουρελιασμένα οι ίδιες οι δυνάμεις της ζωής, αν προσπάθησε να βγει από το άγριο δάσος του όργου και των παθών του σύμπαντος, από τη selva oscura του Δάντη που είναι ένα από τα σταθερά οδοδεικτικά του υψίσημα, δεν το “καμε με το γλυκανάλατο τρόπο του ρομαντικού.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Όπως και οι έλληνες τραγικοί, το “καμε με τη βλοσυρή περηφάνεια της γνώσης πως μόνη ιδέα γλυτωμού από τέτοιο κακό είναι ο μεταπλασμός των όρων του. Είναι, δηλαδή, η προσαρμογή του ανθρώπου στα βίτσια της κοσμικής ανάγκης. Η αλλαγή της στάσης μας στην ενατένιση της μοίρας, που ούτε εξαντλιέται ούτε καταργιέται.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Παίζει και πάλι το παιχνίδι του Οδυσσέα. Προκειμένου να ξεφύγεις ένα στοιχειό σαν τον Πολύφημο, δεν ωφελούν τα μπράτσα σου. Κόφτα καλύτερα και βάλτα μαζί με τα δαυλιά στο τζάκι. Θυμήσου όμως το δαυλί που θα του βγάλεις το μάτι, και το φλασκί με το κρασί που θα τον μεθύσεις. Ή μπροστά στον κίνδυνο να σε κομματιάσουνε οι Σειρήνες, άσε το κερί και δέσου με τα σκοινιά στο κατάρτι. Μοιάζει σα να μας λέει.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Αυτόν τον μεταπλασμό της ανθρώπινης πράξης, όπως τον υπαγορεύουν οι συνταγές της κοσμικής λειτουργίας, μας τον θυμίζει προγραμματικά με το έμμονο σύμβολο του Πρωτέα. Ο δόλιος γέρος δεν ξεχνά την τέχνη της συνεχούς μεταμόρφωσης.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Ουδ” ο γέρων δολίης επελήθετο τέχνης.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Κάποια φωνή, που μόλις σταματά πίσω από τα δόντια του, τον σπρώχνει συνεχώς να μας εμπιστευθεί ότι το θαλασσινό γέρο τον είχε παπού από πατέρα.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Έτσι μπαίνει, στη συνέχεια, ο Σεφέρης στο τραχή πνεύμα του προσωκρατικού αιώνα. Και τρίζοντας οι τροχοί, τον διατρέχει καθώς ο Ορέστης. Όταν εκάλπαζε τροπαιοφόρος απάνω στο λαχνί της αξεδιάλυτης κατάρας του:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Πόσοι γύροι, πόσοι αιμάτινοι κύκλοι, πόσες μαύρες<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />σειρές, οι άνθρωποι που με κοιτάζουν. (Π 62)</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Η κίνηση μέσα στη στάση και αντίστροφα η στάση μέσα στην κίνηση που δεν αλλάζουν μέσα στην αλλαγή. (Π 46), μας υποβάλλει την τρομακτική αφύπνιση του Ηράκλειτου και του Παρμενίδη με τα οράματά τους για τις έννοιες του «γίγνεσθαι» και του «είναι». Στο ποίημα Ένας γέροντας στην ακροποταμιά (Π 200) επιχειρείται μια θεωρητική συνόψιση της προσωκρατικής οντολογίας με την εικόνα του Νείλου, που συμβολίζει το ταυτόχρονο γίγνεσθαι και είναι.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ωστόσο η τελική του γνώση είναι ότι τα πρωτεϊκά τερτίπια του ανθρώπου δε φτάνουν για να τον περάσουν στην αντίπερα όχθη του κοσμικού ποταμού. Ολόκληρη η ποίησή του είναι ένα δραματικό σχόλιο σ” εκείνο το στίχο της Αντιγόνης του Σοφοκλή που επικυρώνει την αδυναμία του παντοδύναμου ανθρώπου: βλέπω δαιμονικό πράμα:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Ες δαιμόνιον τέρας αμφινοώ.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Εκεί ακριβώς, που ο χορός αποθεώνει τη μηχανοσύνη του παντοπόρου ανθρώπου, εμφανίζεται η μικρή Αντιγόνη πιασμένη στο δίχτυ, για να χλευάσει τη δεινότητα του ανθρώπου. Στο «αμφινοώ» του Σοφοκλή ο Σεφέρης βλέπει ένα πέρασμα από σκοτάδι και φως:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Στόλισε τα μαλλιά σου με τα” αγκάθια του ήλιου,<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />σκοτεινή κοπέλα, (Π 228)</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">θα ειπεί αργότερα στην Κίχλη για την ιδική του Αντιγόνη. Αυτόν τον καημό του ανθρώπου, που δεν έχει θεραπεία θα τον τραγουδήσει με πολλούς τρόπους. Την εικόνα της ανθρώπινης αδυναμίας θα την εντοπίσει στην επιθυμία της ίδιας της φύσης.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, Ο Νηφομανής, σελ. 18<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Ο διαρκής μεταπλασμός των όρων. Αυτό είναι το παιχνίδι του Οδυσσέα. Μα ο ο μέγας αλυτάρχης σ΄ αυτό το παιχνίδι είναι η ανάγκη, η κοσμική ανάγκη, η επιθυμία της ίδιας της φύσης. Το φθάσιμο στην Ιθάκη, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, δηλώνει πως ο Οδυσσέας μένει άνθρωπος. Αυτή είναι η βαθύτερη επιθυμία του:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Το βαθύτερο νόημα του νόστου δεν βρίσκεται στο ότι ο ήρωας ποθεί να εύρει την Ιθάκη, αλλά στο ότι λαχταράει να μη χάσει τον εαυτό του.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Δημήτρης Λιαντίνης, Χάσμα Σεισμού</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Μα τότε, δίκαια θα αναρωτηθεί κάποιος άμαθος από την τακτική του Λιαντίνη, γιατί τόσο ταξίδι, γιατί και τέτοιος μεταπλασμός; Αυτό, καλέ μου, το απάντησε ο Ηράκλειτος:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />και μεταβάλλον αναπαύεται…</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Υπάρχει εδώ μια σκέψη αντίστροφη, έξω από αυτή που έχουμε συνηθίσει. Πάει ανάποδα στο ποτάμι όχι για να το νικήσει, μα για να μη νικηθεί. Να μην παραρυρθεί. Κι αν το παράδειγμα θυμίζει βαρκούλα στο νερό να λάμνει με όση δύναμη το νερό την σπρώχνει και να μένει ακίνητη, τότε να το πω και με τα λόγια του Λιαντίνη και του Μάρκου Αυρήλιου:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />όρα, μην αποκαισαρωθής (Μάρκος Αυρήλιος)</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">[...] πρόσεχε, Καίσαρ! γιατί ο κίνδυνος να σε αποκτηνώσει το αξίωμα είναι μέγας. (Δ. Λιαντίνης, Πολυχρόνιο, σελ. 140)<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Η αλλοτρίωση. Ο ξεπεσμός. Και το «προσέχετε μην κοιμηθείτε, θα σας πω μωρές»… Το αγώνισμα ο Λιαντίνης θα το περιγράψει σε πλείστα όσα σημεία του έργου του, είναι το αγώνισμα της ελληνικής αρετής. Δε γίνεται στα πέλαγα. Δε γίνεται με φελούκες. Μέσα μας διαδραματίζεται. Αγώνας εσωτερικός. Και αναγκαία αγώνας μοναχικός. Αφού μονάχος έρχεται ο άνθρωπος στη ζωή και μοναχός του φεύγει. Έτσι και το μακρύ της ζωής μας ταξίδιον. Ασυντρόφιαστο. Να όμως που και εδώ η αντίστροφη τακτική του Λιαντίνη έρχεται να μας εκπλήξει:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />«Η Πηνελόπη δεν αποτελεί απλό οικοδομικό εράνισμα στο γενικό σχέδιο της Οδύσσειας. Εάν το κεντρικό πρόβλημα του έπους είναι η δραματική κίνηση του ήρωα πάνω από καταιγίδες και κατακλυσμούς, που μέλλουν να τον οδηγήσουν στην τελική του υπαρκτική αυτοβεβαίωση, την ίδια πορεία πρέπει να περπατήσει και η Πηνελόπη στη σιωπή και την απουσία (η άλλη μορφή των κινδύνων και των τεράτων) για να φθάσει στην ιδική της υπαρκτική αυτοβεβαίωση, στην επιστροφή του αγαπημένου.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Η Πηνελόπη, σύμφωνα με την ερωτική διδασκαλία του Rilke πρέπει να καταταχθεί στις «Απαρνημένες» και αξίζει περισσότερο από τον Οδυσσέα, τον ήρωα.»<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Δ. Λιαντίνης, Έξυπνον Ενύπνιον, σελ. 195</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
</div>
<div class="audioplayer_container" style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
</div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
</div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Από τα τελευταία του λόγια στο Μαράσλειο, μια ανακοίνωση εξομολογητική όπως τη χαρακτηρίζει ο ίδιος, που αφορά καθώς λέγει το κύκνειο άσμα του, τη Γκέμμα. Και λέει πως στη Γκέμμα υπάρχει ένα μελανό σημείο που το αποδίδει στο γεγονός ότι κάποτε ένας άνθρωπος προσπάθησε να τον βλάψει. Δεν είναι εδώ το σημείο που μας ενδιαφέρει, αλλά σε όσα ακολουθούν, με το Λιαντίνη να απαγγέλλει τη Μνηστηροφονία, δηλαδή απόσπασμα από την Οδύσσεια και λόγους του Οδυσσέα προς τους Μνηστήρες, που έβαλαν όσο εκείνος έλειπε στο μάτι τη γυναίκα του. Παραθέτω και το αρχαίο κείμενο που ακούμε στο ηχητικό ντοκουμέντο από το Λιαντίνη:</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><img height="358" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRV3KD3lQjHmQVL8W82x-PIAJAUYYu01l1E_i2ku5Ju-AeMmwKq" width="640" /><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /></span></span></span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΡΑΨΩΔΙΑ Χ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">«ω κύνες, ού μ” έτ” εφάσκεθ” υπότροπον οίκαδε νείσθε δήμου από Τρώων, ότι μοι κατεκείρετε οίκον δμωήσιν τε γυναιξί παρευνάζεσθε βιαίως αυτού τε ζώοντος υπεμνάασθε γυναίκα, ούτε θεούς δείσαντες, οι ουρανόν ευρύν έχουσιν, ούτε τιν” ανθρώπων νέμεσιν κατόπισθεν έσεσθαι. νυν ύμιν και πάσιν ολέθρου πείρατ” εφήπται.»</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Πώς συνδέεται η Μνηστηροφονία με το μελανό σημείο της Γκέμμας; Έλα μου ντε! Εδώ σε θέλω! Πάντως το ηχητικό ντοκουμέντο, που εδώ και καιρό παίζει στα ιντερνέτια, παρέσυρε κάποιους να συνδέσουν το ζήτημα με τον καθηγητή Μαρκαντώνη. Έχω πολλούς λόγους και στοιχεία να το αμφισβητώ. Σιγά μην καθόταν ο Λιαντίνης και μάλιστα σε ώρες που η ψυχούλα του – ως λέγει – ετοιμαζόταν να κάνει πανιά, να ασχολείται με το Μαρκαντώνη. Και σιγά μην αποτελεί μελανό σημείο για τη Γκέμμα η αναφορά στο Μαρκαντώνη και στη στάμπα του. Έχω ασχοληθεί με το θέμα παλιότερα, εδώ όμως δεν είναι η ώρα να σπαταλήσω χρόνο με το Μαρκαντώνη. Έχουμε τον Οδυσσέα και το Λιαντίνη να ασχοληθούμε. Και εν προκειμένω τους Μνηστήρες και την Πηνελόπη. Ας δούμε λοιπόν τι απάντησε η Πηνελόπη του Λιαντίνη, όταν σήμανε η ώρα και ήρθε ο καιρός:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />[...]Ό,τι οι δυο μας ζήσαμε 26 χρόνους ήταν το δρύινο σκαρί του Οδυσσέα, σημαδεμένη μοίρα, δαιμονικό (με την αρχαιοελληνική σημασία του όρου «δαίμων») παραμύθι. Είτε οι χρόνοι μας ήταν γελαστοί είτε λυπημένοι. Σπουδάσαμε την ευτυχία μας ζωγραφίζοντας μέρες και νύχτες στο δρόμο της μεγάλης επιστροφής. Ήταν η ίστορία μιας θάλασσας, όπως εκείνης των Κεχρεών, που κατακλύζει την ακρογιαλιά, το βράχο στο μπούρτζι, το δάσος αντίκρυ, το κορίτσι στον απέναντι λόφο που κοιμάται στο φως του φεγγαριού, την αντάρα της βροχής, τη θύελλα του ίμερου. Αγωνιστήκαμε να μεταλλάξουμε το θυμό της καταστροφής σε πνοή δημιουργίας. Και όλα με τήν ίδια αταραξία και βεβαιότητα του ίδιου θανάτου, που όταν θα ερχότανε, θάταν μόνο ένα άλλο παιγνίδισμα, ένας απλά διαφορετικός ήχος στην απεραντοσύνη του πελάγους. [...]</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο Λιαντίνης δεν έχει πει όμως ακόμη το δικό του νόημα και περιεχόμενο στην τελευταία λέξη της Γκέμμας «αλήθεια». Κάποτε οι δείχτες του χρόνου θα γελάνε με πολλά ανεδαφικά και επιπόλαια που γράφτηκαν και ειπώθηκαν για την ζωή του, την κοινή μας πορεία και την πράξη του.*</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Όμως και τότε δεν θα έχει αλλάξει κάτι.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Νικολίτσα Γεωργοπούλου – Λιαντίνη<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Κηφισιά, 1 Ιουνίου 2006</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">*Είτε μπροστά σε μικρόφωνα και κάμερες από άγνωστους αυτοανακηρυσσόμενους τιμητές μας, είτε σε ορισμένα «δημοσιογραφικά» γραπτά, είτε στην ανωνυμία του Διαδικτύου.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Προλόγισμα στις Ώρες των Άστρων<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Αυτά τα λόγια της Νικολίτσας Λιαντίνη αποτελούν αναπόφευκτη συνέχεια σε όσα προέβλεψε ο Λιαντίνης μιλώντας για μνηστήρες. Το ζητούμενο βέβαια δεν ήταν η «Πηνελόπη», έτσι κι αλλιώς και επί Ομήρου δεν ήταν τόσοι άντρες μαζεμένοι στο παλάτι του Οδυσσέα γιατί δεν έβρισκαν γυναίκα να παντρευτούν. Το βασίλειο ήταν ο στόχος. Και χαλίφης στη θέση του χαλίφη, που θα έλεγαν και οι σημερινοί. Γνωστά πράγματα, τα έχουμε και τα έχουμε ξαναπεί, ούτε με αυτά θα ασχοληθούμε εδώ. Πώς θέλησαν κάποιοι να οικειοποιηθούν τη δόξα του Λιαντίνη και έφτασαν σε αδιανόητα σημεία να καθυβρίζουν τη γυναίκα του Λιαντίνη, όπως καταγγέλλει και η ίδια, και προκειμένου να αποδείξουν πως εκείνοι είναι οι αληθινοί κληρονόμοι του λόγου του.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο Λιαντίνης όμως πρόλαβε να τα βάλει με τους Μνηστήρες πριν ακόμη αυτοί φανούν. Πριν εκείνοι ανακαλύψουν καν ότι υπάρχει Λιαντίνης. Όπως πρόλαβε να προειδοποιήσει και την ιδια τη γυναίκα του, επαναλαμβάνοντας συχνά στην καθημερινή τους ζωή τη φράση:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Νά “ξερες τι Οδυσσέας είμαι εγώ, Λου μου!</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Πριν κλείσουμε το ταξίδι μας στον Οδυσσέα του Λιαντίνη, και που φυσικά δεν εξαντλείται από ένα αφιέρωμα έστω και εκτενές, αφού ο ομηρικός ήρωας έχει σημαδέψει απ” άκρη σ” άκρη το έργο του μα και τη ζωή του την ίδια, πχ ολόκληρα κεφάλαια στη Γκέμμα έχουν πρωταγωνιστή τον Οδυσσέα, το Κατά Κίρκην και η Κυκλώπεια, ανάγκη να παραθέσουμε δύο ακόμη αποσπάσματα, ένα από το Homo Educandus και ένα από τα Ελληνικά, βιβλία που δεν αναφέρθηκαν παραπάνω και ίσως ο αναγνώστης υποθέσει ότι εκεί δε συναντάμε τον Οδυσσέα. Λάθος μέγα. Ο Οδυσσέας δε λείπει από κανένα βιβλίο του Λιαντίνη. Ο Οδυσσέας είναι ο Λιαντίνης, όπως το έλεγε ο ίδιος, όπως το λέει και ο φίλος του ο Κορέλλας στο βιβλίο που εμπνεύστηκε από τη μονάκριβη φιλία μαζί του, κι όπως ήταν «Οδυσσέας» όλοι οι κολλητοί του, οι συντρόφοι του. Ολοζωής ταξιδευτής ο Λιαντίνης με το δρύινο σκαρί του Οδυσσέα, αυτό που επικαλείται η Λου του στο Προλόγισμα των Ωρών των Άστρων, δανειζόμενη στίχο δικό του από την Ιωνία:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />«Στην Ιωνία να βλέπει κανείς<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />εσένα κι εμένα<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />και το μαύρο κεφαλοπάνι της γιαγιάς.<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Να βλέπει το δρύινο σκαρί του Δυσσέα,<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />τη βεντέτα της πέτρινης Μάνης<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />και του Μάρκο Μπότσαρη τη Λάκα – Σούλι.»</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Δημήτρης Λιαντίνης</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Οι Ώρες των Άστρων (σελ. 88)<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />Εις επίρρωσιν λοιπόν παραθέτουμε:</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Στη λαχανιασμένη πάλη του Οδυσσέα με τα φυσικά στοιχεία και τα ανθρώπινα τέρατα υποδηλώνεται συμβολικά ο αγώνας του να γνωριστεί με τους νόμους της φύσης για να πάει με το ρυθμό τους.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Το αποτέλεσμα αυτού του αγώνα είναι ότι καταφέρνει να βγάζει την κάπα του γέρου, γιατί μεταχειρίζεται τη μαστοριά του ήλιου και ποτέ την άγαρμπη φούρια του βοριά.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Πίσω από την τακτική αυτή – το μόνο σταθερό σημείο στην ευέλικτη φύση του Οδυσσέα – κρύβεται όλη εκείνη η γνώση της φύσης, που μας περιγράφει ο προσωκρατικός στοχασμός. Και παράλληλα όλη εκείνη η άμετρη δύναμη του μετρημένου τρόπου του ανθρώπου που γνωρίζει να συνοδοιπορεί με το ρυθμό του κόσμου όπως ακριβώς εδίδαξαν οι Προσωκρατικοί.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Την πηγή ή την εστία αυτής της ακτινοβολούσας σοφίας και δράσης θα την λέγαμε μονολεκτικά ευλάβεια προς τη φυσική τάξη ή ευσέβεια προς τους θεούς.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο Οδυσσέας, τη στιγμή που έχει κιόλας τοξέψει τον Αντίνοο, τοξεύει και μια φράση στο υπόλοιπο ατάσθαλο σκυλομάνι<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />- Ω κύνες – ,</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">που είναι πολύ πιο φαρμακερή από τα φαρμακερά βέλη:<br style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" />ούτε θεούς δείσαντες, οι ουρανόν ευρύν έχουσιν.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Το σημείο πάνω στο οποίο εντοπίζει την αιτία του ξολοθρεμού των μνηστήρων ο Όμηρος είναι το ίδιο σημείο πάνω στο οποίο στηρίζει τη λύση του δράματος των Μηδικών η ανθρωποφυσική ερμηνεία του Αισχύλου και του Ηροδότου. Μία είναι η διαφορά: ότι στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για μυθική σύλληψη ενώ στη δεύτερη για ιστορική πράξη. Ήλοι και τύποι, που λένε. Και δύσκολη πίστη.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Δημήτρης Λιαντίνης, Homo Educandus, σελ. 120</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ρίχνοντας γρήγορο βλέμμα πάνω από τα έργα των ποιητών, το άγαλμα που βρίσκουμε να κάθεται στο θρόνο της παγκόσμιας λογοτεχνίας είναι ο Οδυσσέας του Ομήρου. Μαζί του δεν αντέχει να συγκριθεί άλλη νοητική εποπτεία.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ούτε ο Οιδίπους του Σοφοκλή, ούτε ο Μωυσής του συγγραφέα της Εξόδου και των Αριθμών, ούτε ο Σωκράτης των πλατωνικών διαλόγων, ούτε ο Ιησούς του κατά Ματθαίον, ούτε ο πρίγκιπας Μύσκιν, ούτε ο πρίγκιπας Άμλετ, ούτε ο Δον Κιχώτης, ούτε ο Ναπολέων της Ηρωικής του Μπετόβεν.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Ο Οδυσσέας κλείνει με άρτιο πολύπλοκο και βαθύ, με αρμονικά αντιθετικό, με σύνθετο, με ρεαλιστικό και ιδεώδη, αλλά κυρίως με τον πιο απλό και τον πιο σοφό τρόπο τον τύπο του ιστορικού ανθρώπου, όπως αυτός άρχισε να διαμορφώνεται αμέσως μετά την εποχή των τελευταίων παγετώνων, 27.000 π.Χ., και όπως θα συνεχίσει να εξελίσσεται στο μέλλον. Ως τη στιγμή που ο ίδιος θα καταστρέψει τον εαυτό του πάνω στη γης.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Θα τολμούσα μάλιστα να ειπώ και πέρα από τη στιγμή εκείνη. Γιατί στο ταξίδι της ζωής όλοι οι σύντροφοι χάθηκαν. Ο Οδυσσέας όχι. Κι αν γίνει το ίδιο στο ταξίδι της ιστορίας και κάποτε ο άνθρωπος χαθεί, το κακό θα οφείλεται που δεν ελογάριασε την οδηγία του Οδυσσέα, Όπως δεν τη λογαριάσανε και οι σύντροφοί του στο Νησί του Ήλιου!</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">Το κακό θα οφείλεται που δεν μπόρεσε ο παγκόσμιος άνθρωπος σήμερα να στοιχηθεί στο ρεαλισμό και στην αλήθεια, στην εντιμότητα, στην ανθρωπιά και στην πειθαρχία, στη σοφία και στη σκληρότητα που κλείνεται μέσα σ” αυτή τη νοητική εποπτεία των ελλήνων. Και πώς αλλιώς! Σήμερα, βλέπεις, μέσα από την καταραμένη Βόρεια Αμερική, ο τύπος ανθρώπου που πέρασε στην ιστορία και πια την οδηγεί είναι ο εβραϊκός, ο σιωνιστικός, ο χριστιανικός τύπος. Και όχι ο ελληνικός, που η πιο αυθεντική του έκφραση είναι ο Οδυσσέας.</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;"><span style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;"><span style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><a href="http://liantinis-o-daskalos-mas.blogspot.gr/2011/12/blog-post_29.html" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none;" target="_blank"><span style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Δημήτρης Λιαντίνης</span></a></span></span>, Τα Ελληνικά, σελ. 90</span></div>
<div style="line-height: 24px; margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<a href="http://www.madatoforos.com/%CE%BF-%CE%BF%CE%B4%CF%85%CF%83%CF%83%CE%AD%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B7/" style="text-decoration: none;" target="_blank"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">madatoforos</span></a></div>
<div style="margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: white; font-size: large;"></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif; font-size: large;">ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ</span></div>
</div>
</div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-7426014929948438882014-04-29T17:32:00.001+03:002014-05-06T19:35:56.991+03:00Το πρόβλημα και το βαρόμετρο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Palatino, 'Palatino Linotype', 'Book Antiqua', serif; line-height: 24px;"></span><br /></span>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<a href="http://outelogos.files.wordpress.com/2014/04/to-barometro.jpg" sl-processed="1" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img alt="to-barometro" class="aligncenter wp-image-3330" src="http://outelogos.files.wordpress.com/2014/04/to-barometro.jpg?w=461&h=508" height="508" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: #e0dfdd; background-image: url(http://s2.wp.com/wp-content/themes/pub/my-life/images/image-bg.png); background-origin: initial; background-position: 0px 0px; background-repeat: repeat repeat; border-bottom-color: rgb(213, 211, 209); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(213, 211, 209); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(213, 211, 209); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-style: initial; border-top-color: rgb(213, 211, 209); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; clear: both; display: block; height: auto; margin-bottom: 0.75em; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 0.75em; max-width: 97%; padding-bottom: 9px; padding-left: 9px; padding-right: 9px; padding-top: 9px;" width="461" ytoseen="true" /></span></a></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Σε ένα πανεπιστήμιο των ΗΠΑ ζητήθηκε από τους φοιτητές της φυσικής να λύσουν το εξής πρόβλημα:</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span id="more-3329" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"></span>Πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα βαρόμετρο για να υπολογίσετε το ύψος ενός ψηλού κτιρίου;</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Η “σωστή” απάντηση (και θα καταλάβετε σύντομα προς τι τα εισαγωγικά), η απάντηση που ήθελε ο καθηγητής και έδωσαν όλοι οι φοιτητές πλην ενός, ήταν να μετρηθεί η πίεση του αέρα στην κορυφή και στη βάση του κτιρίου και από τη διαφορά -με τη χρήση του κατάλληλου τύπου- να βρεθεί το ύψος.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Όμως κάποιος σπουδαστής είχε μια διαφορετική ιδέα: “Δένω το βαρόμετρο σε ένα σκοινί και το κατεβάζω ως το δρόμο. Το μήκος του σκοινιού είναι προφανώς ίσο με το ύψος του κτιρίου.”</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ο καθηγητής βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Ο φοιτητής είχε δώσει σωστή απάντηση, αφού στη διατύπωση δεν αναφερόταν τίποτα για την πίεση του αέρα ή για τη μη-χρήση σκοινιών.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ζήτησε τη βοήθεια ενός άλλου καθηγητή και συμφώνησαν ότι ο φοιτητής έπρεπε να απαντήσει ξανά στην ερώτηση, προκειμένου να δείξει ότι έχει γνώσεις φυσικής. Ο φοιτητής δεν είχε καμία αντίρρηση. Τους έδωσε πέντε καινούριες απαντήσεις:</span></div>
<a name='more'></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> 1) Ρίχνεις το βαρόμετρο από την κορυφή του κτιρίου και χρονομετράς την πτώση. Έπειτα με τη χρήση του τύπου S=1/2at² υπολογίζεις το ύψος του κτιρίου.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> 2) Μια ηλιόλουστη μέρα βγάζεις το χρονόμετρο έξω και μετράς το ύψος του, το μήκος της σκιάς του και το μήκος της σκιάς του κτιρίου, και μετά, με τη χρήση απλής αναλογίας υπολογίζεις το ύψος του.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> 3) Παίρνεις το βαρόμετρο και αρχίζεις να ανεβαίνεις τις σκάλες. Χρησιμοποιείς το βαρόμετρο ως μονάδα μέτρησης για να μετρήσεις το ύψος κάθε σκαλοπατιού. Πολλαπλασιάζεις τα σκαλιά με το ύψος του βαρόμετρου και έχεις το ύψος του κτιρίου.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">4) Στερεώνεις το βαρόμετρο στην άκρη μιας χορδής το κουνάς σαν εκκρεμές και καθορίζεις την τιμή του g (επιτάχυνση της βαρύτητας) στο επίπεδο του δρόμου και στην κορυφή του κτιρίου. Από τη διαφορά των δύο τιμών του g μπορείς να υπολογίσεις το ύψος του κτιρίου.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">5) (το καλύτερο!) Πηγαίνεις στον επιστάτη του κτιρίου και του λες: “Αν μου πείτε το ύψος του κτιρίου θα σας δώσω αυτό το πολύ ωραίο βαρόμετρο.”</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ο φοιτητής πήρε άριστα.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ο τρόπος που σκέφτηκε ο φοιτητής, στη θεωρία της νοημοσύνης καλείται “αποκλίνουσα ενόραση”.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Τις περισσότερες φορές (και οι περισσότεροι άνθρωποι) όταν αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα ψάχνουμε μια λύση που μας παγιδεύει στην αρχική του διατύπωση.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> Για παράδειγμα στην ερώτηση: “Πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την οικονομική κρίση στην Ελλάδα;”, οι απαντήσεις μπορούν να είναι πολύ περισσότερες απ’ όσες φανταζόμαστε, αρκεί πρώτα να κατανοήσουμε τη φύση της ερώτησης (τη φύση της κρίσης μάλλον).</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Όπως το βαρόμετρο σε παγιδεύει στη λύση μέσω της μέτρησης της πίεσης, έτσι και η “οικονομική κρίση” σε παγιδεύει στη λύση μέσω της οικονομίας.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> Ένα άλλο παράδειγμα αυτοπεριορισμού της σκέψης είναι το ερώτημα που έχει να κάνει με τη χρήση ενός συνδετήρα. Είναι απλό: “Με πόσους τρόπους μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα συνδετήρα;” Σε αυτό το ερώτημα οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκουν πέντε έως είκοσι τρόπους.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> Κάποιοι όμως (ειδικά τα παιδιά) μπορούν να βρουν έως και χίλιους πεντακόσιους τρόπους, μπορεί και περισσότερους. Για παράδειγμα η απάντηση μπορεί να ξεκινήσει ως εξής: “Ο συνδετήρας είναι φτιαγμένος από φελιζόλ και έχει ύψος 800 μέτρα…”</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> Αν ξανακοιτάξετε το πρόβλημα θα δείτε ότι πουθενά δεν αναφέρεται ότι ο συνδετήρας είναι ο οικείος σε όλους συνδετήρας γραφείου. Ούτε το μέγεθος του αναφέρεται ούτε το υλικό κατασκευής (ένας χρυσός συνδετήρας φοριέται και ως κόσμημα, ένας συνδετήρας από καθαρό ουράνιο ως όπλο μαζικής καταστροφής).</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Όταν, μάλιστα, έγινε μια σχετική έρευνα σε σχολεία βγήκαν τα εξής πορίσματα: τα παιδιά ηλικίας 5-8 μπορούσαν να δώσουν απεριόριστες απαντήσεις. Τα ίδια παιδιά, μετά από λίγα χρόνια εκπαίδευσης, έδιναν πολύ λιγότερες από τις μισές. Και ως ενήλικες είχαν τις συνηθισμένες 5-10 λύσεις.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> Αυτό δεν μας προκαλεί εντύπωση, αφού -όπως είχε πει κάποιος συγγραφέας:</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">“Εκπαίδευση είναι ο τρόπος να δημιουργείς έναν ηλίθιο ενήλικα από ένα πανέξυπνο παιδί”.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> Συμπερασματικά:</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Όλα τα προβλήματα μπορούν να λυθούν με πολύ περισσότερους τρόπους από αυτούς που θεωρούμε ως τους μόνους δυνατούς, αρκεί να επανεξετάσουμε το ερώτημα και να σκεφτούμε κάπως πιο ελεύθερα.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> Το αληθές αυτό περιστατικό με το βαρόμετρο υπάρχει στο βιβλίο του David Perkins, ως “Φαινόμενο Εύρηκα”.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
<span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-size: large; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> Το όνομα του φοιτητή : Niels Bohr, ο θεμελιωτής της Κβαντομηχανικής… </span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> Πηγή: Το έλαβα σε email.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">http://outelogos.wordpress.com/2014/04/09/το-πρόβλημα-και-το-βαρόμετρο/</span></div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-8759337350078139712014-04-01T00:00:00.004+03:002014-04-01T00:02:46.413+03:00Μπορεί να υπάρξει απόλυτη ελευθερία από τον ψυχολογικό φόβο;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-style: italic; font-weight: bold; line-height: 14px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span></span><br /></span>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><img alt="Ο Κ, στη συγκέντρωση του Σάανεν το καλοκαίρι του 1975, αφιέρωσε μια από τις ομιλίες του σε αυτό που ονόμαζε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα: μπορεί να υπάρξει απόλυτη ελευθερία από τον ψυχολογικό φόβο; «Αν πρόκειται κανείς να απελευθερωθεί από το φόβο» επεσήμανε, «πρέπει να απελευθερωθεί από το χρόνο. Αν δεν υπήρχε χρόνος, κανείς δε θα είχε φόβο. Αναρωτιέμαι αν το βλέπετε αυτό. Αν δεν υπήρχε αύριο, αν υπήρχε μόνο το τώρα, ο φόβος, σαν κίνηση της σκέψης, θα έπαιρνε τέλος.» Ο φόβος γεννιέται από την επιθυμία της ασφάλειας. «Αν υπάρχει απόλυτη ψυχολογική ασφάλεια, δεν υπάρχει φόβος», δεν μπορεί όμως ποτέ να υπάρξει ψυχολογική ασφάλεια «αν κανείς πάντοτε κάτι θέλει, επιθυμεί, αναζητά, προσπαθεί να γίνει». Και συνέχισε:
«... η σκέψη προσπαθεί πάντοτε να βρει ένα μέρος όπου θα μπορεί να εγκατασταθεί, να εγκατασταθεί με την έννοια του να κρατηθεί. Αυτό που δημιουργεί η σκέψη -που είναι κατακερματισμένη- είναι πλήρης ανασφάλεια. Επομένως υπάρχει πλήρης ασφάλεια, όταν κανείς δεν είναι τίποτα - που σημαίνει να μην είναι κάτι που η σκέψη έχει δημιουργήσει. Το να είναι κανείς απολύτως τίποτα σημαίνει μια πλήρη αντίφαση με όλα όσα έχετε μάθει... Ξέρετε τι σημαίνει να είστε τίποτα; Καμιά φιλοδοξία -πράγμα που δε σημαίνει πως θα φυτοζωείτε- καμιά επιθετικότητα, καμιά αντίσταση, κανένας φραγμός που χτίζεται από το πλήγωμα... Η ασφάλεια, που η σκέψη έχει δημιουργήσει, δεν είναι καθόλου ασφάλεια. Αυτό είναι μια απόλυτη αλήθεια.»
Μαίρης Λάτιενς “Η ζωή και ο θάνατος του Κρισναμούρτι”, μετάφρ.
Ανθή Ανδρεοπούλου, εκδ.Καστανιώτη" src="https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t1.0-9/10154022_731656890212191_2045858950_n.jpg" /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;">Ο </span><span style="line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;">Κρισναμούρτι</span><span style="line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;">, στη συγκέντρωση του Σάανεν το καλοκαίρι του 1975, αφιέρωσε μια από τις ομιλίες του σε αυτό που ονόμαζε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα: μπορεί να υπάρξει απόλυτη ε</span><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;">λευθερία από τον ψυχολογικό φόβο; </span></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">«Αν πρόκειται κανείς να απελευθερωθεί από το φόβο» επεσήμανε, «πρέπει να απελευθερωθεί από το χρόνο. </span></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Αν δεν υπήρχε χρόνος, κανείς δε θα είχε φόβο. Αναρωτιέμαι αν το βλέπετε αυτό. </span></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Αν δεν υπήρχε αύριο, αν υπήρχε μόνο το τώρα, ο φόβος, σαν κίνηση της σκέψης, θα έπαιρνε τέλος.» </span></span></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4414146730868905941" name="more"></a><br /></span>
</span><br />
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;">
</span>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Ο φόβος γεννιέται από την επιθυμία της ασφάλειας. </span></span></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white;">
</span><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">«Αν υπάρχει απόλυτη ψυχολογική ασφάλεια, δεν υπάρχει φόβος», δεν μπορεί όμως ποτέ να υπάρξει ψυχολογική ασφάλεια «αν κανείς πάντοτε κάτι θέλει, επιθυμεί, αναζητά, προσπαθεί να γίνει». </span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Και συνέχισε:</span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br />«... η σκέψη προσπαθεί πάντοτε να βρει ένα μέρος όπου θα μπορεί να εγκατασταθεί, να εγκατασταθεί με την έννοια του να κρατηθεί. Αυτό που δημιουργεί η σκέψη -που είναι κατακερματισμένη- είναι πλήρης ανασφάλεια.</span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"> Επομένως υπάρχει πλήρης ασφάλεια, όταν κανείς δεν είναι τίποτα - που σημαίνει να μην είναι κάτι που η σκέψη έχει δημιουργήσει.</span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"> Το να είναι κανείς απολύτως τίποτα σημαίνει μια πλήρη αντίφαση με όλα όσα έχετε μάθει... </span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Ξέρετε τι σημαίνει να είστε τίποτα; </span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Καμιά φιλοδοξία -πράγμα που δε σημαίνει πως θα φυτοζωείτε- καμιά επιθετικότητα, καμιά αντίσταση, κανένας φραγμός που χτίζεται από το πλήγωμα... </span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Η ασφάλεια, που η σκέψη έχει δημιουργήσει, δεν είναι καθόλου ασφάλεια. </span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Αυτό είναι μια απόλυτη αλήθεια.»<br /><br />Μαίρης Λάτιενς “Η ζωή και ο θάνατος του Κρισναμούρτι”, μετάφρ.<br />Ανθή Ανδρεοπούλου, εκδ.Καστανιώτη</span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span class="text_exposed_show" style="display: inline; line-height: 14.079999923706055px; text-align: left;"><a aria-haspopup="true" aria-owns="js_15" class="profileLink" data-ft="{"tn":"k"}" data-hovercard="/ajax/hovercard/page.php?id=130307510347135&extragetparams=%7B%22directed_target_id%22%3A341632076853%7D" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=731656890212191&set=a.439001722811044.106909.130307510347135&type=1&theater" id="js_16" style="cursor: pointer; line-height: 17.940000534057617px; text-decoration: none;" target="_blank"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">Krishnamurti Library of Athens</span></a></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;">
<span style="background-color: black; color: white; font-family: Verdana, sans-serif;">http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2014/03/blog-post_2641.html</span></div>
</span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-37985286454522153332014-03-28T13:45:00.000+02:002019-11-22T21:34:30.156+02:00Η επίγνωση, ως δομικό συστατικό του σύμπαντος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><i>«Το πρώτο που οφείλεις να συνειδητοποιήσεις, είναι ότι το σύμπαν που παρατηρείς, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η γνώση που συγκέντρωσες για αυτό…»</i></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: "helvetica";"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 12px;"><br /></span></span></span></span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Πριν λίγες μέρες, ένας αναγνώστης κατάφερε να διαπεράσει την ουσία των πραγμάτων, κάνοντας μια πολύ σημαντική ερώτηση… για το «ποιος είναι ο τρόπος με τον οποίο μπορεί κάποιος να απελευθερωθεί από την παρούσα Συνειδητότητα κι αν αυτό, μπορεί να το πετύχει μέσα από την αντίληψη της συνείδησης και της επίγνωσης που έχει για αυτή»… Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι κάποιος, πρώτον κατάφερε να διαγνώσει μια πιθανή διαφορά ανάμεσα στη συνείδηση και την επίγνωση και δεύτερον να διατυπώσει ένα ερώτημα με το οποίο να συσχετίζει την επίγνωση με την απελευθέρωσή της συνείδησής του πέρα από τα όρια της παρούσας Συνειδητότητας. Μια πολύ σημαντική σύνθεση σκέψης μιας και ελάχιστοι έχουν την τάση να μαθητεύουν στο διαχωρισμό των δύο αυτών εννοιών. Ένα διαχωρισμό ο οποίος ξεκινά από την κατανόηση ότι ενώ «είμαστε συνείδηση», «αποκτούμε επίγνωση». Με αυτό σαν αφορμή λοιπόν, αποφάσισα να ασχοληθούμε με την πιθανότητα και δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος να απελευθερωθεί από τη Συνειδητότητα η οποία τον υλοποιεί στον αισθητό κόσμο που ζει… Διότι το μοναδικό μέσο απελευθέρωσής μας από τη Συνειδητότητα η οποία υλοποιεί τον παρόντα κόσμο, είναι η αντίληψη και η συνειδητοποίηση της δημιουργίας της επίγνωσης την οποία έχουμε... για αυτόν, για τη φύση του και για τη λειτουργία του…</span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">
</span></span></span></span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: "helvetica neue" , "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Διότι η επίγνωση που μπορεί να έχουμε για μια οποιαδήποτε κατάσταση που μας συμβαίνει, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι συνειδητοποιούμε σε βάθος τι πραγματικά είναι αυτή, πώς λειτουργεί και πώς αλληλεπιδρούμε εμείς μαζί της… Ο κάθε ένας από μας –για παράδειγμα-, ως επίγνωση των συνθηκών τις οποίες μπορεί να αναπτύξει ώστε να επιβιώσει, περιλαμβάνει την αντίληψη του είδους της εργασίας που έχει, καθώς και τη σχέση της με τους υλικούς και ενεργειακούς πόρους και την κοινωνική του ανάπτυξη, αγνοώντας όμως παντελώς το δικό του ύψιστο δυναμικό με το οποίο τον προίκισε αυτή η ζωή… Συγχρόνως, μπορεί να έχει επίγνωση της κατάστασης των συμπτωμάτων κάποιας ασθένειας χωρίς όμως να μπορεί να κατανοήσει και να συνειδητοποιήσει βαθιά, την πραγματική αιτία που αυτά ξεκινούν και τελικά εμφανίζονται… Και οι δύο παραπάνω καταστάσεις (όπως και δεκάδες ακόμη φυσικά), αναφέρονται στη γνώση που μπορεί να έχουμε για τον κόσμο που ζούμε, έτσι όπως τον διδαχθήκαμε από τη «ζωή» και τους άλλους γύρω μας, χωρίς να έχουμε όμως συμμετάσχει συνειδητά στην αποσαφήνιση αυτής της γνώσης… Η επίγνωση δηλαδή που έχουμε, δεν είναι δική μας αλλά ανήκει στη Συνειδητότητα η οποία μας δημιουργεί στον κόσμο…</span></span></span></span></span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">
</span></span></span></span>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">
<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4414146730868905941" name="more"></a></span></span></span></span><br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><b>1. Τι γνωρίζω πραγματικά;</b></span></span></span></span></div>
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 20px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">
<div class="MsoNormal">
Κοιτάμε γύρω μας και αντιλαμβανόμαστε ότι γνωρίζουμε όλα αυτά που αισθανόμαστε σαν υπαρκτά, στην πραγματικότητα όμως «θεωρούμε» ότι τα γνωρίζουμε… Θεωρούμε… Θωρούμε ότι γνωρίζουμε πώς γεννιούνται οι άνθρωποι, πώς φυτρώνουν τα δέντρα, πώς πετούν τα πουλιά, πώς γίνεται και κτυπάει από μόνη της η καρδιά μας… Μαθαίνουμε ότι η φωτιά καίει, το νερό κυλάει, ο αέρας φυσά και τα βουνά μένουν ακίνητα, όμως στην πραγματικότητα όλη αυτή η γνώση που έχουμε για τον κόσμο μας, δεν είναι δική μας αλλά ανήκει στη Συνειδητότητα που υπήρχε και πριν από μας… Υπήρχε μέσα της σαν πληροφορία και εμείς την αναπαράγουμε διότι από αυτήν δημιουργούμαστε και σε αυτή ανήκουμε…<br />
<a name='more'></a></div>
<div class="MsoNormal">
Ο κάθε ένας από εμάς είναι μέρος του αισθητού κόσμου… Το σώμα μας και ο νους μας, υλοποιείται μέσα σε αυτόν και σε αυτόν ανήκει… Ο αισθητός κόσμος όμως, είναι η ίδια η Συνειδητότητα… Αυτή περιέχει ολόκληρη την πληροφορία που τον υλοποιεί… Αυτή περιέχει τις συνειδήσεις μας… και αυτή περιέχει όλη τη γνώση που λαμβάνουμε στη διάρκεια της ζωής μας… Ολόκληρη η γνώση αυτή περνά σε μας, σαν πληροφορία η οποία σχετίζεται με τον κόσμο μας… Πληροφορία η οποία περνά μέσα από τις συνειδήσεις των ανθρώπων οι οποίοι μας μεγαλώνουν και μας εκπαιδεύουν… Οι γνώσεις των «εκπαιδευτών» μας περνούν σε μας… Οι γνώσεις των εκπαιδευτών μας δημιουργούν την επίγνωση μας σχετικά με τον αισθητό κόσμο… σχετικά με τη Συνειδητότητα η οποία τον υλοποιεί…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>2. Το «σύμπαν της γνώσης»</b></div>
<div class="MsoNormal">
Έτσι, όλοι μας αντιλαμβανόμαστε το ίδιο πράγμα για τον κόσμο που ζούμε, θεωρώντας τον σαν κάτι το πραγματικό έτσι ακριβώς όπως τον αισθανόμαστε… Όμως ακολουθώντας πάντα τον ίδιο δρόμο απόκτησης γνώσης, δεν αποκτούμε ποτέ δική μας επίγνωση, αλλά απλά αναπαράγαμε αυτό που γνώριζαν οι προηγούμενοι από μας, λαμβάνοντας μια επίγνωση η οποία ανήκε και σε όλους τους άλλους… Η επίγνωση δηλαδή η οποία αφορά την πληροφορία την οποία έχει η πλειονότητα των ανθρώπων για τον κόσμο, αποτελεί έναν όγκο πληροφοριών, ίδιο (σχεδόν) σε όλους… Έναν όγκο πληροφοριών ο οποίος είναι μέρος της Συνειδητότητας που τους υλοποιεί… Έναν όγκο πληροφοριών ο οποίος δεν ανήκει σε αυτούς μιας και δεν τον δημιούργησαν εκείνοι, αλλά απλά τον δανείστηκαν, τον χρησιμοποίησαν και φεύγοντας τον αφήνουν πάλι «ως είχε» στη Συνειδητότητα… Ρωτώντας τους εκπαιδευτές μας, μάθαμε ότι ο κόσμος που ζούμε είναι ένας, μόνιμος, πραγματικός και διέπεται από φυσικούς νόμους τους οποίους οφείλουμε να δεχόμαστε σαν μοναδικούς…</div>
<div class="MsoNormal">
Μάθαμε ότι ο άνθρωπος γεννιέται, αναπτύσσεται και τελικά πεθαίνει… Και μέσα σε όλο αυτό το διάστημα, ολόκληρη η ζωή του είναι οργανωμένη με βάση γνώση η οποία του δίδεται… Γνώση από την οποία πηγάζουν φυσικοί, ηθικοί και νομικοί κανόνες τους οποίους οφείλει κι αυτός με τη σειρά του να διαχειρίζεται… Και πριν πεθάνει, να την περάσει στα παιδιά του… Την ίδια ακριβώς… Γιατί; Για να παραμείνει ο κόσμος ο ίδιος όπως και πριν… πραγματικός και μόνιμος, με τους ίδιους φυσικούς και ηθικούς νόμους και την ίδια οργάνωση ανάμεσα στα μέλη της ανθρωπότητας… Στο σύμπαν που ζούμε, θα μπορούσαμε να του δώσουνε ένα όνομα: «το σύμπαν της γνώσης»… Ένα σύμπαν το οποίο εξουσιάζεται από εκείνους που την κατέχουν και την διαχειρίζονται ως μοναδική… ώστε οι άνθρωποι να γεννιούνται και να περνούν ολόκληρη τη ζωή τους έχοντας σαν κύριο σκοπό ένα και μόνο δρόμο… Την αποστήθιση, τη διαχείριση και τελικά τη διαφύλαξη της «γνώσης», αγνοώντας τη συνειδητοποίηση, ότι με τον τρόπο αυτό ολόκληρη η ζωή τους χρησιμοποιήθηκε απλά για να «διατηρήσουν» το «σύμπαν» στη «θέση» του…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br /><div class="MsoNormal">
<b>3. Η αδυναμία της δικής μας επίγνωσης</b></div>
<div class="MsoNormal">
Από την ώρα που θα γεννηθούμε μέχρι να πεθάνουμε, το κύριο μέλημα της κοινωνικής μας οργάνωσης είναι να μας μεταδίδει γνώση και πληροφορία… Έχετε όμως ποτέ αναρωτηθεί γιατί γίνεται τόση «φασαρία» για τη γνώση; Όλες αυτές οι γνώσεις που λαμβάνουμε από την εκπαίδευσή ή το περιβάλλον μας, έμμεσα ή άμεσα, αποτελούν γνώσεις οι οποίες προστέθηκαν στο νου μας χωρίς στην πραγματικότητα να συνειδητοποιούμε τι είναι αυτό το οποίο γνωρίζουμε… Γνώσεις οι οποίες αποτελούν την επίγνωση για τον κόσμο που ζούμε… Θεωρούμε ότι έχουμε επίγνωση, αλλά τι επίγνωση έχουμε…; Οι επιγνώσεις οι οποίες είναι όμοιες με τη Συνειδητότητα δεν είναι δικές μας… Η Συνειδητότητα, κατά ην «έξοδο» της συνείδησής μας από αυτή, κρατά τις επιγνώσεις οι οποίες σχετίζονται με αυτό που υλοποιεί, διότι είναι δικές της… Τις κρατά, εκτός κι αν καταφέρουμε να αποκτήσουμε απόλυτα δική μας επίγνωση σχετικά με αυτή… Να γνωρίσουμε αυτό που πραγματικά είναι, με ένα δικό μας ατομικό τρόπο… Μέσα από τη μοναδικότητά μας, την πίστη μας, την ακεραιότητα, την αλληλεπίδραση και την ισορροπία μας… Όχι από τις αλλοιωμένες πεποιθήσεις μας…</div>
<div class="MsoNormal">
Τότε μπορούμε να αποχωρήσουμε από τη ζωή, έχοντας αποκτήσει πραγματική επίγνωση της πραγματικότητας του κόσμου αυτού… Αυτή όμως η επίγνωση έρχεται μόνο με την αποκάλυψη της σύνθεσης του Εαυτού μας… Αυτή μας επιτρέπει να αντιληφθούμε και να κατανοήσουμε ότι η έννοιες του θανάτου και της αθανασία είναι πληροφορίες χωρίς πραγματικό νόημα μιας και είναι ανάλογες του ανοιγοκλεισίματος των βλεφάρων, της αναπνοής και της εκπνοής ή του ύπνου και του ξυπνήματος… Όμως υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι τους είναι εντελώς αδύνατον ακόμη και να συζητήσουν μια τέτοια πιθανότητα ανυπαρξίας της έννοιας του θανάτου… κι αυτή είναι η πλειοψηφία μας… κάτι όμως το οποίο ξεκινάει από τον τρόπο που αποκωδικοποίησαν τον κόσμο…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<br /><div class="MsoNormal">
<b>4. Η σχέση αλήθειας και Εαυτού</b></div>
<div class="MsoNormal">
Διότι οι περισσότεροι άνθρωποι αναπτύχθηκαν έχοντας σαν κύριο μέσο της ακεραιότητας τους το δίπολο αλήθεια-ψέματα… Η κύρια εγγραφή η οποία καταχωρήθηκε μέσα τους, είναι ότι «η αλήθεια είναι μία» και για αυτούς, οτιδήποτε είναι αδύνατον να ανταποκριθεί στην αλήθεια αυτή, τότε είναι ψευδές… Όμως όλη η κατάσταση αυτή (το να θεωρούμε δηλαδή ότι αναζητούμε την αλήθεια) είναι η αρχή της διπολικότητας… Μια αρχή πάνω στην οποία είναι δημιουργημένος ολόκληρος ο αισθητός κόσμος… Από τη στιγμή που θα δημιουργηθεί κάτι, αυτόματα αρχίζει και αναπτύσσεται και το αντίθετό του… Οτιδήποτε δημιουργείται… Κι αυτό δεν είναι ούτε αλήθεια ούτε ψέμα, ενώ συγχρόνως είναι και αλήθεια αλλά και ψέμα… Γίνεται κάτι τέτοιο; Φυσικά και γίνεται, διότι το κύριο δίπολο του αισθητού κόσμου είναι το δίπολο αλήθεια – ψέμα… Όπως ακριβώς ο προγραμματισμός της ροής της πληροφορίας στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές… Ο κόσμος είναι μια σύμβαση ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα μας…</div>
<div class="MsoNormal">
Όμως η αρχή του δίπολου αλήθεια – ψέμα ισχύει σε οτιδήποτε έχει σχέση με την παρούσα Συνειδητότητα η οποία υλοποιεί τον κόσμο που γνωρίζουμε… Άρα ισχύει και στο δίπολο Εαυτός- Άλλοι… Και κατ αναλογία, η αλήθεια ανήκει στον Εαυτό και το ψέμα στους Άλλους… Η αλήθεια προέρχεται και υπάρχει μόνο σε Μένα και οτιδήποτε αντιστοιχεί στους «άλλους» είναι αλλοιωμένο και ψευδές… Σε οποιονδήποτε «άλλο»… Ακόμη κι εγώ σε σχέση με τον κάθε ένα από σας… Οποιαδήποτε αλήθεια μου κι αν ξεστομίσω, παύει να είναι αλήθεια για σας διότι δημιούργησε αναπαραγωγή της επίγνωσης… Η δική μου επίγνωση δηλαδή αναπαράχθηκε και έγινε αποδεκτή σαν αλήθεια συγχρόνως από κάποιον από σας… Αυτόματα τότε αντιστοιχεί στο ψέμα και στο εικονικό… Αυτό σημαίνει ο κόσμος είναι ψευδής… Γίνεται ψευδής όταν αποδεχόμαστε όλοι μια κοινή αλήθεια για όλους, ενώ κάτι τέτοιο δεν υπάρχει…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>5. Η «απόδοση» ενός νοήματος</b></div>
<div class="MsoNormal">
Πάντα προβληματιζόμουν, όταν σκεφτόμουν ότι κάποια στιγμή θα έφτανα στο σημείο να ξεστομίσω (να γράψω) αυτές τις φράσεις… διότι ακόμη και αυτό είναι ψευδές… Γιατί είναι ψευδές… Διότι το νόημα αυτής της φράσης, θα πρέπει ο κάθε ένας μόνος του να το κατανοήσει και όχι να το αποδεχθεί σαν μάθημα δογματικά… Παράδειγμα τα θρησκευτικά δόγματα… Δίδεται ένα γεγονός και συγχρόνως δίδεται και η απόδοση… η περιγραφή της ανάλυσής του ώστε όλοι να έχουν ακριβώς την ίδια πληροφορία στις λεπτομέρειές του… Όμως η απόδοση της ανάλυσης ενός γεγονότος, σχεδόν ποτέ δεν δίδεται από εκείνον που το προκαλεί ή και το ξεκινάει, αλλά συνήθως από εκείνους που το διδάσκουν αργότερα ως «προσφορά γνώσης»… Στο Χριστιανισμό για παράδειγμα, η πίστη κάθε ενός και η ακεραιότητά του, βασίστηκε πάνω σε γεγονότα που στιγματίστηκαν από την «προδοσία» και την «ταπείνωσή» του Χριστού …</div>
<div class="MsoNormal">
Η πίστη του και η προδοσία του, έγινε αποδεκτή από τον ίδιο το Χριστό σαν ενεργή πεποίθηση μέσα στον άνθρωπο γενικά, όπως και η ταπείνωση και η ακεραιότητα του… Ο ίδιος ο Χριστός οδήγησε τον Εαυτό του στην προδοσία για να αναπτύξει τη δική του πίστη, όπως και έσυρε το σώμα του στη ταπείνωση για να αναδείξει τη δική του ακεραιότητά… Όχι να το αναδείξει στους άλλους… στον Εαυτό του… (αλλά κι αυτό που γράφω είναι μια άποψη δική μου, μια απόδοση του γεγονότος…)… Ποιος όμως έχει κατανοήσει ακριβώς το νόημα αυτών των πράξεων του ίδιου του Χριστού; Εκείνος, δεν ανέλυσε τις πράξεις του στις λεπτομέρειες ανάπτυξης ενός δόγματος, αλλά ενήργησε…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>6. Η προέλευση της ανάγκης για γνώση</b></div>
<div class="MsoNormal">
Ποιος όμως μίλησε στους πιστούς για τις πεποιθήσεις που αναλογούν σε ένα τέτοιο συνδυασμό πράξεων… Κανένας… Ποιος δίδαξε τις πεποιθήσεις έτσι όπως τις έδειξε εκείνος ο οποίος αργότερα έγινε αρχηγός μιας ολόκληρης θρησκείας; Κανένας… Η απόδοση των πράξεων εδόθη σαν «αλήθεια»… σαν γνώση η οποία -μέχρι πρότινος- δεν επιτρεπόταν ακόμη και να επιχειρηθεί μια απόδοση από τον ίδιο τον πιστό… Γιατί; Διότι η «γνώση» είναι εξουσία… Κι ο πλανήτης αυτός είναι ο πλανήτης της εξουσίας η οποία πηγάζει από τη γνώση… Η εξουσία η οποία ανήκει στο άκρο «ψέμα» του δίπολου «αλήθεια –ψέμα», απομονώνει μια κατάσταση και την αναπαράγει με σκοπό να γίνει κοινή επίγνωση σε όλους… Πόσοι όμως από τους ανθρώπους μπορούν να κατανοήσουν τη σχέση εξουσίας –ψεύδους ή τη σχέση εξουσίας-ψευδαίσθησης; Σχεδόν κανένας… Σχεδόν κανένας δεν μπορεί να κατανοήσει ότι η κάθε εξουσία δημιουργεί μια πιστή αναπαραγωγή της ίδιας -κοινής σε όλους- γνώσης, άρα αναπαράγει μια ψευδαίσθηση… Πως ξεκίνησε όμως η ανάγκη μας για περισσότερη γνώση, έχουμε σκεφτεί;</div>
<div class="MsoNormal">
Η «πτώσης» του ανθρώπου, η δημιουργία του αισθητού και ψευδούς κόσμου και η αναζήτηση της γνώσης είναι καταστάσεις άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους εδώ και αιώνες… Η ίδια η πτώση του ανθρώπου, ξεκίνησε από την προσφορά ακόμη περισσότερης γνώσης… Του δόθηκε ως δώρο… Του δόθηκε όμως; Αλήθεια, υπάρχει άνθρωπος ο οποίος πιστεύει ότι η γνώση η οποία δόθηκε τελικά στον άνθρωπο σαν αντίτιμο της πτώσης του άξιζε τον κόπο; Ήταν αυτή η γνώση που περίμενε; Σε ποιους δόθηκε; Ποιοι και πως την διαχειρίζονται; Κάποιοι σίγουρα πιστεύουν… ότι η γνώση που δόθηκε αντιπροσωπεύει τη μοναδική αλήθεια… Είναι αλήθεια ότι αυτή η κατάσταση έδωσε την εξουσία στον διαχειριστή της να κυριαρχήσει σε αυτό τον κόσμο τον αισθητό, τον εικονικό, τον ψευδή… όμως από ποιόν δόθηκε και ποιος ή ποιοι είναι οι διαχειριστές της; Πόσοι μπορούν να αντιληφθούν τη σημασία του γεγονότος της «πτώσης των αγγέλων» και τη σχέση της με τη φράση «Στώμεν Καλώς»… Τι ρόλο παίζει η ανθρώπινη παρουσία σε όλο αυτό, τι σημαίνει ελεύθερη βούληση, τι σχέση έχει η πληροφορία που υπάρχει στη Συνειδητότητα με αυτό που αποκαλούμε εμείς «γνώση» και πως δρα η δική μας επίγνωση σε όλη αυτή την κατάσταση;</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>7. Προσεγγίζοντας την ψευδότητα του κόσμου</b></div>
<div class="MsoNormal">
Υπάρχει ένα μέρος της γνώσης το οποίο είναι «ταμπού»… Όλοι αποφεύγουν να το αγγίξουν και να το θίξουν… Μοιάζει σαν την «κακή πράξη» ενός παιδιού το οποίο προσπαθεί να την ξεχάσει υποκρινόμενο ότι δεν έγινε ποτέ… Όμως όταν μεγαλώσει και ωριμάσει, θα αντιληφθεί ότι σχεδόν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει στη ζωή του, ξεκινούν από παλιές καταστάσεις τις οποίες αρνείται συνεχώς να τις δει ως έχουν και –αντίθετα- προσπαθεί να τις ξεχάσει και να τις προσπεράσει… Η αλήθεια είναι ότι για να φτάσεις στο σημείο να μπορείς να αντιμετωπίσεις μια τέτοια περίπλοκη κατάσταση «ταμπού», θα πρέπει να έχεις φτάσει σε ένα τέτοιο σημείο εσωτερικής ανάπτυξης, το οποίο θα σου επιτρέπει να μπορείς να «ανατρέψεις» την –μέχρι τότε- αντίληψή σου για τον κόσμο, χωρίς να κλονιστείς σαν συνείδηση… Να μπορείς να ακούσεις άηχα μέσα σου την εσωτερική εντολή «Στώμεν Καλώς»… Να μπορείς να κοιτάζεις το πνευματικό βάραθρο που –εσύ ο ίδιος- ξεσκεπάζεις και αποκαλύπτεις εμπρός σου και να μπορείς να «στέκεσαι ακέραιος», χωρίς ίχνος φόβου για αυτό που αντιμετωπίζεις… Διότι γνωρίζεις ότι όλο αυτό είναι ψευδές, δεν υπάρχει… Έτσι ο μόνος φόβος που μπορεί να έχει νόημα για σένα, είναι ο «φόβος» της αποκοπής σου από την «πηγή» σου, αποδεχόμενος όλο αυτό ως αληθινό… Διότι η μοναδική αλήθεια που οφείλουμε να γνωρίζουμε, είναι ότι η ύπαρξη του αισθητού κόσμου, συντηρείται και υπάρχει μέσω της «γνώσης» που αποκτούμε… Η επίγνωσή μας, είναι η τροφή και κινητήρια δύναμη του σύμπαντος…</div>
<div class="MsoNormal">
Πόσοι όμως από μας μπορούν να το συνειδητοποιήσουν αυτό; Ποια είναι η «δύναμη» η οποία δημιούργησε τον συγκεκριμένο κόσμο; Αν αγνοώ το όνομα και τη φύση της, πως είναι δυνατόν να σταθώ και να την αμφισβητήσω αναγνωρίζοντας την ψευδότητά της; Αν η «γνώση» ήταν το δώρο της προς την ανθρωπότητα και αυτό το δώρο οδήγησε στην «πτώση» μου, ποια σχέση έχω εγώ σαν άνθρωπος μαζί της; Αν εγώ θεωρώ τον εαυτό μου, άνθρωπο της γνώσης, τι μου διαφεύγει ώστε να μπορέσω να αντιληφθώ τα «σημεία» της ψευδότητος του κόσμου μου; Γιατί μια όμοια με τη Συνειδητότητα επίγνωση, δεσμεύεται από αυτή κατά την αναχώρησή μου; Αρκεί σε ένα παρατηρητή του σύμπαντος σαν εμένα, να συνειδητοποιώ ότι ο κόσμος αυτός είναι ψευδής ή θα πρέπει να προσδιορίσω την ψευδότητα αυτή; Αν ο προσδιορισμός των στοιχείων της ψευδότητος του κόσμου, είναι το κλειδί για την ανάπτυξη της διαφορετικής επίγνωσης και της σύνθεσης του Εαυτού, ποια η σχέση του προσδιορισμού αυτού με τη γενικότερη σημερινή έννοια της «γνώσης»; Αν ποτέ μου δεν συνάντησα αυτές τις ερωτήσεις σαν διλήμματα σε αυτούς που με εκπαίδευσαν, σε τι διαφέρω εγώ από αυτούς;</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>8. Οι θεματοφύλακες της γνώσης</b></div>
<div class="MsoNormal">
Οι σημερινοί –κοινωνικά αποδεκτοί- άνθρωποι της γνώσης, είναι οι επιστήμονες, οι οποίοι ακολουθούνται από τους φιλόσοφους και τους μυστικιστές… Στους δύο τελευταίους θα συμπεριλάβω και τους ανθρώπους των θρησκειών, ιερείς και θεολόγους, οι οποίοι όμως στις μέρες μας, έχουν χάσει το βηματισμό τους αδυνατώντας να ολοκληρώσουν το βάθος του λειτουργήματός τους και έχουν χαθεί πίσω από την παντοκρατορία της επιστήμης… Όταν όμως μια μερίδα ανθρώπων, αποτελεί την κύρια αποδεκτή διαχειριστική δύναμη της γνώσης, τότε αυτή φέρει και τη μεγαλύτερη ευθύνη της διαχείρισης αυτής… Και ποια είναι η κύρια ευθύνη της επιστήμης; Μα φυσικά η απόρριψη των πληροφοριών της μεταφυσικής, της φιλοσοφίας (κοινωνικής και θεολογικής) καθώς και του μυστικισμού… Και γιατί είναι ευθύνη αυτή η απόρριψη; Διότι είναι υποκριτική… Και γιατί είναι υποκριτική; Διότι οι επιστήμονες, είναι μέλη της ανθρωπότητας και σαν μέλη της θα έπρεπε να την υπηρετούν… Αν όμως υπηρετούσαν την ανθρωπότητα, θα έπρεπε να είχαν ως αντικείμενό τους τον προσδιορισμό της ψευδότητος του αισθητού κόσμου… Μόνον έτσι θα μπορούσαν να τη βοηθήσουν…</div>
<div class="MsoNormal">
Όμως άντ’ αυτού, αντέστρεψαν την ευθύνη τους αυτή, κατακερμάτισαν την πληροφορία σε «εξειδικευμένη γνώση» και ο κάθε ένας τους, οδηγήθηκε τελικά να υπηρετεί το κατακερματισμένο μέρος, το οποίο και θεωρεί ότι «γνωρίζει»… Γιατί δημιουργήθηκε και αναπτύχθηκε όμως η εξειδίκευση στην επιστημονική κοινότητα; Όταν η συνολική «γνώση» με την οποία ασχολείται, έχει απολέσει τη φιλοσοφική και μυστικιστικής της δυναμική, τι έχει απομείνει; Η φοβική ανάγκη να παραμένει συμβατός με το «σύστημα» που τον ανέδειξε και τον συντηρεί… κοινωνικά, οικονομικά και προσωπικά… Αναλαμβάνοντας να ασχοληθεί κάποιος «επαγγελματικά» με ένα κατακερματισμένο τμήμα της συνολικής γνώσης και να το υπηρετεί, αποδεχόμενος συγχρόνως να απορρίψει τη βάση της «ροής» της γνώσης που διαθέτει, στην ουσία έχει υπογράψει ένα σύμφωνο διατήρησης της ψευδότητος του σύμπαντος, και έχει θέσει την ανθρωπότητα σε ρόλο άβουλου τροφοδότη του… Δηλαδή τι κάνει;</div>
<div class="MsoNormal">
Μπαίνει μέσα σε ένα πεδίο (της διαχείρισης της γνώσης), το οποίο αγνοεί ποιος και γιατί το επέλεξε (κατακερματισμένο) και κρατά την περιττή περιφέρεια (της εξειδίκευσης), απορρίπτοντας τον πυρήνα και το κύριο σώμα της (ροής και προέλευσής της)… Έτσι μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα αποδέχεται τους φόβους (της πιθανής δικής του ασυμβατότητας μαζί της), παρασυρόμενος στα βάθη της (θέτοντας τον εαυτό του μη συμβατό τελικά με την υπόλοιπη κοινωνία η οποία δεν μπορεί να τον παρακολουθήσει), αναπτύσσει τη ματαιοδοξία του και δέχεται τελικά να «βγει» εμπρός και να ξεχωρίσει, θεωρώντας τον εαυτό του θεό ή σοφό ή τέλος πάντων κάτι περισσότερο από τους «κοινούς» θνητούς… Κι αυτό θεωρεί, ότι δικαιούται να το λέει «υπηρετώ την ανθρωπότητα»; Μα φυσικά και όχι… Το λένε και οι ίδιοι χωρίς να συνειδητοποιούν τι πραγματικά λένε: «υπηρετώ την επιστήμη μου»… Είναι κακό δηλαδή να είσαι επιστήμονας; Φυσικά όχι… Τότε; Απλώς, όλο αυτό, είναι ο πιο σωστός δρόμος για να αποφύγεις ποτέ να αποκτήσεις δικής σου επίγνωση για τον κόσμο που ζεις…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>9. Σκιαγραφώντας το πεδίο της Συνειδητότητας</b></div>
<div class="MsoNormal">
Η φύση της Συνειδητότητας είναι τέτοια, που μπορεί να μεταβάλλεται συνεχώς… Το ενεργειακό πεδίο πληροφορίας δηλαδή το οποίο την αποτελεί, έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει συνεχώς νέες πληροφορίες από τους «επισκέπτες» παρατηρητές της και να αλλάζει σύμφωνα με τι συνειδήσεις τους… Οι αρχικές συνειδήσεις των παρατηρητών (αυτό που ήταν πριν εισέλθουν στον αισθητό κόσμο) μεταβάλλονται σύμφωνα με την αλληλεπίδρασή τους με τον αισθητό κόσμο… Η γνώση και η εμπειρία που προστίθεται σε αυτούς, δημιουργεί πρόσθετη πληροφορία η οποία προστίθεται στην αρχική συνείδησή τους… Αυτή η πρόσθετη συνείδηση είναι η επίγνωση που έχουν για τον κόσμο που ζουν… Όμως, ενώ η αρχική συνείδηση τους είναι μοναδική για τον κάθε ένα, η επίγνωση που λαμβάνουν είναι σε όλους (σχεδόν) όμοια… Κι αυτό διότι η γνώση που λαμβάνουν προέρχεται από την ήδη υπάρχουσα Συνειδητότητα…</div>
<div class="MsoNormal">
Τι εννοώ… Όταν προσπαθείς να εξακριβώσεις, το τι ακριβώς είναι ένα δέντρο το οποίο βλέπεις, άσχετα αν γνωρίζεις πολλές ή λίγες λεπτομέρειες από την πληροφορία που είναι σχετική με αυτό, θα πρέπει να συνειδητοποιείς ότι όλες οι πληροφορίες που θα βρεις αναφέρονται σε αυτό… Μπορεί ένας γεωργός ο οποίος ζει σε ένα βουνό μακριά από την πόλη και τα πανεπιστήμια να γνωρίζει για το συγκεκριμένο δέντρο διαφορετικές πληροφορίες από ένα βιολόγο ειδικευμένο στην αναπαραγωγή των κυττάρων του συγκεκριμένου είδους, όμως και οι δύο τους αναφέρονται σε κάτι το οποίο είναι καταγεγραμμένο στη Συνειδητότητα ήδη… Το γνώρισαν, διδάχτηκαν για αυτό και απλά ο κάθε ένας το παρατηρεί από τη δική του πλευρά… Δηλαδή απλά ο επιστήμονας γνωρίζει κάποιες ειδικές πληροφορίες, τις οποίες ο γεωργός ποτέ δεν χρειάστηκε… Η επίγνωσή τους όμως αναφέρετε στο ίδιο πράγμα… Σε ένα συγκεκριμένο δέντρο… Και οι δύο αντιλαμβάνονται και συνειδητοποιούν το δέντρο ως δέντρο… Δηλαδή ένα οργανισμό ο οποίος φυτρώνει και αναπτύσσεται με κυρίως κορμό, κλαδιά, φυλλώματα και καρπούς… Η επίγνωσή τους για το δέντρο είναι η ίδια… Αν όμως ο ένας από τους δύο, προσεγγίσει τη συνείδηση του δέντρου και λάβει επίγνωση από την αλληλεπίδραση μαζί της, τότε οι επιγνώσεις των δύο ατόμων διαφέρουν… διότι ο ένας συνεχίζει να αντιλαμβάνεται το δέντρο όπως και πριν, ενώ ο άλλος πλέον, το αντιλαμβάνεται σαν συνείδηση με την οποία μπορεί να ανταλλάξει πληροφορίες…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>10. Η λειτουργία της επίγνωσης</b></div>
<div class="MsoNormal">
Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε τη συνολική Συνειδητότητα σαν ένα ενιαίο πεδίο… Στον κόσμο των τριών διαστάσεων θα μπορούσαμε να το ζωγραφίσουμε σαν ένα πυκνό νέφος… Όταν η επίγνωση την οποία έχεις για τον κόσμο τον οποίο δημιουργεί η Συνειδητότητα, αποτελείται από πληροφορίες οι οποίες προέρχονται με απλή αντιγραφή από αυτό το νέφος, τότε το νέφος παραμένει σταθερό… Αυτό για τον άνθρωπο σημαίνει ότι ο κόσμος που αισθάνεται είναι ίδιος και σταθερός, φαινομενικά μόνιμος και πραγματικός, όπως ήταν και πριν γεννηθεί, όταν τον αισθάνθηκαν εκείνοι οι οποίοι έζησαν πριν απ’ αυτόν, όταν τον διδάχθηκαν και στη συνέχεια του τον δίδαξαν…</div>
<div class="MsoNormal">
Ακόμη κι αν πει κάποιος ότι γνωρίζει ότι υπάρχει εικονικότητα, αυτό δεν αρκεί, αλλά θα πρέπει να προσδιορίσει τον τρόπο με τον οποίο εμφανίζεται και εξαφανίζεται η εικονικότητα αυτή… Για να εξαφανίσει όμως την εικονικότητα θα πρέπει να διαπεράσει την υλική υπόσταση των πραγμάτων και να διαχειριστεί το αόρατο… Δηλαδή να αλληλεπιδράσει με τη συνείδηση… Διαπερνώντας την υλική υπόσταση του κόσμου όμως, στην ουσία έχει ανοίξει τον κώδικα της Συνειδητότητας και έχει πρόσβαση σε αυτή, έτσι ώστε να την προγραμματίσει ο ίδιος εκ νέου… Έχει δηλαδή δημιουργήσει ένα άνοιγμα, ένα ενεργειακό «πέρασμα» στο πεδίο της Συνειδητότητας, το οποίο (εκείνη τη στιγμή και σε εκείνο το σημείο) δημιουργείται, διότι το πεδίο χάνει την ικανότητά του να αποκωδικοποιείται σε «υλικό κόσμο»… Και γιατί χάνει την ικανότητά του; Διότι αποκαλύπτεις την εικονικότητά του, προσδιορίζοντας έναν τρόπο…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>11. Ένας «ανοικτός κώδικας»</b></div>
<div class="MsoNormal">
Η Συνειδητότητα δηλαδή, είναι ένα ενεργό πεδίο πληροφορίας «ανοικτού κώδικα»… Αν ρωτήστε έναν προγραμματιστή ηλεκτρονικών υπολογιστών, τι σημαίνει «ανοικτός κώδικας», θα σας πει ότι είναι μια προγραμματισμένη και σχεδιασμένη πληροφορία έτσι ώστε να μπορεί ο κάθε ένας να παρέμβει σε αυτή και να την τροποποιήσει κατά το δοκούν… Μέσα στο πεδίο της Συνειδητότητας δηλαδή, υπάρχει ήδη εγγεγραμμένη πληροφορία -σε μορφή κώδικα- η οποία δημιουργεί τον κόσμο μας… Αυτός ο κώδικας –αυτή η πληροφορία- είναι η «γνώση» που λαμβάνουμε στη ζωή μας… Η γνώση η οποία μας επιτρέπει να τον αναγνωρίζουμε όλοι το ίδιο… Η γνώση η οποία μας έχει δοθεί σαν δώρο για την «πτώση» μας… Ο παρατηρητής δηλαδή ο οποίος παρατηρεί τον αισθητό κόσμο και τον αποκωδικοποιεί, βασίζεται στη γνώση την οποία έχει λάβει… Κι όσο πιο πολύ γνώση έχει τόσο καλύτερος παρατηρητής είναι… τόσα περισσότερα παρατηρεί… Χωρίς αυτή τη συγκεκριμένη γνώση όμως, θα παρατηρούσε τον κόσμο, αλλά θα αποκωδικοποιούσε άλλα πράγματα για αυτόν… Θα αισθανόταν τον κόσμο διαφορετικά… Θα σας το πω απλά… Αν βρίσκεσαι μέσα σε ένα κλειστό δωμάτιο πάνω σε ένα πολύ ψηλό πύργο, είναι αδύνατον να βγεις από αυτό αν δεν γνωρίζεις τι σημαίνει πόρτα και τι σημαίνει πόμολο… Αν η μοναδική γνώση σου είναι το παράθυρο κι εσύ κοιτάς από αυτό, θα βλέπεις το ύψος… Αν η γνώση σου για το ύψος σημαίνει ότι αν βγεις έξω θα πέσεις και θα σκοτωθείς, τότε δεν πηδάς, αλλά μένεις εκεί μέσα… Όμως ανοικτός κώδικας σημαίνει ότι μπορείς να ζωγραφίσεις στον τοίχο μια πόρτα (όπως συμβαίνει στα καρτούνς), να την ανοίξεις και να βγεις έξω… Ποια είναι η διαφορά της επίγνωσής σου τώρα; Η δική σου καταγραφή στον ανοικτό κώδικα… Δηλαδή τι; Ότι μπορείς να δημιουργήσεις εσύ ο ίδιος μια πόρτα, την οποία αφού τη ζωγραφίσεις και της δώσεις σχήμα σε λεπτομέρεια, την ανοίγεις και βγαίνεις…</div>
<div class="MsoNormal">
Αυτό το άνοιγμα του κώδικα, είναι και η «έξοδος» διαφυγής σου από αυτόν… Έχεις διαφορετική επίγνωση από εκείνη η οποία σου διδάχθηκε… Έχεις διαφορετική επίγνωση για τον κόσμο… Διαφορετική από όλων των άλλων γύρω σου… Και αυτό αποτυπώνεται πάνω στη Συνειδητότητα επιτρέποντάς σου να διαπεράσεις μέσα από την εικονικότητα του δημιουργήματός της… Μέσα από την εικονικότητα του κόσμου… Και τότε, όταν διαπεράσεις τη Συνειδητότητα, θα «δεις» ότι η εικονικότητα του κόσμου, δεν είναι τίποτε άλλο από τη «γνώση» την οποία «διδάσκονται» οι παρατηρητές «ως αλήθεια» ή /και «ως ψέμα»… Μέσα στο άνοιγμα της Συνειδητότητας, «βλέπεις» ότι το δίπολο «αλήθεια-ψέμα», λειτουργεί σαν διακόπτης «<span lang="EN-US">on</span>- <span lang="EN-US">off</span>»… Μπορείς να διαβάζεις δηλαδή στον κώδικα την παρακάτω φράση: «Ο άνθρωπος μπορεί να μιλήσει με ένα δέντρο = ψέμα»… Που σημαίνει ότι η εγγραφή που υπάρχει στον κώδικα σχετικά με την επικοινωνία ανθρώπων και δέντρων οδηγεί στην «μη επικοινωνία» μεταξύ τους, δηλαδή ο άνθρωπος δεν μπορεί να επικοινωνήσει με τα δέντρα… Αν εσύ όμως επικοινωνήσεις με ένα δέντρο (σαν παράδειγμα αυτό) τότε (για σένα) έχεις αλλάξει τον κώδικα και η Συνειδητότητα «ανοίγει» για να προσθέσεις μια πληροφορία… Έχεις επίγνωση πλέον ότι ο κώδικας είναι «ανοικτός» και αλλάζεις την καταγραφή σε: «Ο άνθρωπος μπορεί να μιλήσει με ένα δέντρο = αλήθεια»… Τότε (για σένα) ολόκληρο το οικοδόμημα του αισθητού κόσμου καταρρέει και εξαφανίζεται, δωρίζοντας σου την ελευθερία σου… Γιατί συμβαίνει αυτό…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>12. Ελευθερία ή «αθανασία»</b></div>
<div class="MsoNormal">
Το έχουμε ξαναπεί… Είσαι συνείδηση και έχεις σώμα… Είσαι συνείδηση μέσα στη συνείδηση των πάντων, δηλαδή τη Συνειδητότητα… Όμως δεν θυμάσαι τι Είσαι και θεωρείς ότι αυτό που είσαι είναι το σώμα σου… Δηλαδή δεν μπορείς να αντιληφθείς τον Εαυτό σου σαν ένα ανεξάρτητο και μοναδικό μέρος μέσα στη Συνειδητότητα, αλλά αισθάνεσαι το εικονικό μέρος της γύρω σου… Τώρα που το διαβάζεις εδώ ή αλλού, λες ότι αντιλαμβάνεσαι την εικονικότητα, αλλά αυτό δεν αρκεί διότι συνεχίζει να είναι μια γνώση η οποία δεν έχει ακόμη γίνει επίγνωση… Δεν γνωρίζεις πως γίνεται αυτό… Όταν όμως διαπεράσεις το υλικό μέρος του και «γράψεις» στον κώδικά μια εντολή δική σου, στην ουσία είναι σαν να κατορθώνει ένα μέρος του κώδικα να δημιουργεί μόνο του εντολές σε μορφή νέου κώδικα… Αυτό σημαίνει ότι πλέον αναγνωρίζεις αυτό που Είσαι… Ζεις μέσα από αυτό που Είσαι… Ζεις μέσα από τη συνείδησή σου… Το σώμα σου συνεχίζει να υπάρχει σαν μορφή στον αισθητό κόσμο, αλλά εσύ έχεις πλέον πρόσβαση στο αόρατο μέρος του… Μπορείς να κινηθείς μέσα στον κώδικα του, ή πέρα από αυτόν, αφήνοντας συγχρόνως τη Συνειδητότητα να υλοποιεί το σώμα σου «εν αναμονή» ή αλλιώς «σε στάση»… Αυτή είναι και η παγίδα σου όμως…</div>
<div class="MsoNormal">
Μπορείς να επιστρέψεις στο σώμα σου, όμως η επιστροφή αυτή, ενώ για σένα θα έχει κρατήσει ίσως μερικά λεπτά, για τους ανθρώπους που συνεχίζουν να ζουν στον αισθητό κόσμο μπορεί να έχουν περάσει αιώνες… Κι αυτό σου δίνει την ψευδή-αίσθηση της «αθανασίας»… για όσο χρόνο το καταφέρνεις… Επιστρέφεις στο ίδιο σώμα με την ίδια συνείδηση που είχες πριν… Η διαφορά η δική σου και των άλλων που πέθαναν εν τω μεταξύ είναι ότι βγήκες εκτός γραμμικού χρόνου, ενώ οι άλλοι βρίσκονται πλέον -ως αποτύπωμα της τότε ζωής τους- στο βαθύ διάστημα… Δεν ξαναγεννιέσαι ώστε να ξεχάσεις πάλι τι ήσουν… Αυτό όμως δεν το γνωρίζουν οι γύρω σου… Αυτό ανήκει στη δική σου επίγνωση η οποία όμως πλέον (λόγω της επιστροφής σου) έγινε «γνώση»… Εγκλωβίσθηκες πάλι μέσα στον εικονικό κόσμο… και ίσως για πάντα… Κι αυτό το «ίσως», εξαρτάται από την επιλογή σου για περισσότερη γνώση, δηλαδή εξουσία, ή όχι…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>13. Τα αρχεία διαμόρφωσης</b></div>
<div class="MsoNormal">
Ποιος δημιούργησε αυτό τον κώδικα; Αυτός που «δώρισε» τη «γνώση» στον άνθρωπο-παρατηρητή… Γιατί το έκανε; Για να «υπάρξει» το ανύπαρκτο… Να θεωρήσουμε ότι το εικονικό είναι πραγματικό… Αν δεν έδινε τη γνώση τι θα υπήρχε; Οτιδήποτε εκτός από αυτό που αισθανόμαστε σαν κόσμο… Πάλι δηλαδή κάτι θα υπήρχε; Ναι, αλλά για τον κάθε ένα θα ήταν διαφορετικό... Και αυτό δεν το θέλουν; Όχι… Ποιοι δεν το θέλουν; Αυτοί που επέλεξαν να εξουσιάσουν στον αισθητό κόσμο… Ένας ανοικτός κώδικας, δεν ανήκει σε κανέναν… Αντίθετα ανήκει σε όλους… Για να εξουσιάσεις ένα σύμπαν το οποίο έχει ανοικτό κώδικα, θα πρέπει να «αποκρύψεις» από τους επισκέπτες-παρατηρητές, τη δυνατότητα αυτή… Πως το κάνεις αυτό; Δημιουργώντας στους επισκέπτες-παρατηρητές ενιαία συνείδηση… Όλοι να βλέπουν, να αισθάνονται το ίδιο… και να το πιστεύουν ως μοναδικό… Δηλαδή δημιουργείς ψευδαίσθηση… Ο λογικός νους είναι αδύνατον να το αντιληφθεί διότι εγκλωβίζεται στη «γνώση» που του προσφέρεις… Ούτε φυσικά ο συναισθηματικός μπορεί διότι εμπιστεύεται το σήμα της σκέψης στο σώμα του, δηλαδή εμπιστεύεται το εικονικό… Μονάχα ο σύνθετος νους, δηλαδή ο φιλοσοφικός μπορεί να αντιληφθεί την απόκρυψη… Διότι γνωρίζει ότι οι παρατηρητές Είναι συνείδηση… Και αυτό που παρατηρούν, τους έχει εμφυτευτεί ως ενιαία πρόσθετη συνείδηση δηλαδή επίγνωση η οποία όμως ανήκει στη Συνειδητότητα… Πως; Δίνοντάς τους σαν γνώση, την εικονικότητα του κόσμου, δηλαδή την υπάρχουσα πληροφορία η οποία δημιουργεί αυτό που αισθάνονται, το εμπιστεύονται και το αποδέχονται ως αληθινό… Πως το πετυχαίνεις αυτό;</div>
<div class="MsoNormal">
Με τους εφτά δρόμους… Πρώτα δημιουργείς ένα ενιαίο πεδίο γνώσης, ύστερα το γεμίζεις με πολλή και περιττή πληροφορία, αυτό γεννά σκέψη με την οποία τους στρέφεις την προσοχή στο παρελθόν και στο μέλλον απομακρύνοντας τους από το παρόν και τέλος κτίζεις γύρω τους το φόβο μιας και αντιλαμβάνονται ότι για να υπάρξουν σε αυτό τον κόσμο χρειάζονται γνώση… Αφού ολοκληρώσεις τους τέσσερις πρώτους δρόμους, συνεχίζεις έλκοντάς τους να επιλέξουν ένα μονάχα σημείο του πεδίου γνώσης το οποίο το έχεις χωρίσει σε τμήματα ασύνδετα μεταξύ τους… Η εξειδίκευση αυτή τους δίνει την εντύπωση του «ειδικού», τονίζοντας τη ματαιοδοξία τους και αναγκάζοντάς τους να εκτεθούν στους «άλλους» και να «κλειδώσουν» την επίγνωσή τους στην επιλογή τους αυτή … Η συνείδηση κάθε ανθρώπου, είναι διαμορφωμένη σε δώδεκα κύρια αρχεία… Τα αρχεία διαμόρφωσης… Τα δώδεκα αυτά αρχεία ελέγχονται ανά τριάδες, από τέσσερα –κοινά σε όλους- αρχεία οδηγούς… Την ευθύνη, την αξιολόγηση, την ασφάλεια και την κυριαρχία… Έτσι έχουμε δέκα έξι συνολικά αρχεία τα οποία δίνουν τη μοναδικότητα του κάθε ένα μας… Οι παραπάνω εφτά δρόμοι, είναι οι δρόμοι οι οποίοι έχουν την ικανότητα να μπλοκάρουν τα αρχεία διαμόρφωσης και να οδηγήσουν σε μία ενιαία επίγνωση… Όμως οι ίδιοι δρόμοι αν αντιστραφούν, μπορούν να οδηγήσουν στην ατομική επίγνωση για τον κόσμο… και ο τρόπος για να αντιστρέψεις τους επτά αυτούς δρόμους, είναι να πάρεις τον έλεγχο των τεσσάρων αρχείων –οδηγών…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b>14. Η «έξοδος»</b></div>
<div class="MsoNormal">
Συνήθως οι άνθρωποι δυσκολεύονται να δημιουργήσουν ένα δικό τους γνωστικό πεδίο… Αντίθετα αρέσκονται στο να μιλάνε για διάφορες άλλες –κοινά αποδεκτές- καταστάσεις, στις οποίες συμμετέχουν κι άλλα άτομα… Η τάση τους είναι να αντιγράψουν συμπεριφορές και με τη σειρά τους να προσπαθήσουν να πείσουν και άλλους να αντιγράψουν εκείνους… Έλκονται από το μυστικισμό αλλά αδυνατούν πραγματικά να κρατήσουν δικό τους άηχα ένα «μυστικό» πεδίο γνώσης και πληροφοριών… Οι περισσότεροι, όταν ακούσουν μια τέτοια πιθανότητα προσωπικής επίγνωσης σαν εκδοχή, τρομάζουν, αισθάνονται άγχος, θεωρώντας ότι ο κόσμος καταρρέει γύρω τους… Προτιμούν να αισθάνονται τη μονιμότητα της εικονικότητας παρά τη χαοτική πιθανότητα ενός «ανοικτού κώδικα» υλοποίησης… Έτσι, απεμπολούν το δικαίωμά τους στη δημιουργία, έλκοντας περισσότερη γνώση, εξουσία και ενεργειακή πύκνωση του σύμπαντος…</div>
<div class="MsoNormal">
Πάντα ρωτούν να μάθουν, διότι εκπαιδεύτηκαν στην αναπαραγωγή γνώσης, αδυνατώντας να κατανοήσουν πώς είναι δυνατόν, αυτή η γνώση που λαμβάνουν για τον κόσμο στον οποίο ζουν, να αναπαράγει γύρω τους αυτό που παρατηρούν… Όμως κάποια στιγμή, σταματούν να ζητούν τη γνώση… Σταματούν και να την προσφέρουν ακόμη… Σταματούν να διδάσκουν και να διδάσκονται οτιδήποτε… Σταματούν να «παίζουν» τους ταξιδιώτες του χρόνου… Γνωρίζουν τι σημαίνει τάξη όπως επίσης γνωρίζουν τι σημαίνει χάος… Γίνονται αφανείς… Έχουν «δει» το σύμπαν «από μέσα» κι ο μόνος λόγος που βρίσκονται εδώ, είναι αυτή η τελευταία στιγμή της ατομικής επίγνωσης… Η στιγμή της μεγάλης άηχης αλληλεπίδρασης των συνειδήσεων… Η μεγάλη παράλληλη έξοδος των επιγνώσεων… Η μεγάλη παράλληλη σύνθεση των μοναδικών Εαυτών… Όλων…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Αλκιρέας</div>
<div class="MsoNormal">
Εις το ΕπανΟιδείν<br />
<br />
<a href="http://eistoepanoidein.blogspot.gr/2014/03/blog-post_20.html" target="_blank">http://eistoepanoidein.blogspot.gr/2014/03/blog-post_20.html</a></div>
</span></span></span></span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-68058334376462247162014-03-08T19:49:00.000+02:002016-09-15T17:36:55.731+03:00Σολώνεια και περίκλεια δημοκρατία (Δημήτρης Λιαντίνης)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><br /></span></span>
<br /><span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;">Ένα από τα σημεία της άγνοιας και της πλάνης στη <a href="http://www.pare-dose.net/?p=4664" style="font-weight: bold; text-decoration: initial;" target="_blank">διδασκαλία των αρχαίων </a><a href="http://www.pare-dose.net/?p=4664" style="font-weight: bold; line-height: 1.5em; text-decoration: initial;" target="_blank">ελληνικών</a><span style="line-height: 1.5em;">, είναι η λάθος εικόνα που έστησαν μέσα μας οι δάσκαλοι ότι η υψηλότερη τάχα κορυφή της κλασικής Ελλάδας είναι, ο Περικλής και ο «χρυσός αιώνας» του.</span></span></span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η εκδοχή αυτή στην αξιολόγηση γενικά της ιστορίας της αρχαίας Ελλάδας έχει γίνει κύρια δέση. Και βέβαια ανταποκρίνεται σε μία μορφή της αλήθειας. Δεν είναι όμως η ουσιαστική της μορφή, που πηγάζει από τη μονιμότητα και χύνεται στη διάρκεια των πραγμάτων και των δράσεων. Δεν είναι δηλαδή η αλήθεια, που προορίζεται να δείχνει το «εσαεί», όπως θά ’λεγε ο Θουκυδίδης.</span><br /><span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4414146730868905941" name="more"></a><br /></span></span>
<br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η θέση ότι ο αιώνας του Περικλή, 460-430 π.Χ. είναι η κορυφή της κλασικής Ελλάδας εκφράζει την προφάνεια και την επιπολή. Και η αλήθεια της δεν η μπορεί παρά να είναι η προφανής και η επιπόλαιη. Γιατί η αλήθεια που φαίνεται δεν είναι κατά κανόνα και η αλήθεια που είναι. Κι εδώ μιλάμε για την πρώτη. Μιλάμε για την αλήθεια που την υπαγορεύουν τα θεατά και τα δρώμενα. Η αίσθηση του κατευθείαν και η αντίληψη του άμεσου.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Θα μπορούσε κανείς στη γλώσσα της φυσικής να το ειπεί ως εξής: Η εκδοχή ότι η εποχή του Περικλή συμπίπτει με την ύπατη στιγμή της ελληνικής ώρας είναι η στατική θέση του τρισδιάστατου, όπου τον χώρο τον ορίζουν τα σημεία. Δεν είναι η δυναμική θέση του τετραδιάστατου, όπου το χώρο τον ορίζουν τα γεγονότα. Αυτό σημαίνει πως η αλήθεια για τον χρυσό αιώνα του Περικλή έρχεται από τη νευτώνεια παράσταση της φυσικής, που δεν ακυρώνεται βέβαια ποτές, αλλά κάπου όμως ξεπερνιέται. Σε αντίθεση με τη σχετικιστική παράσταση της φυσικής, που μέσα στην περατότητά της είναι άπειρη.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Ακόμη πιο απλά, που θα ειπεί πιο σίγουρα: Η θέση ότι η εποχή του Περικλή είναι ο κόρυμβος της κλασικής Ελλάδας, αφήνει έξω την παράμετρο του χρόνου, που είναι η ανάποδη όψη του χώρου. Η θέση αυτή, δηλαδή, δεν αντικρύζει το ιστορικό προτσές μέσα στην ενιαία διάσταση του χωροχρόνου, αλλά ξεχωρίζει τον χώρο από τον χρόνο.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η νευτώνεια Θέση βλέπει τον Περικλή στατικά. Τον θεωρεί, για παράδειγμα, την ώρα που χτίζει την Ακρόπολη, και εκεί τον απομονώνει. Δεν τον βλέπει δυναμικά. Δεν τον βλέπει σε συνάρτηση, για παράδειγμα, με ό,τι προηγήθηκε και με ό,τι ακολούθησε. Γιατί τότε Θά ’βλεπε έναν Περικλή που κληρονόμησε από τους προγόνους τη δόξα και τη λάμψη των Μηδικών, και κληροδότησε στους απογόνους το όνειδος και τη συφορά του Πελοποννησιακού Πολέμου.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Σε πρώτη λοιπόν φάση και σε πρώτη οπτική αποδέχεται κανείς την κατανόηση ότι στην εποχή του Περικλή η ιστορία της Ελλάδας άγγιξε το θριαμβικό της άκρο. Γιατί εκείνη την ώρα τις πράξεις των ελλήνων τις μαστιγώνει το οργιαστικό ρίγος της δύναμης και της δημιουργίας. Και τα έργα τους τα λούζει η ωκεάνεια αίσθηση της κυριαρχίας και της κατάφασης. Μία γενετήσια σύμπληξη άπειρης μάζας και άπειρης ενέργειας λύνει ολόκληρο το παρελθόν, αλλά δεν ημπορεί να δέσει το μέλλον του ανθρώπου.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Και πράγματι, στην εποχή του Περικλή έχουμε χτίστες και τεχνίτες πολλούς. Και θα δώσουν κρότους και ήχους που δεν ξανακούστηκαν.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στον στοχασμό έχουμε τον πρώιμο Σωκράτη. Ενώ βαδίζει, μπροστά του βυΘίζουνται αγαλινά προς το λυκόφως οι τελευταίοι μεγάλοι προσωκρατικοί. Ο Ηράκλειτος, ο Παρμενίδης, ο Εμπεδοκλής, ο Λεύκιππος, ο Αναξαγόρας, ο Πίνδαρος.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στην τραγωδία έχουμε το μέγα μεσημέρι του Σοφοκλή. Ο τραγικός των Οιδιπόδων κατευοδώνει τον πρεσβύτη Αισχύλο, την ώρα που καλωσορίζει το θαλασσοπλήγα Ευριπίδη.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στην ιατρική έχουμε την τιμημένη ανάρρηση του Ιπποκράτη, που έζεψε τη θεραπευτική με τη φιλοσοφία στο έκκεντρο σημείο της σωματικής και της πνευματικής δίαιτας. Τι σημαίνει φιλοσοφική ιατρική το καταλαβαίνουμε για καλά σήμερα, καθώς βλέπουμε καθαρά ότι η αιτία που προκαλεί στους ανθρώπους τον καρκίνο είναι ο τρόπος που ζούμε. Το αφύσικο της κατοικίας δηλαδή, το αφύσικο της εργασίας, το αφύσικο της αναπνοής, το αφύσικο της κίνησης, το αφύσικο της αγωγής, το αφύσικο της ψυχαγωγίας. Ο Ιπποκράτης με τη φιλοσοφική ιατρική του σήμερα είναι περισσότερο επίκαιρος από τον Λεύκιππο με την ατομική φυσική του.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στη γλυπτική έχουμε τα μαστοράτα του Πολύκλειτου, του Μύρωνα, του Φειδία. Τα λιθουργεία αυτών των μαστόρων είναι επί γης τα τελεστήρια του ρυθμού και της αρμονίας, που τις συστοιχίες τους στον ουρανό θα τις έβλεπε κανείς στους εύστολους αστερισμούς του Ωρίωνα του Ηνίοχου, του Μεγάλου Κύνα.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στην αρχιτεκτονική έχουμε την Ολυμπία της Ήλιδας και την Ακρόπολη της Αττικής. Δυο ιερά της φύσης.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στην πολιτική έχουμε τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών. Ωστόσο, είναι μια πολιτική επιστήμη που θέλει να αντικρύζει τον άνθρωπο σαν ευφροσύνη του σήμερα, και σαν αγνόηση του αύριο. Γιατί λίγο ακόμη και η πολιτική του Περικλή θα ξεδιπλώσει τους πανάθλιους Κλέωνες, τους αρριβίστες Αλκιβιάδες, τους αναξιοπαθούς Νικίες.</span><a name='more'></a><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Μ’ έναν λόγο, η εποχή του Περικλή είναι μεγάλη, γιατί ’ναι η ώρα που ανθίζει το ρόδο. Ο ήλιος στυλώνεται στο μεσούρανο, και η μέρα γίνεται έκρηξη. Τώρα ο άντρας, στα σαράντα πέντε του χρόνια, ετοιμάζεται να φορέσει το στέμμα του βασιλιά. Από την άποψη αυτή η εποχή του Περικλή είναι ο χρυσός αιώνας της Ελλάδας. Και θά ‘χε όλο το δίκαιο η παιδεία μας να τον προβάλλει στους νέους παράδειγμα της πρέπουσας αγωγής. Εάν δεν είχε λησμονήσει το ουσιώδες…</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Λησμόνησε, δηλαδή, ότι το ρόδο που άνοιξε θα μαραθεί, και ο καρπός που έγινε θα πέσει. Ότι σαν έφθασε να μεσουρανήσει ο ήλιος, γρήγορα θα πάρει την κατρακύλα κατά τη σπηλιά της νύχτας. Και τον Ιούλιο Καίσαρα την ώρα που ήταν να του φορέσουν το στέμμα στο κεφάλι, τον σφάξανε είκοσι τρεις μαχαιροφόροι.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Όλα αυτά για την αγωγή σημαίνουν ένα. Ότι προτείνοντας πρότυπο στους μαθητές τον αιώνα του Περικλή, ανατρέφουμε τους νέους μας με το φύραμα της γεροντικής. Για να μορφώσουμε τη ζωή που ξεκινά, λαβαίνουμε κανόνα τη ζωή που φεύγει. Στην απειλή του μαρασμού εμπιστευόμασιε το λίκνο του σφρίγους.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Τώρα μπορεί να δείξει κανείς από μέσα, γιατί η εποχή του Περικλή δεν είναι ο αιώνας του χρυσού ή του αργύρου, σύμφωνα με τη γνωστή κλίμακα εκφυλισμού των γενεών, αλλά είναι ο αιώνας του χαλκού και του σιδήρου. Είναι, δηλαδή, η εποχή της σοβούσας παρακμής και της προχωρημένης αποσύνθεσης.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Αμέσως μετά τη νίκη στις Πλαταιές η ψuχoλoγία του πολίτη της Αθήνας, και της άλλης Ελλάδας, άλλαξε. Ένα βαρομετρικό υψnλής αγερωχίας που ανεβαίνει στον κομπασμό, και ένας άνεμος οίησης που ξαμολιέται μ’ όλους τους συριγμούς του θράσους, πήραν τη θέση του σεμνού και του μετρημένου, του ακοίμητου, και του ελαφρά μελαγχολικού Έλληνα της εποχής των Μηδικών. Μ’ έναν λόγο, έγινε αυτό που πάντα γίνεται, όταν η επιτυχία σπάζει τα φρένα του νου. Οι Έλληνες, και κύρια οι Αθηναίοι, «καβάλησαν καλάμι».</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στον καιρό τους το «καβάλησαν καλάμι»· ο Αισχύλος το δίδασκε πρωί και απόγευμα στα θέατρα με τη δική τους γλώσσα: Προσέχετε την ύβρη, τους έλεγε. Δεν υπάρχει χολερότερη χολέρα στον άνθρωπο. Κι όταν η ύβρη ανθίσει, τότε θα θρέψει το στάχυ της τύφλας, Και ύστερα θα θερίσετε τις θημωνιές του μεγάλου θρήνου. Ο πικρός Αισχύλος ειδοποιεί τους συμπολίτες του, σαν να βλέπει ολοκάθαρη μπροστά του τη συφορά της αθηναϊκής στρατιάς στη Σικελία ύστερα από εξήντα χρόνια.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Ο γκρεμισμός των Αθηναίων στην ύβρη, φαίνεται χαρακτηριστικά από τρία πατήματά τους σε σάπιο σανίδι.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Το ένα είναι η ιμπεριαλιστική τους τροπή που αρχίζει πολύ ενωρίς. Την επαύριο κιόλας των Μηδικών, ο Θεμιστοκλής 8α εξαπατήσει τους Δωριείς, και θα χτίσει κρυφά τα Μακρά Τείχη. <i>«Ανόητοι»</i>, λέει στους Αθηναίους του Θεμιστοκλή ήδη και του Κίμωνα, ο Πλάτων. <i>«Χωρίς μυαλό και χωρίς δίκαιο γιομίσατε την πόλη με κάστρα και με πολεμικά λιμάνια. Με τειχιά και πλοία, και φόρους και εισφορές για τον πόλεμο. Και με πολλή άλλη τέτοια ασυλλογισιά».</i></span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Το άλλο είναι η ανεπαίσθητη κατολίσθηση του Αθηναίου πολίτη από την τάξη του σύμμαχου στην ατιμία του καταχτητή των Ελλήνων. Είναι εκείνο που η ιστορία το λέει μεταβολή της Αθηναϊκής Συμμαχίας σε Αθηναϊκή Ηγεμονία. Από τη στιγμή που οι Αθηναίοι βλέπουν στους Έλληνες των νησιών και των παραλίων ό,τι έβλεπε ο Πέρσης βασιλιάς στους Έλληνες της Ιωνίας, το έγκλημα πια έχει συντελεστεί. Η λαμπρή δημοκρατία του Κλεισθένη και του Σόλωνα είναι νεκρή. Και η πόλη του Περικλή έχει σημαδευτεί με το σημάδι του Κάιν.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Το τρίτο και πικρότερο, είναι <a href="http://www.pare-dose.net/?p=4559" style="font-weight: bold; text-decoration: initial;" target="_blank" title="Μνημείο πολιτικού κυνισμού: Ο διάλογος μεταξύ Αθηναίων και Μηλίων">η συμπεριφορά των Αθηναίων στους Μηλίους</a>, όπως την εκθέτει ο Θουκυδίδης στο πέμπτο βιβλίο της ιστορίας του. «Είτε σας αρέσει είτε όχι», λένε οι Αθηναίοι πρέσβεις στους κατοίκους της Μήλου, <i>«και στον πόλεμο θα κατέβετε και στο πλευρό μας θα σταθείτε. Εμείς σας προστάζουμε. Γιατί ’μαστε οι δυνατοί και σεις οι αδύνατοι. Και στέκεται υπέρτατος νόμος που ορίζει οι δυνατοί να κάνουν και οι αδύνατοι να παθαίνουν. Θα σκύψετε, λοιπόν, το κεφάλι, θα πάθετε ό,τι δεν θέλετε, και στο τέλος θα πείτε και “σπολλάτη”».</i></span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><i>«Οι προύχοντες πράσσουσι και οι ασθενεΐς ξυγχωρούσιν».</i> Αυτή είναι η δίκοπη φράση του Θουκυδίδη, που μετριέται στις πέντε δέκα σκληρότερες προτάσεις που άρθρωσε η γλώσσα των ανθρώπων. Σκληρή και από την άποψη της αδικίας, και από την άποψη της πραγματικότητας.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Βέβαια γνωρίζουμε ότι οι Μήλιοι δεν έστερξαν να υποταχθούν στη βούληση των Αθηναίων. Στον άδικο πόλεμο, εζήτησαν τη δίκαιη ουδετερότητα. Οι Αθηναίοι πολιόρκησαν το νησί, κυρίεψαν την πόλη, σφάξανε τους άντρες, σκλάβωσαν τις γυναίκες, και τη γη τούς την παίξανε στο ζάρι. Η σφαγή της Μήλου, κατά την προσωπική μου εκτίμηση είναι η αποκορύφωση της κατάπτωσης της περίκλειας δημοκρατίας. Ο Περικλής βέβαια τώρα, το 416 π.Χ., έχει πεθάνει. Όλα όμως όσα γίνουνται είναι παιδιά του.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Από την άποψη της υπέρβασης και της ύβρης ο αδικημός των Μηλίων από τους Αθηναίους είναι όμοιος με τον αδικημό του Ξέρξη να μαστιγώσει τον Ελλήσποντο, και να ρίξει τις χειροπέδες στα νερά. Και όπως ο Ξέρξης τιμωρήθηκε σε κάποια άλλα νερά -στη Σαλαμίνα-, έτσι που τα ουαί του να φτάσουν ως τη μακρινή Ασία, όμοια και οι Αθηναίοι τιμωρήθηκαν σε κάποιο άλλο νησί, στη Σικελία. Τρεις μέρες έκαμαν, και τ’ αυτιά τους δεν ήθελαν να πιστέψουν τη συφορά που τους βρήκε.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Κρατώ τη θέση, και όσο με τα χρόνια τη βασανίζω τόσο πιο στερεή γίνεται, ότι δεν υπάρχει πιο συγκλονιστική στιγμή σε ολόκληρη την ελληνική ιστορία, από την άποψη του φιλοσοφικού βάθους και της παιδαγωγικής πυκνότητας, όσο η καταστροφή της αθηναϊκής στρατιάς στις Συρακούσες. Ο μονοήμερος χαμός στη στεριά και στη θάλασσα, η σφαγή των στρατιωτών στα ποτάμια Κακύπαρι και Ασσίναρο, ο κλεισμός των αιχμαλώτων στα φοβερά λατομεία. Εκείνες οι «λιθοτομίες» θα μένουν το αρχέτυπο για όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, για όλα τα αρχιπέλαγα Γκουλάκ, για όλες τις Γιεζοφτσίνες. Και τα Γεντι-Κουλέ, και τα Επταπύργια.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Εάν λοιπόν η εποχή του Περικλή θεωρηθεί από τούτη την αθέατη όψη της νοσούσας δημοκρατίας και της μιλιταριστικής τροπής, τότε θα φανερωθεί ότι το πολιτικό ήθος και ο πολιτικός λόγος του ανθρώπου της δεν προσφέρεται παράδειγμα να το προτείνουμε στα παιδιά μας. Αντίθετα, είναι το παράδειγμα να τα αποτρέπει από το κακό και το λάθος.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Παράδειγμα να το δείχνουμε στα παιδιά μας είναι η δημοκρατία του Σόλωνα.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Τώρα, που θα μιλήσω για τη δημοκρατία του Σάλωνα, περιγράφω το πώς είδαν την παρουσία τους μέσα στη φύση και τη ζωή τους μέσα στην κοινότητα οι πολίτες της Αθήνας από τον θάνατο του Σόλωνα, το 560 π.Χ., ως την επαύριο της νίκης των Πλαταιών, το 479 π.Χ.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Αυτές οι δυόμισυ γενεές ανθρώπων, στην ιστορία της Αθήνας στην ιστορία της Ελλάδας στην ιστορία της Ευρώπης και στην ιστορία του ανθρώπου καθόλου, είναι ο χρόνος που στη διάρκειά του ο πολιτικός άνθρωπος, ο «homo politicus», σήκωσε το κεφάλι του μετάρσιο και έπληξε τα άστρα. Με αυτοσυναίσθημα, με δύναμη, με πολλή συλλογή και περισσότερη καρτερία ο σολώνειος πολίτης έπληξε τα άστρα όχι των γειτονικών μας αστερισμών, ούτε του Γαλαξία μας, ούτε της τοπικής ομάδας γαλαξιών. Αλλά τα άστρα στη μέση και στην άκρη του σύμπαντος. Από τη μεγάλη «έκρηξη» ως τη μεγάλη «ενδόρρηξη».</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Σε λόγο πεζό θέλω να ειπώ ότι, όσο ο άνθρωπος θα ζει σε τούτο το γαλαζοπράσινο πλανήτη, και όσο η πολιτική του συνείδηση θα αναζητεί το τέλειο πολίτευμα για να συμβιώνει ειρηνικά και δίκαια στις κοινωνίες του, πάντα θα σημαδεύει σαν στόχο τη δημοκρατία του Σόλωνα. Θα γυρίζει προς το κέντρο της, όπως η πυξίδα γυρίζει προς τον βοριά.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Ακόμη, σε λόγο πεζό θέλω να ειπώ ότι, αν υπάρχουν σκεπτόμενα όντα σε άλλα σημεία του σύμπαντος, και έχουν δημιουργήσει προχωρημένους πολιτισμούς και τη δική τους ιστορία, ο τρόπος με τον οποίο θα έχουν οργανώσει τις κοινωνίες τους θα κατατείνει σταθερά στο μοντέλο της δημοκρατίας του Σόλωνα. Με δεδομένη, βέβαια, τη θέση των αστροφυσικών σήμερα ότι η δομή του σύμπαντος, από τα στοιχεία έως τους νόμους του, είναι ενιαία και ομότροπη.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Ποιο είναι το στοιχείο υποβάθρου στη δημοκρατία του Σόλωνα, που της δίνει το χαρακτήρα του πολυχρόνιου και του συμπαντικού; Είναι η απλή κατανόηση ότι εγώ οφείλω να στέκομαι απέναντι στη φύση και απέναντι στην πόλη, όπως οφείλεις να στέκεσαι κι εσύ απέναντι στη φύση και απέναντι στην πόλη.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Πιο πέρα: Εκείνο που ορίζει τη σχέση του ενός πλάσματος προς το άλλο μέσα στη φύση είναι το ίδιο που ορίζει τη στάση του ενός πολίτη προς τον άλλο μέσα στην πόλη, προσαρμοσμένο όμως στην ιδιαιτερότητα του είδους άνθρωπος, που είναι η νόησή του.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Πιο πέρα: Εκείνο που ορίζει τη θέση του ενός πλάσματος προς το άλλο μέσα στη φύση με όλες τις αντιθέσεις, τις ανισότητες, τις διαφορές και τις ετερότητές τους που υπάρχουν και πάντα θα σώζουνται, είναι η δύναμη που γεννά την ισορροπία ανάμεσά τους, ώστε να εμφανίζεται και να κρατεί η τάξη.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Πιο πέρα: Αυτή η δύναμη, που γεννά και τρέφει την τάξη μέσα στη φύση, από τους Έλληνες και τον Σόλωνα ονομάστηκε «Δίκη»·</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Πιο πέρα: Για να υπάρχει στην πόλη η τέλεια και η αχάλαστη τάξη που υπάρχει στη φύση· η Δίκη της φύσης πρέπει να μεταφερθεί στην πόλη.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Πιο πέρα: Όταν η Δίκη της φύσης, προσαρμοσμένη στο είδος άνθρωπος, μεταφερθεί στην πόλη, τότε έρχεται στην πόλη η δικαιοσύνη των ανθρώπων.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Πιο πέρα και τέλος: Όπως η Δίκη είναι η κυβερνήτρα της φύσης που έκαμε ο άγνωστος δημιουργός, όμοια και η δικαιοσύνη, το ανθρώπινο αντίκρυσμα της Δίκης δηλαδή, είναι η κυβερνήτρα της πόλης που έκαμε ο Σόλων.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Επειδή η δικαιοσύνη της πόλης του Σόλωνα τεχνουργεί την ομοιότητα των πολιτών σε βάση φυσική, δεν υπάρχει ισοκατανομή των αγαθών, ούτε εξομοίωση των ποιοτήτων, ούτε η αταξική κοινωνία. Και οι πολίτες της πόλης του Σόλωνα δεν είναι οι Ουριήλ, οι Γαβριήλ, και οι άλλοι άγγελοι. Ο Σόλων, ο μεγαλύτερος ριζοσπάστης και οραματιστής, είναι συντηρητικός. Έτσι, η ισότητα της δημοκρατίας του Σόλωνα εδράζεται απάνου στη φυσική ανισότητα των πολιτών, που παρότι ανισότητα κατά το όμοιο, όλοι οι δάσκαλοι λόγου χάρη δεν έχουν το ίδιο ταλέντο, ωστόσο είναι ισότητα κατά το διάφορο, δάσκαλοι και πολιτικοί και μαστόροι λόγου χάρη είναι ίσοι απέναντι στην πόλη.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Την ισότητα των πολιτών κατά το διάφορο μέσα στην πόλη τη θεσπίζει η ίδια ισότητα των όντων κατά το διάφορο μέσα στη φύση. Ο λόφος, λόγου χάρη, έχει τον ιδικό του λόγο απέναντι στο όρος. Η κρήνη έχει την ιδική της φυσιογνωμία απέναντι στον ποταμό. Ο γαλάζιος αστέρας στέκεται άφταστος στον ουρανό, αλλά ο ταπεινός λύχνος είναι ο χρειαζούμενος στην κάμαρη. Και το ίδιο δίκαιο ορίζει την ισότητα κατά το διάφορο στα πλάσματα της φύσης. Ο βάτραχος συνυπάρχει με τον φρύνο. Το αηδόνι έχει τη λαλιά και ο έποπας τα χρώματα. Η καρπερή ελιά και ο άκαρπος έλατος, οι αγκίδες της τσουκνίδας και τα νάζια του ηλιοτρόπιου. Τέτοιας λογής και τόσο βαθύς είναι ο φυσικός λόγος που οργανώνει την ηθική τάξη στη δημοκρατία του Σόλωνα.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η ισότητα κατά το διάφορο κάνει πολίτες όμοιους και ίσους τους πεντακοσιομέδιμνους και τους θήτες, τους διάκριους και τους πεδιακούς, τον στρατηγό και τον στρατιώτη μπροστά στους Μήδους, τον άξιο ρήτορα και τον Σκύθη αστυνόμο στην Αγορά, τον επώνυμο άρχοντα και τον ανώνυμο χειρωνάκτη στο χώρο της δουλειάς τους. Σαν να λέμε, και σαν να μη λέμε: Εσύ κι εγώ κι ο άλλος έχουμε κοινή τη χαρά του ψωμιού και τη λύπη του θανάτου. Εσύ με τα άλογα ράτσας, εγώ με τον φτωχό κλήρο, κι ο άλλος, ο μουζικάντης, που γυρίζει στα λαϊκά πανηγύρια έχοντας παραμάσχαλα την πανδούρα.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Οι πολίτες του Σόλωνα αγαπούσαν την πόλη τους, όπως αγαπούν, χωρίς να το ξέρουν, οι μοσκιές τον Μάη, οι μέλισσες τη μελισσοφωλιά, και τα κυπαρίσσια την αψηλή ησυχία τους.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Τι ωραία που έζησε, και π ωραία που πέθανε ο Τέλλος ο Αθηναίος, έλεγε κάποτε ο Σόλων. Ο Τέλλος ο Αθηναίος ήταν πολύ πιο πλούσιος από το Λυδό Κροίσο. Είχε πλούτο τη γνώση πως η ζωή είναι ένα τραγούδι μακρινό, που έρχεται αργά και φεύγει γρήγορα. Αν κατέχεις να χορεύεις στον ήχο του, όλες οι μέρες σου γίνουνται γλέντι. Ενώ ο Κροίσος ο Λυδός είχε πλούτο του το χρυσάφι, που δεν έφτανε να του σταθεί στην απειλή της τύχης, στην αρρώστεια του νου· και της σάρκας, στο φόβο του θανάτου.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Μ’ έναν λόγο, η δημοκρατία του Σόλωνα είναι το πιο τίμιο πολίτευμα που δημιούργησε ο άνθρωπος, γιατί ο κάθε πολίτης της Αθήνας έταξε στην πρώτη γραμμή τη σχέση του με τον εαυτό του σαν μερίδιο της φύσης (μοίρα το λέγανε τότε), και σε δεύτερη γραμμή τη σχέση του με τους συμπολίτες σαν συμβίωση και αφορμή σύγκρισης. Μ’ ενδιαφέρει λιγότερο, δηλαδή, αν ο τάδε πολίτης είναι πιο ακουστός από μένα, απ’ όσο μ’ ενδιαφέρει να με κοιτάξει ευφρόσυνα ένα κορίτσι μέσα στους μπαχτσέδες, ή να κοιτάξω λυπημένα ένα άστρο που βασιλεύει και να συλλογιστώ ότι έτσι ταχιά θα βασιλέψω κι εγώ.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Αυτή η φρόνιμη ιεράρχηση να προτάξεις τον εαυτό σου σαν ερώτημα υπαρκτικό, και ύστερα να ρωτήσεις τη σχέση σου με τους άλλους, έκαμε τον Αθηναίο πολίτη τέλεια αντικειμενικό. Τόσο αντικειμενικά βλέπει η λεμονιά τον χειμώνα που την παγώνει, βλέπει η νύφη την ημέρα που στεφανώνεται, και τα σύκα τους συκολόγους που τα τσιμπολογούν.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Σκεφτείτε για λίγο τον Αριστείδη, τον πολίτη της δημοκρατίας του Σόλωνα, τη στιγμή που γράφει το όνομά του στο όστρακο, ψηφίζοντας για τον άγνωστο αγράμματο συμπολίτη του. Χαράζει στο κεραμίδι τη λέξη «να εξοριστεί» με την ίδια προσοχή ή αδιαφορία που θά ‘γραφε τη φράση: «Ο Δίας έχει θρονί του τον Όλυμπο», ή «τα σκατά του παιδιού είναι από θεού κι εκείνα».</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Σκεφτείτε για λίγο τον Αισχύλο, τον πολίτη της δημοκρατίας του Σόλωνα, πώς έγραφε τις τραγωδίες του αδρασκελώντας την πεδιάδα του Μαραθώνα, ή ορτσάροντας στο στενό της Σαλαμίνας!</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στην εποχή του Σόλωνα ο κάθε πολίτης της Αθήνας ήταν σαν νά ‘τανε ο μόνος άνθρωπος κάτω από τον ήλιο.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Να αναθρέψουμε τα παιδιά μας με τη φιλοσοφία και την ψυχολογία εκείνης της εποχής είναι σαν να μοιράζουμε στο καθένα ολόκληρο το Αιγαίο Πέλαγος. Έχω την ιδέα πως η ακίνητη πέτρα που πάνω της ακουμπάει η δημοκρατία του Σόλωνα είναι η έννοια της Δίκης.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Τι είναι η στέρνα του νερού για το περιβόλι; Και ο επιούσιος άρτος στο τραπέζι του δίκαιου; Και το δόρυ του Αλέξανδρου στη μάχη; Τι είναι το αστραφτερό μάτι του γαμπρού για τον υμέναιο; Όλα αυτά είναι Θεμελιώδη και κυρίαρχα, που πρωτολογούν και ορίζουν. Το ίδιο είναι και η ιδέα της Δίκης για τη δημοκρατία του Σόλωνα. Και πάρα πέρα η Δίκη είναι που έδωκε στη δημοκρατία του Σόλωνα το χρίσμα να γίνει το αρχέτυπο των πολιτευμάτων μέσα στο ξετύλιγμα της πολιτικής περιπέτειας του ανθρώπου.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Εάν οι διανοητές και οι επιστήμονες που γράψανε τα περισπούδαστα έργα για την ηθική και την πολιτική, από την «Πολιτεία» του Πλάτωνα ως την «Ηθική» του Σπινόζα και το «Κεφάλαιο» του Μαρξ, είχαν αγνοήσει το πλήθος των στοιχείων που ερεύνησαν, και δούλευαν μόνο την ιδέα της Δίκης, θα μας είχαν δώσει πολύ πιο φιλάνθρωπο, αδρό, και τελεσφόρο έργο για τη δίκαιη πολιτική μας συγκατοίκηση. Γιατί όλα τα άλλα πολιτικά σημαίνοντα σε σύγκριση με την ιδέα της Δίκης επουσιώνουνται, ξεθωριάζουν, απομαγνητίζουνται, δευτεραγωνιστούν.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η Δίκη, παρότι απεριχώρητη έννοια, είναι απλή. Όπως συμβαίνει με όλα τα θεμελιώδη του κόσμου. Δίκη θα ειπεί να συμπεριφέρεται μετρημένα ο άνθρωπος στη σχέση του με τον εαυτό του, στη σχέση του με τον συνάνθρωπο, και στη σχέση του με τα φαινόμενα και τις δράσεις του κόσμου. Η πράξη του να τον υψώνει σταθερά στο επίπεδο της φυσικής αληθινότητας. Δίκη θα ειπεί να μη χαρίζεσαι ποτέ στον εαυτό σου μπροστά στο άδικο, στο ψέμα, στην αδυναμία, σ’ αυτό που το νομίζεις συφέρο σου. Και όλες σου τις επιθυμίες να τις αφήνεις να ευδοκιμήσουν και να αυξηθούν όσο και το μπόι σου. Ούτε χιλιοστό περισσότερο.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Αν είναι να μάθουμε τα παιδιά μας αυτή τη Δίκη, τότε χαλάλι να κλείσουν με τα σχολειά. Να καταργήσουμε τα μαθήματα. Να κόψουμε τη γλώσσα στις μάνες, στους σοφούς, και στους δασκάλους. Που όλο μας ορμηνεύουν και όλο μας κανοναρχούν. Και να πιαστούμε να φυτέψouμε το δέντρο της στις απλωσιές της γης. Παντού.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Στην εποχή του Σόλωνα το λουλούδι που έδωκε στην πόλη του αυτό το φυτό ήταν ένας τύπος ζωής δύσκολης, περήφανης, τρισεύγενης, και τραγικής. Η τραγωδία στο θέατρο γεννήθηκε στην Αθήνα επί Σόλωνος. Και αντίστοιχα ο καρπός που έδωκε αυτό το φυτό, ο νόστιμος και ο στυλωτικός καρπός, ήταν η επόμενη μέρα της μάχης στον Μαραθώνα στη Σαλαμίνα και στις Πλαταιές. Τότε που η νίκη και η ιαχή της ζωής ανέβασαν τον άνθρωπο και την πόλη του στην κορυφή της φύσης. Τι θρίαμβος!</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Και ακόμη αυτό: Επειδή η δυνατότητα του εχθρού μας γίνεται ο άριστος συνήγορος της αξίας μας, είναι χρήσιμο να θυμίσω πως στη μακριά μέρα της δημοκρατίας του Σόλωνα εκράτησε η τυραννίδα των Πεισιστρατιδών, Από τις δέκα το πρωί ως τις πέντε το απόγευμα την Αθήνα την κυβέρνησαν ηγεμόνες. Ωστόσο αυτή η τυραννίδα, ετούτος ο χολεριασμένος «Γεωργιανός χωροφύλακας» που είπε κάποτε για τον Στάλιν ο Λένιν, είναι η μαρτυρία και το δοκίμιο του θριάμβου της δημοκρατίας του Σόλωνα. Γιατί δεν κατάφερε να τη ζημιώσει. Δεν την επήρωσε σε χέρι, ή πόδι, ή μάτι. Αντίθετα, η σκουριά του δεσποτισμού των Πεισιστρατιδών έδειξε άπεφθο τον χρυσό της δημοκρατίας του Σόλωνα.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Δείγμα φανερό της δύναμης και της ευρωστίας της λαβαίνω τα μοτίβα του έρωτα και του θανάτου. Τις δύο κραταιές στιγμές που ορίζουν τη φύση και την πορεία του σύμπαντος.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Για το πρώτο μαρτυρεί ο ψυχικός δεσμός του Αρμόδιου και του Αριστογείτονα. Όπως παλαιά, του Πάτροκλου και του Αχιλλέα. Αυτός ο ελληνικός έρωτας τους έσπρωξε να σκοτώσουν τον τύραννο Ίππαρχο. Από τότε ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων έλαβαν το χαρακτήρα του τυραννοκτόνου, και καταστάθηκαν το Παλλάδιο της αντίστασης ενάντια σε κάθε πολιτική βία.</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Για το δεύτερο μαρτυρεί το επιτύμβιο της Αρχεδίκης, Ο σεμνός θάνατος δικαίωσε τη σεμνή ζωή, και ο έπαινος αποτέθηκε σεμνά στη γραμμένη ταφόπετρα. Η Αρχεδίκη είναι μια άλλη Καλλιπάτειρα που δε βρήκε τον Μαβίλη της. Ήταν γυναίκα και κόρη, και μάνα, και αδερφή τυράννων. Έζησε όμως και μεγάλωσε μέσα στο ρωμαλέο κλίμα της δημοκρατίας του Σόλωνα. Λόγος που ήταν ικανός να της παρασταθεί να κρατηθεί στην περιωπή του μέτριου και του ενάρετου βίου. Η επιγραφή που χάραξαν στον τάφο της, στη Λάμψακο, είναι μια δωριστί αρμονία. Είναι ο ίδιος μουσικός τρόπος που βρίσκουμε στα επιτύμβια του τραγικού ποιητή Αισχύλου, και του τραγικού μάντη Μεγιστία:</span><center style="font-family: Verdana, Tahoma, Arial, sans-serif;">
<i style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;">«Ετούτος ο τάφος την Αρχεδίκη σκεπάζει, την κόρη του Ιππία, άριστου τον καιρό του στους Έλληνες.<br />Είχε πατέρα, αδέρφια, γιους, άντρα τυράννους, μα δεν ξιπάστηκε ο νους της από την άτσαλη ύβρη».</span></i></center>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Που στη δημοκρατία του Σόλωνα, η άτσαλη ύβρη ήταν το αντίθετο της σεμνής Δίκης. Όπως, αλλίμονο! και στον δικό μας υβριστικό καιρό, και σε κάθε καιρό.</span><hr style="font-family: "verdana","tahoma","arial",sans-serif; text-align: left; width: 773.516px;" />
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Πηγή: «Τα Ελληνικά» (Δημήτρης Λιαντίνης)</span><br /><span style="background-color: black; color: white; font-family: "verdana" , "tahoma" , "arial" , sans-serif; font-size: large;"><br /><br /><a href="http://www.blogger.com/%CE%A3%CE%BF%CE%BB%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1%20%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1%20(%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%9B%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CF%82)%20%7C%20%CE%A0%CE%AC%CF%81%CE%B5-%CE%94%CF%8E%CF%83%CE%B5%20http://www.pare-dose.net/?p=4874#ixzz2IWYCBaOu" style="text-decoration: none;" target="_blank">ΠΗΓΗ </a></span><br /><span class="Apple-style-span" style="background-color: black;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><br />ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ</span></span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-68470699644804105152014-03-05T13:34:00.000+02:002014-03-05T13:34:13.703+02:00HO’OPONOPONO Μια τεχνική Θεραπείας που ανατρέπει τα πάντα. Ο καθένας μπορεί να την κάνει. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Trebuchet MS', Tahoma, Geneva, sans-serif; line-height: 19px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span></span><br />
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">HO’OPONOPONO</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Του Joe Vitale</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Απόδοση στα Ελληνικά: Γιώργος Κυρίτσης</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πριν δύο χρόνια άκουσα για κάποιον θεραπευτή στη Χαβάη, ο οποίος θεράπευσε ένα ολόκληρο θάλαμο εγκληματικά παραφρόνων ασθενών – χωρίς ποτέ να δει κανέναν από αυτούς. Ο ψυχολόγος μελετούσε το φάκελο ενός ασθενούς και μετά κοιτούσε μέσα του να δει με ποιο τρόπο δημιούργησε την ασθένεια εκείνου του ανθρώπου. Καθώς βελτίωνε τον εαυτό του, βελτιωνόταν και ο ασθενής.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όταν πρωτοάκουσα την ιστορία, σκέφτηκα ότι θα ήταν κάποιος αστικός μύθος. Πώς ήταν δυνατόν κάποιος να θεραπεύει έναν άλλο, θεραπεύοντας τον εαυτό του; Πώς θα μπορούσε, ακόμα και ένας άριστος γνώστης της αυτο-βελτίωσης, να θεραπεύσει τους εγκληματικά παράφρονες; Δεν είχε κανένα νόημα, ούτε λογική, οπότε διέγραψα την ιστορία.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όμως ένα χρόνο αργότερα την άκουσα ξανά. Άκουσα ότι ο θεραπευτής χρησιμοποιούσε μια χαβανέζικη θεραπευτική διαδικασία που ονομάζεται ho’oponopono. Δεν είχα ακούσει ποτέ γι αυτή, αλλά δεν έφευγε από το νου μου. Αν η ιστορία είχε κάποια αλήθεια, θα έπρεπε να μάθω περισσότερα. Για μένα η έννοια «ολική ευθύνη» σήμαινε ότι είμαι υπεύθυνος για ότι σκέφτομαι και κάνω.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πέρα από αυτό, δεν έχει τίποτα να κάνει μ’ εμένα. Νομίζω ότι οι περισσότεροι έχουν την ίδια άποψη για την ολική ευθύνη. Είμαστε υπεύθυνοι για όσα κάνουμε εμείς και όχι για ότι κάνει οποιοσδήποτε άλλος – όμως αυτό είναι λάθος.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο Χαβανέζος θεραπευτής που θεράπευσε εκείνους τους διανοητικά άρρωστους ανθρώπους, θα με δίδασκε μια προηγμένη νέα προοπτική, όσον αφορά στην ολική ευθύνη. Το όνομά του είναι Dr. Ihaleakala Hew Len. Ίσως να μιλήσαμε μια ώρα την πρώτη φορά στο τηλέφωνο.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ζήτησα να μου πει όλη την ιστορία του έργου του σαν θεραπευτής.<br />Μου εξήγησε ότι εργαζόταν στο Κρατικό Νοσοκομείο της Χαβάης για τέσσερα χρόνια. Η πτέρυγα με τους εγκληματικά παράφρονες ήταν επικίνδυνη. Κάθε μήνα οι ψυχολόγοι δήλωναν παραίτηση. Το προσωπικό συχνά δήλωνε ασθένεια ή απλά υπέβαλε παραίτηση.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Οι άνθρωποι περνούσαν εκείνη την πτέρυγα με την πλάτη τους στον τοίχο, από φόβο μην τους επιτεθούν οι ασθενείς. Δεν ήταν καθόλου ευχάριστο μέρος να ζεις, να εργάζεσαι ή να επισκέπτεσαι.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο Δρ. Λεν ανέφερε ότι ποτέ δεν είδε τους ασθενείς. Συμφώνησε να έχει ένα γραφείο και να εξετάζει τους φακέλους τους. Ενόσω κοιτούσε εκείνους τους φακέλους, εργαζόταν επάνω στον εαυτό του. Καθώς εργαζόταν στον εαυτό του, οι ασθενείς άρχισαν να θεραπεύονται.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Μετά από λίγους μήνες, ασθενείς που είχαν αλυσοδεμένους, τους επιτρεπόταν να περπατούν ελεύθεροι», μου λεει. «Άλλοι που έπρεπε να παίρνουν βαριά φάρμακα, σταματούσαν τη φαρμακευτική αγωγή.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Κι εκείνοι που δεν είχαν καμία ελπίδα να απολυθούν, αφήνονταν ελεύθεροι». Είχα μείνει άναυδος! «Και όχι μόνο αυτό», συνέχισε, «αλλά και το προσωπικό άρχισε να απολαμβάνει το να έρχεται στη δουλειά.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Η τάση “κοπάνας” και η αναστάτωση εξαφανίστηκαν. Τελικά διαθέταμε περισσότερο προσωπικό απ’ ότι χρειαζόμασταν, καθότι ασθενείς αφήνονταν ελεύθεροι και όλο το προσωπικό εμφανιζόταν να εργαστεί».</span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τότε ήταν στιγμή να θέσω την ερώτηση του ενός εκατομμυρίου δολαρίων: «Τι ήταν αυτό που κάνατε από μέσα σας, το οποίο έκανε εκείνους τους ανθρώπους να αλλάξουν;»<br />«Απλώς θεράπευα το κομμάτι μου που τους δημιούργησε» μου αποκρίθηκε.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Δεν κατάλαβα τι εννοούσε. Ο Δρ. Λεν μου εξήγησε λοιπόν ότι ολική ευθύνη της ζωής σου σημαίνει πως οτιδήποτε στη ζωή σου – απλώς και μόνο επειδή βρίσκεται στη ζωή σου – είναι δική σου ευθύνη. Κατά μία κυριολεκτική έννοια, ολόκληρος ο κόσμος είναι δική σου δημιουργία.<br />Ουφ! Αυτό είναι δύσκολο να το χωνέψω.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το να είμαι υπεύθυνος για ότι λεω ή κάνω, είναι ένα πράγμα. Αλλά να είμαι υπεύθυνος για οτιδήποτε λένε ή κάνουν όλοι στη ζωή μου, είναι εντελώς άλλο πράγμα. Κι όμως η αλήθεια είναι η εξής: Εάν πάρεις την πλήρη ευθύνη για τη ζωή σου, τότε όλα όσα βλέπεις, ακούς, γεύεσαι, αγγίζεις ή βιώνεις καθ’ οιονδήποτε τρόπο, είναι δική σου υπευθυνότητα, επειδή βρίσκονται στη ζωή σου.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πράγμα που σημαίνει ότι η τρομοκρατία, η οικονομία, ο πρόεδρος, ή οτιδήποτε βιώνεις που δεν σου αρέσει, είναι στο χέρι σου να το θεραπεύσεις. Κατά μία έννοια, όλα αυτά δεν υφίστανται παρά σαν προβολές από μέσα σου. Το πρόβλημα δεν είναι με εκείνα τα πράγματα.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το πρόβλημα έχει να κάνει μ’ εσένα και για να το αλλάξεις, πρέπει να αλλάξεις εσένα.<br />Ξέρω ότι είναι δύσκολο να το καταλάβετε, πόσο μάλλον να το αποδεχτείτε ή να το εφαρμόσετε στην πράξη. Το να επικρίνετε είναι πολύ πιο εύκολο από την ολική υπευθυνότητα, αλλά καθώς μιλούσα με τον Δρ. Λεν, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι θεραπεία γι αυτόν, όπως και στο ho’oponopono, σημαίνει να αγαπάς τον εαυτό σου..</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Εάν θέλεις να βελτιώσεις τη ζωή σου, πρέπει να θεραπεύσεις (**ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ**) τη ζωή σου. Εάν θέλεις να θεραπεύσεις οποιονδήποτε, ακόμα και έναν διανοητικά άρρωστο, μπορείς να το κάνεις θεραπεύοντας τον εαυτό σου».<br />Ρώτησα τον Δρ. Λεν, με ποιο τρόπο θεράπευε τον εαυτό του. Τι ακριβώς έκανε όταν κοιτούσε τους φακέλους εκείνων των ασθενών;</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Απλώς έλεγα συνέχεια: “Συγγνώμη” και “Σ’ αγαπώ”, ξανά και ξανά», μου εξήγησε.<br />Αυτό είναι όλο;;;<br />«Αυτό είναι!»<br />Αποδεικνύεται πως το ν’ αγαπάς τον εαυτό σου, είναι ο σημαντικότερος τρόπος να βελτιώσεις τον εαυτό σου και καθώς βελτιώνεσαι εσύ, βελτιώνεις τον κόσμο σου.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Να σας δώσω ένα σύντομο παράδειγμα πώς δουλεύει αυτό: Μια μέρα μου έστειλε κάποιος ένα e-mail που με αναστάτωσε. Στο παρελθόν θα το είχα χειριστεί πατώντας τα κόκκινα κουμπιά των συναισθημάτων μου, ή προσπαθώντας να διαπληκτιστώ με το άτομο που μου έστειλε το αγενές μήνυμα.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτή τη φορά όμως αποφάσισα να δοκιμάσω τη μέθοδο του Δρ. Λεν. Έλεγα συνεχώς σιωπηρά “Συγγνώμη” και “Σ’ αγαπώ”, χωρίς να το απευθύνω συγκεκριμένα σε κάποιον.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Απλώς επικαλούμουν το πνεύμα της αγάπης, να θεραπεύσει μέσα μου εκείνο που δημιουργούσε τις εξωτερικές συνθήκες.<br />Μέσα σε μια ώρα έλαβα e-mail από το ίδιο άτομο. Ζητούσε συγγνώμη για το προηγούμενο μήνυμά του. Έχετε κατά νου ότι δεν έκανα καμία εξωτερική κίνηση για να πάρω εκείνη την απολογία.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ούτε καν του είχα απαντήσει. Κι όμως, λέγοντας: “Συγγνώμη” και “Σ’ αγαπώ”, με κάποιο τρόπο θεράπευσε μέσα μου εκείνο που δημιούργησε την αρχική του αντίδραση.<br />Αργότερα παρακολούθησα ένα εργαστήριο ho’oponopono με τον Δρ. Λεν, ο οποίος είναι τώρα 70 ετών και θεωρείται σαν ένας παππούς σαμάνος.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Επαίνεσε το βιβλίο μου «The AttractorFactor». Μου είπε πως καθώς θα βελτιώνω τον εαυτό μου, θα ανεβαίνει η δόνηση του βιβλίου μου και όλοι θα τη νιώθουν όταν το διαβάζουν. Εν ολίγοις, όσο βελτιώνομαι, θα βελτιώνονται και οι αναγνώστες μου.<br />«Και τι γίνεται με τα βιβλία που έχουν ήδη πωληθεί και βρίσκονται εκεί έξω;» ρώτησα.<br />«Δεν βρίσκονται εκεί έξω» μου εξηγεί, τινάζοντας για άλλη μια φορά το μυαλό μου με την μυστικιστική του σοφία. «Είναι ακόμα μέσα σου». Με λίγα λόγια, δεν υπάρχει “εκεί έξω”. Θα χρειαζόταν ίσως ολόκληρο βιβλίο να εξηγεί αυτή την προηγμένη τεχνική, στο βάθος που της αξίζει.<br />«Αρκούμαι να πω πως όποτε θέλεις να βελτιώσεις κάτι στη ζωή σου, υπάρχει μόνο ένα μέρος να κοιτάξεις: μέσα σου. Και όταν το κάνεις, κάντο με αγάπη».</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><strong style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-weight: bold; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: red; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Σημείωση μεταφραστή:</span></strong><br />Πιθανόν, όπως αναφέρει ο συντάκτης του συγκεκριμένου άρθρου, να χρειαζόταν ολόκληρο βιβλίο για να εμβαθύνουμε στην τεχνική αυτή.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όμως, από μια «κβαντική» άποψη, ίσως αρκεί απλώς να δηλώσουμε στο Σύμπαν την αγνή μας πρόθεση, να αναλάβουμε την πλήρη ευθύνη του κόσμου μας, συγχωρώντας και αγαπώντας τον εαυτό μας. Ίσως αρκεί, μέσα στην προσευχή μας, μέσα στο διαλογισμό μας, να εκφράσουμε την πρόθεσή μας αυτή. Και με ένα «γένοιτο» στο τέλος, να ζητάμε να γίνει πράξη η αληθινή αγάπη προς τον εαυτό μας, δηλαδή η αγάπη προς τον Σύμπαντα Κόσμον!<br />Ο Χριστός είχε πει: «Αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν». Μάλλον τελικά – εν αγνοία μας – αυτό ακριβώς κάνουμε. Γι αυτό ίσως είναι έτσι ο κόσμος σήμερα. Επειδή αγαπάμε τους άλλους ακριβώς όπως τον εαυτό μας… από ελάχιστα έως καθόλου!</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Περισσότερα για το Ho’oponopono:<br />Ho’oponopono σημαίνει, «να κάνεις το σωστό», ή «να διορθώνεις ένα λάθος».<br />Σύμφωνα με τους αρχαίους Χαβανέζους, το λάθος προκύπτει από σκέψεις που μολύνονται από οδυνηρές αναμνήσεις του παρελθόντος.<br />Το ho’oponopono προσφέρει έναν τρόπο απελευθέρωσης της ενέργειας αυτών των οδυνηρών αναμνήσεων ή λαθών, που προκαλούν δυσαρμονία και αρρώστια. Σε μια παραλλαγή της διαδικασίας Ho’oponopono, συμπεριλαμβάνονται και τα τρία τμήματα του εαυτού, που αποτελούν το κλειδί της Προσωπικής Ταυτότητας. Αυτά τα τρία τμήματα τα οποία υπάρχουν σε κάθε μόριο της πραγματικότητας ονομάζονται Unihipili (παιδί/υποσυνείδητο), Uhane (μητέρα/συνειδητό) και Aumakua (πατέρας/υπερσυνειδητό).</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όταν αυτή η «εσώτερη οικογένεια» είναι ευθυγραμμισμένη, ο άνθρωπος είναι σε αρμονία με το Θείο.<br />Μ’ αυτή την ισορροπία, η ζωή αρχίζει να ρέει.<br />Έτσι, το Ho’oponopono βοηθάει στην αποκατάσταση της ισορροπίας πρώτα του ατόμου και μετά όλης της δημιουργίας.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο καλύτερος τρόπος θεραπείας σε κάθε τομέα της ζωής μου και σ ολόκληρο το σύμπαν είναι να πάρω 100% την ευθύνη και να εργαστώ με τον εαυτό μου.<br />Και φυσικά υπάρχει και η απλή σοφία της ολοκληρωτικής αυτοφροντίδας.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">«Φρόντισε τον εαυτό σου. Αν το κάνεις, όλοι θα ωφεληθούν.»<br />Αν θέλετε να λύσετε ένα πρόβλημα, ανεξάρτητα από το είδος του προβλήματος, εργαστείτε με τον εαυτό σας. – Ihaleakala Hew Len.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτό το άρθρο επιβεβαιώνει ότι είναι η κατάσταση του Θεραπευτή που οδηγεί στη θεραπεία.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a hidefocus="true" href="http://enallaktikidrasi.gr/2013/06/synenteyksi-me-ton-ihaleakala/" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #110d09; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;" title="Συνέντευξη με τον Ihaleakala Hew Len">Συνέντευξη με τον Ihaleakala</a></span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">ΘΕΩΡΙΑ: Φέρουμε μέσα μας σαν τμήματα του Ασυνείδητου Νου μας όλους τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας. (Αυτά τα τμήματά μας μοιάζουν πάρα πολύ με τα αρχέτυπα του Καρλ Γιουνγκ.) Το Ho’oponopono «διορθώνει» ό,τι σχετίζεται με αυτά. Η μέθοδος Ho’oponopono είναι η ευθυγράμμισή μας με τη γενεαλογία μας και το ξεκαθάρισμα της, όπως και το ξεκαθάρισμα των σχέσεών μας με τους άλλους ανθρώπους της ζωής μας.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">1. Φέρτε στο νου σας κάποιον με τον οποίο δεν νιώθετε απόλυτα ευθυγραμμισμένοι ή άνετοι.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">2. Οραματιστείτε μια ατέρμονη ροή αγάπης και θεραπευτικής ενέργειας από μια πηγή πάνω από την κορυφή του κεφαλιού σας (από τον Ανώτερο Εαυτό σας). Ανοίξτε το πάνω μέρος του κεφαλιού σας και αφήστε την αγάπη και τη θεραπευτική ενέργεια να εισχωρήσουν στο σώμα σας, να γεμίσουν το σώμα σας και να πλημμυρίσουν την καρδιά σας σε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">3. Όταν νιώσετε ότι αυτό ολοκληρώθηκε, αν είναι απαραίτητο ή δυνατό, συζητήστε μ’ αυτόν τον άνθρωπο, συγχωρήστε τον και ζητήστε του να σας συγχωρήσει.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">4. Αφήστε αυτόν τον άνθρωπο και δείτε τον να απομακρύνεται. Καθώς φεύγει, κόψτε το νήμα που ενώνει τους δυο σας (αν θέλετε). Αν εργάζεστε με μια τωρινή σημαντική σχέση, τότε αφομοιώστε το άτομο μέσα σας.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">5. Κάντε το ίδιο με κάθε άνθρωπο της ζωής σας με τον οποίο έχετε μια μη ολοκληρωμένη ή μη ευθυγραμμισμένη σχέση.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">6. Ο τελικός έλεγχος είναι να μπορείτε να δείτε ή να σκεφτείτε αυτά τα άτομα χωρίς να νιώθετε κανένα αρνητικό συναίσθημα. Αν εξακολουθείτε να νιώθετε αρνητικά συναισθήματα, τότε κάντε και πάλι τη διαδικασία.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><strong style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-weight: bold; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: green; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Σημείωση Εναλλακτικής Δράσης:</span></strong> Έχουμε την αίσθηση, οτι αυτό που περιγράφει το άρθρο, δεν είναι ακριβώς αυτό που περγράφει ο μεταφραστής του, ο κ. Κυρίτσης, παρακάτω στη σημείωσή του. Ωστόσο, η τεχνική που δίνει είναι πολύ καλή!<br />Εάν διαβάσετε τη<a hidefocus="true" href="http://enallaktikidrasi.gr/2013/06/synenteyksi-me-ton-ihaleakala/" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #110d09; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;" title="Συνέντευξη με τον Ihaleakala Hew Len"> συνέντευξη του Ihaleakala </a>θα αποκτήσετε μια ακόμα πιο καθαρή εικόνα.</span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Περισσότερες πληροφορίες: <a hidefocus="true" href="http://hooponopono.org/" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #110d09; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">http://hooponopono.org/</a></span></div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Μωυσής</span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">H IΣTOΣEΛIΔA EXEI ΠΛHPOΦOPIAKO XAPAKTHPA. ΔIABAΣTE TOYΣ <a hidefocus="true" href="http://enallaktikidrasi.com/%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B7%CF%82/" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #110d09; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">OPOYΣ XPHΣHΣ</a><span style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><br /><br />Read more: <a href="http://enallaktikidrasi.com/2013/06/hooponopono-mia-texniki-therapeias-pou-anatrepei-ta-panta-o-kathenas-mporei-na-tin-kanei/#ixzz2v5SFhkoG" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; color: #003399; font: inherit; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">http://enallaktikidrasi.com/2013/06/hooponopono-mia-texniki-therapeias-pou-anatrepei-ta-panta-o-kathenas-mporei-na-tin-kanei/#ixzz2v5SFhkoG</a></span></span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-77008687059125850082014-01-29T21:35:00.001+02:002014-01-29T22:48:19.389+02:00Ο αμαξάς, το άλογο, το κάρο και ο αφέντης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: Helvetica, Arial, sans-serif;"></span><br />
<div class="entry-content clearfix" style="display: block; line-height: 1.5em; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 10px; overflow-x: hidden; overflow-y: hidden;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span><br />
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a href="http://indigoblue.gr/wp-content/uploads/horse-carriage-e1386237898724.jpg" style="color: #671569; text-decoration: none;"><img alt="horse_master_carriage_Gurtjieff " class="aligncenter wp-image-4361" src="http://indigoblue.gr/wp-content/uploads/horse-carriage-1024x443.jpg" height="271" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: #f3f3f3; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(221, 221, 221); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(221, 221, 221); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(221, 221, 221); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(221, 221, 221); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; display: block; margin-bottom: 0px !important; margin-left: auto !important; margin-right: auto !important; margin-top: 0px !important; padding-bottom: 4px; padding-left: 4px; padding-right: 4px; padding-top: 4px; text-align: center;" width="625" /></a></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Την εικόνα κατασκεύασε πρώτος ο <strong>Πλάτωνας</strong> στον <strong><em>διάλογο του Φαίδρου</em></strong> με την ιστορία του Ηνιόχου. Στον φιλοσοφικό του μύθο ένας ηνίοχος οδηγεί δύο φτερωτά άλογα, το ένα ευγενές και καλό το άλλο βίαιο και κακού χαρακτήρα όπως αντιστοίχως η ανθρώπινη ψυχή κινείται στους δύο αντίθετους πόλους των θετικών και αρνητικών της ορμεφύτων.</div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Η Ανατολή επηρεαζόμενη, έστησε ένα πιο περίπλοκο μοντέλο του ηνιόχου στο περίφημο δικό της υπόδειγμα της Άμαξας, του Αμαξά, του Αλόγου και του Αφέντη, θέλοντας να υποδείξει τα συστατικά μέρη της οντότητας άνθρωπος, το πώς το ένα επηρεάζει το άλλο και να δώσει μια εύκολα διδακτική εικόνα αυτοβελτίωσης, ελέγχου και προόδου.</div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Ο <em>αμαξάς</em> είναι ο <strong>νους</strong>. Το <em>άλογο</em> είναι τα <strong>συναισθήματα</strong>. Το <em>κάρο</em> είναι το <strong>σώμα</strong>. Και ο <em>αφέντης</em> είναι το πραγματικό <strong>Εγώ</strong>, η βαθιά <strong>θέληση</strong> του αληθινού ανθρώπου, που χάνεται μέσα στη δίνη της ζωής και των εξωτερικών συμβάντων.</div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Η αλληγορία χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από πολλά έθνη και πολλούς φιλόσοφους-διδασκάλους γιατί είναι απλή, παραστατική και εύληπτη. Ωστόσο, ίσως κανείς δεν έδωσε σ’αυτήν την ιστορία τόσο συνεκτικό περιεχόμενο όσο ο <strong>Γεώργιος Ιβάνοβιτς Γκουρτζίεφ</strong>. Ο πιστός μαθητής και γραμματικός των λόγων του<strong>Ουσπένσκυ</strong> στο εξηγητικό της θεωρίας του βιβλίο «Αναζητώντας τον κόσμο του θαυμαστού» (που εκδόθηκε σε ωραία μετάφραση από τον <em>Πύρινο Κόσμο</em> το ’89) παρουσιάζει παραστατικά την αλληγορία όπως την εξηγούσε ο Γκουρτζίεφ.</div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: center;">
<a href="http://indigoblue.gr/wp-content/uploads/Mind-Body-Spirit.png" style="color: #671569; text-decoration: none;"><img alt="horse_master_carriage_Gurtjieff " class="aligncenter wp-image-4362" src="http://indigoblue.gr/wp-content/uploads/Mind-Body-Spirit.png" height="302" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: #f3f3f3; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(221, 221, 221); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(221, 221, 221); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(221, 221, 221); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(221, 221, 221); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; display: block; margin-bottom: 0px !important; margin-left: auto !important; margin-right: auto !important; margin-top: 0px !important; padding-bottom: 4px; padding-left: 4px; padding-right: 4px; padding-top: 4px; text-align: center;" width="302" /></a></div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
«Ο άνθρωπος είναι ένα πολύπλοκο οργανικό σύστημα. Αποτελείται από τέσσερα μέρη, που μπορεί να συνδέονται ή να μη συνδέονται μεταξύ τους ή να έχουν κακή σύνδεση.<br />
…Η εργασία πάνω στον εαυτό πρέπει να αρχίσει με τον αμαξά. Ο αμαξάς είναι ο νους. Για να μπορέσει να ακούσει τη φωνή του αφέντη, ο αμαξάς πρώτα απ’ όλα, δεν πρέπει να είναι κοιμισμένος.<br />
…Το άλογο είναι τα συναισθήματά μας. Η άμαξα είναι το σώμα. Ο νους πρέπει να μάθει να χαλιναγωγεί τα συναισθήματα. Τα συναισθήματα πάντοτε σέρνουν το σώμα από πίσω τους.»</div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Ο φιλόσοφος μιλούσε για τα <em><strong>τέσσερα «σώματα» του ανθρώπου</strong></em>, αλλά καινοτομώντας σε σχέση με όσους πριν από αυτόν υποδείκνυαν τον παραλληλισμό, δεν έμενε σε αυτά. Τόνιζε το πόσο σημαντικό είναι όχι μόνο ο νους, το συναίσθημα, το σώμα και η θέληση να έχουν φτάσει σε ικανοποιητικό βαθμό ανάπτυξης αλλά και τον ρόλο των μεταξύ τους συνδέσεων. Έδειχνε τις <em><strong>3 συνδέσεις</strong></em> μεταξύ των 4 τμημάτων του πολύπλοκου οργανικού συστήματος που είναι ο άνθρωπος.</div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
«Η άμαξα και το άλογο συνδέονται με τις στάγγες, το άλογο και ο αμαξάς συνδέονται με τα χαλινάρια, και ο αμαξάς και ο αφέντης συνδέονται με τη φωνή του αφέντη. Αλλά ο αμαξάς πρέπει να ακούει και να καταλαβαίνει τη φωνή του αφέντη. Πρέπει να ξέρει να κρατάει τα γκέμια, και το άλογο πρέπει να είναι μαθημένο να υπακούσει στα γκέμια. Όσο για τη σχέση ανάμεσα στο άλογο και στην άμαξα, το άλογο πρέπει να είναι σωστά ζεμένο. …Αν λείπει κάτι σε μία από τις συνδέσεις, το σύνολο δεν μπορεί να λειτουργήσει σαν ενιαίο σύνολο.»</div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Ξανά, με δικά μας πάλι λόγια: Ο νους και τα συναισθήματα πρέπει να έχουν αρμονική σύνδεση. Ο νους πρέπει να ξέρει να κρατάει χαλινάρι και να ελέγχει τα συναισθήματα γιατί αυτά είναι δεμένα απόλυτα με το σώμα του. Κυρίως όμως πρέπει να μπορεί να ακούει και να καταλαβαίνει τη φωνή του αφέντη, δηλαδή να γνωρίζει την πραγματική, βαθιά του θέληση για να ελέγχει όλο το οργανικό του σύστημα και κατά συνέπεια για να έχει έλεγχο στη ζωή του.</div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Άρης Χανδρής, <a href="mailto:arischandris@yahoo.com" style="color: #671569; text-decoration: none;">arischandris@yahoo.com</a></div>
<div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<a href="http://indigoblue.gr/o-amaxas-to-alogo-to-karo-ke-o-afentis/#.U16efmQhWc0" target="_blank">πηγη</a><br />
<br />
http://video.yandex.ru/users/ollandosiptamenos/view/1/#</div>
</span></div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-62371969492200011002014-01-19T18:57:00.001+02:002014-01-19T19:01:54.770+02:00ΑΣΚΗΤΙΚΗ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-style: italic; font-weight: bold; line-height: 18px;"></span><br /></span>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="font: normal normal bold 18px/normal Verdana, Geneva, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;">
ΑΣΚΗΤΙΚΗ :: Salvatores Dei</span></h3>
<div class="post-header" style="line-height: 1.6; margin-bottom: 1.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2283378479803906489" itemprop="description articleBody" style="line-height: 1.4; position: relative; width: 838px;">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><br /></span>
<div class="separator" style="clear: both; font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-align: center;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-KYd98ExOc5c/UFovjLs_HpI/AAAAAAAAA58/Tm3wTXcT3PQ/s640/kazantzakis.jpg" height="640" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.199219) 0px 0px 20px; border-bottom-color: rgb(255, 0, 0); border-bottom-left-radius: 0px; border-bottom-right-radius: 0px; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-left-color: rgb(255, 0, 0); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(255, 0, 0); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(255, 0, 0); border-top-left-radius: 0px; border-top-right-radius: 0px; border-top-style: solid; border-top-width: 1px; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.199219) 0px 0px 20px; padding-bottom: 8px; padding-left: 8px; padding-right: 8px; padding-top: 8px;" width="552" /></span></div>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /></span>
<h2 style="border-bottom-color: transparent; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; font-family: Molengo; font-weight: normal; font: normal normal bold 13px/normal Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.6em; position: relative; text-transform: uppercase;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">ΠΡΌΛΟΓΟΣ</span></h2>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2014/01/salvatores-dei.html" name="more" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός· κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν: </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία· </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">β) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και τα δυο ρέματα πηγάζουν από τα έγκατα της αρχέγονης ουσίας. Στην αρχή η ζωή ξαφνιάζει· σαν παράνομη φαίνεται, σαν παρά φύση, σαν εφήμερη αντίδραση στις σκοτεινές αιώνιες πηγές· μα βαθύτερα νιώθουμε: η Ζωή είναι κι αυτή άναρχη, ακατάλυτη φόρα του Σύμπαντου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αλλιώς, πούθε η περανθρώπινη δύναμη που μας σφεντονίζει από το αγέννητο στο γεννητό και μας γκαρδιώνει· φυτά, ζώα, ανθρώπους· στον αγώνα; Και τα δυο αντίδρομα ρέματα είναι άγια. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Χρέος μας λοιπόν να συλλάβουμε τ΄ όραμα που χωράει κι εναρμονίζει τις δυο τεράστιες τούτες άναρχες, ακατάλυτες Ορμές· και με τ΄ όραμα τούτο να ρυθμίσουμε το στοχασμό μας και την πράξη. </span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4414146730868905941" name="more"></a><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /></span>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="2" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /></span>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><br /></span>
<h2 style="border-bottom-color: transparent; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; font-family: Molengo; font-weight: normal; font: normal normal bold 13px/normal Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.6em; position: relative; text-transform: uppercase;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ</span></h2>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="3" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<a name='more'></a><span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">ΠΡΩΤΟ ΧΡΕΟΣ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ήσυχα, καθαρά, κοιτάζω τον κόσμο και λέω: Όλα τούτα που θωρώ, γρικώ, γεύουμαι, οσφραίνουμαι κι αγγίζω είναι πλάσματα του νου μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο ήλιος ανεβαίνει, κατεβαίνει μέσα στο κρανίο μου. Στο ένα μελίγγι μου ανατέλνει ο ήλιος, στο άλλο βασιλεύει ο ήλιος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τ΄ άστρα λάμπουν μέσα στο μυαλό μου, οι Ιδέες, οι άνθρωποι και τα ζώα βόσκουν μέσα στο λιγόχρονο κεφάλι μου, τραγούδια και κλάματα γιομώνουν τα στρουφιχτά κοχύλια των αυτιών μου και τρικυμίζουν μια στιγμή τον αγέρα· </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">σβήνει το μυαλό μου, κι όλα, ουρανός και γης, αφανίζουνται. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Εγώ μονάχα υπάρχω!" φωνάζει ο νους.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Μέσα στα κατώγια μου, οι πέντε μου ανυφάντρες δουλεύουν, υφαίνουν και ξυφαίνουν τον καιρό και τον τόπο, τη χαρά και τη θλίψη, την ύλη και το πνέμα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Όλα ρέουν τρογύρα μου σαν ποταμός, χορεύουν, στροβιλίζουνται, τα πρόσωπα κατρακυλούν σαν το νερό, το χάος μουγκρίζει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Μα εγώ, ο Νους, με υπομονή, με αντρεία, νηφάλιος μέσα στον ίλιγγο, ανηφορίζω. Για να μην τρεκλίσω να γκρεμιστώ, στερεώνω απάνω στον ίλιγγο σημάδια, ρίχνω γιοφύρια, ανοίγω δρόμους, οικοδομώ την άβυσσο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Αργά, με αγώνα, σαλεύω ανάμεσα στα φαινόμενα που γεννώ, τα ξεχωρίζω βολικά, τα σμίγω με νόμους και τα ζεύω στις βαριές πραχτικές μου ανάγκες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Βάνω τάξη στην αναρχία, δίνω πρόσωπο, το πρόσωπο μου, στο χάος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Δεν ξέρω αν πίσω από τα φαινόμενα ζει και σαλεύει μια μυστική, ανώτερη μου ουσία. Κι ούτε ρωτώ· δε με νοιάζει. Γεννοβολώ τα φαινόμενα, ζωγραφίζω με πλήθια χρώματα φανταχτερά, γιγάντιο ένα παραπέτασμα μπροστά από την άβυσσο. Μη λες: "Αναμέρισε το παραπέτασμα, να δω την εικόνα!" Το παραπέτασμα, αυτό είναι η εικόνα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Είναι ανθρώπινο έργο, πρόσκαιρο, παιδί δικό μου, το βασίλειο μου ετούτο. Μα είναι στέρεο, άλλο στέρεο δεν υπάρχει, και μέσα στην περιοχή του μονάχα μπορώ γόνιμα να σταθώ, να χαρώ και να δουλέψω. "Είμαι ο αργάτης της άβυσσος. Είμαι ο θεατής της άβυσσος. Είμαι η θεωρία κι η πράξη. Είμαι ο νόμος. Όξω από μένα τίποτα δεν υπάρχει."</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Χωρίς μάταιες ανταρσίες να δεις και να δεχτείς τα σύνορα του ανθρώπινου νου, και μέσα στ΄ αυστηρά τούτα σύνορα αδιαμαρτύρητα, ακατάπαυτα να δουλεύεις· να ποιο είναι το πρώτο σου χρέος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Με αντρεία, με σκληρότητα στερέωσε απάνω στο σαλευόμενο χάος το καταστρόγγυλο, το καταφώτιστο αλώνι του νου, ν΄ αλωνίσεις, να λιχνίσεις, σα νοικοκύρης, τα σύμπαντα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Καθαρά να ξεχωρίσεις κι ηρωικά να δεχτείς τις πικρές γόνιμες τούτες, ανθρώπινες, σάρκα από τη σάρκα μας, αλήθειες: </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">α) Ο νους του ανθρώπου φαινόμενα μονάχα μπορεί να συλλάβει, ποτέ την ουσία· </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">β) κι όχι όλα τα φαινόμενα, παρά μονάχα τα φαινόμενα της ύλης· </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">γ) κι ακόμα στενώτερα: όχι καν τα φαινόμενα τούτα της ύλης, παρά μονάχα τους μεταξύ τους συνειρμούς· </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">δ) κι οι συνειρμοί τούτοι δεν είναι πραγματικοί, ανεξάρτητοι από τον άνθρωπο· είναι κι αυτοί γεννήματα του ανθρώπου· </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ε) και δεν είναι οι μόνοι δυνατοί ανθρώπινοι· παρά μονάχα οι πιο βολικοί για τις πραχτικές και νοητικές του ανάγκες. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στα σύνορα τούτα, ο νους είναι ο νόμιμος απόλυτος μονάρχης. Καμιά άλλη εξουσία στο βασίλειο του δεν υπάρχει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αναγνωρίζω τα σύνορα τούτα, τα δέχουμαι μ΄ εγκαρτέρηση, γενναιότητα κι αγάπη, κι αγωνίζουμαι μέσα στην περιοχή τους άνετα σα να ΄μουν ελεύτερος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Υποτάζω την ύλη, την αναγκάζω να γίνει καλός αγωγός του μυαλού μου. Χαίρουμαι τα φυτά, τα ζώα, τους ανθρώπους, τους θεούς σαν παιδιά μου. Όλο το Σύμπαντο το νιώθω να σοφιλιάζει απάνω μου και να με ακολουθάει σα σώμα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σε άξαφνες φοβερές στιγμές αστράφτει μέσα μου: "Όλα τούτα είναι παιχνίδι σκληρό και μάταιο, δίχως αρχή, δίχως τέλος, δίχως νόημα". Μα ξαναζεύουμαι, πάλι, γοργά στον τροχό της ανάγκης, κι όλο το Σύμπαντο ξαναρχινάει γύρα τρογύρα μου την περιστροφή του. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πειθαρχία, να η ανώτατη αρετή. Έτσι μονάχα σοζυγιάζεται η δύναμη με την επιθυμία και καρπίζει η προσπάθεια του ανθρώπου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Να πως με σαφήνεια και με σκληρότητα να καθορίζεις την παντοδυναμία του νου μέσα στα φαινόμενα και την ανικανότητα του νου πέρα από τα φαινόμενα· πρί να κινήσεις για τη λύτρωση. Αλλιώς δεν μπορείς να λυτρωθείς.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="4" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">ΔΕΥΤΕΡΟ ΧΡΕΟΣ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε δέχουμαι τα σύνορα, δε με χωρούν τα φαινόμενα, πνίγουμαι! Την αγωνία τούτη βαθιά, αιματερά να τη ζήσεις, είναι το δεύτερο χρέος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο νους βολεύεται, έχει υπομονή, του αρέσει να παίζει· μα η καρδιά αγριεύει, δεν καταδέχεται αυτή να παίξει, πλαντάει και χιμάει να ξεσκίσει το δίχτυ της ανάγκης. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Να υποτάξω τη γης, το νερό, τον αγέρα, να νικήσω τον τόπο και τον καιρό, να νιώσω με ποιους νόμους αρμολογούνται κι έρχουνται και ξανάρχουνται οι αντικαθρεφτισμοί που ανεβαίνουν από την πυρωμένην έρημο του νου, τι αξίαν έχει; </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ένα μονάχα λαχταρίζω: Να συλλάβω τι κρύβεται πίσω από τα φαινόμενα, τι είναι το μυστήριο που με γεννάει και με σκοτώνει, κι αν πίσω από την ορατή ακατάπαυτη ροή του κόσμου κρύβεται μια αόρατη ασάλευτη παρουσία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αν ο νους δεν μπορεί, δεν είναι έργο του να επιχειρήσει πέρα από τα σύνορα την ηρωικήν απελπισμένην έξοδο, να ΄ταν να μπορούσε η καρδιά μου! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πέρα! Πέρα! Πέρα! Πέρα από τον άνθρωπο ζητώ το αόρατο μαστίγι που τον βαράει και τόνε σπρώχνει στον αγώνα. Πέρα από τα ζώα ενεδρεύω να δω το πρόσωπο το αρχέγονο που μάχεται δημιουργώντας, συντρίβοντας, ξαναχύνοντας τις αρίφνητες μάσκες να τυπωθεί στο ρεούμενο κρέας. Πέρα από τα φυτά αγωνίζουμαι να ξεχωρίσω τα πρώτα παραπατήματα του Αόρατου μέσα στη λάσπη. Μια προσταγή μέσα μου:</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σκάψε! Τι βλέπεις;</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανθρώπους και πουλιά, νερά και πέτρες!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σκάψε ακόμα! Τι βλέπεις;</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ιδέες κι ονείρατα, αστραπές και φαντάσματα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σκάψε ακόμα! Τι βλέπεις;</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε βλέπω τίποτα! Νύχτα βουβή, πηχτή σα θάνατος. Θα ΄ναι ο θάνατος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σκάψε ακόμα!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αχ! Δεν μπορώ να διαπεράσω το σκοτεινό μεσότοιχο! Φωνές γρικώ και κλάματα, φτερά γρικώ στον άλλον όχτο! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μην κλαις! Μην κλαις! Δεν είναι στον άλλον όχτο! Οι φωνές, τα κλάματα και τα φτερά είναι η καρδιά σου! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πέρα από το νου, στον ιερό γκρεμό της καρδιάς, ακροποδίζω τρέμοντας. Το ένα μου πόδι αδράχνεται από το σίγουρο χώμα, το άλλο ψάχνει στα σκοτεινά απάνω από την άβυσσο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ψυχανεμίζουμαι πίσω απ΄ όλα τούτα τα φαινόμενα μια μαχόμενη ουσία. Θέλω να σμίξω μαζί της.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ψυχανεμίζουμαι πως κι η μαχόμενη ουσία πολεμάει πίσω από τα φαινόμενα να σμίξει με την καρδιά μου. Μα το σώμα στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. Ο νους στέκεται ανάμεσα και μας χωρίζει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ποιο είναι το χρέος μου; Να συντρίψω το σώμα, να χυθώ να σμίξω με τον Αόρατο. Να σωπάσει ο νους, ν΄ ακούσω τον Αόρατο να φωνάζει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Περπατώ στ΄ αφρόχειλα της άβυσσος και τρέμω. Δυο φωνές μέσα μου παλεύουν. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">O νους: "Γιατί να χανόμαστε κυνηγώντας το αδύνατο; Μέσα στον ιερό περίβολο των πέντε αιστήσεων χρέος μας ν΄ αναγνωρίσουμε τα σύνορα του ανθρώπου." </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα μια άλλη μέσα μου φωνή, ας την πούμε έχτη δύναμη, ως την πούμε καρδιά, αντιστέκεται και φωνάζει: "Όχι! Όχι! Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα του ανθρώπου! Να σπας τα σύνορα! Ν΄ αρνιέσαι ό,τι θωρούν τα μάτια σου! Να πεθαίνεις και να λες: Θάνατος δεν υπάρχει!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο νους: "Λαγαρό κι ανέλπιδο είναι το μάτι μου και θεάται τα πάντα. Η ζωή είναι ένα παιχνίδι, μια παράσταση που δίνουν οι πέντε θεατρίνοι του κορμιού μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Κοιτάζω με απληστία, με ανείπωτη περιέργεια, και δεν έχω την αφέλεια του χωριάτη να πιστέψω, και ν΄ ανέβω απάνω στη σκηνή επεμβαίνοντας στην αιματερή κωμωδία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Είμαι ο θαματοποιός φακίρης που ακίνητος, καθούμενος στο σταυροδρόμι των αιστήσεων, θεάται να γεννιέται και ν΄ αφανίζεται ο κόσμος, θεάται τα πλήθη να σαλεύουν και να φωνάζουν στα πολύχρωμα μονοπάτια της ματαιότητας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Καρδιά, απλοϊκή καρδιά, γαλήνεψε κι υποτάξου!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα η καρδιά ανατινάζεται και φωνάζει: "Είμαι ο χωριάτης και πηδώ απάνω στη σκηνή κι επεμβαίνω στην πορεία του κόσμου!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ρωτώ, ξαναρωτώ χτυπώντας το χάος: Ποιος μας φυτεύει στη γης ετούτη χωρίς να μας ζητήσει την άδεια; Ποιος μας ξεριζώνει από τη γης ετούτη χωρίς να μας ζητήσει την άδεια; </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είμαι ένα πλάσμα εφήμερο, αδύναμο, καμωμένο από λάσπη κι ονείρατα. Μα μέσα μου νογώ να στροβιλίζουνται όλες οι δυνάμες του Σύμπαντου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Θέλω μια στιγμή, προτού με συντρίψουν, ν΄ ανοίξω τα μάτια μου και να τις δω. Αλλο σκοπό δε δίνω στη ζωή μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Θέλω να βρω μια δικαιολογία για να ζήσω και να βαστάξω το φοβερό καθημερινό θέαμα της αρρώστιας, της ασκήμιας, της αδικίας και του θανάτου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ξεκίνησα από ένα σκοτεινό σημείο, τη Μήτρα· οδεύω σ΄ ένα άλλο σκοτεινό σημείο, το Μνήμα. Μια δύναμη με σφεντονάει μέσα από το σκοτεινό βάραθρο· μια άλλη δύναμη με συντραβάει ακατάλυτα στο σκοτεινό βάραθρο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είμαι ο κατάδικος που τον πότισαν κρασί για να θολώσει το μυαλό του· με λαγαρά τα φρένα, νηφάλιος, δρασκελώ το ανάμεσα στους δυο γκρεμούς μονοπάτι.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και μάχουμαι πως να γνέψω στους συντρόφους, προτού πεθάνω. Να τους δώσω το χέρι μου, να προφτάσω να συλλαβίσω και να τους ρίξω έναν ακέραιο λόγο. Να τους πω τι φαντάζουμαι πως είναι τούτη η πορεία· και κατά που ψυχανεμίζουμαι πως πάμε. Και πως ανάγκη να ρυθμίσουμε όλοι μαζί το περπάτημα και την καρδιά μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ένα σύνθημα, σα συνωμότες, ένα λόγο απλό να προφτάσω να πω στους συντρόφους! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ναι, σκοπός της Γης δεν είναι η ζωή, δεν είναι ο άνθρωπος. έζησε χωρίς αυτά, θα ζήσει χωρίς αυτά. Είναι σπίθες εφήμερες της βίαιης περιστροφής της. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ας ενωθούμε, ας πιαστούμε σφιχτά, ας σμίξουμε τις καρδιές μας, ας δημιουργήσουμε εμείς, όσο βαστάει ακόμα η θερμοκρασία τούτη της Γης, όσο δεν έρχουνται σεισμοί, κατακλυσμοί, πάγοι, κομήτες να μας εξαφανίσουν, ας δημιουργήσουμε έναν εγκέφαλο και μιαν καρδιά στη Γης, ας δώσουμε ένα νόημα ανθρώπινο στον υπερανθρώπινον αγώνα! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τούτη η αγωνία είναι το δεύτερο χρέος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="5" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">ΤΡΙΤΟ ΧΡΕΟΣ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο νους βολεύεται. Θέλει να γιομώσει μ΄ έργα μεγάλα τη φυλακή του, το κρανίο. Να χαράξει στους τοίχους ρητά ηρωικά, να ζωγραφίσει στις αλυσίδες του φτερούγες ελευτερίας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η καρδιά δε βολεύεται. Χέρια χτυπούν απόξω από τη φυλακή της, φωνές ερωτικές αφουκράζεται στον αγέρα· κι η καρδιά, γιομάτη ελπίδα, αποκρίνεται τινάζοντας τις αλυσίδες· και σε μιαν αστραπή της φαίνεται πως έγιναν οι αλυσίδες φτερούγες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα γρήγορα η καρδιά πέφτει πάλι αιματωμένη, έχασε πάλι την ελπίδα και την ξαναπιάνει ο Μέγας Φόβος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Καλή η στιγμή, παράτα πίσω σου το νου και την καρδιά, τράβα μπροστά, κάμε το τρίτο βήμα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γλίτωσε από την απλοϊκή άνεση του νου που βάνει τάξη κι ελπίζει να υποτάξει τα φαινόμενα. Γλίτωσε από τον τρόμο της καρδίας που ζητάει κι ελπίζει να βρει την ουσία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Νίκησε το στερνό, τον πιο μεγάλο πειρασμό, την ελπίδα. Τούτο είναι το τρίτο χρέος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πολεμούμε γιατί έτσι μας αρέσει, τραγουδούμε κι ας μην υπάρχει αυτί να μας ακούσει. Δουλεύουμε, κι ας μην υπάρχει αφέντης, σα βραδιάσει, να μας πλερώσει το μεροκάματο μας. Δεν ξενοδουλεύουμε· εμείς είμαστε οι αφέντες· το αμπέλι τούτο της Γης είναι δικό μας, σάρκα μας κι αίμα μας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το σκάβουμε, το κλαδεύουμε, το τρυγούμε, πατούμε τα σταφύλια του, πίνουμε το κρασί, τραγουδούμε και κλαίμε, οράματα κι Ιδέες ανηφορίζουν στην κεφαλή μας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σε ποια εποχή του αμπελιού σου έλαχε ο κλήρος να δουλεύεις; Στα σκάμματα; Στον τρύγο; Στα ξεφαντώματα; Όλα είναι ένα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σκάβω και χαίρουμαι όλον τον κύκλο του σταφυλιού, τραγουδώ μέσα στη δίψα και στο μόχτο μου, μεθυσμένος από το μελλούμενο κρασί. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κρατώ το γιομάτο ποτήρι και ξαναζώ το μόχτο του παππού και του προπάππου. Κι ο ιδρώτας της δουλειάς τρέχει κρουνός στο αψηλό καταμέθυστο κρανίο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είμαι ένα σακί γιομάτο κρέας και κόκαλα, αίμα, ιδρώτα και δάκρυα, επιθυμίες και οράματα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κυλιούμαι μια στιγμή στον αγέρα, πνέω, χτυπάει η καρδιά μου, ο νους μου φέγγει, και ξαφνικά η γης ανοίγει και χάνουμαι.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στο εφήμερο ραχοκόκαλό μου δυο αιώνια ρέματα ανεβοκατεβαίνουν. Μέσα στα σωθικά μου ένας άντρας και μια γυναίκα αγκαλιάζουνται. Αγαπιούνται και μισούνται, παλεύουν.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο άντρας πλανταμένος φωνάζει: "Είμαι η σαγίτα που θέλει να σκίσει το στημόνι, να τιναχτεί όξω από τον αργαλειό της ανάγκης.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Να ξεπεράσω το νόμο, να συντρίψω τα κορμιά, να νικήσω το θάνατο. Είμαι ο Σπόρος!"</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι η άλλη βαθιά μαυλιστική φωνή, η γυναικίσια, αποκρίνεται γαληνεμένη και σίγουρη: "Κάθουμαι διπλοπόδι απάνω στο χώμα, αμολώ τις ρίζες μου βαθιά στα μνήματα· δέχουμαι το σπόρο ακίνητη και τον θρέφω. Είμαι όλη γάλα κι ανάγκη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Και λαχταρώ να γυρίσω πίσω, να κατεβώ στο ζώο, να κατεβώ πιο χαμηλά, στο δέντρο, μέσα στις ρίζες και στα χώματα, να μη σαλεύω. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Κρατώ, σκλαβώνω την πνοή, δεν την αφήνω να πετάξει· μισώ τη φλόγα που ανεβαίνει. Είμαι η Μήτρα!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αφουκράζουμαι τις δυο φωνές τους· δικές μου είναι κι οι δυο και τις χαίρουμαι και καμιά δεν αρνιέμαι. Ένας χορός των πέντε αιστήσεων είναι η καρδιά μου. Ένας αντίχορος της απάρνησης των πέντε αιστήσεων είναι η καρδιά μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αρίφνητες δυνάμες ορατές κι αόρατες αγάλλουνται και με ακολουθούν, όταν με αγωνία, ενάντια στο παντοδύναμο ρέμα, ανηφορίζω. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αρίφνητες δυνάμες ορατές κι αόρατες ανακουφίζουνται και γαληνεύουν όταν, κατηφορίζοντας, γυρίζω πίσω στα χώματα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ρέει η καρδιά μου. Δε ζητώ την αρχή και το τέλος του κόσμου. Ακολουθώ το φοβερό ρυθμό του και πάω. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αποχαιρέτα τα πάντα κάθε στιγμή. Στύλωνε τη ματιά σου αργά, παθητικά στο καθετί και λέγε: Ποτέ πια! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αγνάντευε γύρα σου: Όλα τούτα τα κορμιά που κοιτάς θα σαπίσουν. Σωτηρία δεν υπάρχει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κοίταξε: Ζούνε, δουλεύουν, αγαπούν, ελπίζουν. Κοίταξε πάλι: Τίποτα δεν υπάρχει! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανεβαίνουν από τα χώματα οι γενεές των ανθρώπων και ξαναπέφτουν πάλι στα χώματα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σωριάζεται, πληθαίνει, ανεβαίνει ως τον ουρανό η αρετή κι η προσπάθεια του ανθρώπου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Που πάμε; Μη ρωτάς! Ανέβαινε, κατέβαινε. Δεν υπάρχει αρχή, δεν υπάρχει τέλος. Υπάρχει η τωρινή τούτη στιγμή, γιομάτη πίκρα, γιομάτη γλύκα, και τη χαίρουμαι όλη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Καλή είναι η ζωή, καλός ο θάνατος, η Γης στρογγυλή και στερεή, σα στήθος γυναικός στις πολυκάτεχες παλάμες μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δίνουμαι σε όλα. Αγαπώ, πονώ, αγωνίζουμαι. Ο κόσμος μου φαντάζει πλατύτερος από το νου, η καρδιά μου ένα μυστήριο σκοτεινό και παντοδύναμο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αν μπορείς, Ψυχή, ανασηκώσου απάνω από τα πολύβουα κύματα και πιάσε μ΄ ένα κλωθογύρισμα του ματιού σου όλη τη θάλασσα. Κράτα καλά τα φρένα σου να μη σαλέψουν. Κι ολομεμιάς βυθίσου πάλι στο πέλαγο και ξακλούθα τον αγώνα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ένα καράβι είναι το σώμα μας και πλέει απάνω σε βαθιογάλαζα νερά. Ποιος είναι ο σκοπός μας; Να ναυαγήσουμε! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γιατί ο Ατλαντικός είναι καταρράχτης, η Νέα Γης υπάρχει μονάχα στην καρδιά του ανθρώπου, και ξαφνικά, σε στρόβιλο βουβό, θα βουλιάξεις στον καταρράχτη του θανάτου και συ κι όλη η γαλέρα του κόσμου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Χρέος σου, ήσυχα, χωρίς ελπίδα, με γενναιότητα, να βάνεις πλώρα κατά την άβυσσο. Και να λες: Τίποτα δεν υπάρχει!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τίποτα δεν υπάρχει! Μήτε ζωή, μήτε θάνατος. Κοιτάζω την ύλη και το νου σα δυο ανύπαρχτα ερωτικά φαντάσματα να κυνηγιούνται, να σμίγουν, να γεννούν και ν΄ αφανίζουνται, και λέω: "Αυτό θέλω!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ξέρω τώρα· δεν ελπίζω τίποτα, δε φοβούμαι τίποτα, λυτρώθηκα από το νου κι από την καρδιά, ανέβηκα πιο πάνω, είμαι λεύτερος. Αυτό θέλω. Δε θέλω τίποτα άλλο. Ζητούσα ελευτερία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="6" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h2 style="border-bottom-color: transparent; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; font-family: Molengo; font-weight: normal; font: normal normal bold 13px/normal Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.6em; position: relative; text-transform: uppercase;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η ΠΟΡΕΙΑ</span></h2>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα ξάφνου μια σπαραχτικιά κραυγή μέσα μου: "Βοήθεια!" Ποιος φώναξε; </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μάζωξε τη δύναμη σου κι αφουκράσου· όλη η καρδιά του άνθρωπου είναι μια κραυγή. Ακούμπησε απάνω στο στήθος σου να την ακούσεις· κάποιος μέσα σου αγωνίζεται και φωνάζει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Χρέος σου, σε πάσα στιγμή, μέρα και νύχτα, σε χαρά και σε θλίψη, μέσα από την καθημερινήν ανάγκη, να ξεχωρίσεις την Κραυγή τούτη, να την ξεχωρίσεις ορμητικά ή συγκρατημένα, όπως βολεί στη φύση σου, γελώντας ή κλαίγοντας, ενεργώντας ή στοχαζόμενος, και να μάχεσαι να νιώσεις ποιος είναι αυτός που κιντυνεύει και φωνάζει· και πώς μπορούμε εμείς να στρατευτούμε, όλοι μαζί, και να τόνε λευτερώσουμε. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στην πιο μεγάλη χαρά μας ένας μέσα μας φωνάζει: "Πονώ! Θέλω να ξεφύγω από τη χαρά σου! Πλαντώ!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στην πιο μεγάλη απελπισία μας ένας μέσα μας φωνάζει: "Δεν απελπίζουμαι! Παλεύω! Γαντζώνουμαι απάνω από την κεφαλή σου, ξεθηκαρώνω από το σώμα σου, ξεθηκαρώνω από τη γης, δε χωρώ σε μυαλά, σε ονόματα, σε πράξες!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα από την πιο πλατιά αρετή μας ένας ανασηκώνεται, απελπισμένος, και φωνάζει: "Στενή είναι η αρετή, δεν μπορώ ν΄ αναπνέψω· μικρός, στενός είναι ο Παράδεισος, δε με χωράει· σαν άνθρωπος μου φαίνεται ο Θεός σας, δεν τον θέλω!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ακούω την άγρια κραυγή κι ανατινάζουμαι. Μέσα μου, η αγωνία που ανηφορίζει συντάζεται, για πρώτη φορά, σε ακέραιη ανθρώπινη φωνή, στρέφεται κατά πρόσωπο και με φωνάζει καθαρά, με τ΄ όνομα μου, με τ΄ όνομα του γονιού μου και της ράτσας μου!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είναι η μεγάλη κρίσιμη στιγμή. Είναι το σύνθημα της Πορείας. Αν δεν ακούσεις την Κραυγή τούτη να σκίζει τα σωθικά σου, μην ξεκινήσεις!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ξακλούθα με υπομονή, με υποταγή την ιερή θητεία σου στον πρώτο, στο δεύτερο, στον τρίτο βαθμό της προετοιμασίας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι αφουκράζου: Στον ύπνο, στον έρωτα, στη δημιουργία, σε μιαν αφιλόκερδή σου περήφανη πράξη ή μέσα σε βαθιά απελπισμένη σιωπή, ξάφνου μπορεί ν΄ ακούσεις την Κραυγή και να κινήσεις.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ως τώρα έρεε η καρδιά μου, ανέβαινε, κατέβαινε με το Σύμπαντο. Μα ως άκουσα την Κραυγή, το σπλάχνο μου και το Σύμπαντο χωρίστηκαν σε δυο στρατόπεδα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κάποιος μέσα μου κιντυνεύει, σήκωσε τα χέρια του και μου φωνάζει: "Σώσε με!" Κάποιος μέσα μου ανεβαίνει, παραπατάει και φωνάζει: "Βοήθεια!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ποια στράτα από τις δυο αιώνιες να διαλέξω; Ξαφνικά νογώ, από την απόφαση μου τούτη κρέμεται όλη μου η ζωή· κρέμεται όλη η ζωή του Σύμπαντου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Από τις δυο στράτες, διαλέγω τον ανήφορο. Γιατί; Χωρίς νοητά επιχειρήματα, χωρίς καμιά βεβαιότητα· κατέχω πόσο ανήμπορος στην κρίσιμη τούτη στιγμή είναι ο νους κι όλες οι μικρές βεβαιότητες του ανθρώπου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Διαλέγω τον ανήφορο, γιατί κατά κει με σπρώχνει η καρδιά μου. "Απάνω! Απάνω! Απάνω!" φωνάζει η καρδιά μου, και την ακολουθώ μ΄ εμπιστοσύνη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Νιώθω, αυτό ζητάει από μένα η τρομερή αρχέγονη Κραυγή. Πηδώ στο πλευρό της! Ταυτίζω τη μοίρα μου μαζί της. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κάποιος μέσα μου αγωνίζεται ν΄ ανασηκώσει ένα βάρος, ν΄ αναμερίσει τη σάρκα και το νου, νικώντας τη συνήθεια, την τεμπελιά και την ανάγκη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν ξέρω από που έρχεται και που πάει. Μέσα στο εφήμερο στήθος μου αδράχνω την πορεία του, αφουκράζουμαι το αγκομαχητό του, ανατριχιάζω αγγίζοντας τον. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ποιος είναι; Στήνω το αυτί, θέτω σημάδια, οσμίζουμαι τον αγέρα. Ανηφορίζω, ψάχνοντας προς τ΄ απάνω, αγκομαχώντας. Αρχίζει η φοβερή, η μυστική Πορεία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="7" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Α΄ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ: ΕΓΩ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είμαι καλός, δεν είμαι αγνός, δεν είμαι ήσυχος! Αβάσταχτη είναι η ευτυχία κι η δυστυχία μου, είμαι γιομάτος άναρθρες φωνές και σκοτάδι· κυλιούμαι όλο δάκρυα κι αίματα μέσα στη ζεστή τούτη φάτνη της σάρκας μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Φοβούμαι να μιλήσω. Στολίζουμαι με ψεύτικα φτερά, φωνάζω, τραγουδώ, κλαίω, για να συμπνίγω την ανήλεη κραυγή της καρδιάς μου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είμαι το φως, είμαι η νύχτα· μα μια φλόγα λοχίζει ανάμεσα στα σωθικά μου και με τρώει. Είμαι η νύχτα που την τρώει το φως.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Με κίντυνο, βαρυγκομώντας, τρεκλίζοντας μέσα στο σκοτάδι, πασκίζω να τιναχτώ από τον ύπνο, να σταθώ λίγη ώρα, όσο μπορώ, ορθιος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια μικρή ανυπόταχτη πνοή μάχεται μέσα μου απελπισμένα να νικήσει την ευτυχία, την κούραση και το θάνατο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γυμνάζω σαν άλογο πολεμικό το σώμα μου, το συντηρώ λιτό, γερό, πρόθυμο. Το σκληραγωγώ και το σπλαχνίζουμαι. Αλλο άλογο δεν έχω. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Συντηρώ το μυαλό μου ακοίμητο, λαγαρό, ανήλεο. Το αμολώ να παλεύει ακατάλυτα και να κατατρώει, φως αυτό, το σκοτάδι της σάρκας. Αλλο αργαστήρι να κάνω το σκοτάδι φως δεν έχω. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Συντηρώ την καρδιά μου φλεγόμενη, γενναία, ανήσυχη. Νιώθω στην καρδιά μου όλες τίς ταραχές και τις αντινομίες, τις χαρές και τις πίκρες της ζωής. Μα αγωνίζουμαι να τις υποτάξω σ΄ ένα ρυθμό ανώτερο από το νου, σκληρότερο από την καρδιά μου. Στο ρυθμό του Σύμπαντου που ανηφορίζει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η Κραυγή κηρύχνει μέσα μου επιστράτεψη. Φωνάζει: "Εγώ, η Κραυγή, είμαι ο Κύριος ο Θεός σου! Δεν είμαι καταφύγι. Δεν είμαι σπίτι κι ελπίδα. Δεν είμαι Πατέρας, δεν είμαι Γιος, δεν είμαι Πνέμα. Είμαι ο Στρατηγός σου! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Δέν είσαι δούλος μου μήτε παιχνίδι στις απαλάμες μου. Δεν είσαι φίλος μου, δεν είσαι παιδί μου. Είσαι ο σύντροφος μου στη μάχη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Κράτα γενναία τα στενά που σου μπιστεύτηκα· μην τα προδώσεις! Χρέος έχεις και μπορείς στο δικό σου τον τομέα να γίνεις ήρωας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Αγάπα τον κίντυνο. Τι είναι το πιο δύσκολο; Αυτό θέλω! Ποιο δρόμο να πάρεις; Τον πιο κακοτράχαλον ανήφορο. Αυτόν παίρνω κι εγώ· ακλούθα μου! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Να μάθεις να υπακούς. Μονάχα όποιος υπακούει σε ανώτερο του ρυθμό είναι λεύτερος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Να μάθεις να προστάζεις. Μονάχα όποιος μπορεί να προστάζει είναι αντιπρόσωπος μου απάνω στη γης ετούτη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Ν΄ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Ν΄ αγαπάς τον καθένα ανάλογα με τη συνεισφορά του στον αγώνα. Μη ζητάς φίλους· να ζητάς συντρόφους! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Να ΄σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ευχαρίστηση. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Που πάμε; Θα νικήσουμε ποτέ; Προς τι όλη τούτη η μάχη; Σώπα! Οι πολεμιστές ποτέ δε ρωτούνε!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σκύβω κι αφουκράζουμαι την πολεμική τούτη Κραυγή στα σωθικά μου. Αρχίζω και μαντεύω το πρόσωπο του Αρχηγού, ξεκαθαρίζω τη φωνή του, δέχουμαι με χαρά και με τρόμο τις σκληρές εντολές του. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ναι, ναι, δεν είμαι τίποτα. Ένας αχνός φωσφορισμός απάνω στην ογρή πεδιάδα, ένα άθλιο σκουλήκι που σούρνεται κι αγαπάει, φωνάζει και μιλάει για φτερούγες, μια ώρα, δυο ώρες, κι ύστερα το στόμα του φράζει με χώματα. Αλλη απόκριση οι σκοτεινές δυνάμες δε δίνουν. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα μέσα μου, μια Κραυγή ανώτερη μου φωνάζει αθάνατη. Τι, θέλοντας και μη, είμαι κι εγώ, σίγουρα, ένα κομμάτι από τ΄ ορατό κι αόρατο Σύμπαντο. Είμαστε ένα. Οι δυνάμες που δουλεύουν εντός μου, οι δυνάμες που με σπρώχνουν και ζω, οι δυνάμες που με σπρώχνουν και πεθαίνω είναι, σίγουρα, και δικές του δυνάμες. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είμαι ένα μετέωρο αρίζωτο στον κόσμο. Είμαι χώμα από το χώμα του και πνοή από την πνοή του.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε φοβούμαι μοναχός, δεν ελπίζω μοναχός, δε φωνάζω μοναχός μου. Μια παράταξη μεγάλη, μια φόρα του Σύμπαντου φοβάται, ελπίζει, φωνάζει μαζί μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είμαι ένα πρόχειρο γιοφύρι, και Κάποιος αποπάνω μου περνάει και γκρεμίζουμαι ξοπίσω του. Ένας Αγωνιστής με διαπερνάει, τρώει τη σάρκα μου και το μυαλό μου, ν΄ ανοίξει δρόμο, να γλιτώσει από μένα. Όχι εγώ, Αυτός φωνάζει! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="8" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Β΄ Η ΡΑΤΣΑ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η Κραυγή δεν είναι δική σου. Δε μιλάς εσύ, μιλούν αρίφνητοι πρόγονοι με το στόμα σου. Δεν πεθυμάς εσύ· πεθυμούν αρίφνητες γενεές απόγονοι με την καρδιά σου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Οι νεκροί σου δεν κείτουνται στο χώμα. Γένηκαν πουλιά, δέντρα, αγέρας. Κάθεσαι στον ίσκιο τους, θρέφεσαι με τη σάρκα τους, αναπνές το χνότο τους. Γένηκαν Ιδέες και πάθη, κι ορίζουν τη βουλή σου και την πράξη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Οι μελλούμενες γενεές δε σαλεύουν μέσα στον αβέβαιο καιρό, μακριά από σένα. Ζουν, ενεργούν και θέλουν μέσα στα νεφρά και στην καρδιά σου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το πρώτο σου χρέος πλαταίνοντας το εγώ σου είναι, στην αστραπόχρονη τούτη στιγμή που περπατάς στη γης, να μπορέσεις να ζήσεις την απέραντη πορεία, την ορατή και την αόρατη, του εαυτού σου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είσαι ένας· είσαι ένα σώμα στρατού. Μια στιγμή κάτω από τον ήλιο φωτίζεται ένα από τα πρόσωπα σου. Κι ευτύς σβήνει κι ανάβει άλλο, νεώτερο σου, ξοπίσω σου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η ράτσα σου είναι το μεγάλο σώμα, το περασμένο, το τωρινό και το μελλούμενο. Εσύ είσαι μια λιγόστιγμη έκφραση, αυτή είναι το πρόσωπο. Εσύ είσαι ο ίσκιος, αυτή το κρέας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είσαι λεύτερος. Αόρατα μυριάδες χέρια κρατούν τα χέρια σου και τα σαλεύουν. Όταν θυμώνεις, ένας προπάππος αφρίζει στο στόμα σου· όταν αγαπάς, ένας πρόγονος σπηλιώτης μουγκαλιέται όταν κοιμάσαι, ανοίγουν οι τάφοι μέσα στη μνήμη και γιομώνει βουρκόλακες η κεφαλή σου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ένας λάκκος αίμα είναι η κεφαλή σου, και μαζώνουνται κοπάδια κοπάδια οι γίσκιοι των πεθαμένων και σε πίνουν να ζωντανέψουν.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Μην πεθάνεις, για να μην πεθάνουμε!" φωνάζουν μέσα σου οι νεκροι. "Δεν προφτάσαμε να χαρούμε τις γυναίκες που πεθυμήσαμε· πρόφτασε εσύ, κοιμήσου μαζί τους! Δεν προφτάσαμε να κάμουμε έργα τις Ιδέες μας· κάμε τις έργα εσύ! Δεν προφτάσαμε να συλλάβουμε και να στερεώσουμε το πρόσωπο της ελπίδας μας· στερέωσε το εσύ!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Τέλεψε το έργο μας! Τέλεψε το έργο μας! Μέρα νύχτα μπαινοβγαίνουμε στο κορμί σου και φωνάζουμε. Όχι, δε φύγαμε, δεν ξεκορμίσαμε από σένα, δεν κατεβήκαμε στη γης. Μέσα από τα σωθικά σου ξακλουθουμε τον αγώνα. Λύτρωσε μας!"</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε φτάνει ν΄ ακούς μέσα σου τη βουή των προγόνων. Δε φτάνει να τους νιώθεις να παλεύουν μπροστά από το κατώφλι του νου σου. Όλοι χύνουνται να πιαστούν από το ζεστό μυαλό σου, ν΄ ανέβουν πάλι στο φως της μέρας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα εσύ να ξεδιαλέγεις. Ποιος πρόγονος να γκρεμιστεί πίσω στα τάρταρα του αίματου σου και ποιος ν΄ ανηφορίσει πάλι στο φως και στο χώμα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μην τους λυπάσαι! Κάθου άγρυπνος στην καταβόθρα της καρδιάς σου και ξεδιάλεγε. Τούτος ο ίσκιος, να λες, είναι ταπεινός, σκοτεινός, σα ζώο· να φύγει! Τούτος είναι σιωπηλός και φλεγόμενος, πιο ζωντανός από μένα· ως πιει το αίμα μου όλο! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Φώτισε το σκοτεινό αίμα των προγόνων, σύνταξε τις κραυγές τους σε λόγο, καθάρισε τη βούληση τους, πλάτυνε το στενό τους ανήλεο μέτωπο· αυτό είναι το δεύτερο σου χρέος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γιατί δεν είσαι μονάχα σκλάβος. Ευτύς ως γεννήθηκες, μια νέα πιθανότητα γεννήθηκε μαζί σου, ένας λεύτερος σκιρτημός τρικυμίζει τη μεγάλη ζοφερή καρδιά του σογιού σου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Φέρνεις, θες δε θες, ένα νέο ρυθμό. Μια νέα επιθυμία, μια νέα Ιδέα, μια θλίψη καινούρια. Θες δε θες, πλουτίζεις το πατρικό σου το σώμα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κατά που θα κινήσεις; Πώς θ΄ αντικρίσεις τη ζωή και το θάνατο, την αρετή και το φόβο; Όλη η γενεά καταφεύγει στο στήθος σου και ρωτάει και προσδοκάει με αγωνία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Έχεις ευθύνη. Δεν κυβερνάς πια μονάχα τη μικρή ασήμαντη ύπαρξη σου. Είσαι μια ζαριά όπου για μια στιγμή παίζεται η μοίρα του σογιού σου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κάθε σου πράξη αντιχτυπάει σε χιλιάδες μοίρες. Όπως περπατάς, ανοίγεις, δημιουργός την κοίτη όπου θα μπει και θα όδέψει ο ποταμός των απόγονων. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όταν φοβάσαι, ο φόβος διακλαδώνεται σε αναρίθμητες γενεές και εξευτελίζεις αναρίθμητες ψυχές μπροστά και πίσω σου. Όταν υψώνεσαι σε μια γενναία πράξη, η ράτσα σου αλάκερη υψώνεται και αντρειεύει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Δεν είμαι ένας! Δεν είμαι ένας!" Τ όραμα τούτο κάθε στιγμή να σε καίει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είσαι ένα άθλιο λιγόστιγμο κορμί· πίσω από την πήλινη ρεούμενη μάσκα σου ένα πρόσωπο χιλιοχρονίτικο ενεδρεύει. Τα πάθη σου κι οι Ιδέες σου είναι πιο παλιά από την καρδιά κι από το μυαλό σου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το σώμα σου το αόρατο είναι οι πεθαμένοι πρόγονοι κι οι απόγονοι οι αγέννητοι. Το σώμα σου τ΄ ορατό είναι οι άντρες, οι γυναίκες και τα παιδιά που ζουν της εδικής σου ράτσας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μονάχα εκείνος λυτρώθηκε από την κόλαση του εγώ του που νιώθει να πεινάει όταν ένα παιδί της ράτσας του δεν έχει να φάει, και να σκιρτάει πασίχαρος όταν ένας άντρας και μια γυναίκα του σογιού του φιλιούνται.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλα τούτα είναι μέλη του μεγάλου ορατού κορμιού σου. Πονάς και χαίρεσαι σκορπισμένος ως τα πέρατα της Γης μέσα σε χιλιάδες ομοαίματα κορμιά. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όπως μάχεσαι για το μικρό σου το σώμα, πολέμα και για το μεγάλο. Πολέμα όλα τούτα τα κορμιά σου να γίνουνε δυνατά, λιτά, πρόθυμα. Να φωτιστεί ο νους τους, να χτυπάει η καρδιά τους φλεγόμενη, γενναία, ανήσυχη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πως μπορείς να ΄σαι δυνατός, φωτεινός, γενναίος, αν οι αρετές τούτες δεν τρικυμίζουν αλάκερο το μεγάλο σου το σώμα; Πως μπορείς να σωθείς, αν δε σωθεί αλάκερο σου το αίμα; Ένας από τη ράτσα σου να χαθεί, σε συντραβάει στο χαμό του. Ένα μέλος του κορμιού και του νου σου σαπίζει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Να ζεις βαθιά, όχι σαν Ιδέα, παρά ως σάρκα κι αίμα, την ταυτότητα τούτη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είσαι ένα φύλλο στο μέγα δέντρο της ράτσας. Να νιώθεις το χώμα ν΄ ανεβαίνει από τις σκοτεινές ρίζες και ν΄ απλοκαμιέται στα κλαριά και στα φύλλα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ποιος είναι ο σκοπός σου; Να μάχεσαι να πιαστείς στέρεα από το κλαρί, κι είτε σα φύλλο είτε σαν άνθος είτε σαν καρπός να σαλεύει μέσα σου, ν΄ ανανεώνεται και ν΄ αναπνέει αλάκερο το δέντρο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους πρόγονους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αγωνία μέσα σου. Κάποιος παλεύει να φύγει, να ξεσκιστεί από τη σάρκα σου, να γλιτώσει από σένα. Ένας σπόρος στα νεφρά σου, ένας σπόρος στο μυαλό σου δε θέλει πια να ΄ναι μαζί σου, δε χωράει πια στο σπλάχνο σου, μάχεται για ελευτερία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Πατέρα, δε χωρώ στην καρδιά σου, θέλω να τη συντρίψω, να περάσω Πατέρα, μισώ το σώμα σου, ντρέπουμαι που είμαι κολλημένος μαζί σου, θα φύγω! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Κατάντησες άλογο οκνό, τα πόδια σου πια δεν μπορούν ν΄ ακλουθούν το ρυθμό της καρδίας μου. Βιάζουμαι. Θα πεζέψω, θα καβαλήσω άλλο κορμί και θα σε αφήσω στο δρόμο!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και συ, ο πατέρας, χαίρεσαι γρικώντας την καταφρονετικιά φωνή του παιδιού σου. "Όλα, όλα για το γιο μου!" φωνάζεις. "Εγώ δεν είμαι τίποτα. Εγώ είμαι ο πίθηκος, αυτός ο άνθρωπος. Εγώ είμαι ο άνθρωπος, αυτός ο γιος του ανθρώπου!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια δύναμη μέσα σου, ανώτερη σου, διαπερνάει συντρίβοντας το κορμί σου και το νου σου και φωνάζει: "Παίξε το τωρινό και το σίγουρο, παίξε το για το μελλούμενο κι αβέβαιο! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Μην κρατάς τίποτα για υστερνή. Μου αρέσει ο κίντυνος. Μπορεί να χαθούμε, μπορεί να σωθούμε. Μη ρωτάς! Απίθωνε κάθε στιγμή στα χέρια του κίντυνου τον κόσμον όλο! Εγώ, ο σπόρος του αγέννητου, τρώγω τα σωθικά της ράτσας σου και φωνάζω!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="9" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Γ΄ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε μιλάς εσύ. Μήτε είναι η ράτσα μονάχα μέσα σου που φωνάζει· μέσα σου οι αρίφνητες γενεές των ανθρώπων· άσπροι, κίτρινοι, μαύροι· χιμούν και φωνάζουν. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Λευτερώσου κι από τη ράτσα· πολέμα να ζήσεις όλο τον αγωνιζόμενον άνθρωπο. Κοίτα τον πώς ξεμασκάλισε από τα ζώα, πώς μάχεται να σταθεί όρθιος, να ρυθμίσει τίς άναρθρες κραυγές, να συντηρήσει τη φλόγα ανάμεσα στις πυροστιές, να συντηρήσει το νου ανάμεσα στα κόκαλα της κεφαλής του.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Έλεος να σε κυριέψει για το πλάσμα τούτο που ξεκόρμισε ένα πρωί από τους πίθηκους, γυμνό, ανυπεράσπιστο, χωρίς κέρατα και δόντια, μονάχα με μια σπίθα φωτιά στο μαλακό του το καύκαλο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν ξέρει από που έρχεται και κατά που πάει. Μα θέλει, αγαπώντας, δουλεύοντας, σκοτώνοντας, να κυριέψει τη γης.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κοίταξε τους ανθρώπους, λυπήσου τους. Κοίταξε τον εαυτό σου ανάμεσα στους ανθρώπους, λυπήσου τον. Μέσα στο θαμπό σούρουπο της ζωής αγγίζουμε ο ένας τον άλλον, ψαχνόμαστε, ρωτούμε, αφουκραζόμαστε· φωνάζουμε βοήθεια! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τρέχουμε. Ξέρουμε πώς τρέχουμε να πεθάνουμε, μα δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Τρέχουμε. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια λαμπάδα κρατούμε και τρέχουμε. Το πρόσωπο μας, μια στιγμή, φωτίζεται· μα βιαστικά παραδίνουμε τη λαμπάδα στο γιο μας κι εύτύς σβήνουμε, κατεβαίνουμε στον Αδη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η μάνα κοιτάει μπροστά, κατά την κόρη· η κόρη κοιτάει κι αυτή μπροστά, πέρα από του αντρός της το κορμί, κατά το γιο ΄να πώς πορεύεται στη γης ετούτη ο Αόρατος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλοι, χωρίς έλεος, κοιτάζουμε καταμπροστά, σπρωγμένοι από τεράστιες πίσω μας αλάθευτες σκοτεινές δυνάμες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σηκώσου απάνω από το πρόσκαιρο μετερίζι του κορμιού σου, κοίταξε πίσω τους αιώνες. Τι βλέπεις; Ζώα γιομάτα τρίχες κι αίματα ανεβαίνουν από τη λάσπη ανταρεμένα. Ζώα γιομάτα τρίχες κι αίματα κατεβαίνουν από τα κορφοβούνια ανταρεμένα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σμίγουν μουγκρίζοντας οι δυό στρατοί σαν άντρας με γυναίκα και γίνουνται ένας βώλος αίμα, μυαλό και λάσπη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κοίταξε· οι λαοί ανεβαίνουν σα χλόη από τα χώματα και πέφτουν πάλι στα χώματα, λίπασμα γονερό για τις μελλούμενες σπορές. Κι η γης παχαίνει από τη στάχτη, από τα αίματα κι από τα μυαλά των ανθρώπων.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αρίφνητοι χάνουνται μεσοστρατίς, γεννιούνται και πεθαίνουν στείροι. Καταβόθρες ξαφνικά ανοίγουνται μες στο σκοτάδι, γκρεμίζουνται λαοί, προστάγματα δίχως συνοχή γρικιούνται μέσα στην ακατάστατη βουή, και το ανθρώπινο κοπάδι ταράζεται και σκορπίζει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ξαφνικά μαντεύουμε κάτωθε και γύρα μας και μέσα στην άβυσσο της καρδιάς μας τις τυφλές, αχόρταγες, χωρίς καρδιά, χωρίς μυαλό δυνάμες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σ΄ ένα πέλαγο τρικυμισμένο αρμενίζουμε, το νιώθουμε σε μιαν κίτρινη αστραπή, σ΄ ένα τσόφλι μπιστευτήκαμε τα πλούτη μας, τα παιδιά και τους θεούς μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κύματα σκοτεινά, πηχτά, όλο αίματα οι αίώνες ανεβοκατεβαίνουν. Η κάθε στιγμή είναι μια άβυσσο που ανοίγει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αγνάντευε το σκοτεινό πέλαγο χωρίς να τρεκλίζεις, κοίταζε κατάματα την άβυσσο, κάθε στιγμή, χωρίς φαντασία, αναίδεια και φόβο. Χωρίς φαντασία, αναίδεια και φόβο. Μα δε φτάνει· κάμε ένα βήμα ακόμα· πολέμησε να δώσεις νόημα στ΄ ασυνάρτητα παλέματα του ανθρώπου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γύμναζε την καρδιά σου να κυβερνάει όσο μπορεί πιο απλόχωρη παλαίστρα. Ανακύκλωνε σ΄ έναν αιώνα, υστέρα σε δυο αιώνες, υστέρα σε τρεις, σε δέκα, σε όσους αιώνες αντέχεις, την πορεία του ανθρώπου. Γύμναζε το μάτι σου να θεάται να κινούνται λαοί σε μεγάλα χρονικά διαστήματα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Βυθίζου στ΄ όραμα τούτο με υπομονή, με αγάπη κι υψηλή αφιλοκέρδεια· ωσότου αγάλια εντός σου ο κόσμος ν΄ ανασάνει: να φωτιστούν οι αγωνιζόμενοι, να σμίξουν στην καρδιά σου και ν΄ αναγνωριστούν αδερφοί. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η καρδιά σμίγει ό,τι ο νους χωρίζει, ξεπερνάει την παλαίστρα της ανάγκης και μετουσιώνει το πάλεμα σε αγάπη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ακροπόδιζε στον αχόρταγο γκρεμό και πολέμα να συντάξεις τ΄ όραμα. Ανασήκωσε την πολύχρωμη καταπαχτή του μυστήριου· τ΄ άστρα, τις θάλασσες, τους ανθρώπους, τις Ιδέες· δώσε μορφή και νόημα στην άμορφη, άμυαλη απεραντοσύνη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Περιμάζωξε στην καρδιά σου όλες τις τρομάρες, ανασύνθεσε όλες τις λεπτομέρειες. Ένας κύκλος είναι η λύτρωση· κλείσε τον! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τι θα πει ευτυχία; Να ζει όλες τις δυστυχίες. Τι θα πει φως; Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είμαστε ένα γράμμα ταπεινό, μια συλλαβή, μια λέξη από τη γιγάντια Οδύσσεια. Είμαστε βυθισμένοι σ΄ ένα γιγάντιο τραγούδι και λάμπουμε όπως λάμπουν τα ταπεινά χοχλάδια όσο είναι βυθισμένα στη θάλασσα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ποιο είναι το χρέος μας; Ν΄ ανασηκώσουμε το κεφάλι από το κείμενο, μια στιγμή, όσο αντέχουν τα σπλάχνα μας, και ν΄ αναπνέψουμε το υπερπόντιο τραγούδι. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Να σμίξουμε τις περιπέτειες, να δώσουμε νόημα στο ταξίδι, να παλεύουμε ακατάλυτα με τους ανθρώπους, με τους θεούς και με τα ζώα, κι αργά, υπομονετικά, να μολώνουμε μέσα στα φρένα μας, μελούδι από το μελούδι μας, την Ιθάκη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σαν ένα νησί, αργά, με φοβερόν αγώνα, υψώνεται μέσα από τον ωκεανό του ανύπαρχτου το έργο του ανθρώπου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στο μερόνυχτα στερεούμενο τούτο αλώνι οι γενεές δουλεύουν, αγαπούν, ελπίζουν, αφανίζουνται. Νέες γενεές πατούν τα κουφάρια των πατέρων, συνεχίζουν το έργο απάνω στην άβυσσο και μάχουνται να μερώσουν το τρομερό μυστήριο· πώς; καλλιεργώντας ένα χωράφι, φιλώντας μια γυναίκα, μελετώντας μιαν πέτρα" ένα ζώο, μιαν Ιδέα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Έρχουνται σεισμοί, το νησί σαλεύει, μια γωνιά γκρεμίζεται, μια άλλη ανεβαίνει από τ΄ ανήλιαγα κύματα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ένας αργάτης πελαγίσιος είναι ο νους, κι είναι η δουλειά του να μολώνει το χάος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Απ΄ όλες τούτες τις γενεές, άπ΄ όλες τις δυστυχίες και τις χαρές, από τους έρωτες, από τους πολέμους, από τις Ιδέες, αναδίνεται μια φωνή αγνή και γαλήνια· αγνή και γαλήνια, γιατί περιέχει όλες τις αμαρτίες και τις ανησυχίες του αγωνιζόμενου ανθρώπου και τις ξεπερνάει κι ανεβαίνει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα απ΄ όλο τούτο το ανθρώπινο υλικό ένας ανηφορίζει με τα χέρια, με τα πόδια, πνιμένος στα δάκρυα και στα αίματα, κι αγωνίζεται να σωθεί. Να σωθεί από ποιόν; Από το κορμί που τον περικλείνει, από το λαό που τον αναβαστάει, από τη σάρκα, από την καρδιά κι από τα φρένα του ανθρώπου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">- Κύριε, ποιος είσαι; Σάν Κένταυρος υψώνεσαι μπροστά μου, με τα χέρια στον ουρανό τανυσμένα, με τα πόδια καρφωμένα στη λάσπη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">- Είμαι Εκείνος που αιώνια ανεβαίνει!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">- Γιατί ανεβαίνεις; Ξενεφρίζεσαι, αγωνιάς, μάχεσαι να ξεθηκαρώσεις από το ζώο. Από το ζώο κι από τον άνθρωπο. Μη με αφήνεις!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">- Μάχουμαι, ανεβαίνω, για να μην πνιγώ. Απλώνω τα χέρια μου, πιάνουμαι απ΄ όλα τα ζεστά κορμιά, σηκώνω απάνω από το μυαλό το κεφάλι μου για ν΄ αναπνέψω· ολούθε πνίγουμαι, πουθενά δε χωρώ!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">- Κύριε, γιατί τρέμεις;</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">- Φοβούμαι! Ο σκοτεινός ανήφορος δεν έχει τελειωμό. Μια φλόγα είναι η κεφαλή μου κι αιώνια ξεκορμίζει· μα το πνέμα της νύχτας αιώνια φυσάει να με σβήσει. Ο αγώνας μου όλος πάσα στιγμή κιντυνεύει. Ο αγώνας μου όλος σε κάθε κορμί κιντυνεύει. Πατώ, παραπατώ μέσα στις σάρκες, σαν ένας νυχτωμένος στρατοκόπος, και φωνάζω: Βοήθεια! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="10" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Δ΄ Η ΓΗΣ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε φωνάζεις εσύ. Δε φωνάζει η ράτσα σου μέσα στο εφήμερο στήθος σου. Δε φωνάζουν μονάχα οι άσπρες, οι κίτρινες, οι μαύρες γενεές των ανθρώπων στην καρδιά σου. Η Γης αλάκερη, με τα νερά και τα δέντρα της, με τα ζώα, με τους ανθρώπους και τους θεούς της μέσα στο στήθος σου φωνάζει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανασηκώνεται η Γης μέσα στα φρένα σου και θωράει για πρώτη φορά αλάκερο το σώμα της. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανατριχιάζει· είναι ένα ζώο που τρώει, γεννάει, σαλεύει, θυμάται. Πεινάει, τρώει τα παιδιά της -φυτά, ζώα, ανθρώπους, ιδέες- τ΄ αλέθει στα σκοτεινά σαγόνια της, τα ξαναπερνάει από το κορμί της και τα ξαναχύνει στο χώμα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Θυμάται, αναμαυλάει τα πάθη της. Μέσα στην καρδιά μου το μνημονικό της ανοίγει, απλώνεται, κυριεύει τον καιρό. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είναι τούτη η καρδιά που πηδάει και χτυπάει μέσα στο αίμα. Είναι η Γης αλάκερη. Στρέφεται πίσω της και ξαναζεί το φοβερό ανηφόρισμά της στο χάος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Θυμούμαι μιαν ατέλειωτη ερημιά από άναρχη φλεγόμενη ύλη. Καίγουμαι! Περνώ τον άμετρο ανοργάνωτο καιρό, ολομόναχος, απελπισμένος, κραυγάζοντας στην έρημία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι αργά η φλόγα καταλαγιάζει, η μήτρα της ύλης δροσερεύει, ζωντανεύει η πέτρα, και θρύβεται· κι ανεβαίνει τρέμοντας στον αγέρα ένα μικρό, πράσινο φύλλο. Πιάνεται από το χώμα, στερεώνεται, σηκώνει το κεφάλι του και τα χέρια, αρπάζει τον αγέρα, το νερό, το φως, αρμέγει το Σύμπαντο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αρμέγει το Σύμπαντο και θέλει να το περάσει από το λιγνό σαν την κλωστή κορμί του και να το κάμει ανθό, καρπό και σπόρο. Να το κάμει αθάνατο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανατριχιάζει η θάλασσα, σκίζεται σε δυο, κι ανεβαίνει από το λασπερό βυθό της ένα λιμασμένο, ανήσυχο, αόμματο σκουλήκι.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Νικήθηκε το βάρος, ανασηκώθηκε η πλάκα του θανάτου, προβαίνουν γιομάτα έρωτα και πείνα οι στρατιές τα δέντρα και τα ζώα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κοιτώ τη Γης με το λασπωμένο μυαλό της κι ανατριχιάζω ξαναζώντας τον κίντυνο. Μπορούσα να βουλιάξω, να χαθώ μέσα στις ρίζες τούτες που πίνουν μ΄ ευδαιμονία τη λάσπη· μπορούσα να πλαντάξω μέσα στο χοντρό τούτο μυριοζάρωτο τομάρι· ή να σπαράζω αιώνια μέσα στο αιματερό σκοτεινό καύκαλο του παμπάλαιου πρόγονου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα γλίτωσα. Πέρασα τα παχιόφλουδα φυτά, πέρασα τα ψάρια, τα πουλιά, τα θεριά, τους πιθήκους. Έκαμα τον άνθρωπο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Έκαμα τον άνθρωπο, και τώρα μάχουμαι να τον ξεκάμω! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Δε χωρώ! Δε χωρώ! Θέλω να ξεφύγω!" Η κραυγή τούτη αιώνια ρήμαζε και κάρπιζε τα σωθικά του κόσμου. Πηδούσε από σώμα σε σώμα, από γενεά σε γενεά, από είδος σε είδος, ολοένα πιο σαρκοβόρα και πιο δυνατή. Όλοι οι γονιοί φωνάζουν: "Θέλω να γεννήσω γιον ανώτερο μου!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Στις φοβερές στιγμές που η Κραυγή περνάει από το κορμί μας, νιώθουμε μιαν προανθρώπινη δύναμη ανήλεη να μας σπρώχνει. Ένα χείμαρρο βουερό, λασπερό από πίσω μας, γιομάτο αίμα, δάκρυα, ιδρώτα, αλαλαγμούς χαράς, ηδονής και θανάτου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ένας άνεμος ερωτικός φυσάει απάνω στη Γης, ίλιγγος κυριεύει όλα τα ζωντανά και σμίγουν στη θάλασσα, στις σπηλιές, στον αγέρα, κάτω από το χώμα, μεταγγίζοντας από κορμί σε κορμί μια μεγάλη ακατανόητη αγγελία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και τώρα μονάχα εμείς, νογώντας πίσω μας την έφοδο, θαμπά αρχινούμε και μαντεύουμε γιατί πάλευαν, γεννούσαν και πέθαιναν τα ζώα, και πίσω τους τα φυτά, και πίσω όλη η ανοργάνωτη εφεδρεία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Έλεος, ευγνωμοσύνη και σέβας μας κυριεύει για τους παλιούς μας συντρόφους στη μάχη. Δούλευαν, αγαπούσαν και πέθαιναν για ν΄ ανοίξουν το δρόμο να περάσουμε. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όμοια κι εμείς, μέσα στην ίδια ηδονή, παράφορα κι αγωνία, δουλεύουμε για κάποιον Αλλον, που σε κάθε γενναία μας πράξη προχωράει κι ένα βήμα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλος μας ο αγώνας θα ΄χει πάλι ένα σκοπό ανώτερο μας, όπου θα χρησιμέψουν και θ΄ αγιάσουν οι μόχτοι μας, οι αθλιότητες και τα εγκλήματα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια έφοδο είναι τούτη! Μια πνοή χιμάει, τρικυμίζει, καρποβολάει την ύλη, περνάει τα ζώα, δημιουργάει τον άνθρωπο, πιάνεται από πάνω του σαν όρνιο αρπαχτικό και στρηνιάζει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είναι η σειρά μας! Μας δουλεύει, κατεργάζεται εντός μας την ύλη και την κάνει πνέμα, πατάει το μυαλό μας, πηδάει καβάλα στο σπέρμα και μάχεται, κλοτσώντας πίσω το κορμί μας, να ξεφύγει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σα να ΄ναι όλη η ζωή ετούτη τ΄ ορατό αιώνιο κυνήγι ενός αόρατου Γαμπρού, που κυνηγάει από κορμί σε κορμί την αιωνιότητα, την αδάμαστη Νύφη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι εμείς, όλο το ψίκι της γαμήλιας πομπής, φυτά, ζώα, άνθρωποι, χιμούμε τρέμοντας προς τη μυστική παστάδα. Και καθένας κρατάει με δέος τα ιερά σύμβολα του γάμου· άλλος το Φαλλό, άλλος τη Μήτρα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="11" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h2 style="border-bottom-color: transparent; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; font-family: Molengo; font-weight: normal; font: normal normal bold 13px/normal Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.6em; position: relative; text-transform: uppercase;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">ΤΟ ΟΡΑΜΑ</span></h2>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ακουσες την Κραυγή και κίνησες. Πέρασες από αγώνα σε αγώνα όλες τις πολεμικές θητείες του στρατευόμενου ανθρώπου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πολέμησες μέσα στο μικρό τσαντίρι του κορμιού σου, μάνα, στενή σου φάνταξε η παλαίστρα, πνίγουσουν, και χύθηκες να ξεφύγεις. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Στρατοπέδεψες στη ράτσα σου, γιόμωσες χέρια και καρδιές, ανάστησες με το αίμα σου τους φοβερούς προγόνους και κίνησες μαζί με τους νεκρούς, τους ζωντανούς και τους αγέννητους να πολεμήσεις. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και μονομιάς όλες οι ράτσες κίνησαν μαζί σου, το ίερό στράτεμα του ανθρώπου ανασυντάχτηκε ξοπίσω σου, όλη η γης βούισε σα στρατόπεδο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανέβηκες, κι από αψηλή κορφή αλάκερο το σχέδιο της μάχης διακλαδώθηκε μέσα στους γύρους του μυαλού σου κι όλες οι αντιμαχόμενες εκστρατείες έσμιξαν στο μυστικό στρατόπεδο της καρδιάς σου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι από πίσω συντάχτηκαν τα ζώα και τα φυτά, σα μεταγωγικά στα μαχόμενα μπροστά στρατέματα του ανθρώπου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τώρα η Γης αλάκερη πιάστηκε απάνω σου, έγινε κορμί σου, φωνάζει μέσα στο χάος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πώς να πολιορκήσω με λόγια το φοβερό τούτο δράμα; Σκύβω στο χάος κι αφουκράζουμαι. Ένας ανεβαίνει αγκομαχώντας μυστικό, επικίντυνο ανήφορο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μοχτάει, αγωνίζεται με πείσμα ν΄ ανηφορίσει. Μα βρίσκει εμπόδιο αντίδρομή του ορμή: Ένας κατεβαίνει βιαστικά μυστικό, καλόβολο πολύ κατήφορο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η Πνοή, μέσα στο ρέμα το πηχτό που κατεβαίνει, μελίζεται, στροβιλίζεται και μια στιγμή· όσο βαστάει κάθε ζωή· σοζυγιάζουνται οι δυο αντίδρομες επιθυμίες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Να πώς γεννιούνται τα κορμιά, να πώς δημιουργιέται ο κόσμος κι ισορροπούνε μέσα στα ζωντανά οι δυο αντιστρατευόμενες δυνάμες. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια στιγμή, τον Ένα που ανηφορίζει τον περιτυλίγει σφιχτά ένα σώμα αγαπημένο, το σώμα του, και του αργοποράει το ανέβασμα. Μα γρήγορα, με τον έρωτα, με το θάνατο, του ξεφεύγει. Κι εξακολουθεί την πορεία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πατάει το άψυχο, πλάθει το φυτό και το γιομώνει. Στρατοπεδεύει αλάκερος· αλάκερος, θα πει: μαζί με τη λαχτάρα και τη δύναμη να ξεφύγει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανασηκώνεται λίγο, αναπνέει με κόπο, πνίγεται. Παρατάει στα φυτά όσο βάρος, όση νάρκη κι ακινησία μπορεί, αλαφρώνει και πηδάει, αλάκερος πάλι, πιο πέρα και πιο πάνω, δημιουργώντας τα ζώα, και στρατοπεδεύει αλάκερος στα νεφρά τους.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αλάκερος, πάλι, θα πει: μαζί με τη λαχτάρα και τη δύναμη να ξεφύγει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τα σώματα αναπνένε, θρέφουνται, ταμιεύουν δυνάμες, και σε μια στιγμή ερωτική συντρίβουνται, ξοδεύουν τα πάντα κι αδειάζουν, για ν΄ αφήσουν στο γιο την ψυχή τους. Ποιαν ψυχή; Την ορμή προς τ΄ απάνω! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Λαγαρίζεται αργά, με αγώνα, ανάμεσα από τα κορμιά τους, παρατάει πάνω τους όσα πάθη, όση σκλαβιά, ανημποριά και σκοτάδι μπορεί.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι ανασηκώνεται πάλι, πιο ανάλαφρος, και χιμάει να ξεφύγει· κι η ορμή τούτη για την ελευτερία, παλεύοντας με την ύλη, αργά δημιουργάει την κεφαλή του ανθρώπου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και τώρα, το νιώθουμε με τρόμο, μάχεται πάλι να ξεφύγει από πάνω μας, να μας παραπετάξει με τα φυτά και τα ζώα, να πηδήξει πιο πέρα. Ήρθε χαρά και πίκρα μεγάλη! η στιγμή να παραπεταχτουμε κι εμείς, οι πρωτοπόροι, στην εφεδρεία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πίσω από τη ροή του κορμιού και του μυαλού μου, πίσω από τη ροή της ράτσας μου και των ανθρώπων, πίσω από τη ροή των ζώων και των φυτών, βλέπω τρέμοντας τον Αόρατο που πατάει όλα τα ορατά κι ανεβαίνει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και κάτω από τη βαριά, αίματωμένη του πατούσα γρικώ όλα τα ζωντανά να συντρίβουνται. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αγέλαστο είναι το πρόσωπο του, βουβό, σκοτεινό, πέρα από τη χαρά κι από τη θλίψη, πέρα από την ελπίδα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τρέμω. Είσαι συ ο Θεός μου; Το σώμα σου είναι γιομάτο μνήμη. Σαν ένας χρόνια φυλακισμένος ξόμπλιασες με αλλόκοτα δέντρα και μαλλιαρούς δράκους, μ΄ αιματερές περιπέτειες, με κραυγές και χρονολογίες τα μπράτσα σου και το στήθος. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κύριε, Κύριε, μουγκαλιέσαι σα ζώο! Τα πόδια σου είναι γιομάτα αίμα και λάσπη· τα χέρια σου είναι γιομάτα αίμα και λάσπη· βαριά σα μυλόπετρα είναι τα σαγόνια σου κι αλέθουν.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πιάνεσαι από τα δέντρα, από τα ζώα, πατάς τον άνθρωπο, φωνάζεις. Ανηφορίζεις τον ατέλειωτο μαύρο γκρεμό του θανάτου και τρέμεις. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Που πας; Πληθαίνει ο πόνος, πληθαίνει το φως και το σκοτάδι. Κλαις, πιάνεσαι απάνω μου, θρέφεσαι με το αίμα μου, αντρειεύεις και λαχτίζεις την καρδιά μου. Σε κρατώ στο στήθος μου, σε φοβούμαι και σε σπλαχνίζουμαι. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σα να θάψαμε Κάποιον που τον θαρρούσαμε νεκρό και τώρα τον ακούμε μέσα στη νύχτα να φωνάζει: Βοήθεια! Κι ανασηκώνει με αγώνα την ταφόπετρα, την ψυχή και το κορμί μας, όλο πιο αψηλά, όλο πιο λεύτερα αναπνέοντας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κάθε λόγος, κάθε πράξη, κάθε Ιδέα είναι η βαριά του ταφόπετρα και την ανασηκώνει. Και το κορμί μου κι όλος ο κόσμος που αγναντεύουμε, ουρανός και γης, είναι η ταφόπετρα, κι ο Θεός αγωνίζεται να την ανασηκώσει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τα δέντρα φωνάζουν, τα ζώα, τ΄ άστρα: Χανόμαστε! Δυο χέρια, μεγάλα ίσαμε τον ουρανό, πετιούνται από κάθε ζωντανό και ζητούν βοήθεια. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Με τα γόνατα κλειδωμένα στο πιγούνι, με τα χέρια απλωμένα κατά το φως, με τις πατούσες των ποδιών στη ράχη, ένα κουβάρι, στριγμώνεται ο Θεός στο κάθε μόριο σάρκας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όταν ανοίγω ένα καρπό, τέτοιος μου ξεσκεπάζεται μέσα μου ο σπόρος. Όταν μιλώ με τους ανθρώπους, αυτό ξεκρίνω μέσα στο χοντρό, πηχτολάσπωτο μυαλό τους. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός μάχεται στο κάθε πράμα, με τα χέρια τανυσμένα προς το φως. Ποιο φως; Όξω κι απάνω από κάθε πράμα!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είναι μονάχα ο πόνος η ουσία του Θεού μας· μήτε η ελπίδα στη μελλούμενη ζωή είτε στην επίγεια τούτη· μήτε η χαρά κι η νίκη. Κάθε θρησκεία, υψώνοντας σε λατρεία μια από τις αρχέγονες όψες τούτες του Θεού, στενεύει την καρδιά και το νου μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η ουσία του Θεού μας είναι ο ΑΓΩΝΑΣ. Μέσα στον αγώνα τούτον ξετυλίγουνται και δουλεύουν αιώνια ο πόνος, η χαρά κι η ελπίδα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το ανηφόρισμα, ο πόλεμος με το αντίδρομο ρέμα, γεννάει τον πόνο. Μα ο πόνος δεν είναι ο απόλυτος μονάρχης. Η κάθε νίκη, η κάθε προσωρινή ισορρόπηση στο ανηφόρισμα γιομώνει χαρά το κάθε ζωντανό, που αναπνέει, θρέφεται, ερωτεύεται και γεννάει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα μέσα από τη χαρά κι από τον πόνο αναπηδάει αιώνια η ελπίδα να ξεφύγουμε από τον πόνο, να πλατύνουμε τη χαρά.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι αρχίζει πάλι το ανηφόρισμα· ο πόνος· και ξαναγεννιέται η χαρά και ξαναπηδάει η νέα ελπίδα. Ποτέ δεν κλείνει ο κύκλος. Δεν είναι κύκλος· είναι ένας στρόβιλος που αιώνια ανεβαίνει, πλαταίνοντας, τυλίγοντας, ξετυλίγοντας, τον τρισυπόστατον αγώνα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ποιος είναι ο σκοπός του αγώνα τούτου; Έτσι ρωτάει ο κακομοίρης, συφεροντολόγος πάντα, νους του ανθρώπου, ξεχνώντας πως η Μεγάλη Πνοή δε δουλεύει μέσα σε ανθρώπινο καιρό, τόπο κι αιτιότητα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η Μεγάλη Πνοή είναι ανώτερη από τ΄ ανθρώπινα τούτα ρωτήματα. Έχει πλούσιες, πολυπλάνητες ορμές, που για το λιγόπνοο νου μας φαντάζουν αντίφασες· μα μέσα στην ουσία της θεότητας αδερφώνουνται και πολεμούν όλες μαζί, πιστές παραστάτισσες. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η αρχέγονη Πνοή διακλαδίζεται, ξεχύνεται, μάχεται, αποτυχαίνει, πετυχαίνει, ασκείται. Είναι το Ρόδο των ανέμων!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αρμενίζουμε κι εμείς και ταξιδεύουμε, θέλοντας το και μη, ξέροντας το κι ασύνειδα, μέσα στις θεϊκές απόπειρες. Έχει λοιπόν κι εμάς η πορεία μας στοιχεία αιώνια, χωρίς αρχή και τέλος, βοηθάει το Θεό, κιντυνεύει μαζί του.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ποια είναι η ορμή, άπ΄ όλες τις ορμές του Θεού, που ο άνθρωπος μπορεί να συλλάβει; Τούτη μονάχα: Μιαν κόκκινη γραμμή απάνω στη γης ξεκρίνουμε, μιαν κόκκινη αιματερή γραμμή, που με αγώνα ανηφορίζει από την ύλη στα φυτά, από τα φυτά στα ζώα, από τα ζώα στον άνθρωπο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο ακατάλυτος τούτος προανθρώπινος ρυθμός είναι απάνω στη γης ετούτη η μόνη ορατή οδοιπορία του Αόρατου. Φυτά, ζώα, άνθρωποι, είναι τα σκαλοπάτια που δημιουργάει ο Θεός για να πατήσει και ν΄ ανέβει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δύσκολος, φοβερός, ατέλειωτος ανήφορος. Στήν έφοδο τούτη ο Θεός θα νικήσει, θα νικηθεί; Υπάρχει νίκη; Υπάρχει νικημός; Το σώμα μας θα σαπίσει, θα ξαναγυρίσει στο χώμα, μα Εκείνος που μια στιγμή το διαπέρασε τι θα γίνει; </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα όλες τούτες οι έγνοιες είναι κατώτερες, κι όλες οι ελπίδες κι οι απελπισίες εξαφανίζουνται μέσα στο λιμασμένο, χωνευτό στρόβιλο του Θεού. Ο Θεός γελάει, θρηνάει, σκοτώνει, μας βάνει φωτιά και μας αφήνει μεσοστρατίς, αποκαψίδια!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι εγώ χαίρουμαι νιώθοντας ανάμεσα στα δυο μελίγγια μου, σαν ανοιγοσφάλιγμα ματιού, την αρχή και το τέλος του κόσμου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Συμπυκνώνω σε μιαν αστραπόχαρη στιγμή τη σπορά, το φύτρωμα, το άνθισμα, το κάρπισμα και την εξαφάνιση του κάθε δέντρου, ζώου, ανθρώπου, άστρου και θεού. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλη η Γης ένας σπόρος φυτεμένος μέσα στους γύρους του μυαλού μου. Ό,τι αρίφνητα χρόνια πολεμάει μέσα στη σκοτεινή μήτρα της ύλης να ξετυλιχτεί και να καρπίσει, μέσα στο κεφάλι μου ξεσπάει σα μια μικρή βουβή αστραπή.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αχ! την αστραπή τούτη ν΄ ατενίζουμε, να την κρατήσουμε μια στιγμή, να την οργανώσουμε σε ανθρώπινο λόγο!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τη στιγμιαία τούτη αιωνιότητα που τα κλείνει όλα, περασμένα και μελλούμενα, να τη στερεώσουμε, μα δίχως να χαθεί όλο το γιγάντιο ερωτικό στροβίλισμα σε λεχτικήν ακινησία!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σα μια κιβωτό η κάθε λέξη, και χορεύουμε γύρα της, με ανατριχίλα νογώντας το Θεό σα φοβερό της περιεχόμενο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ό,τι ζεις στην έκσταση ποτέ δε θα μπορέσεις να το στερεώσεις σε λόγο. Όμως μάχου ακατάπαυτα να το στερεώσεις σε λόγο. Πολέμα με μύθους, με παρομοίωσες, με αλληγορίες, με κοινές και σπάνιες λέξες, με κραυγές και με ρίμες να του δώσεις σάρκα, να στερεώσει! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όμοια κάνει κι ο Θεός, ο Μέγας Εκστατικός. Μιλάει, μάχεται να μιλήσει, με θάλασσες και με φωτιές, με φτερά, με χρώματα, με κέρατα, με νύχια, με αστερισμούς και πεταλούδες, με ανθρώπους, όπως μπορεί, για να στερεώσει την έκσταση του. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είμαι κι εγώ, σαν κάθε πράμα ζωντανό, στο κέντρο του παγκόσμιου στροβίλου. Είμαι το μάτι των τεράστιων ποταμών, κι όλα γύρα μου χορεύουν, κι ο κύκλος στενεύει ολοένα ορμητικότερος και χύνουνται ουρανός και γης στην κόκκινη καταβόθρα της καρδίας μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι ο Θεός με αντικρίζει με τρόμο κι αγάπη· άλλη ελπίδα δεν έχει· και λέει: "Τούτος ο Εκστατικός, που όλα τα γεννάει, τα χαίρεται και τα εξαφανίζει, τούτος ο Εκστατικός είναι ο Γιος μου!"</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="12" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h2 style="border-bottom-color: transparent; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; font-family: Molengo; font-weight: normal; font: normal normal bold 13px/normal Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.6em; position: relative; text-transform: uppercase;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η ΠΡΑΞΗ</span></h2>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="13" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /></span>
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Α΄ ΣΧΕΣΗ ΘΕΟΥ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η στερνή, η πιο ιερή μορφή της θεωρίας είναι η πράξη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όχι να βλέπεις πώς πηδάει η σπίθα από τη μια γενεά στην άλλη, παρά να πηδάς, να καίγεσαι μαζί της. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η πράξη είναι η πλατύτερη θύρα της λύτρωσης. Αυτή μονάχα μπορεί να δώσει απόκριση στα ρωτήματα της καρδιάς. Μέσα στις πολύγυρες περιπλοκές του νου, αυτή βρίσκει το συντομώτερο δρόμο. Όχι βρίσκει· δημιουργάει δρόμο, κόβοντας δεξά ζερβά την αντίσταση της λογικής και της ύλης. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γιατί αγωνίστηκες πίσω από τα φαινόμενα κυνηγώντας τον Αόρατο; Γιατί όλη ετούτη η πολεμική, η ερωτική πορεία ανάμεσα από τη σάρκα σου, από τη ράτσα, από τον άνθρωπο, από τα φυτά κι από τα ζώα; Γιατί, πέρα από τους άθλους τούτους, ο γάμος ο μυστικός, ο τέλειος εναγκαλισμός, η βακχική μαινόμενη επαφή μέσα στο σκοτάδι και στο φως;</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Για να φτάσεις άπ΄ όπου κίνησες· στο εφήμερο, παλλόμενο, μύστηριώδικο σημείο της ύπαρξης σου, με νέα μάτια, με νέα αυτιά, με νέα γέψη, όσφρηση κι αφή, με φρένα καινούρια.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το βαθύ, ανθρώπινο χρέος μας είναι όχι να ξεδιαλύνουμε και να φωτίσουμε το ρυθμό της πορείας του Θεού, παρά να προσαρμόσουμε, όσο μπορούμε, μαζί του το ρυθμό της μικρής, λιγόχρονης ζωής μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Έτσι μονάχα κατορθώνουμε να έχτελουμε κάτι αιώνιο εμείς οι θνητοί, γιατί συνεργαζόμαστε με κάποιον Αθάνατο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Έτσι μονάχα νικούμε τη λεπτομέρεια, τη θανάσιμη αμαρτία, νικούμε τη στενότητα του μυαλού μας, μετουσιώνουμε τη σκλαβιά του χωματένιου υλικού, που μας δόθηκε να δουλέψουμε, σ΄ ελευτερία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα σε όλα τούτα, πέρα άπ΄ όλα τούτα, όλοι οι άνθρωποι κι οι λαοί, όλα τα φυτά και τα ζώα, όλοι οι θεοί κι οι δαιμόνοι, σαν ένας στρατός, ορμούν προς τ΄ απάνω, συνεπαρμένοι από μιαν ακατανόητη, ακαταμάχητη Πνοή.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Την Πνοή τούτη μαχόμαστε να κάμουμε ορατή, να της δώσουμε πρόσωπο, να την τυλίξουμε μέσα σε λέξες, σε αλληγορίες και στοχασμούς και ξόρκια, να μη μας φύγει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα δε χωράει στα είκοσι τέσσερα γράμματα που αραδιάζουμε· ξέρουμε, όλες τούτες οι λέξες, οι αλληγορίες, οι στοχασμοί και τα ξόρκια είναι πάλι μια νέα μάσκα που κρύβει την Αβυσσο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα έτσι μονάχα, περιορίζοντας την απεραντοσύνη, μπορούμε, μέσα στα σύνορα του νεοχαραγμένου ανθρώπινου κύκλου, να δουλέψουμε. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τι θα πει να δουλέψουμε; Να γιομώσουμε τον κύκλο τούτον με πεθυμιές, με ανησυχίες και με πράξες, ν΄ απλωθούμε και να φτάσουμε τα σύνορα, να μη χωρούμε πια, να ραΐζουν και να γκρεμίζουνται. Έτσι, δουλεύοντας τα φαινόμενα, πληθαίνουμε, πλαταίνουμε την ουσία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γι΄ αυτό, υστέρα από την επαφή μας με την ουσία, ο γυρισμός μας στα φαινόμενα έχει ανυπολόγιστη αξία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είδαμε τον ανώτατο κύκλο των στροβιλιζόμενων δυνάμεων. Τον κύκλο αυτόν τον ονοματίσαμε Θεό. Μπορούσαμε να του δώσουμε ό,τι άλλο όνομα θέλαμε: Αβυσσο, Μυστήριο, Απόλυτο Σκοτάδι, Απόλυτο Φως, Ύλη, Πνέμα, Τελευταία Ελπίδα, Τελευταία Απελπισία, Σιωπή.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα τον ονοματίσαμε Θεό, γιατί τ΄ όνομα τούτο μονάχα ταράζει βαθιά, από προαιώνιες αφορμές, τα σωθικά μας. Κι η ταραχή τούτη είναι απαραίτητη για ν΄ αγγίξουμε σώμα με σώμα, πέρα από τη λογική, τη φοβερην ουσία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στο γιγάντιο τούτον κύκλο της θεότητας, χρέος έχουμε να ξεχωρίσουμε και να συλλάβουμε καθαρά το μικρό πύρινο τόξο της εποχής μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Απάνω στην αδιόρατη τούτη φλόγινη καμπύλη, βαθιά, μυστικά νογώντας την ορμή αλάκερου του κύκλου, οδεύουμε αρμονικά με το Σύμπαντο, παίρνουμε φόρα και πολεμούμε.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Έτσι η εφήμερη πράξη μας, συνειδητά ακλουθώντας τη φόρα του Σύμπαντου, δεν πεθαίνει μαζί μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε χάνεται σε μυστική άνεργη ενατένιση αλάκερου του κύκλου· δεν καταφρονάει την άγια, ταπεινή καθημερινή ανάγκη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στο στενό αίματωμένο της αυλάκι, σκυφτή, δουλεύει στέρεα, άνετα νικώντας, μέσα σ΄ ένα μικρό σημείο καιρού και τόπου, τον καιρό και τον τόπο· γιατί το σημείο αυτό ακολουθάει τη θεϊκιάν ορμή αλάκερου του κύκλου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε νοιάζουμαι άλλες εποχές κι άλλοι λαοί τι πρόσωπο έδωκαν στην τεράστια απρόσωπην ουσία. Τη γιόμωσαν με ανθρώπινες αρετές, με αμοιβές και τιμωρίες, με βεβαιότητες. Έδωκαν στις ελπίδες και στους φόβους τους ένα πρόσωπο, υπόταξαν σ΄ ένα ρυθμό την αναρχία τους, βρήκαν μιαν ανώτερη δικαιολογία να ζήσουν και να δουλέψουν. Έκαμαν το χρέος τους. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα εμείς ξεπεράσαμε σήμερα τις ανάγκες τούτες, συντρίψαμε τη μάσκα τούτη της Αβυσσος, δε χωράει πια κάτω από το παλιό προσωπείο ο Θεός μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ξεχείλισε η καρδιά μας από νέες αγωνίες, από λάμψη και σιωπή καινούρια. Το μυστήριο αγρίεψε, πλήθυνε ο Θεός. Οι σκοτεινές δυνάμες ανεβαίνουν, πληθαίνουν κι αυτές, όλο το ανθρώπινο νησί σαλεύει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ας σκύψουμε στην καρδιά μας κι ας αντικρίσουμε με γενναιότητα την Αβυσσο. Ας επιχειρήσουμε να πλάσουμε πάλι το νέο σύγχρονο πρόσωπο του Θεού μας με τη σάρκα και με το αίμα μας! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γιατί ο Θεός μας δεν είναι ένας αφηρημένος στοχασμός, μια λογική ανάγκη, ένα αρμονικό αψηλό οικοδόμημα από συλλογισμούς και φαντασίες. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είναι ένα κατακάθαρο, ουδέτερο, μήτε αρσενικό μήτε θηλυκό, άοσμο, αποσταγμένο κατασκεύασμα του μυαλού μας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είναι άντρας και γυναίκα, θνητός κι αθάνατος, κοπριά και πνέμα. Γεννάει, γονιμοποιεί και σκοτώνει, έρωτας μαζί και θάνατος, και πάλι ξαναγεννάει και σκοτώνει· απλόχωρα χορεύοντας πέρα από τα σύνορα της λογικής, που αυτή δεν μπορεί να χωρέσει αντινομίες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός μου δεν είναι παντοδύναμος. Αγωνίζεται, κιντυνεύει κάθε στιγμή, τρέμει, παραπατάει σε κάθε ζωντανό, φωνάζει. Ακατάπαυτα νικιέται και πάλι ανασηκώνεται, γιομάτος αίμα και χώματα, και ξαναρχίζει τον αγώνα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είναι όλος πληγές, τα μάτια του είναι γιομάτα φόβο και πείσμα, τα σαγόνια και τα μελίγγια του είναι συντριμμένα. Μα δεν παραδίνεται, ανεβαίνει· με τα πόδια, με τα χέρια, δαγκάνοντας τα χείλια, ανεβαίνει ανένδοτος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός μου δεν είναι πανάγαθος. Είναι γιομάτος σκληρότητα, άγρια δικαιοσύνη, και ξεδιαλέγει, ανήλεα, τον καλύτερο. Δε σπλαχνίζεται, δε νοιάζεται για ανθρώπους και ζώα, μήτε γι΄ αρετές κι Ιδέες. Όλα ετούτα τ΄ αγαπάει μια στιγμή, τα συντρίβει αιώνια και διαβαίνει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είναι μια δύναμη που χωράει τα πάντα, που γεννάει τα πάντα. Τα γεννάει, τ΄ αγαπάει, και τ΄ αφανίζει. Κι αν πούμε: ο Θεός είναι ένας άνεμος ερωτικός που συντρίβει τα κορμιά για να περάσει, κι αναθυμηθούμε πώς πάντα μέσα στο αίμα και στα δάκρυα, ανήλεα εξαφανίζοντας τ΄ άτομα, δουλεύει ο έρωτας, τότε λίγο πιότερο προσεγγίζουμε το φοβερό του το πρόσωπο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός μου δεν είναι πάνσοφος. Το μυαλό του είναι ένα κουβάρι από φως και σκοτάδι και πολεμάει να το ξετυλίξει μέσα στο λαβύρινθο της σάρκας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Παραπατάει, ψαχουλεύει. Αγγίζει δεξιά, γυρίζει πίσω· στρέφεται ζερβά, οσμίζεται. Αγωνιά πάνω στο χάος. Σουρτά, μοχτώντας, ψάχνοντας ακαταμέτρητους αιώνες, νιώθει αργά να φωτίζουνται οι λασπεροί γύροι του μυαλού του.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μπροστά από το βαρύ κατασκότεινο κεφάλι του, με ανείπωτον αγώνα αρχίζει και δημιουργάει μάτια για να δει, αυτιά για ν΄ ακούσει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός μου μάχεται χωρίς καμιά βεβαιότητα. Θα νικήσει; Θα νικηθεί; Τίποτα δεν είναι βέβαιο στο Σύμπαντο, ρίχνεται στο αβέβαιο, παίζει, κάθε στιγμή, τη μοίρα του όλη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πιάνεται από τα ζεστά κορμιά, άλλο μετερίζι δεν έχει. Φωνάζει βοήθεια· κηρύχνει σε όλο το Σύμπαντο επιστράτεψη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Χρέος μας, γρικώντας την Κραυγή, να τρέξουμε κάτω από τις σημαίες του, να πολεμήσουμε μαζί του. Η να σωθούμε, η να χαθούμε μαζί του. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός κιντυνεύει. Δεν είναι παντοδύναμος, να σταυρώνουμε τα χέρια, προσδοκώντας τη σίγουρη νίκη· δεν είναι πανάγαθος, να προσδοκούμε μ΄ εμπιστοσύνη πώς θα μας λυπηθεί και θα μας σώσει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός, μέσα στην περιοχή της εφήμερης σάρκας μας, κιντυνεύει αλάκερος. Δεν μπορεί να σωθεί, αν εμείς με τον αγώνα μας δεν τον σώσουμε· δεν μπορούμε να σωθούμε, αν αυτός δε σωθεί.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είμαστε ένα. Από το τυφλό σκουλήκι στο βυθό του ωκεανού ως την απέραντη παλαίστρα του Γαλαξία, ένας μονάχα αγωνίζεται και κιντυνεύει, ο εαυτός μας. Και στο μικρό, το χωματένιο στήθος μας, ένας μονάχα αγωνίζεται και κιντυνεύει, το Σύμπαντο. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Καλά πρέπει να νιώσουμε πως δεν οδεύουμε από ενότητα Θεού στην ίδια πάλι ενότητα του Θεού. Δεν οδεύουμε από ένα χάος σε άλλο χάος. Ούτε από ένα φως σε άλλο φως· η από ένα σκοτάδι σε άλλο σκοτάδι. Τι αξία θα ΄χε τότε η ζωή μας τούτη; Τι αξία θα ΄χε αλάκερη η ζωή; </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα κινήσαμε από ένα χάος παντοδύναμο, από μιαν αξεδιάλυτη, πηχτή, φως και σκοτάδι άβυσσο. Και μαχόμαστε όλοι· φυτά, ζώα, άνθρωποι, ιδέες· στο λιγόστιγμο τούτο διάβα της ατομικής ζωής, να ρυθμίσουμε εντός μας το Χάος, να λαγαρίσουμε την άβυσσο, να κατεργαστούμε μέσα στα κορμιά μας όσο πιότερο σκοτάδι μπορούμε, να το κάμουμε φως. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε μαχόμαστε για το εγώ μας, μήτε για τη ράτσα, μήτε για την ανθρωπότητα. Δε μαχόμαστε για τη Γης, μήτε για Ιδέες. Όλα τούτα είναι πρόσκαιρα και πολύτιμα σκαλοπάτια του Θεού που ανηφορίζει· και γκρεμίζουνται, ευθύς ως τα πατήσει ο Θεός ανεβαίνοντας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Στη μικρότατη αστραπή της ζωής μας, νιώθουμε να πατάει πάνω μας αλάκερος ο Θεός, και ξαφνικά νογουμε: Αν έντονα όλοι πεθυμήσουμε, αν οργανώσουμε όλες τις ορατές κι αόρατες δυνάμες της γης και τις ρίξουμε προς τ΄ απάνω, αν παντοτινά άγρυπνοι όλοι μαζί παραστάτες παλέψουμε· το Σύμπαντο μπορεί να σωθεί.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όχι ο Θεός θα μας σώσει· εμείς θα σώσουμε το Θεό, πολεμώντας, δημιουργώντας, μετουσιώνοντας την ύλη σε πνέμα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα μπορεί όλος μας ο αγώνας να πάει χαμένος. Αν κουραστούμε, αν λιγοψυχήσουμε, αν μας κυριέψει πανικός, όλο το Σύμπαντο κιντυνεύει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η ζωή είναι στρατιωτική θητεία στην υπηρεσία του Θεού. Κινήσαμε σταυροφόροι να λευτερώσουμε, θέλοντας και μη, όχι τον Αγιο Τάφο, παρά το Θεό το θαμμένο μέσα στην ύλη και μέσα στην ψυχή μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κάθε κορμί, κάθε ψυχή είναι Αγιος Τάφος. Αγιος Τάφος είναι ο σπόρος του σιταριού· ας τόνε λευτερώσουμε! Αγιος Τάφος είναι το μυαλό· μέσα του κείτεται ο Θεός και παλεύει με το θάνατο· ας τρέξουμε βοήθεια!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός δίνει το σύνθημα της μάχης, κι ορμώ κι εγώ στην έφοδο τρέμοντας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είτε παραπομείνω λιποτάχτης είτε πολεμήσω γενναία, πάντα θα πέσω στη μάχη. Μα τη μια φορά ο θάνατος μου είναι στείρος· μαζί με το κορμί μου χάνεται, σκορπίζεται στον άνεμο κι η ψυχή μου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Την άλλη, κατεβαίνω στη γης, σαν τον καρπό, γιομάτος σπόρο. Κι η πνοή μου, παρατώντας το κορμί μου να σαπίζει, οργανώνει νέα κορμιά και συνεχίζει τη μάχη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η προσευκή μου δεν είναι κλαψούρισμα ζητιάνου μήτε ερωτικιά εξομολόγηση. Μήτε ταπεινός απολογισμός εμποράκου: σου ΄δωκα, δώσε μου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η προσευκή μου είναι αναφορά στρατιώτη σε στρατηγό. Αυτό έκαμα σήμερα, να πώς πολέμησα να σώσω στον εδικό μου τομέα αλάκερη τη μάχη, αυτά τα εμπόδια βρήκα, έτσι στοχάζουμαι αύριο να πολεμήσω. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Καβαλάρηδες οδεύουμε στο λιοπύρι η κάτω από σιγανή βροχή· εγώ κι ο Θεός μου· και κουβεντιάζουμε χλωμοί, πεινασμένοι, ανυπόταχτοι. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Αρχηγέ!" κι εκείνος στρέφει κατά με το πρόσωπο του κι ανατριχιάζω αντικρίζοντας την αγωνία του.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τραχιά είναι η αγάπη μας, καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι, πίνουμε το ίδιο κρασί στη χαμηλή τούτη ταβέρνα της Γης. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι ως σκουντρούμε τα ποτήρια μας, αχούν σπαθιά, τινάζουνται μίση κι έρωτες, μεθούμε, οράματα σφαγής ανεβαίνουνε στα μάτια μας, πολιτείες γκρεμίζουνται μέσα στα μυαλά μας, κι είμαστε κι οι δυο λαβωμένοι και κουρσεύουμε, ξεφωνώντας από τους πόνους, ένα μεγάλο Παλάτι. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="14" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Β΄ ΣΧΕΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ποια είναι η ουσία του Θεού μας; Ο αγώνας για την ελευτερία. Μέσα στο ακατάλυτο σκοτάδι μια φλογερή γραμμή ανηφορίζει και σημαδεύει την πορεία του Αόρατου. Ποιο είναι το χρέος μας; Ν΄ ανεβαίνουμε την αιματερή τούτη γραμμή μαζί του. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Καλό είναι ό,τι ορμάει προς τ΄ απάνω και βοηθάει το Θεό ν΄ ανηφορίσει. Κακό είναι ό,τι βαραίνει προς τα κάτω, κι αμποδάει το Θεό ν΄ ανηφορίσει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλες οι αρετές κι οι κακίες παίρνουν τώρα καινούρια αξία, λευτερώνουνται από τη στιγμή κι από το χώμα, υπάρχουν απόλυτα μέσα στον άνθρωπο, πριν και μετά τον άνθρωπο, αιώνιες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γιατί η ουσία της ηθικής μας δεν είναι η σωτηρία του ανθρώπου, που αλλάζει μέσα στον καιρό και στον τόπο, παρά η σωτηρία του Θεού, που μέσα από λογής λογής ρεούμενες ανθρώπινες μορφές και περιπέτειες είναι πάντα ο ίδιος, ο ακατάλυτος ρυθμός που μάχεται για ελευτερία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αθλιοι είμαστε οι άνθρωποι, άκαρδοι, μικροί, τιποτένιοι. Μα μέσα μας, μια ουσία ανώτερη μας μας σπρώχνει ανήλεα προς τ΄ απάνω. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα από την ανθρώπινη τούτη λάσπη, θεία τραγούδια ανάβρυσαν, Ιδέες μεγάλες, έρωτες σφοδροι, μια έφοδο ακοίμητη, μυστηριώδικη, χωρίς αρχή και τέλος, χωρίς σκοπό, πέρα από κάθε σκοπό.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τέτοιος βώλος λάσπη είναι η ανθρωπότητα, τέτοιος βώλος λάσπη είναι ο καθένας μας. Ποιο είναι το χρέος μας; Να μαχόμαστε ν΄ ανθίσει ένα μικρό λουλούδι απάνω στο λίπασμα τούτο της σάρκας και του νου μας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πολέμα από τα πράματα, πολέμα από τη σάρκα, από την πείνα, από το φόβο, πολέμα από την αρετή κι από την αμαρτία να δημιουργήσεις Θεό.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πώς ξεκινάει το φως από ένα άστρο και χύνεται μέσα στη μαύρη αιωνιότητα κι οδοιποράει αθάνατο; Το άστρο πεθαίνει· μα το φως ποτέ του· τέτοια κι η κραυγή της ελευτερίας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πολέμα, από την πρόσκαιρη συνάντηση των αντίδρομων δυνάμεων που αποτελεί την ύπαρξή σου, να δημιουργήσεις ό,τι αθάνατο μπορεί ο θνητός απάνω στον κόσμο τούτον· μιαν Κραυγή. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αυτή, παρατώντας στο χώμα το κορμί που το γέννησε, οδοιποράει και δουλεύει αιώνια.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ένας έρωτας σφοδρός διαπερνάει το Σύμπαντο. Είναι σαν τον αιθέρα: σκληρότερος από το ατσάλι, μαλακότερος από τον αγέρα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανοίγει, διαπερνάει τα πάντα, φεύγει, ξεφεύγει. Δεν αναπαύεται στη θερμή λεπτομέρεια, δε σκλαβώνεται στο αγαπημένο σώμα. Είναι Έρωτας Στρατευόμενος. Πίσω από τους ώμους του αγαπημένου αγναντεύει τους ανθρώπους να σαλεύουν και να βογκούν σαν κύματα, αγναντεύει τα ζώα και τα φυτά να σμίγουν και να πεθαίνουν, αγναντεύει το Θεό να κιντυνεύει και του φωνάζει: "Σώσε με!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Έρωτας; Πως αλλιώς να ονοματίσουμε την ορμή που, ως ματιάσει την ύλη, γοητεύεται και θέλει να τυπώσει απάνω της την όψη της; Αντικρίζει το σώμα και θέλει να το περάσει, να σμίξει με την άλλη κρυμμένη στο σώμα τούτο ερωτική κραυγή, να γενούν ένα, να χαθούν, να γίνουν αθάνατες μέσα στο γιο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ζυγώνει την ψυχή και θέλει να σοφιλιάσει, να μην υπάρχουν εγώ και συ· φυσάει απάνω στη μάζα τους ανθρώπους και θέλει, συντρίβοντας τίς αντίστασες του νου και του κορμιού, να σμίξουν όλες οι πνοές, να γίνουν άνεμος σφοδρός, ν΄ ανασηκώσουν τη γης! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Στις πιο κρίσιμες στιγμές, ο Έρωτας συναρπάζει και σμίγει με βία τους ανθρώπους, οχτρούς και φίλους, καλούς και κακούς, είναι μια πνοή ανώτερη τους, ανεξάρτητη από την επιθυμία κι από τα έργα τους. Είναι η πνοή του Θεού, η αναπνοή του, απάνω στη γης! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κατεβαίνει απάνω στους ανθρώπους, όπως του αρέσει. Σα χορός, σαν έρωτας, σαν πείνα, σα θρησκεία, σα σφαγή. Δε μας ρωτάει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στη σκάφη της γης, στις κρίσιμες τούτες ώρες, ο Θεός μοχτάει να ζυμώσει τις σάρκες και τα μυαλά και να ρίξει μέσα στον ανήλεο στρόβιλο της περιστροφής του όλη τούτη τη ζύμη και να της δώσει πρόσωπο· το πρόσωπο του.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν πλαντάζει από αηδία, δεν απελπίζεται μέσα στα χωματένια, μουντά σωθικά τους. Δουλεύει, προχωράει, κατατρώει τη σάρκα τους, πιάνεται από την κοιλιά, από την καρδιά, από το φαλλό, από το νου του ανθρώπου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είναι αυτός αγαθός οικογενειάρχης, δε μοιράζει σε όλα τα παιδιά του ίσια το ψωμί και το μυαλό. Η Αδικία, η Σκληρότητα, η Λαχτάρα, η Πείνα είναι οι τέσσερεις φοράδες που οδηγούν το άρμα του απάνω στην κακοτράχαλη μας τούτη γης. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Από την ευτυχία, από την καλοπέραση κι από τη δόξα ποτέ δεν πλάθεται ο Θεός, παρά από την ντροπή, από την πείνα και τα δάκρυα. Σε κάθε κρίσιμη στιγμή, μια παράταξη άνθρωποι ριψοκιντύνευαν μπροστά θεοφόροι και πολεμούσαν, παίρνοντας απάνω τους όλη την ευθύνη της μάχης. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια φορά κι έναν καιρό οι ιερείς, οι βασιλιάδες, οι αρχόντοι, οι αστοί· και δημιουργούσαν πολιτισμούς, λευτέρωναν τη θεότητα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σήμερα ο Θεός είναι αργάτης, αγριεμένος από τον κάματο, από την οργή κι από την πείνα. Μυρίζει καπνό, κρασί κι ίδρωτα. Βλαστημάει, πεινάει, γεννάει παιδιά, δεν μπορεί να κοιμηθεί, φωνάζει στ΄ ανώγια και στα κατώγια της γης και φοβερίζει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο αγέρας άλλαξε, αναπνέμε μιαν άνοιξη βαριά, γιομάτη σπόρους· Φωνές σηκώνουνται. Ποιος φωνάζει; Εμείς φωνάζουμε, οι άνθρωποι· οι ζωντανοί, οι πεθαμένοι κι οι αγέννητοι. Μα κι ευτύς μας πλακώνει ο φόβος και σωπαίνουμε. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ξεχνούμε από τεμπελιά, από συνήθεια, από αναντρία. Μα ξάφνου πάλι η Κραυγή ξεσκίζει σαν αϊτός τα σωθικά μας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γιατί δεν είναι απόξω, δεν έρχεται από αλάργα για να ξεφύγουμε. Μέσα στην καρδιά μας κάθεται η Κραυγή και φωνάζει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Κάψε το σπίτι σου!" φωνάζει ο Θεός. "Έρχουμαι! Όποιος έχει σπίτι δεν μπορεί να με δεχτεί. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Κάψε τις Ιδέες σου, σύντριψε τους συλλογισμούς σου! Όποιος έχει βρει τη λύση δεν μπορεί να με βρει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Αγαπώ τους πεινασμένους, τους ανήσυχους, τους αλήτες. Αυτοί αιώνια συλλογιούνται την πείνα, την ανταρσία, το δρόμο τον ατέλειωτο· Έμενα! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Έρχουμαι! Παράτα τη γυναίκα σου, τα παιδιά σου, τις Ιδέες σου κι ακλούθα μου. Είμαι ο μέγας Αλήτης.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"Ακλούθα! Περπατά απάνω από τη χαρά κι από τη θλίψη, από την ειρήνη, τη δικαιοσύνη, την αρετή! Εμπρός! Σύντριψε τα είδωλα τούτα, σύντριψε τα, δε χωρώ! Συντρίψου και συ για να περάσω!"</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Φωτιά! Να το μέγα χρέος μας σήμερα, μέσα σε τόσο ανήθικο κι ανέλπιδο χάος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πόλεμο στους άπιστους! Απιστοι είναι οι ευχαριστημένοι, οι χορτασμένοι, οι στείροι.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το μίσος μας είναι χωρίς συβιβασμό, γιατί κατέχει πώς καλύτερα, βαθύτερα από τις ξέπνοες φιλάνθρωπες αγάπες, δουλεύει τον έρωτα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μισούμε, δε βολευόμαστε, είμαστε άδικοι, σκληροί, γιομάτοι ανησυχία και πίστη, ζητούμε το αδύνατο, σαν τους ερωτεμένους. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Φωτιά, να καθαρίσει η γης! Ν΄ ανοιχτεί άβυσσο φοβερώτερη ακόμα ανάμεσα καλού και κακού, να πληθύνει η αδικία, να κατεβεί η Πείνα και να θερίσει τα σωθικά μας, αλλιώς δε σωζόμαστε. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια κρίσιμη βίαιη στιγμή είναι η ιστορική εποχή μας ετούτη, ένας κόσμος γκρεμίζεται, ένας άλλος δεν έχει ακόμα γεννηθεί. Η εποχή μας δεν είναι στιγμή Ισορρόπησης, οπόταν η ευγένεια, ο συβιβασμός, η ειρήνη, η αγάπη θα ΄τανε γόνιμες αρετές.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ζούμε τη φοβερή έφοδο, δρασκελίζουμε τους οχτρούς, δρασκελίζουμε τους φίλους που παραπομένουν, κιντυνεύουμε μέσα στο χάος, πνιγόμαστε. Δε χωρούμε πια στις παλιές αρετές κι ελπίδες, στις παλιές θεωρίες και πράξες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο άνεμος του ολέθρου φυσάει· αυτή είναι σήμερα η πνοή του Θεού μας· ας πάμε μαζί του! Ο άνεμος του ολέθρου είναι το πρώτο χορευτικό συνέπαρμα της δημιουργικής περιστροφής. Φυσάει πάνω από τις κεφαλές κι από τις πολιτείες, γκρεμίζει τις Ιδέες και τα σπίτια, περνάει από τις ερημιές, φωνάζει: "Ετοιμαστείτε! Πόλεμος! Πόλεμος!"</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Τούτη είναι η εποχή μας, καλή ή κακή, ωραία ή άσκημη, πλούσια ή φτωχή, δεν τη διαλέξαμε. Τούτη είναι η εποχή μας, ο αγέρας που αναπνέμε, η λάσπη που μας δόθηκε, το ψωμί, η φωτιά, το πνέμα! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ας δεχτούμε παλικαρίσια την ανάγκη. Πολεμικός μας έλαχε ο κλήρος, ας ζώσουμε σφιχτά τη μέση μας, ας αρματώσουμε το κορμί, την καρδιά και το μυαλό μας! Ας πιάσουμε τη θέση μας στη μάχη! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο πόλεμος είναι ο νόμιμος άρχοντας του καιρού τούτου. Σήμερα, άρτιος, ενάρετος άνθρωπος είναι μονάχα ο πολεμιστής. Γιατι μονάχα αυτός, πιστός στη μεγάλη πνοή του καιρού μας, γκρεμίζοντας, μισώντας, επιθυμώντας, ακολουθάει το σύγχρονο πρόσταγμα του Θεού μας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η ταύτιση μας τούτη με το Σύμπαντο γεννάει τις δυο ανώτατες αρετές της ηθικής μας: την ευθύνη και τη θυσία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα μας, μέσα στον άνθρωπο, μέσα στα σκοτεινά πλήθη, χρέος έχουμε να βοηθήσουμε το Θεό, που πλαντάει, να λευτερωθεί. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κάθε στιγμή πρέπει να ΄μαστε έτοιμοι για χάρη του να δώσουμε τη ζωή μας. Γιατι η ζωή δεν είναι σκοπός, είναι όργανο κι αυτή, όπως ο θάνατος, όπως η ομορφιά, η αρετή, η γνώση. Όργανο τίνος; Του Θεού που πολεμάει για ελευτερία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλοι είμαστε ένα, όλοι είμαστε μια κιντυνεύουσα ουσία. Μια ψυχή στην άκρα του κόσμου που ξεπέφτει, συντραβάει στον ξεπεσμό της και την ψυχή μας. Ένα μυαλό στην άκρα του κόσμου που βυθίζεται στην ηλιθιότητα, γιομώνει τα μελίγγια μας σκοτάδι. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γιατι ένας στα πέρατα τ΄ ουρανού και της γης αγωνίζεται. Ο Ένας. Κι αν χαθεί, εμείς έχουμε την ευθύνη. Αν χαθεί, εμείς χανόμαστε. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Να γιατί η σωτηρία του Σύμπαντου είναι και δική μας σωτηρία κι η αλληλεγγύη με τους ανθρώπους δεν είναι πια τρυφερόκαρδη πολυτέλεια παρά βαθιά αυτοσυντήρηση κι ανάγκη. Ανάγκη, όπως σ΄ ένα στρατο που μάχεται, η σωτηρία του παραστάτη σου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα η ηθική μας ανηφορίζει ακόμα αψηλότερα. Όλοι είμαστε ένας στρατός και μαχόμαστε. Μα δεν ξέρουμε με βεβαιότητα αν θα νικήσουμε, δεν ξέρουμε με βεβαιότητα αν θα νικηθούμε. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Υπάρχει σωτηρία, υπάρχει ένας σκοπός που τον υπηρετούμε κι υπηρετώντας τον βρίσκουμε τη λύτρωση μας; ή δεν υπάρχει σωτηρία, δεν υπάρχει σκοπός, όλα είναι μάταια κι η συνεισφορά μας δεν έχει καμιάν αξία; </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μήτε το ένα μήτε το άλλο. Ο Θεός μας δεν είναι παντοδύναμος, δεν είναι πανάγαθος, δεν είναι σίγουρος πώς θα νικήσει, δεν είναι σίγουρος πώς θα νικηθεί.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η ουσία του Θεού μας είναι σκοτεινή, ωριμάζει ολοένα, ίσως η νίκη στερεώνεται με κάθε γενναία μας πράξη, ίσως κι όλες τούτες οι αγωνίες για λυτρωμό και νίκη είναι κατώτερες από τη φύση της θεότητας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ό,τι κι αν είναι, εμείς πολεμούμε χωρίς βεβαιότητα, κι η αρετή μας, μη όντας σίγουρη για την αμοιβή, αποχτάει βαθύτατη ευγένεια.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλες οι εντολές αναστατώνουνται. Δε βλέπουμε, δεν ακούμε, δε μισούμε, δεν αγαπούμε πια σαν πρώτα. Ανανεώνεται η παρθενία της γης. Καινούρια γέψη παίρνει το ψωμί, το νερό, η γυναίκα. Καινούρια, ανυπολόγιστη αξία, η πράξη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλα αποχτούν απροσδόκητη αγιότητα· η ομορφιά, η γνώση, η ελπίδα, ο οικονομικός αγώνας, οι καθημερινές, τάχατε ασήμαντες, έγνοιες. Παντού ανατριχιάζοντας νογούμε την ίδια γιγάντια σκλαβωμένη Πνοή να μάχεται για ελευτερία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Καθένας έχει το δρόμο τον εδικό του που τόνε φέρνει στη λύτρωση· ο ένας την αρετή, ο άλλος την κακία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αν ο δρόμος που οδηγάει στη λύτρωση σου είναι η αρρώστια, η ψευτιά, η ατιμία, χρέος σου να βυθιστείς στην αρρώστια, στην ψευτιά, στην ατιμία, για να τις νικήσεις. Αλλιώς δε σώζεσαι.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αν ο δρόμος που οδηγάει στη λύτρωση σου είναι η αρετή, η χαρά, η αλήθεια, χρέος σου να βυθιστείς στην αρετή, στη χαρά, στην αλήθεια, για να τις νικήσεις, να τις αφήσεις πίσω σου. Αλλιώς δε σώζεσαι.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν πολεμούμε τα σκοτεινά μας πάθη με νηφάλια, αναιμικιά, ουδέτερη, πάνω από τα πάθη αρετή. Παρά με άλλα σφοδρότερα πάθη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αφήνουμε τη θύρα μας ανοιχτή στην αμαρτία. Δε βουλώνουμε τ΄ αυτιά μας να μην ακούσουμε τις Σειρήνες. Δε δενόμαστε από φόβο στο κατάρτι μιας μεγάλης Ιδέας· μήτε παρατούμε το καράβι και χανόμαστε γρικώντας, φιλώντας τίς Σειρήνες.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Παρά εξακολουθούμε την πορεία μας, αρπάζουμε και ρίχνουμε τις Σειρήνες στο καράβι μας και ταξιδεύουν κι αυτές μαζί μας. Τούτη είναι, σύντροφοι, η καινούρια Ασκητική μας!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός φωνάζει στην καρδιά μου: Σώσε με!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο Θεός φωνάζει στους ανθρώπους, στα ζώα, στα φυτά, στην ύλη: Σώσε με! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ακου την καρδιά σου κι ακλούθα τον. Σύντριψε το σώμα σου κι ανάβλεψε: Όλοι είμαστε ένα! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αγάπα τον άνθρωπο, γιατί είσαι συ. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αγάπα τα ζώα και τα φυτά, γιατι ήσουνα συ, και τώρα σε ακλουθούν πιστοί συνεργάτες και δούλοι.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αγάπα το σώμα σου· μονάχα με αυτο στη γης ετούτη μπορείς να παλέψεις και να πνεματώσεις την ύλη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αγάπα την ύλη· απάνω της πιάνεται ο Θεός και πολεμάει. Πολέμα μαζί του. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν΄ αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα. Η ανώτατη αρετή δεν εϊναι να ΄σαι ελεύτερος, παρά να μάχεσαι για ελευτερία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;" Πολέμα! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η επιχείρηση του Σύμπαντου, για μιαν εφήμερη στιγμή, όσο ζεις, να γίνει επιχείρηση δική σου. Τούτος είναι, σύντροφοι, ο καινούριος Δεκάλογος μας!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="15" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h3 style="font-family: Molengo; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; position: relative;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Γ΄ ΣΧΕΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΦΥΣΗΣ</span></h3>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο κόσμος τούτος, όλη η πλούσια, απέραντη σειρά τα φαινόμενα, δεν είναι απάτη, φαντασμαγορία πολύχρωμη του αντικαθρεφτιζόμενου νου μας. Μήτε απόλυτη πραγματικότητα, που ζει και μεταπλάθεται ανεξάρτητη από τη δύναμη του νου μας, λεύτερη. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δεν είναι η λαμπερή στολή που ντύνει το μυστικό σώμα του Θεού. Μήτε το διάφανό και σκοτεινό μεσότοιχο αναμεσός ανθρώπου και μυστηρίου. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλος τούτος ο κόσμος που θωρούμε, γρικούμε κι αγγίζουμε είναι η προσιτή στις ανθρώπινες αίστησες, όλο Θεό συμπύκνωση των δυο τεράστιων δυνάμεων του Σύμπαντου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια δύναμη κατηφορίζει και θέλει να σκορπίσει, ν΄ ακινητήσει, να πεθάνει. Μια δύναμη ανηφορίζει και ζητάει ελευτερία κι αθανασία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αιώνια τα δυο τούτα στρατέματα, τα σκοτεινά και φωτερά, τα στρατέματα της ζωής και του θανάτου, συγκρούονται. Τα ορατά για μας χνάρια της σύγκρουσης τούτης είναι τα πράματα, τα φυτά, τα ζώα, οι άνθρωποι. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αιώνια οι αντίθετες δυνάμες συγκρούονται, σμίγουν, παλεύουν, νικούν και νικουνται, συβιβάζουνται και ξαναρχίζουν πάλι να πολεμούν σε όλο το Σύμπαντο· από τον αόρατο στρόβιλο σε μια στάλα νερό ως τον απέραντο αστροκατακλυσμό του Γαλαξία. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Στρατόπεδο αλάκερου του Θεού είναι και το πιο ταπεινό έντομο κι η πιο μικρή Ιδέα. Μέσα τους όλος ο Θεός είναι παραταγμένος σε κρίσιμη μάχη.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και στο πιο ασήμαντο μόριο γης κι ουρανού ακούω το Θεό μου να φωνάζει: Βοήθεια!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το κάθε πράμα είναι αυγό, και μέσα του το σπέρμα του Θεού ανήσυχο, ακοίμητο δουλεύει. Αρίφνητες δυνάμες απομέσα του κι απόξω παρατάζουνται και το υπερασπίζουν. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Με το φως του μυαλού, με τη φλόγα της καρδίας πολιορκώ την κάθε φυλακή του Θεού, ψάχνοντας, δοκιμάζοντας, χτυπώντας, ν΄ ανοίξω μέσα στο φρούριο της ύλης θύρα, να δημιουργήσω μέσα στο φρούριο της ύλης τη θύρα της ηρωικής έξοδος του Θεού μας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πολέμα, ενεδρεύοντας με υπομονή τα φαινόμενα, να τα υποτάξεις σε νόμους. Έτσι ανοίγεις δρόμους στο χάος και βοηθάς το πνέμα να βαδίσει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Βάλε τάξη, την τάξη του μυαλού σου, στη ρεούμενη αναρχία του κόσμου. Καθαρά χάραξε απάνω στην άβυσσο το σχέδιο της μάχης. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πάλεψε με τις φυσικές δυνάμες, ανάγκασε τις να ζευτούν σε σκοπόν ανώτερο τους. Λευτέρωσε το πνέμα που αγωνίζεται μέσα τους και λαχταράει να σμίξει με το πνέμα που αγωνίζεται στα σωθικά σου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όταν στο χάος ο άνθρωπος παλεύοντας υποτάξει μια σειρά φαινόμενα στους νόμους του μυαλού του κι αυστηρά τους νόμους τούτους περικλείσει στο λόγο, ο κόσμος ανασαίνει, ταχτοποιούνται οι φωνές, ξεκαθαρίζουνται τα μελλούμενα κι όλες οι σκοτεινές ατέλειωτες ποσότητες των αριθμών λευτερώνουνται υποταζόμενες στη μυστική ποιότητα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Με τη βοήθεια του νου μας βιάζουμε την ύλη να ΄ρθει μαζί μας. Ξεστρατίζουμε τις δυνάμες που κατηφορούν, αλλάζουμε το ρέμα, μετουσιώνουμε τη σκλαβιά σε ελευτερία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δε λευτερώνουμε μονάχα Θεό παλεύοντας κι υποτάζοντας τον ορατό γύρα μας κόσμο· δημιουργούμε Θεό. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανοιξε τα μάτια σου, φωνάζει ο Θεός· θέλω να δω! Στύλωσε τ΄ αυτιά σου, θέλω ν΄ ακούσω! Πήγαινε μπροστά· είσαι η κεφαλή μου! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η πέτρα σώζεται αν τη σηκώσουμε από τη λάσπη και τη χτίσουμε σ΄ ένα σπίτι ή αν σκαλίσουμε απάνω της το πνέμα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο σπόρος σώζεται· τι θα πει σώζεται; λευτερώνει το μέσα του Θεό· ανθίζοντας, καρπίζοντας, ξαναγυρίζοντας στο χώμα· ας βοηθήσουμε το σπόρο να σωθεί. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο κάθε άνθρωπος έχει ένα κύκλο δικό του από πράματα, από δέντρα, ζώα, ανθρώπους, Ιδέες· και τον κύκλο τούτον έχει χρέος αυτός να τον σώσει. Αυτός, κανένας άλλος. Αν δεν τον σώσει, δεν μπορεί να σωθεί. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είναι οι άθλοι οι δικοί του που έχει χρέος να τελέψει προτού πεθάνει. Αλλιώς δε σώζεται. Γιατί η ίδια η ψυχή του είναι σκορπισμένη, σκλαβωμένη στα πράματα τούτα γύρα του, στα δέντρα, στα ζώα, στους ανθρώπους, στις Ιδέες, κι αυτή, την ψυχή του, σώζει τελώντας τους άθλους.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αν είσαι αργάτης, δούλευε τη γης, βόηθα τη να καρπίσει. Φωνάζουν οι σπόροι μέσα από τα χώματα, φωνάζει ο Θεός μέσα από τους σπόρους. Λευτέρωσε τον. Ένα χωράφι προσμένει από σένα τη λύτρωση, μια μηχανή προσμένει από σένα την ψυχή της. Πια δεν μπορείς να σωθείς, αν δεν τα σώσεις. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αν είσαι πολεμιστής, μη λυπάσαι, δεν είναι στην περιοχή του χρέους σου η συμπόνια. Σκότωνε τον οχτρό ανήλεα. Μέσα από το σώμα του οχτρού άκου το Θεό να φωνάζει: "Σκότωσε το σώμα τούτο, μ΄ εμποδίζει· σκότωσε το να περάσω!"</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αν είσαι σοφός, πολέμα στο κρανίο, σκότωνε τις Ιδέες, δημιούργα καινούριες. Ο Θεός κρύβεται μέσα σε κάθε Ιδέα, όπως μέσα σε σάρκα. Σύντριψε την Ιδέα, λευτέρωσε τον! Δώσε του μιαν άλλη Ιδέα, πιο απλόχωρη, να κατοικήσει.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αν είσαι γυναίκα, αγάπα. Διάλεξε, ανάμεσα άπ΄ όλους τους άντρες, με σκληρότητα, τον πατέρα των παιδιών σου. Δε διαλέγεις εσύ· διαλέγει ο άναρχος, ακατάλυτος, ανήλεος μέσα σου αρσενικός Θεός. Τέλεψε όλο σου το χρέος, το γιομάτο πίκρα, έρωτα κι αντρεία. Δώσε όλο σου το κορμί, το γιομάτο αίμα και γάλα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Να λες: Ετούτος, που κρατώ στον κόρφο μου και τον βυζαίνω, θα σώσει το Θεό. Ας του δώσω το αίμα μου όλο και το γάλα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Βαθιά, απροσμέτρητη η αξία του ρεούμενου τούτου κόσμου: από αυτόν πιάνεται ο Θεός κι ανεβαίνει· από αυτόν θρέφεται ο Θεός και πληθαίνει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ανοίγει η καρδιά μου, φωτίζεται ο νους, και μονομιάς το φοβερό τούτο στρατόπεδο του κόσμου μου ξεσκεπάζεται ερωτικιά παλαίστρα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δυο σφοδροί αντίθετοι άνεμοι, ο ένας αρσενικός, ο άλλος θηλυκός, συναντήθηκαν και συγκρούονται σ΄ ένα σταυροδρόμι. Σοζυγιάστηκαν μια στιγμή, πύκνωσαν, γένηκαν ορατοί. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Το σταυροδρόμι τούτο είναι το Σύμπαντο. Το σταυροδρόμι τούτο είναι η καρδιά μου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Από το πιο σκοτεινό μόριο ύλης ως τον πιο μεγάλο στοχασμό, μεταδίνεται ο χορός της γιγάντιας ερωτικιάς σύγκρουσης. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η όλη είναι η γυναίκα του Θεού μου· οι δυο μαζί παλεύουν, γελούν και κλαίνε, φωνάζουν μέσα στο θάλαμο της σάρκας. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Γεννοβολούν, μελίζουνται. Γιομώνουν στεριά και θάλασσα κι αγέρας από φυτολόι, ζωολόι, ανθρωπολόι και πνέματα, το αρχέγονο ζευγάρι μέσα στο κάθε ζωντανό αγκαλιάζεται, διαμελίζεται και πληθαίνει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Όλη η αγωνία του Σύμπαντου συμμαζωμένη ξεσπάει στο κάθε ζωντανό και ο Θεός μέσα στη γλύκα, μέσα στην πίκρα της σάρκας κιντυνεύει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μα τινάζεται, πηδάει από τα φρένα κι από τα λαγόνια, χιμάει, πιάνεται από καινούρια λαγόνια και φρένα, και ξεσπάει πάλι απαρχής ο αγώνας για την ελευτερία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Για πρώτη φορά, απάνω στη γης ετούτη, μέσα από το νου κι από την καρδιά μας, κοιτάζει ο Θεός τον αγώνα του.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Χαρά! Χαρά! Δεν ήξερα πως ο κόσμος τούτος είναι τόσο ένα μαζί μου, πως όλοι είμαστε ένας στρατός, πως οι ανεμώνες και τ΄ άστρα μάχουνται, δεξά ζερβά μου, και δε με γνωρίζουν, μα εγώ στρέφουμαι και τους γνέφω. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Θερμό, αγαπημένο, γνώριμο, μυρίζοντας σαν το κορμί μου, είναι το Σύμπαντο. Έρωτας μαζί και πόλεμος, σφοδρή ανησυχία, επιμονή κι αβεβαιότητα. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αβεβαιότητα και τρόμος. Σε μια βίαιη αστραπή ξεχωρίζω: στην πιο αψηλή κορφή της δύναμης αγκαλιάζουνται· το πιο στερνό, το πιο φοβερό αντρόγυνο- ο Τρόμος κι η Σιγή. Κι ανάμεσα τους μια Φλόγα.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=6858122828480056456" name="16" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;"></a><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"></span></span><br />
<h2 style="border-bottom-color: transparent; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; font-family: Molengo; font-weight: normal; font: normal normal bold 13px/normal Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.6em; position: relative; text-transform: uppercase;">
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;">Η ΣΙΓΗ</span></h2>
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια Φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου· ένα πύρινο πουλί, πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει: "Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει!" </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Δέντρο φωτιά γίνεται ολομεμιάς το Σύμπαντο. Ανάμεσα από τους καπνούς κι από τις φλόγες, αναπαμένος στην κορυφή της πυρκαγιάς, κρατώ αμόλευτο, δροσερό, γαλήνιο, τον καρπό της φωτιάς, το Φως.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Από την αψηλή τούτη κορυφή κοιτάζω την κόκκινη γραμμή που ανηφορίζει· τρεμάμενο αίματερό φωσφόρισμα, που σούρνεται σαν έντομο ερωτεμένο μέσα από τους αποβροχάρικους γύρους του μυαλού μου.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Εγώ, ράτσα, άνθρωποι, γης, θεωρία και πράξη, Θεός, φαντάσματα από χώμα και μυαλό, καλά για τις απλοϊκές καρδιές που φοβούνται, καλά για τις ανεμογγάστρωτες ψυχές που θαρρούν πως γεννούνε.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Από που ερχόμαστε; Που πηγαίνουμε; Τι νόημα έχει τούτη η ζωή; φωνάζουν οι καρδιές, ρωτούν οι κεφαλές, χτυπώντας το χάος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Και μια φωτιά μέσα μου κίνησε ν΄ απαντήσει. Θα ΄ρθει μια μέρα, σίγουρα, η φωτιά να καθαρίσει τη γης. Θα ΄ρθει μια μέρα, σίγουρα, η φωτιά να εξαφανίσει τη γης. Αυτή είναι η Δευτέρα Παρουσία.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μια γλώσσα πύρινη είναι η ψυχή κι αγλείφει και μάχεται να πυρπολήσει τον κατασκότεινο όγκο του κόσμου. Μια μέρα όλο το Σύμπαντο θα γίνει πυρκαγιά.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Η φωτιά είναι η πρώτη κι η στερνή προσωπίδα του Θεού μου. Ανάμεσα σε δυο μεγάλες πυρές χορεύουμε και κλαίμε.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Λαμποκοπούν, αντηλαρίζουν οι στοχασμοι και τα κορμιά μας. Γαλήνιος στέκουμαι ανάμεσα στις δυο πυρές κι είναι τα φρένα μου ακίνητα μέσα στον ίλιγγο και λέω: </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πολύ μικρός είναι ο καιρός, πολύ στενός είναι ο τόπος ανάμεσα στις δυο πυρές, πολύ οκνός είναι ο ρυθμός ετούτος της ζωής· δεν έχω καιρό, δεν έχω τόπο να χορέψω! Βιάζουμαι! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Κι ολομεμιάς ο ρυθμός της γης γίνεται ίλιγγος, ο χρόνος εξαφανίζεται, η στιγμή στροβιλίζεται, γίνεται αίωνιότητα, το κάθε σημείο -θες έντομο, θες άστρο, θες Ιδέα· γίνεται χορός. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ήταν φυλακή, κι η φυλακή συντρίβεται κι οι φοβερές δυνάμες μέσα λευτερώνουνται και το σημείο δεν υπάρχει πια! </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Ο ανώτατος αυτός βαθμός της άσκησης λέγεται: Σιγή. Όχι γιατί το περιεχόμενο είναι η ακρότατη άφραστη απελπισία για η ακρότατη άφραστη χαρά κι ελπίδα. Μήτε γιατί είναι η ακρότατη γνώση, που δεν καταδέχεται να μιλήσει, για η ακρότατη άγνοια, που δεν μπορεί.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Σιγή θα πει: Καθένας, αφού τελέψει τη θητεία του σε όλους τους άθλους, φτάνει πια στην ανώτατη κορφή της προσπάθειας· πέρα από κάθε άθλο, δεν αγωνίζεται, δε φωνάζει· ωριμάζει αλάκερος σιωπηλά, ακατάλυτα, αιώνια με το Σύμπαντο.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Αρμοδέθηκε πια, σοφίλιασε με την άβυσσο, όπως ο σπόρος του αντρός με το σπλάχνο της γυναίκας.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Είναι πια η άβυσσο η γυναίκα του και τη δουλεύει, ανοίγει, τρώει τα σωθικά της, μετουσιώνει το αίμα της, γελάει, κλαίει, ανεβαίνει, κατεβαίνει μαζί της, δεν την αφήνει!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Πώς μπορείς να φτάσεις στο σπλάχνο της άβυσσος και να την καρπίσεις; Αυτό δεν μπορεί να ειπωθεί, δεν μπορεί να στριμωχτεί σε λόγια, να υποταχτεί σε νόμους· καθένας έχει και τη λύτρωση τη δική του, απόλυτα ελεύτερος.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Διδασκαλία δεν υπάρχει, δεν υπάρχει Λυτρωτής που ν΄ ανοίξει δρόμο. Δρόμος ν΄ ανοιχτεί δεν υπάρχει. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Καθένας, ανεβαίνοντας απάνω από τη δική του κεφαλή, ξεφεύγει από το μικρό, όλο απορίες μυαλό του. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">Μέσα στη βαθιά Σιγή, όρθιος, άφοβος, πονώντας και παίζοντας, ανεβαίνοντας ακατάπαυτα από κορυφή σε κορυφή, ξέροντας πως το ύψος δεν έχει τελειωμό, τραγουδά, κρεμάμενος στην άβυσσο, το μαγικό τούτο περήφανο ξόρκι:</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΠΙΣΤΕΥΩ Σ΄ ΕΝΑ ΘΕΟ, ΑΚΡΙΤΑ, ΔΙΓΕΝΗ, ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΟ, ΠΑΣΧΟΝΤΑ, ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟ, ΟΧΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ, ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΣΤ΄ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΣ, ΤΙΣ ΟΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΟΡΑΤΕΣ.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤ΄ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ, ΕΦΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΚΡΙΝΩ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΥΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΛΥΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΑΓΡΥΠΝΟ ΒΑΡΥΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΔΑΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΡΠΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ· ΤΗ ΖΩΟΔΟΧΑ ΠΗΓΗ ΦΥΤΩΝ, ΖΩΩΝ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΟ ΧΩΜΑΤΕΝΙΟ ΑΛΩΝΙ, ΟΠΟΥ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΠΑΛΕΥΕΙ Ο ΑΚΡΙΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">"ΒΟΗΘΕΙΑ!" ΚΡΑΖΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ. "ΒΟΗΘΕΙΑ!" ΚΡΑΖΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ, ΚΙ ΑΚΟΥΩ. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΚΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΚΙ ΟΙ ΡΑΤΣΕΣ ΟΛΕΣ, ΚΙ ΟΛΗ Η ΓΗΣ, ΑΚΟΥΜΕ ΜΕ ΤΡΟΜΟ, ΜΕ ΧΑΡΑ, ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΣΟΥ. </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΧΥΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΟΥΝ, ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΛΕΝ: "ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ ΜΟΝΑΧΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ." </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΑΝ, ΣΜΙΓΟΥΝ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΛΕΝ: "ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ." </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΚΑΙ ΤΡΙΣΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΚΡΑΤΟΥΝ, ΚΑΙ ΔΕ ΛΥΓΟΥΝ, ΑΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΜΕΓΑ, ΕΞΑΙΣΙΟ, ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ: </span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"><br /></span></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;">ΤΕΛΟΣ</span><br style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;" /><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"><br /></span></span><br />
<span style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><span style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px;"> </span><a href="http://www.diaplous.org/library/askitiki.php" style="font-family: Molengo; font-weight: bold; line-height: 28px; text-decoration: none;" target="_blank">Diaplous </a></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><br /><a href="http://7omokentroikykloiautognosias.blogspot.gr/2012/09/salvatores-dei.html#more" style="text-decoration: none;" target="_blank"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">7omokentroikykloiautognosias</span></a></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><br />ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ</span></div>
</div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-48292377546842081082013-12-25T18:24:00.000+02:002013-12-25T18:24:32.934+02:00ένα μικρό απόσπασμα απο τον Μάρκο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="color: yellow;"><b>παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα απο ένα ενδιαφέρον μπλόγκ</b></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: yellow;"><b><br /></b></span>
<span class="Apple-style-span" style="color: yellow;"><b>ο άνθρωπος τα λέει έξω απο τα δόντια (και τα γράφει κιόλας). </b></span><br />
<br />
....... <span class="Apple-style-span" style="font-family: Palatino, Georgia, Times, 'Times New Roman', serif; font-size: 20px; line-height: 28px;">Ο Λούκιος Κουίνκτιος Κινγκιννάτος (519-430 π.Χ.) ήταν ένας Ρωμαίος πολιτικός και στρατιωτικός άνδρας. Όταν ένας από τους γιούς του καταδικάστηκε ερήμην για προδοσία, το Ρωμαϊκό κράτος του δήμευσε όλη την περιουσία και αναγκάστηκε στην ηλικία των 58 ετών να δουλεύει στα χωράφια για να ζήσει την οικογένειά του. Μετά από τέσσερα χρόνια, η Ρώμη βρέθηκε να κινδυνεύει από μιά γειτονική φυλή, τους Αίκουους. Τότε η σύγκλητος διόρισε τον Κινγκιννάτο δικτάτορα με απόλυτη εξουσία για έξη μήνες. Μάλιστα οι συγκλητικοί που είχαν πάει να του απονείμουν τον τίτλο τον πέτυχαν την ώρα που όργωνε. Ο Κινγκιννάτος δέχτηκε την αποστολή που του ανέθεσαν και έφερε τα πάνω κάτω. Διορίζοντας τους κατάλληλους ανθρώπους ως στρατηγούς και καλώντας όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες που βρίσκονταν σε ηλικία στράτευσης να παρουσιαστούν στα στρατόπεδα, συγκρότησε ένα ικανό στρατό. Μπαίνοντας ο ίδιος επικεφαλής του πεζικού κατάφερε να σώσει την Ρώμη και να συντρίψει τους Αίκουους μέσα σε 16 ημέρες ( ! ). Όταν έγινε αυτό, προς μεγάλη κατάπληξη όλων, διέλυσε τον στρατό του, κατέθεσε την εξουσία και επέστρεψε στο χωράφι του. Όταν τον ρώτησαν γιατί εγκατέλειψε την απόλυτη εξουσία ενώ θα μπορούσε να αυτοανακηρυχτεί ισόβιος δικτάτορας, απάντησε ότι αφ’ ενός αυτό θα ήταν ανήθικο και αφ’ ετέρου ότι οι δουλειές που είχε αφήσει πίσω στα χωράφια ήταν πιό σημαντικές. Θεωρείται ακόμα και σήμερα το κορυφαίο παράδειγμα ήθους, ακεραιότητας, μετριοφροσύνης, και πλήρους περιφρόνησης προς το χρήμα και την εξουσία, αλλά υποθέτω ότι στα μπουρδέλα που λέγονται σχολεία δεν θα τον ξέρουν ούτε οι καθηγητές. Όμως τις διεθνείς και ντόπιες καπότες τύπου Πάρις Χίλτον τις ξέρουν όλες. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Palatino, Georgia, Times, 'Times New Roman', serif; font-size: 20px; line-height: 28px;"><br /><br />Όποιος πολιτικάντης ή στρατιωτικός ή επώνυμη λουγκρίτα νομίζει ότι κάτι είναι, ας τολμήσει να συγκρίνει την ξεφτιλισμένη ύπαρξή του με μια τρίχα από τα αρχίδια του παραπάνω παικταρά.<br /><br /><br />...Ποιός;<br /><br /><br />...Κανένας.</span><div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Palatino, Georgia, Times, 'Times New Roman', serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 20px; line-height: 28px;"><br /></span></span></div>
<div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Palatino, Georgia, Times, 'Times New Roman', serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 20px; line-height: 28px;"><a href="http://nofairgame.blogspot.gr/2009/01/blog-post_08.html" target="_blank">ΜΠΑΡΜΠΟΥΤΙΕΡΑ</a></span></span><div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Palatino, Georgia, Times, 'Times New Roman', serif; font-size: 20px; line-height: 28px;"><br /></span></div>
<div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Palatino, Georgia, Times, 'Times New Roman', serif; font-size: 20px; line-height: 28px;"><br /></span></div>
</div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-26567567772665578392013-12-10T22:58:00.001+02:002013-12-10T22:58:35.457+02:00Ν. Λυγερός: Τα Δώρα του Προμηθέα στην Ανθρωπότητα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, Times, 'Times New Roman', serif; line-height: 21px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a href="http://gerasimos-politis.blogspot.gr/2013/09/nikos-lygeros-ta-dwra-toy-promithea-sthn-anthrwpothta.html" imageanchor="1" style="clear: left; color: #1f638a; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img alt="Νίκος Λυγερός: Τα Δώρα του Προμηθέα στην Ανθρωπότητα." border="0" height="200" src="http://1.bp.blogspot.com/-lkOgoKRPziI/UkIVXBZNm2I/AAAAAAAANPI/wl55UwBWYe4/s200/%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82+-+%CE%A4%CE%B1+%CE%94%CF%8E%CF%81%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A0%CF%81%CE%BF%CE%BC%CE%B7%CE%B8%CE%AD%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.199219) 0px 0px 20px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: #dff0ff; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(250, 250, 250); border-bottom-left-radius: 5px; border-bottom-right-radius: 5px; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-left-color: rgb(250, 250, 250); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(250, 250, 250); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(250, 250, 250); border-top-left-radius: 5px; border-top-right-radius: 5px; border-top-style: solid; border-top-width: 1px; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.199219) 0px 0px 20px; margin-bottom: 4px; margin-left: 0px; margin-right: 4px; margin-top: 0px; padding-bottom: 1px; padding-left: 1px; padding-right: 1px; padding-top: 1px;" title="Νίκος Λυγερός: Τα Δώρα του Προμηθέα στην Ανθρωπότητα " width="127" /></a></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">"Το πρώτο πράγμα που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι οι Έλληνες έγραψαν ιστορία. αυτό είναι σίγουρο. Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν οι Έλληνες έγραψαν ιστορία , το ερώτημα είναι αν οι Έλληνες αγαπούν το μέλλον...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">...Είναι πολύ εύκολο να μιλάτε για αυτά που έγιναν πριν. Είναι πιο δύσκολο να μιλάμε γι' αυτά που γίνονται μετά. Ένα από τα στοιχεία της τεχνολογίας των Ελλήνων είναι το μετά... βλέπετε...εμείς έχουμε μια ειδικότητα στο μετά, όταν σκέφτεσαι πολύ, βλέπεις τι θα έρθει και δεν κοιτάζεις μόνο τι έχει έρθει γιατί χρησιμοποιείς αυτό, εμείς το συνδυάζουμε αυτό λέγοντας αυτό είναι η μνήμη μέλλοντος...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ένα από τα Προμηθειακά στοιχεία, και γι' αυτό ονομάσαμε οτι ήταν τα δώρα της ανθρωπότητας η πιο υψηλή τεχνολογία που έχει φτιάξει στην ουσία ο ελληνισμός, λέγεται με μια λέξη και είναι η Νοημοσύνη... δίχως αυτό, στην καλύτερη περίπτωση, μιλάτε για τεχνική αλλά όχι για τεχνολογία άρα η Νοημοσύνη και έχει μεγάλο ενδιαφέρον αν θέλετε πως την βλέπετε σαν μετασχηματιστής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο Προμηθέας είναι αυτός που κλέβει φωτιά και δίνει φως. Δεν δίνει φωτιά. Τι εννοώ μ' αυτό;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Εννοώ ότι μπορεί να υπάρχει κάτι που είναι πολύ σημαντικό, η ουσία, μπορεί αυτό να θεωρείται ότι δεν πρέπει να γίνει διανομή και ξαφνικά έρχεται ο Προμηθέας ο οποίος αμφισβητεί την Ιεραρχία.....</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ιεραρχία είναι ότι πρέπει μερικοί να είναι γνώστες, οι άλλοι ας μείνουν εκεί που είναι. Ο Προμηθέας με την θυσία του και με την βοήθεια της Αθηνάς παρεμπιπτόντως, θα κάνει κάτι που είναι πολύ θεαματικό για εμάς και παραμένει αν θέλετε ένα θαύμα. αλλά είναι τόσο μεγάλο που ούτε η λέξη «θαύμα» δεν πάει. Είναι ότι αυτή η θυσία θα μας επιτρέψει να σκεφτούμε το μέλλον και γι' αυτό θα έλεγα ότι η Νοημοσύνη, αν θέλουμε να την ορίσουμε, είναι το μέλλον της ανθρωπότητας. Δίχως νοημοσύνη είμαστε καταδικασμένοι.<a name='more'></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το πρόβλημά που έχει η νοημοσύνη είναι ότι συνήθως είναι απαγορευμένη. Ένα εντυπωσιακό στίγμα που έχουμε και στα κείμενα, είναι όταν ζητάνε από τον Αισχύλο να γράψει για τον Προμηθέα στην πραγματικότητά είχαν αντιληφθεί στο ιερατείο ότι ο Προμηθέας είναι ήδη ενοχλητικός. Έχει ενδιαφέρον γιατί κλασσικά γράφουν μια τριλογία και πάνω κάτω. ανακαλύπτουμε ότι έχουμε ένα μέρος που είναι μαζί, μετά έχουμε ένα μέρος οπού υπάρχει μια επανάσταση και μετά υπάρχει το τρίτο μέρος που υπάρχει η επαναφορά. Έχει ενδιαφέρον γιατί η ανθρωπότητα τελικά θυμάται πάντα το δεύτερο. Της φτιάχνεται έτσι μια ιστορία για να ξεχάσει ότι είναι σημαντικός ο Προμηθέας... το κάνετε σε τρία κομμάτια και εφόσον μετά το κάνετε σε τρία κομμάτια, ξεχνάει η ανθρωπότητα το πρώτο και το τρίτο και παραμένει σ' αυτό που ονομάζουμε την επανάσταση. Η επανάσταση είναι το εξής. είναι ότι η νοημοσύνη σέβεται όχι τις αρχές, σέβεται τις αξίες, γι' αυτό πολύ συχνά αμφισβητεί τις αρχές.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το παράδειγμα που μας δίνει ο Προμηθέας είναι η διαφορά μεταξύ του Πρέπει και Πρέπον. ο Προμηθέας κάνει το Πρέπον, δεν κάνει το Πρέπει. Είναι πολλοί από εμάς που μπερδεύουν εργασία με δουλειά. Η δουλειά πάει προς την δουλεία, η εργασία προσπαθεί να παράγει το έργο. το Πρέπον είναι το έργο. Το Πρέπει είναι η δουλειά που μπορεί στο τέλος να γίνει και δουλεία. Αυτό που έχει σημασία με τους Έλληνες, θυμάστε ότι οι Αιγύπτιοι μας έλεγαν ότι «είστε ο λαός που δεν έχετε άσπρα μαλλιά.» Επειδή μας έβλεπαν κάπως νέους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτό που νομίζω έχει σημασία είναι ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ της Σοφίας και της Νοημοσύνης. Η Σοφία είναι αυτή που διαχειρίζεται τις γνώσεις. Η Νοημοσύνη είναι αυτή που διαχειρίζεται το άγνωστο. Σιγά σιγά μετά την φάση της Νοημοσύνης έχουμε σοφούς. Ξέρετε είναι όπως πάντα όταν πηγαίνετε σε μια βιβλιοθήκη, η Σοφία είναι η βιβλιοθήκη αλλά εσείς μιλάτε για τον βιβλιοθηκάριο. Γιατί αυτός που δεν ξέρει σχεδόν τίποτα ξέρει που να βρείτε αυτό που θέλετε. Η Νοημοσύνη και η Σοφία της βιβλιοθήκης είναι τόσο μεγάλη αλλά δεν ξέρει ποιο είναι το ερώτημα σας. Τι θέλω να πω μ αυτό; Θέλω να πω ότι δεν είναι μια αντιπαράθεσή, λειτουργεί συμπληρωματικά, απλώς η Νοημοσύνη του Προμηθέα μας εξηγεί: «Μην ασχολείστε με τις αρχές αλλά με τις αξίες.» Σ' αυτό το σημείο θα μπορούσαμε να πούμε ότι είμαστε τα παιδία του Προμηθέα γιατί.... από αρχές ...ξέρετε ότι και αυτά τα γράφουμε... ενώ οι άξιες είναι αυτά που μας αγγίζουν. Με ποιά έννοια...; Ο Έλληνας πιστεύει στους ανθρώπους. όχι στους θεσμούς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο Έλληνας πιστεύει στον συνάνθρωπο και αυτή η λέξη είναι σπάνια και στις άλλες γλώσσες . Απλώς συνάνθρωπος. Για εμάς είναι τόσο φυσιολογική. που θεωρούμε ότι είναι απλώς λεξιλόγιο. Το ερώτημα με την ανθρωπότητα, που αναδεικνύει ο Προμηθέας, είναι ότι η ανθρωπότητα δεν είναι το σύνολο των ανθρώπων, όπως νομίζουμε...είναι η υπέρ-ομάδα των συνανθρώπων. Συνάνθρωπος είναι όταν καταλαβαίνεις ότι υπάρχουν οι άλλοι, όταν καταλαβαίνεις ότι η ύπαρξή σου επηρεάζεται από την συνύπαρξή, όταν καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι εδώ για να είσαι ο μονός αλλά είσαι εδώ για να είσαι ουσία για τους άλλους και αυτή η μεγάλη ανάγκη που έχει ο ελληνισμός, στην πραγματικότητα, αποτέλεσε και αποτελεί ένα δώρο για την ανθρωπότητα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ξέρετε υπάρχουν πολλές ιδεολογίες που έχουν καταρρεύσει...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο ελληνισμός είναι φτιαγμένος πάνω σε μια ιδέα, ότι προτιμά την άγονη γραμμή. Ο ελληνισμός ολόκληρος είναι μια άγονη γραμμή, με ποιά έννοια το εννοώ, κοινωνικά τώρα όταν μιλάμε για άγονες γραμμές μιλάμε για τα νησιά ότι δεν είναι προσβάσιμα. Σκεφτείτε όμως ότι κάθε φορά που πηγαίνετε, ακόμη σε ένα ξερονήσι, υπάρχει ένας αρχαιολογικός χώρος, ότι υπάρχει κάποιος Έλληνας που έχει βρεθεί εκεί πέρα, που έχει χτίσει πολιτισμό. και μερικές φορές λέτε: ''μα πως έφτασαν εκεί, που πήγαν εκεί...;" Θα προσέξατε, πολύ σπάνια είναι στην παράλια, κάθε φορά είναι σε κάτι κατσάβραχα. Γιατί; γιατί ο ελληνισμός έχει κάνει κάτι που είναι πολύ σημαντικό. Κατάλαβε πρώτον ότι ο χρόνος είναι μαζί μας και ο ελληνισμός αποφάσισε ότι θα είναι μαζί με τον χρόνο.. και όχι με τον χώρο. Αυτό σημαίνει τι; αυτό σημαίνει ότι ο ελληνισμός, αποφάσισε ότι ακόμα και αν είναι δύσκολος ο χώρος, θα τον επιλέξει για να είναι διαχρονικός.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Είναι πολύ σπάνια η ιδιότητα να είσαι διαχρονικός. Το διαχρονικό στοιχείο του Προμηθέα, δεν είναι ότι λέω ο χρόνος πέθανε, όπως προσπάθησαν μερικοί να αποδείξουν ενώ στην ουσία στο τέλος είναι γιατί ο χρόνος έγραψε ότι πέθαναν. Ο Προμηθέας λέει ότι αν έχεις την επιλογή, για να δώσεις πραγματικά κάτι στον άλλον, πρέπει να γίνει δια μέσου του χρόνου. Ο χρόνος αν θέλετε είναι ο χώρος της αντίστασης. Κάθε φορά που έχετε ένα πρόβλημά μετωπικό, υποτίθεται ξέρετε την έκφρασή: «θα πάτε στο βουνό...» και δεν αντιλαμβάνεστε ότι είναι απλά μια μετακίνηση μέσα στον χώρο είναι μια μετακίνηση μέσα στον χρόνο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Βγαίνοντας στο βουνό πηγαίνετε σε ένα σημείο που δεν είναι προσβάσιμο, πιο δύσκολο για τον εχθρό, θα αντισταθείτε γιατί θα επιβιώσετε και μετά θα μπορέσετε να κάνετε την αντεπίθεση, η οποία είναι το χαρακτηριστικό του ελληνισμού γιατί ο ελληνισμός δεν είναι επιθετικός ή επεκτατικός, αλλά ξέρει ακριβώς τι σημαίνει αντεπίθεση γιατί τον ελληνισμό δεν πρέπει να τον πειράζεις και πολύ. Αν τον πειράζεις λίγο το αντέχει... γαργαλιέται, όταν αρχίζει να γίνεται πιο σοβαρό το θέμα ο ελληνισμός δεν γονατίζει και περνάει στη αντεπίθεση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτή η αντεπίθεση όμως είναι ένα δύσκολο μάθημα γιατί για να περάσεις στην αντεπίθεση, πρέπει να έχεις αντέξει την επίθεση. Άρα ο ελληνισμός πολύ γρήγορα θα μπει σε ένα πλαίσιο το οποίο είναι η ανθεκτικότητα. Αυτό που έχει σημασία με τον Προμηθέα είναι το εξής που, δυστυχώς ακόμα και θεατρικά, δεν το κατανοούμε. Συνήθως όταν θα βάλουμε τον Προμηθέα Δεσμώτη, θα τον βάλουμε με αλυσίδες. Σε μια αληθινή παράστασή που θα ήταν το πνεύμα του Προμηθέα, θα'πρεπε ο Προμηθέας να μην είναι καθόλου με αλυσίδες. Ο Προμηθέας πηγαίνει μονός του. Ο Προμηθέας ξέρει ήδη ότι θα τον καταδικάσουν με την πράξη γιατί ο Προμηθέας είναι δίκαιος.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο ελληνισμός είναι σπάνια αθώος γιατί η αθωότητα σημαίνει και μερικές φορές η έλλειψη Νοημοσύνης. Ο ελληνισμός επειδή αποτελεί ένα κράμα Νοημοσύνης, όταν λειτουργεί σωστά ορθολογικά, με το Πρέπον, γίνεται δίκαιος. Ο δίκαιος κατηγορείται από της πράξεις του από την τελεολογία του και όχι από την οντολογία του. Ο δίκαιος δεν μπορεί να γεννηθεί δίκαιος, πρέπει να κάνει κάτι για να ονομαστεί δίκαιος. Ο Προμηθέας πριν κάνει την πράξη που έκανε, δεν ήταν αυτός που ονομάζουμε Προμηθέας. Πρέπει να γίνει αυτή η πράξη!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο ελληνισμός σιγά σιγά ανακάλυψε κάτι που είναι εντυπωσιακό... διαχρονικό στοιχείο, ανθεκτικότητα. Ξέρω ότι δεν υπάρχουν τα δικαιώματά αν δεν τα διεκδικώ. Ξέρω ότι αν δεν προστατεύω τους άλλους δεν είμαι δίκαιος γιατί προσέξτε ο δίκαιος είναι ο άλλος... ΔΕΝ είναι ο ένας. Ο δίκαιος είναι αυτός που ασχολείται με τον άλλον άλλον. Γιατί αν δεν ασχοληθεί μ'αυτόν απλώς προστατεύεται. Ο δίκαιος είναι αυτός που προστατεύει τους άλλους. Αυτό το στοιχείο είναι πάρα πολύ σημαντικό στην έννοια του Προμηθέα. Ο Προμηθέας όταν κλέβει την φωτιά, δεν την κλέβει για αυτόν, την παραδίδει αμέσως.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όταν κοιτάζουμε τώρα τις τέχνες που μας έχει μάθει ο Προμηθέας, έχουμε μέσα και τα ναυτιλιακά. Έχουμε μέσα βέβαια την τεχνολογία γιατί, όλα αυτά που μας μαθαίνει όμως χρειάζονται ενέργεια. Χωρίς ενέργειά δεν υπάρχει δράση!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Παλαιοτέρα θεωρούσαμε ότι το μουσείο είναι απλώς μια αποθήκη του παρελθόντος. Τώρα έχουμε μουσεία που είναι διαδραστικά γιατί; γιατί μπαίνει το παρών και παράγει ιστορία μέσα στο χώρο του παρελθόντος. Ο Προμηθέας αυτό που μας δείχνει, είναι ότι η Νοημοσύνη είναι εγκλωβισμένο μέλλον μέσα στο παρελθόν Exclamation mark γιατί είναι αυτό που σου επιτρέπει να προβλέψεις. Όταν οι άνθρωποι δεν προβλέπουν, δεν καταλαβαίνουν στην ουσία τί είναι «βλέπω» γιατί αυτός που βλέπει δεν έχει ανάγκη να προβλέπει... Το πρόβλημα είναι ότι βλέπει ενώ οι πολλοί κοιτάζουν.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Μιλήσαμε πολύ για τους αρχαίους αλλά πρέπει να μιλήσω και για τον Αρχιμήδη γιατί ο Αρχιμήδης έβλεπε πολλά, μόνος του, ενώ οι πολλοί έβλεπαν λίγα. Ο Αρχιμήδης είναι ο πρώτος που θα μιλήσει πραγματικά για τον αριθμό π σοβαρά... Οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα τι είναι ο αριθμός π. Γιατί οι περισσότεροι κοιτάζουν τον κύκλο ενώ ο Αρχιμήδης βλέπει το π. Αυτή η ικανότητα να βλέπεις π εκεί που όλοι βλέπουν τον κύκλο, είναι θεαματική. Είναι τόσο θεαματική που οι περισσότεροι από εμάς δεν διαβάζουμε τον Αρχιμήδη και διαβάζουμε άλλους αρχαίους, τους οποίους προσπαθούμε να καταλάβουμε, ενώ μερικές φορές θα ήταν λίγο πιο εύκολο να διαβάσουμε κατευθείαν το κείμενο του Αρχιμήδη, χρειάζονται βέβαια μαθηματικά αλλά και τα μαθηματικά έχουν ενδιαφέρον γιατί προέρχονται από το «μαθαίνω».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτό που μας μαθαίνει ο Προμηθέας είναι δεν είναι να μαθαίνουμε πολλά... αλλά είναι να μαθαίνουμε πως να μαθαίνουμε. Αυτή αν θέλετε η «μέτα-μάθηση» είναι πραγματικά μια καινοτομία γιατί οι περισσότεροι από εμάς θεωρούν ότι πρέπει να μάθουμε πολλά.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αν σκεφτείτε και θέλετε να συνοψίσετε τι έχει μάθει ο ελληνισμός στην ανθρωπότητα, μπορείτε να πείτε ότι είναι μία πληθώρα πραγμάτων. Στην πραγματικότητα είναι πρώτα απ' όλα Η Αξία και όχι Η Αρχή. Αν πω «εν αρχή η Αξία» θα έχετε ένα θέμα.... Στην πραγματικότητα είναι όντως ένα πλαίσιο όχι αξιολόγησης που είναι δυστυχώς μια μορφή εκφυλισμένης αξίας, είναι το πλαίσιο της αξιολογίας, Να είσαι στο πλαίσιο αυτό, λέμε ότι πρώτα τα θεμέλια είναι οι αξίες. Τώρα δυστυχώς δεν αντιλαμβανόμαστε τι είναι ''θεμελιακή σκέψη'' και την μεταφράζουμε ''βασική''. Άλλο το βασικό και άλλο το θεμέλιο. Αυτό που έμαθε ο ελληνισμός στη ανθρωπότητα είναι πολύ απλό και έχει σχέση με τα θεμέλια.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο ελληνισμός έμαθε στην ανθρωπότητα ότι, για να πας ψηλά, πρέπει να ξέρεις να πηγαίνεις βαθιά. Αυτό φαίνεται παράδοξο, όμως αν δεν έχεις βαθιά θεμέλια, δεν ανεβαίνεις. Θα ανέβεις γρήγορα και θα πατώσεις. Υπάρχει ένας κορεσμός . Ο ελληνισμός είναι ο τρόπος που έχει ακόμα και το ψηφιδωτό, είναι ότι οι ψηφίδες δεν έχουν καμία αξία από μόνες τους γιατί είναι μονόχρωμες ενώ το ψηφιδωτό είναι πολύχρωμο, άρα έχετε μια ολική προσέγγιση πάντα και όχι μόνο συνολική θα λέγαμε τώρα ολιστική και όχι μόνο ολική γιατί σημαίνει ότι περνάμε από το κενό στην κοινότητα...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Έχει μεγάλη σημασία γιατί πολύ συχνά όταν νομίζουμε ότι είμαστε σπουδαίοι, παράγουμε κενό... Όταν ξέρουμε ότι είμαστε ανούσιοι, παράγουμε έργο...γιατί ξέρουμε ότι είναι το μόνο που θα αφήσουμε και ο ελληνισμός δεν προσπαθεί να πει ότι είναι σπουδαίος ως ελληνισμός ενώ πολλοί άλλοι προσπαθούν να πουν ότι είναι σπουδαίοι, επειδή ξέρει ότι είναι απλώς ένας κρίκος, έχει παράγει σπουδαίο έργο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πρέπει λοιπόν εμείς, όταν συγκρίνουμε το παρόν με το παρελθόν για να δούμε ποιά θα είναι η θέση μας, είναι ότι ο ελληνισμός δεν έχει τα όρια του χώρου! Παίζει μόνο με τον χρόνο. Γι' αυτό έχει δημιουργηθεί ο ελληνισμός και όχι ο Ελλαδισμός... Το έλεγε και ο Σεφέρης «οτιδήποτε μ' ενοχλεί για να δω στην Ελλάδα τον ελληνισμό, πρέπει να αφαιρεθεί». Γιατί αν η Ελλάδα, νομίζουμε μερικοί είναι απλώς ένας χώρος και δυστυχώς την αντιμετωπίζουμε μόνο ως χώρα, δεν καταλαβαίνουμε ότι είναι Πηγή Γνώσης.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ποια είναι τα όρια της πηγής; Έχετε μια πηγή, έχετε νερό... Αναρωτηθήκατε ποτέ ποιά είναι τα όρια της πηγής; Αυτό που πρέπει να αναρωτηθείτε είναι ποιό είναι το έργο της πηγής γιατί τα όρια, αν θέλετε να τα καθορίζετε, θα είναι η θάλασσα. Εδώ μπαίνουμε σ'ένα άλλο...Ύδωρ και Άλας, έχει μεγάλη σημασία ότι για τον ελληνισμό η έννοια της φιλοξενίας βασίζεται σε αυτά τα δύο στοιχεία, το νερό και το αλάτι Φαίνονται και τα δύο ανούσια, εκτός αν έχετε διαβάσει λίγο Ghandi... Αν το σκεφτούμε εμείς αποτελούμαστε από νερό και αλάτι. Όταν κάνουμε την πράξη της φιλοξενίας, το πρώτο πράγμα που δίνουμε στον ξένο, είναι νερό και αλάτι. Προσέξτε όμως, εκείνη την στιγμή δεν του δίνουμε αυτό που έχουμε, του δίνουμε αυτό που είμαστε. Η μεγάλη πράξη γενναιοδωρίας δεν είναι να δίνεις αυτό που έχεις, γιατί το έχεις αποκτήσει. είναι να δίνεις αυτό που είσαι.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο ελληνισμός δεν δίνει αυτό που έχει αποκτήσει, είναι αυτό που έχει δημιουργήσει ο ίδιος . Ο ελληνισμός όταν παρέχει όλες αυτές τις γνώσεις που αναλύουμε, είναι δικές του αλλά όχι ότι τις πήρε, είναι ότι τις δημιούργησε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Έχει μεγάλη σημασία και στην αιμοδοσία. Στην αιμοδοσία δίνεις το αίμα σου....όχι το αίμα που έχεις αγοράσει. Όταν ξαφνικά σε μια οικογένειά σου λένε : ''μπορείς να δώσεις ένα νεφρό;'' γιατί εκεί πέρα βλέπεις τι είναι γενναιοδωρία... Μπορείς να δώσεις 100.000 ευρώ; βέβαια..το νεφρό σου...; η διάφορα λοιπόν είναι η γενναιοδωρία γιατί είναι αυτό που βλέπουμε τώρα και με τον Προμηθέα, είναι να δίνεις αυτό που είσαι!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αν το καταλάβουμε όλοι αυτό ως Έλληνες, ότι ο ελληνισμός μας έχει διδάξει ότι δίνουμε μόνο αυτό που είμαστε, τότε πρέπει να παράγουμε έργο γιατί αλλιώς δεν έχουμε να δώσουμε τίποτα..." [Α' ΜΕΡΟΣ]<br /><a href="" name="more"></a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Α' ΜΕΡΟΣ<br /><iframe height="315" src="http://www.youtube.com/embed/GOxh5gTFZWw" width="420"></iframe></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /><br />Β' ΜΕΡΟΣ</span></div>
<div style="text-align: center;">
<iframe height="315" src="http://www.youtube.com/embed/KVd-ddhz5_k" width="420"></iframe><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
</div>
<div style="text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />* * * * *</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ομιλία του Νίκου Λύγερου στο 2ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΜΠΟΣΙΟ για τον ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ, Ηράκλειο Κρήτης 20-22/09/2013. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Απομαγνητοφώνηση: Αστυδάμεια Ιπποδάμειας</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">το διάβασα <a href="http://gerasimos-politis.blogspot.gr/2013/09/nikos-lygeros-ta-dwra-toy-promithea-sthn-anthrwpothta.html" target="_blank">εδώ</a></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a class="external" href="http://alfeiospotamos.pblogs.gr/2013/09/ta-dwra-toy-promhthea-sthn-anthrwpothta-n-lygeros-22-9-2013.html" rel="nofollow" style="color: #1f638a; text-decoration: none;" target="_blank">Πηγή</a></span></div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-58832035393881884602013-11-26T22:10:00.000+02:002013-11-26T22:10:16.130+02:00Η αλήθεια είναι μπροστά στα μάτια μας <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δεν γνωρίζω πως να βάλω υπότιτλους. Ας το διαβάσει κάποιος που ξέρει .... κι αφου το κάνει ας μου στείλει τον σύνδεσμο.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/x-SYcd4wDKE?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br /></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-49878801790592182182013-09-14T12:47:00.000+03:002013-09-14T12:47:01.223+03:00Ο μικρός Όμηρος λέει στα Αρχαία Ελληνικά τα ζώα (βίντεο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span></span><br />
<div style="text-align: left;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-vLVUqHNq4Nc/UjIc47pLH6I/AAAAAAAAM4s/umw6D7pBWhs/s1600/%CE%9F+%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%82+%CE%8C%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%AD%CE%B5%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%B1+%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC+%CF%84%CE%B1+%CE%B6%CF%8E%CE%B1+%28%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF%29.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #72dbf4; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="142" src="http://2.bp.blogspot.com/-vLVUqHNq4Nc/UjIc47pLH6I/AAAAAAAAM4s/umw6D7pBWhs/s200/%CE%9F+%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%82+%CE%8C%CE%BC%CE%B7%CF%81%CE%BF%CF%82+%CE%BB%CE%AD%CE%B5%CE%B9+%CF%83%CF%84%CE%B1+%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1+%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC+%CF%84%CE%B1+%CE%B6%CF%8E%CE%B1+%28%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF%29.jpg" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; position: relative;" width="200" /></a><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">«Ο Όμηρος είναι 4,5 ετών. Μαθαίνει από τον θείο του διάφορες <b>λέξεις στα αρχαία</b> χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Το βρίσκει μάλιστα και διασκεδαστικό και πολλές φορές τα λέει από μόνος του!</span></b></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://www.blogger.com/null" name="more" style="color: #72dbf4; text-decoration: none;"></a></span></b></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="text-align: left;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τα λίγα αυτά ζώα ξεκίνησε να τα μαθαίνει πριν από τρεις ημέρες ακούγοντάς τα από μία φορά.</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="text-align: left;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο λόγος που ανέβασα το βίντεο είναι για να δείξω την δεκτικότητα μαθήσεως των μικρών παιδιών σύμφωνα με τις επιταγές των μεγάλων και την πλήρη αποδοχή μέσα από την εμπιστοσύνη τους ότι αυτό είναι σωστό. Οι πάναγνες ψυχές των παιδιών είναι σαν καθαρά δοχεία που οι μεγάλοι γεμίζουν με τα δικά τους υλικά. Το κάθε παιδί δεν φέρει καμία ευθύνη για την μελλοντική του διαμόρφωση αφού εξαρτάται αποκλειστικά από τις πληροφορίες που δέχεται από το κοινωνικό του περιβάλλον.</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="text-align: left;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο Όμηρος όταν θα πάει σχολείο θα του μάθουν άλλα...πράγματα.<a name='more'></a></span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="text-align: left;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ας μην επαναπαύονται οι γονείς. Είναι και δική τους ευθύνη το μέλλον του παιδιού τους και έχουν υποχρέωση να αναβαθμίζουν τις γνώσεις των παιδιών τους και γενικά το ανθρώπινο είδος. Η ελληνική γλώσσα είναι ένα ισχυρότατο μέσο διανοητικής διάπλασης και ένας τρόπος να κρατηθεί ζωντανή η σύνδεσή με τους Έλληνες προγόνους μας.» (σχόλιο από το youtube)</span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<br /></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="text-align: left;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δείτε το Βίντεο </span></b></div>
<div style="text-align: left;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="395" src="http://www.youtube.com/embed/9LM8mYT3GS4" width="500"></iframe></span></b><br /><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="text-align: left;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://www.eglimatikotita.gr/2013/09/blog-post_5364.html" rel="nofollow" style="color: #72dbf4; text-decoration: none;" target="_blank" title="eglimatikotita">ΠΗΓΗ</a></span></b></div>
<br /><br />Το διαβάσαμε από το: <a href="http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/09/blog-post_1886.html#ixzz2erJM4xs4" style="color: #003399; text-decoration: none;">Ο μικρός Όμηρος λέει στα Αρχαία Ελληνικά τα ζώα (βίντεο)</a> <a href="http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/09/blog-post_1886.html#ixzz2erJM4xs4" style="color: #003399; text-decoration: none;">http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/09/blog-post_1886.html#ixzz2erJM4xs4</a></span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-33076917756885038272013-09-13T16:09:00.001+03:002013-09-13T16:09:44.548+03:00"Κοινωνική Μηχανική" : το πείραμα των 5 πιθήκων (ΒΙΝΤΕΟ)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/-MgO9sxD4cl0/UjI52KkYagI/AAAAAAABXQM/rbMEnmWU3_Y/s1600/MAIMOY+EIDH.JPEG" style="clear: left; color: #72dbf4; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="138" src="http://1.bp.blogspot.com/-MgO9sxD4cl0/UjI52KkYagI/AAAAAAABXQM/rbMEnmWU3_Y/s200/MAIMOY+EIDH.JPEG" style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; position: relative;" width="200" /></a><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί διαιωνίζονται τα στραβά σε κάθε δραστηριότητα της κοινωνικής μας ζωής, και μάλιστα με την ανοχή και τη συνενοχή όλων μας;<br /><br />Το πείραμα των 5 πιθήκων αποτελεί ίσως την πιο ξεκάθαρη εξήγηση για όλα αυτά τα αρρωστημένα φαινόμενα, για τα οποία έχουμε τόσες φορές σκεφτεί ότι "δεν τα χωράει ο νους μας"...<br /><br />Παρακολουθήστε το πολύ προσεκτικά και προβληματιστείτε...<br /><a href="http://www.blogger.com/null" name="more" style="color: #72dbf4; text-decoration: none;"></a><br /><br />Ακολουθώντας την τεχνική που παρουσιάζεται στο βίντεο, οι 5 πίθηκοι του πειράματος όχι μόνο αποβάλλουν την πιο φυσική τους συνήθεια (δηλ. τη θέλησή τους να φάνε μια μπανάνα) αλλά και επιτίθενται με μεγάλη μανία σε οποιονδήποτε άλλο πίθηκο διανοηθεί να κάνει αυτό που οι ίδιοι δεν τολμούν.<br /><br />Στο συγκεκριμένο πείραμα "κοινωνικής μηχανικής", θα βρείτε τον λόγο, για τον οποίο π.χ. οι γιατροί χρησιμοποιούν εμβόλια και τοξικά μέταλλα όπως ο υδράργυρος και ο μόλυβδος στις "θεραπείες" τους, οι εκπαιδευτικοί ασκούν μια σειρά εκβιασμών στους μαθητές κάνοντάς τους ανελεύθερους, οι πολιτικοί λαδώνονται και κάνουν ρουσφέτια, οι δημοσιογράφοι υπηρετούν τα γνωστά διαπλεκόμενα συμμφέροντα κλπ:<br /><br />Ο λόγος είναι απλός: "Γιατί έτσι γινόταν πάντα"...<br /><br />Ως πότε όμως;<a name='more'></a><br /><br />(διαβάστε περισσότερα στο <a class="yt-uix-redirect-link" dir="ltr" href="http://imerologio.info/" rel="nofollow" style="color: #72dbf4; text-decoration: none;" target="_blank" title="http://imerologio.info/">http://imerologio.info/</a> )</span></b><br /><div style="text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="395" src="http://www.youtube.com/embed/yFwWY24QFlQ" width="500"></iframe><br /></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><a href="http://attikanea.blogspot.gr/2013/09/5_13.html" style="color: #72dbf4; text-decoration: none;">πηγη</a></b></span><br /><br />Το διαβάσαμε από το: <a href="http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/09/5_13.html#ixzz2emHokoBl" style="color: #003399; text-decoration: none;">"Κοινωνική Μηχανική" : το πείραμα των 5 πιθήκων (ΒΙΝΤΕΟ)</a> <a href="http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/09/5_13.html#ixzz2emHokoBl" style="color: #003399; text-decoration: none;">http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/09/5_13.html#ixzz2emHokoBl</a></span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-54416780345247628272013-09-09T10:36:00.001+03:002013-09-09T10:36:53.382+03:00Εσφίξτε τους παλιανθρώπους στον λαιμό! – IIIγ2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #887057; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-weight: bold; line-height: 18px;">2013/09/06</span><span class="Apple-style-span" style="color: #6f5e4e; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 19px;"></span></span><br />
<div class="post-3678 post type-post status-publish format-standard hentry category-2060367 tag-180280 tag-5965233" id="post-3678" style="clear: both; margin-bottom: 45px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; overflow-x: hidden; overflow-y: hidden; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<div class="post-data" style="color: #b09473; font: normal normal bold 0.9em/1.3em Arial, Helvetica, sans-serif; margin-bottom: 20px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="post-content" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<a href="http://ergdhmerg.wordpress.com/2013/09/05/%ce%b5%cf%83%cf%86%ce%af%ce%be%cf%84%ce%b5-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%b9%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%bf%cf%85%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%bb%ce%b1%ce%b9%ce%bc-6/" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank"><em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">(προηγούμενο)</span></em></a></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<img alt="arxigramma-Sigma" class="alignleft size-full wp-image-2959" src="http://ergdhmerg.files.wordpress.com/2012/02/arxigramma-sigma2.png?w=500" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(214, 209, 199); border-bottom-left-radius: 4px; border-bottom-right-radius: 4px; border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(214, 209, 199); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(214, 209, 199); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-style: initial; border-top-color: rgb(214, 209, 199); border-top-left-radius: 4px; border-top-right-radius: 4px; border-top-style: solid; border-top-width: 1px; float: left; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 20px; margin-top: 0px; max-width: 500px; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px;" /><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">υνεχίζουμε με τη σύντομη εξιστόρηση των (προ)ιστορικών γεγονότων ά λά Εργοδότης! Ναί, “σύντομη” – διότι, ως αναγνώστης, διαπιστώνω πως είναι σύντομη. Κι ας φαίνεται σχοινοτενής.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="color: #666699; font-size: large; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">vi. Ακχενάτεν – Μωϋσής</strong></span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Φτάνουμε στον 14ο αιώνα πΧ. Στην Αίγυπτο προκύπτει ξαφνικά ως φαραώ <strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ένας καθαρός Ατλάντειος, μέλος του “τυφωνικού ιερατείου”.</strong> Καί οι πρόγονοί του (πατέρας, παππούδες, κτλ), βέβαια, τέτοιοι ήτανε, αλλ’ αυτοί δεν έδωσαν “δείγμα γραφής” εχθρικό προς την Αίγυπτο καί τον λαό της. Ετούτος εδώ …έδωσε ρέστα!</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ενώ στην αρχή ονομαζόταν <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Αμενχοτέπ”</em> (ο Δ’), δηλαδή κάτι σαν <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“πιστός υπηρέτης του Άμμωνα”</em> (δηλ. του Δία), αργότερα άλλαξε το όνομά του σε <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Akhenaten" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank"><em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Ακχενάτεν”</em></a>. Δεν άλλαξε, όμως, μόνον αυτό: άλλαξε (διά της βίας) όλη την επίσημη θρησκεία της Αιγύπτου!!! Έβαλε ως μέγιστο θεό τον Ήλιο (τον “Άτον”), επέβαλε την προσκύνησή του, κατέστρεψε τους παλιούς ναούς, κυνήγησε τους παλιούς ιερείς, άλλαξε τις επιγραφές -όπου τις έβρισκε- με τα ονόματα των παλιών θεών, κατέστρεψε τις απεικονίσεις των παλιών θεών,… κι έβαλε τον στρατό με τους μισούς Αιγυπτίους να κυνηγάνε τους άλλους μισούς. <span style="color: #993366; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Αναμφίβολα, υπήρξε ο χειρότερος ηγεμόνας όλων των εποχών.</strong></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Παρένθεση: Είναι εντελώς λάθος ο ισχυρισμός ότι ο Ακχενάτεν ήταν ο πρώτος μονοθεϊστής της Ιστορίας. (Θά ‘θελαν μερικοί “Ιστορικοί”, αλλά…) Ο Ακχενάτεν εισήγαγε τη λατρεία <span style="color: maroon; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">τεσσάρων</strong></span> θεοτήτων: του Ήλιου, της Σελήνης (ως δευτερεύουσας θεότητας), καί ως τριτευουσών θεοτήτων της Αφροδίτης, καί -δεν θυμάμαι, νομίζω- του Σείριου. Λένε ότι ήταν τόσο ψώνιο, που ταύτιζε τον εαυτό του με τον Ήλιο, τη γυναίκα του με τη Σελήνη, καί τις κόρες του με τις άλλες δύο θεότητες. Πάντως, ψώνιο ήταν σίγουρα – διότι, αν καί παραμορφωμένος (σώμα καί κεφάλι εντελώς χάλια), έδωσε εντολή ν’ απεικονίζουν αυτόν καί τη γυναίκα του …γυμνούς!</span></div>
<a name='more'></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όμως, ουδείς τέλειος! Κάποτε έφτασε το πλήρωμα του χρόνου, κι είδε κι αυτός τις ρίζες των παπύρων από κάτω. Άφησε διάδοχο τον ανήλικο γυιό του <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Tutankhamun" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank">Τουταγχαμών</a>. Άφησε, επίσης, έναν λαό διχασμένο, μίση, έριδες… Κι έναν θρασύτατο ιερωμένο αδελφό, παπά του Όσιρι, γνωστόν υπό το όνομα <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Moses" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank">“Μωϋσής”</a>. Σύμφωνα με την ιουδαϊκή θρησκεία, “Μωϋσής” σημαίνει <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“σεσωσμένος”,</em> αλλά σύμφωνα με την Αιγυπτιακή γλώσσα δεν σημαίνει τίποτε απολύτως! Σημαίνει απλά <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“ο γυιός του…”</em>. (Παράβαλε: <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Τούθμωσε”</em> = ο γυιός του Τούθ – Θώθ, ο Θεός Ερμής των Αιγυπτίων. Ή: <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Άχμωσε”</em>. Καί ούτω καθ’ εξής.) Το πραγματικό του όνομα ήταν <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Τισιθέν,</em> καί το παρατσούκλι του <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Οσάρσεφ</em> ( = παπάς του Όσιρι).</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο Τουταγχαμών, καλών προθέσεων παιδί, πήγε να συμβιβάσει παλιά καί νέα θρησκεία. Αλλά δεν πρόλαβε να βασιλεύσει, καί πέθανε σε ηλικία 18 ετών. Αμέσως μετά άλλαξε καί η δυναστεία, καί οι νέοι φαραώ εκδηλώθηκαν σαφώς υπέρ της παλιάς θρησκείας, η οποία πήρε το πάνω χέρι. Φυσικά, οι πιστοί στον Ακχενάτεν καί ταυτόχρονα πιστοί της νέας θρησκείας εδιώχθησαν αγρίως. Καί θα περνούσαν όλοι από λεπίδι, αν δεν επενέβαινε ο γέρων Μωϋσής, να ζητήσει ομαλή καί ακαταδίωκτη φυγή απ’ την Αίγυπτο. (Αυτή είναι η <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Εξοδος”</em> της Π. Διαθήκης. Ούτε θάλασσες στα δύο, ούτε θρίχες περμανάντ του είδους.) Βλέπετε, στους ιερείς, ακόμη καί τους αποσχισθέντες, υπήρχε αρκετός σεβασμός. Άσε που ο τότε φαραώ (ο <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/Horemheb" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank">Χορεμχέμπ</a>) ήθελε να ξεμπερδεύει με τους αιρετικούς δυνάστες του λαού του μιά ώρ’ αρχήτερα.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο Μωϋσής, όμως, δεν ήθελε απλά την ησυχία του. Ήθελε να συνεχίσει το έργο του αδελφού του, του Ακχενάτεν, όταν θα ξανάβρισκε ευκαιρία. Γι’ αυτό περιέτρεχε σαράντα χρόνια την έρημο, όχι πως δεν ήξερε πού βρίσκονται οι εύφορες γαίες. Ήθελε να ξαναμπεί στην Αίγυπτο θριαμβευτής! <span style="color: red; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Η Αίγυπτος ήταν η πραγματική “Γή της Επαγγελίας”,</strong></span> όχι η Παλαιστίνη!</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Προς τούτο, σκέφθηκε – καί ορθώς- ότι δεν μπορεί να γίνει φαραώ μόνος του. <strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Έπρεπε πρώτα να δημιουργήσει στρατό</strong>. Κι έτσι, μάζεψε πολλούς γύρω του:</span></div>
<ul style="list-style-image: initial; list-style-position: initial; list-style-type: none; margin-bottom: 1.8em; margin-left: 10px; margin-right: 0px; margin-top: 1.2em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<li style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: url(https://s0.wp.com/wp-content/themes/pub/notepad/img/bullet.png); background-origin: initial; background-position: 0px 0.5em; background-repeat: no-repeat no-repeat; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 16px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τους δυσαρεστημένους εκδιωχθέντες αιρετικούς – εν ολίγοις, <span style="color: purple; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">όλους τους (κρυπτο)Ατλάντειους της Αιγύπτου</strong></span>.</span></li>
<li style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: url(https://s0.wp.com/wp-content/themes/pub/notepad/img/bullet.png); background-origin: initial; background-position: 0px 0.5em; background-repeat: no-repeat no-repeat; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 16px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πελασγούς της περιοχής, ως ισχυρούς συμμάχους. (Βλέπε: Ιοθώρ.)</span></li>
<li style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: url(https://s0.wp.com/wp-content/themes/pub/notepad/img/bullet.png); background-origin: initial; background-position: 0px 0.5em; background-repeat: no-repeat no-repeat; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 16px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Άραβες (διάβαζε: <strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Εβραίους</em></strong>) ληστές της ερήμου, μαθημένους στη δύσκολη διαβίωση.</span></li>
<li style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: initial; background-image: url(https://s0.wp.com/wp-content/themes/pub/notepad/img/bullet.png); background-origin: initial; background-position: 0px 0.5em; background-repeat: no-repeat no-repeat; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.5em; padding-left: 16px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αιθίοπες, ακριβέστερα <strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Σομαλούς,</em></strong> παραδοσιακούς εχθρούς της Αιγύπτου.</span></li>
</ul>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Καί δοκίμασε την τύχη του!…</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Παρεμπιπτόντως, οι δύο τελευταίες κατηγορίες είναι αυτοί, που ο <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%B8%CF%89%CE%BD" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank">Μανέθων</a> (Αιγύπτιος ιερέας της Ελληνιστικής Εποχής) αποκαλεί <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“πλήθος μιαρών ανθρώπων”,</em> στο έργο του<span style="color: green; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Αιγυπτιακά”</strong></span> (<a href="http://www.politeianet.gr/index.php?page=shop.product_details&product_id=112605&option=com_virtuemart&Itemid=89&lang=el" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank">σύνδεσμος 1</a>, <a href="http://www.und.edu/instruct/cjacobs/Manetho.html" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank">σύνδεσμος 2</a>). Οι Σομαλοί, ειδικά, είναι νεάντερταλ. Οι δε κρυπτο-Ατλάντειοι αιρετικοί λέγεται ότι έπασχαν κι από ένα είδος λέπρας – μάλλον από τις ενδογαμίες.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Κατά την τεσσαρακονταετία “της περιπλάνησης στην έρημο” πρέπει να δόθηκαν αρκετές μάχες με τον Αιγυπτιακό στρατό, στις οποίες ο “στρατός” του Μωϋσή απεκόμισε άλλες τόσες σφαλιάρες. Αλλ’ αυτά η “Παλαιά Διαθήκη” τα κάνει γαργάρα! Αντίθετα, εμφανίζει -δίκην παπατζή- “ήρωες” απ’ το μηδέν, όπως εκείνος ο “Ιησούς του Ναυή”. Ο οποίος εμένα μου θυμίζει <span style="color: #993300; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">τον Ιάσονα της …νηός (Αργούς)!</strong></span> <img alt=":-)" class="wp-smiley" src="https://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /> Δεν υπήρχε καί κοπυράϊτ τότε, επομένως όποιος άκουγε έναν μύθο που του άρεσε, τον έκοβε καί τον έρραβε στα δικά του μέτρα. Χωρίς να δίνει λογαριασμό.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αυτή είναι η πρώτη φορά ιστορικώς, που συναντήθηκαν όλοι οι πυρήνες εθνών, που ακολούθησαν έκτοτε την ιουδαϊκή (δηλ. Πελασγική Κρόνια) θρησκεία.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τελικά, δεν κατάφεραν οι λήσταρχοι του Μωϋσή να μπουν στην Αίγυπτο. Είδαν κι αποείδαν, κι αυτοί κι οι αρχηγοί τους, ότι δεν γίνεται τίποτε σαράντα χρόνια φουρναραίοι, καί τράβηξαν βόρεια. Εκεί, μάλλον μετά από υπόδειξη των Ατλαντοπελασγών “Φοινίκων” (που είχαν κάνει το ίδιο 900 χρόνια πριν), επέπεσαν στις ατείχιστες πόλεις των Κρητών της περιοχής, που δεν περίμεναν εχθρική επίθεση (καί γιατί, άλλως τε; ), καί τους κατέσφαξαν.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ακόμη σήμερα εξακολουθούν να τους σφάζουν.</span></em></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ως υστερόγραφο στην ενότητα αυτή: Οι μετά τον Τουταγχαμών φαραώ μάζεψαν τους αιρετικούς, καί σε πρώτη δόση τους έβαλαν να κατοικήσουν στην -ερημωμένη πλέον- πρωτεύουσα των Ύκ-σως, την Αύαρι. Τυχαίο; Όχι. Γνώριζαν άριστα ότι πρόκειται γιά συγγενείς των “ποιμένων”, καί τους το έδειξαν εμπράκτως.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ως δεύτερο υστερόγραφο: Σας είπα, πως “αυτοί” δεν αφήνουν τίποτε “δικό τους” σε ξένα χέρια. Η σαρκοφάγος του Αμενχοτέπ Γ’ (του -επίσης Ατλάντειου- πατέρα του Ακχενάτεν) βρίσκεται στο μουσείο του Βερολίνου, καί το ξεκαθάρισαν ότι δεν την επιστρέφουν στην Αίγυπτο. Η μούμια του βρέθηκε πριν μερικά χρόνια, αλλά δεν θυμάμαι πού βρίσκεται τώρα. Αν δεν με απατά η μνήμη μου, ούτε κι αυτή θα επιστραφεί στην Αίγυπτο. Η σαρκοφάγος καί η μούμια του Τουταγχαμών βρίσκονται μεν στο μουσείο του Καΐρου, αλλά ταξίδεψαν κι ως το Λονδίνο (το 1972), εφ’ όσον τις ανακάλυψε Άγγλος. (“Δικός τους” κι αυτός.)</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο παππούς βρέθηκε, ο εγγονός βρέθηκε, απομένει ο αρχιαιρετικός γυιός. Κανείς δεν γνωρίζει τί απέγινε, ίσως τον ξεθάψανε καί τον έριξαν στους κροκοδείλους του Νείλου αμέσως μετά που επανήλθε η παλαιά θρησκεία. Αλλά, αν εξακολουθεί να υφίσταται η μούμια του Ακχενάτεν,… πάτε κανένα στοιχηματάκι, ότι δεν θα την αφήσουν στην Αίγυπτο;</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="color: #666699; font-size: large; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">vii. Μαρδόνιος – Εσθήρ</strong></span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Από το τέλος του 14ου αιώνα πΧ, μέχρι τον 6ο πΧ, οι Έλληνες ακολουθούν την παλιά τους τέχνη: <strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">τον αλληλοσπαραγμό</strong>. Νά κάτι Μεσσηνιακοί Πόλεμοι, νά κάτι Φωκικοί, σε δουλειά να βρισκόμαστε. Κάτω, στην Παλαιστίνη, καί οι ιουδαίοι τρώνε τις φάπες τους – πότε από Ασσυρίους, καί πότε από Βαβυλωνίους. Τους απελευθερώνουν οι (νικητές των Βαβυλωνίων καί Αιγυπτίων) Πέρσες του Κύρου, πιθανώτατα με το βλακώδες σκεπτικό:<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου”</em>. Δεν ήξεραν κι αυτοί, δε ρώταγαν!</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο αυθεντικός Εβραίος Μαρδόνιος (<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Μορντεχάϊ”</em> το πραγματικό) είναι μεταξύ αυτών των Εβραίων, που συλλαμβάνουν την ιδέα να κυριαρχήσουν σε όσα έθνη της εποχής εκείνης είναι ανεκτικά προς αυτούς, καί να διαλύσουν (με τα όπλα …των άλλων) όσα έθνη δεν χωνεύουν. Στο κάτω-κάτω, τόσοι καί τόσοι τυχοδιώκτες το κατάφεραν στο παρελθόν. Μίνως, Πέλοπας… Γιατί όχι κι αυτοί;</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Βάζοντας, λοιπόν, την αδελφή του Εσθήρ να γίνει η αγαπημένη παλλακίδα του Πέρση αυτοκράτορα, ο Μαρδόνιος καταφέρνει να γίνει πρωθυπουργός. Από ‘κεί καί μετά σφάζει καμιά τριανταριά χιλιάδες “διαφωνούντες”, με πρώτον καί καλύτερον τον πρώην πρωθυπουργό <span style="color: #003300; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Άμμωνα</strong></span>. (Στην Ιστορία είναι γνωστός ως <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Αμάν”</em>, καί τον αναθεματίζουν οι ιουδαίοι κάθε χρόνο σε μιά γιορτή τους.) Τους οποίους αντικαθιστά με δικούς του - εννοείται.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ο Άμμων, σύμφωνα με την εκτίμησή μου, ήταν μετριοπαθής Πελασγός της Μ. Ασίας, δηλαδή φιλικός προς τους Έλληνες της κυρίως Ελλάδας. Προφανώς, το ίδιο ήταν καί οι λοιποί σφαγέντες. Αλλά, τέτοιες “μετριοπάθειες” έπρεπε να βγούν απ’ τη μέση, προκειμένου ν’ ανεβούν οι Εβραίοι καβάλα στ’ άλογο. Κι εφ’ όσον ανέβηκαν, αρχίζει ο χοντρός διωγμός των Ελλήνων. Άγρια φορολογία στις Ελληνικές πόλεις της Ιωνίας (<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">σας θυμίζει τίποτε;</em> ), απειλές πολέμου, εισβολή στην κυρίως Ελλάδα (<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">σας θυμίζει τίποτε κι αυτό;</em>– <span style="color: olive; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">τους λαθρομετανάστες,</strong></span> ας πούμε; ). Μέχρι που ο Μαρδόνιος είδε ότι ναί μεν, τρωγόμαστε μεταξύ μας, αλλά δεν είμαστε ευκολοχώνευτο φαγητό γιά τη φάρα του.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="color: #666699; font-size: large; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">viii. Κάδμος – Γεφυραίοι</strong></span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Κάπου τον 9ο αιώνα πΧ, επέστρεψε στη Θήβα καί στα πέριξ (δηλ. στους τόπους καταγωγής τους) μία ομάδα Πελασγών, αναμεμειγμένων στο μεταξύ με κοκκινομάλληδες Άτλαντες, υπό τον Κάδμο. (Χαρακτηριστικό πελασγικό το σύμπλεγμα συμφώνων <strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">-δμ-</strong>.) Αυτούς, οι λοιποί Έλληνες τους ονόμασαν ειρωνικά <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Γεφυραίους”,</em> δηλαδή ότι γεφύρωσαν, διέσχισαν το Αιγαίο. Αλλά αυτό το παρατσούκλι είχε παλαιότερες ρίζες, διότι “Εβραίοι” σημαίνει ακριβώς “Γεφυραίοι”. Καί το <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Αβραάμ”</em> είναι ακριβώς ο “γεφυρώσας”. (Εάν δεν βλέπετε πως <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Εβραίος”</em> καί <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Αβραάμ”</em> είναι το ίδιο, τότε τί να πώ!) Οι Έλληνες σαφώς ήταν ενημερωμένοι περί Εβραίων, γι’ αυτό καί κόλλησαν στους επιστρέψαντες το εύστοχο παρατσούκλι. Εννοείται, βέβαια, πως οι “Φοίνικες” του Κάδμου λατρεύανε τον Κρόνο – εξ ού καί η …προσφώνηση. Δηλαδή, <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“- Είσαστε ίδιοι με τους λοιπούς θρησκευτικώς ιουδαίους!”</em></span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Γι’ αυτό έγραψα παραπάνω ότι η απώτερη καταγωγή των “Αράβων” ίσως είναι η Ινδία. (Καί η απώτατη… ακόμη δεν μου είναι γνωστή.) Απ’ όπου “γεφύρωσαν” τον Ινδικό Ωκεανό, καί βρέθηκαν στην Υεμένη.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Παρένθεση: Οι σημερινοί Φιλόλογοι λένε αηδίες, ότι δηλαδή ο Κάδμος μας έφερε εδώ τα “φοινικικά γράμματα”. Ο Κάδμος απλά ξανάφερε πίσω ένα αρχαιότατο Ελληνικό σύστημα γραφής, που είχαν πάρει μαζί τους οι Πελασγοί φεύγοντας. <span style="color: maroon; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Αυτό, ακριβώς, που χρησιμοποιούμε καί σήμερα!</strong></span> Καί μάλιστα, τό ξανάφερε ατελές – με 22 γράμματα, έναντι …39 κανονικών! <img alt=":-)" class="wp-smiley" src="https://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /> (Πώς καί πού …”κανονικά” Ελληνικά γράμματα; Ρίξτε μιά ματιά στις βραχώδεις <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ευρωπαϊκές</em> ακτές του Ατλαντικού! Τα “γιατί” καί τα “πώς”, όμως, άλλη φορά.) Τους δίνω, όμως, κι ένα δίκιο, επειδή σ’ αυτή την πλάνη έπεσε καί ο Ηρόδοτος.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Οι Γεφυραίοι κάθησαν ήσυχα κάπου τέσσερεις αιώνες. Πλην όμως, όταν έμαθαν τα νέα από απέναντι, από την Ιωνία, μία κλίκα τους απεφάσισε να δοκιμάσει την κατάληψη της εξουσίας της σπαρασσόμενης από έριδες Αθήνας. Με τον ίδιο τρόπο του Μίνωα!!!! Ήθελαν να συμμετάσχει η αδελφή του Αρμόδιου στην πομπή των Παναθηναίων, ο Πεισίστρατος είπε όχι, οι Γεφυραίοι το θεώρησαν …προσβολή (σωπάτε, ρέ! από πότε οι νοικοκύρηδες δίνουν λογαριασμό σε ξένους; ), τό ‘παιξαν θυμωμένοι, καί σκότωσαν τον Πεισίστρατο. Με τη βοήθεια των (επίσης ξένων, απλά πολιτογραφημένων Αθηναίων) Αλκμαιωνιδών.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Παρένθεση: Εκείνο που πάλι γράφεται πρώτη φορά δημοσίως, είναι πως <span style="color: purple; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">οι Γεφυραίοι πρώτα κατέστρεψαν τις αποτροπαϊκές στήλες της Αθήνας, πριν κάνουν “ντού!” εναντίον της.</strong></span> (Καί οι ιουδαιοκαβαλλημένοι Πέρσες κατέστρεψαν το ίδιο το κέντρο εκπομπής “θετικής ενέργειας”, το <a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BA%CF%81%CF%8C%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B7_%CE%91%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CF%8E%CE%BD" style="color: #644527; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: underline;" target="_blank">Εκατόμπεδον</a>.) Τις λεπτομέρειες πάλι δεν θα σας τις πώ, αλλά <strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">θυμηθείτε το σπάσιμο των κεφαλών των “Ερμών” από τον επίσης Αλκμαιωνίδη ΠΡΟΔΟΤΑΡΟ πούστη Αλκιβιάδη καί τους φίλους του.</strong> Ίδια καμώματα, ίδιων ανθρώπων, εκατό χρόνια μετά! Άλλως τε -τί σύμπτωση!-, αδερφή (<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“καταπύγων”</em>) ήταν καί ο Αρμόδιος! <span style="color: #333300; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Να θυμηθούμε καί τους κρυπτοϊουδαίους “μπαχαλάκηδες” της σημερινής Ελλάδας, που καταστρέφουν αγάλματα;</em></strong></span> Το ίδιο ακριβώς πράγμα κάνουν, με τους προγόνους τους. Βλέπετε πως τίποτε δεν άλλαξε, τόσους αιώνες μετά… (Μπαίνω στον πειρασμό να συγκρίνω όμοια, καί να πω ότι τους μπαχαλάκηδες δεν τους κόβω γιά πολύ φανατικούς άντρες, ούτ’ αυτούς! <img alt=":-)" class="wp-smiley" src="https://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /> )</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τώρα, βέβαια, οι πιό έξυπνοι αναγνώστες μου θα με ρωτήσουν, αν καί τα σημερινά αγάλματα είναι αποτροπαϊκά. Κι αν (λογική επόμενη ερώτηση) τοποθετήθηκαν σε συγκεκριμένες θέσεις, από γνώστες της σχετικής τεχνικής, ώστε να δίνουν θετική ενέργεια στις πόλεις. Διότι -παλιά δουλειά- το ίδιο έκαναν καί τα μενίρ, ή οι οβελίσκοι.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Θα σας απαντήσω ότι οι γνώσεις των όποιων “μυστών” σήμερα είναι ελλιπείς – κι ευτυχώς. (Οι γνώσεις θα γίνουν πλήρεις, όταν κι η Ελλάδα ξαναγίνει Ελλάδα.) Έτσι, τα σημερινά αγάλματα πόρρω απέχουν απ’ το να είναι αποτροπαϊκά, κι ας τ’ αφήσουν οι μισόκαλοι “μπαχαλάκηδες” στην ησυχία τους. (Μπορεί οι σκαλισμένες μορφές να ενοχλούν τη θρησκεία τους, αλλά στα παπάρια μας. Δεν τους ρωτήσαμε.)</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Επίσης, οι έξυπνοι αναγνώστες μου θα με ρωτήσουν πού το ξέρω, ότι η Αθήνα του Πεισίστρατου είχε αποτροπαϊκές στήλες. Δεν θα σας απαντήσω. Θα σας πω μονάχα ότι, όοοοοοσο καί αν προσπαθούν οι εχθροί των Ελλήνων να κρύβουν πράγματα της (Προ)Ιστορίας μας, θα βρίσκομαι εγώ γιά να τους τη σπάω αγρίως καί να τους κάνω να λυσσάζουν! <img alt=":-)" class="wp-smiley" src="https://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /> Τις δε αντιρρήσεις τους, να τις χώσουν εκεί που ξέρουν – κι ας μη γίνω ποτέ δόκτωρ Αρχαιολογίας! <img alt=":P" class="wp-smiley" src="https://s2.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_razz.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /> <img alt=":P" class="wp-smiley" src="https://s2.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_razz.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /> <img alt=":P" class="wp-smiley" src="https://s2.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_razz.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /></span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τέλος παρένθεσης.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Οι Γεφυραίοι, εκτός απ’ τον Κρόνο, λάτρευαν κι άλλους Θεούς, κι άλλες Θεές του Ελληνικού Πανθέου. Λογικό, διότι κατά βάση ήσαν Πελασγοί. Μεταξύ αυτών, λάτρευαν μεγάλως τη <span style="color: green; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Δήμητρα</strong></span>. Θυμηθείτε το αυτό, θα μας χρειαστεί παρακάτω.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span style="color: #666699; font-size: large; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">ix. Ρώμη</strong></span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Μάθανε πως …, άντε, να μην το πω, πλακώσανε κι οι δυτικοί Πελασγοί! Γίνεται σκορποχώρι η αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου, τσακώνονται μεταξύ τους τα Ελληνιστικά βασίλεια, βρήκαν ευκαιρία κι οι Πελασγοί Ρωμαίοι να επεκταθούν. Πρώτα ενώνουν τους επίσης Πελασγούς γείτονές τους (Ετρούσκους καί λοιπούς) υπό την ηγεμονία τους. Μετά, επιτίθενται εναντίον των πόλεων της Μεγάλης Ελλάδας (Νότια Ιταλία καί Σικελία). Κάμπτουν την αντίστασή τους, τις ενώνουν κι αυτές υπό την ηγεμονία τους, κι εξορμούν.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Πρώτος στόχος η Ελλάδα, όπου κάνουν όργια. Σύλλας, Μόμμιος, καί διάφοροι τέτοιοι, δίνουν ρέστα μισανθρωπίας καί γαϊδουριάς απέναντι στους Έλληνες. Χειρότεροι κι από σημερινούς Αλβανούς ληστές. Αλλά τα ωραία τα ξέρουν, οι κουφάλες! Σηκώνουν όποιο όμορφο άγαλμα βρίσκουν μπροστά τους, καί το πάνε στα σπίτια τους. Πάλι δίκην Αλβανών κατσαπλιάδων, που ορέγονται Πόρσε καί Φερράρι! <img alt=":-)" class="wp-smiley" src="https://s0.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_smile.gif" style="border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" /></span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Παρένθεση κι εδώ, να πω ότι ο ισχυρισμός των βιβλίων Ιστορίας, ότι η Ρώμη κατέλαβε την Ελλάδα, είναι ανακριβέστατος. Ποιά <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Ρώμη”</em> κατέλαβε ποιά <em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">“Ελλάδα”;</em> Η Ρώμη ήταν το πολύ καμιά εκατοστή χιλιάδες κόσμος. Από μόνη της, δεν μπορούσε να ονειρεύεται κοσμοκρατορία. Δηλαδή, οι Έλληνες στρατιώτες των πόλεων της Μ. Ελλάδας, πχ Συρακούσιοι καί Ταραντίνοι, κατέλαβαν τ’ αδέρφια τους ως “Ρωμαίοι”; Εντελώς παράλογο! ‘Αλλως τε, ποιά “Ελλάδα” κατέλαβαν, που η Ελλάδα είχε αδειάσει από κόσμο;</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Καί πού πήγαν οι Έλληνες κι έφυγαν; Στην Αλεξάνδρεια καί την Αντιόχεια, <span style="color: #003366; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">όπου υπήρχε μέγιστη ανάγκη γιά διδασκάλους της Ελληνικής, κι εύκολο χρήμα.</strong> </span>Τί να παιδεύεται, τώρα, ο νέος στα πατρογονικά χωράφια; Όπως μου έλεγε κάποτε ένας μπάρμπας στη Σαντορίνη, ότι δεν βρίσκονται εύκολα νέοι, ν’ ασχοληθούν με τ’ αμπέλια, διότι είναι πολύ κουραστική δουλειά. Προτιμούν ν’ ανοίξουν ένα μπαράκι, καί να κονομάνε περισσότερα. Άρα, οι (“)Ρωμαίοι(“) κατέλαβαν μιά Ελλάδα άδεια από πληθυσμό! Ποιός να βρεθεί να πάει φαντάρος, να τους αντισταθεί;</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Κι έτσι, οι (“)Ρωμαίοι(“) συνεχίζουν εναντίον των Ελλήνων των βασιλείων της Αλεξάνδρειας καί της Αντιόχειας, τα οποία καί ροκανίζουν σιγά-σιγά. Έως ότου κυριαρχούν πλήρως επάνω τους, κι αυτά παύουν να υπάρχουν.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="color: maroon; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><strong style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">Εδώ, λοιπόν, στην ενιαία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, υπό τους πελασγικούς αετούς, εμφανίζεται η σημερινή θρησκεία μας – ο χριστιανισμός!</strong>… </span>Σας είπα, σας ξεκαθάρισα πως όλ’ αυτά σχετίζονται. Αν θέλουμε να είμαστε σωστοί, δεν μπορούμε να βλέπουμε ως “μεμονωμένα επεισόδια” ούτε κάν τη διαμάχη μιάς Ελληνικής Ορθόδοξης μονής με τον -έστω, τύποις- θρησκευτικό της προϊστάμενο.</span></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: right;">
<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">(συνεχίζετα)</span></em></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: right;">
<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></em></div>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: right;">
<em style="font: italic normal normal 100%/normal Georgia, 'Times New Roman', Times, serif; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><a href="https://ergdhmerg.wordpress.com/2013/09/06/%CE%B5%CF%83%CF%86%CE%AF%CE%BE%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BC-7/" target="_blank"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">https://ergdhmerg.wordpress.com/2013/09/06/εσφίξτε-τους-παλιανθρώπους-στον-λαιμ-7/</span></a></em></div>
</div>
</div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-21047897879126283162013-08-18T13:11:00.000+03:002013-08-18T13:11:42.324+03:00τα ρεστα μου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/dKmSxsxY6Ps?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, sans-serif; line-height: 17px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το πολλαπλό σου είδωλο<br /><br />Στίχοι: Αργύρης Μπακιρτζής<br />Μουσική: Αργύρης Μπακιρτζής<br /><br />Από συνέντευξη του Αργύρη Μπακιρτζή:<br /><br />«Το τραγούδι μιλά για το σπίτι μου στην 7ης Μεραρχίας, ένα από τα τέσσερα που έχω αλλάξει σε 27 χρόνια στην Καβάλα. Ο στίχος "...το πολλαπλό σου είδωλο, στα κρύσταλλα κοιτάζω" αναφέρεται στα κρύσταλλα με κατακόρυφες λωρίδες, που πολλαπλασιάζουν τις σκιές, της εξώπορτας του διαμερίσματος. Ακόμη χρησιμοποίησα λέξεις και εκφράσεις που είχε πει εκείνη: "θέλεις, θέλω πάντα, έχεις κέφι, έχω πάντα, έλα απόψε, μην περάσεις, μωρό μου, δε θέλω, μην έρθεις, δεν έχω κέφι, μην έρθεις, ίσως έρθω, μην περάσεις, μωρό μου". Με το στίχο "συχνάζεις στο Μικρό Καφέ κι εγώ στη Μυροβόλο" γίνεται μια αντιπαράθεση ανάμεσα στα δυο αυτά στέκια της Καβάλας. Το Μικρό Καφέ ήταν, κατά κάποιο τρόπο, πιο σινιέ, κι εκεί σύχναζαν κυριλέ, της πλάκας κυριλέ, τύποι, ενώ οι θαμώνες της Μυροβόλου ήταν, θα έλεγα, πιο αδέσμευτοι μέχρι οριακά φρικιά. Το τραγούδι περιγράφει επακριβώς αληθινές καταστάσεις. Ο στίχος "στην παμπ πηγαίνεις στις εννιά" αναφέρεται στο παλιό μπαράκι του Σαλαβάτη στη Βενιζέλου, το Vanitas, στο οποίο πήγαινα κάπου-κάπου (ένα από τα ελάχιστα μαγαζιά της Καβάλας, στα οποία σύχναζα).»<br /><br />Σχόλιο στο stixoi.info:<br /><br />«Η ΜΥΡΟΒΟΛΟΣ ΑΝΟΙΞΙΣ ήταν (και είναι) ένα καφε-ζαχαροπλαστείο, πολύ λαικό σήμερα. Κάποτε υπήρξε το πολυτελέστερο μαγαζί της Καβάλας και ήταν το κέντρο της τότε νεολαίας (1978-83).<br />Αλλα τότε στην είσοδο της πόλης αρχισαν να ξεφυτρώνουν οι πρώτες μοντέρνες καφετέριες-μπαρ (με πρώτο και καλύτερο 'ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΑΦΕ" όπου τραβηξαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα όλη την νεολαία, με αποτέλεσμα τα μαγαζιά των ψαράδικων να κλείσουν σχεδόν όλα.<br />Όλα;; όχι !! Ένα μαγαζί αντιστάθηκε και αντιστέκεται ακόμη και σήμερα στα σημεία των καιρών. (Αυτό για τους FUN του Asterix).<br />'Η ΜΥΡΟΒΟΛΟΣ ΑΝΟΙΞΙΣ" της Καβάλας. Ή η σκέτη "ΜΥΡΟΒΟΛΟΣ" της νεολαίας!! Aλλαξε πολλούς ιδιοκτήτες. Όμως δεν έκλεισε και διατήρησε το παλιομοδίτικο ονομά της.<br />Αυτο άδραξε και ο Αργύρης, που σαν γνήσιος ποιητής και άνθρωπος της τέχνης δεν ήταν δυνατόν, να του ξεφύγει ένα τέτοιο θέμα!<br />Περιγράφει λοιπόν τους δυο αντίθετους κόσμους.<br />Τον έναν τον μοντέρνο που κινείται στους ρυθμούς της εποχής και τον ακολουθούν σχεδόν όλοι δεμένοι με κλωστές απο τις μύτες πίσω απο μοντέρνα γκομενάκια και ο άλλος,,,,,,ο παλιομοδίτικος ο γερασμένος, μα ο γνήσιος, ο λαικός, ο ωραίος, ο ρομαντικός, ο δύσκολος.»<br /><br />----------<br /><br />Οι φωτογραφίες είναι από την πόλη της Καβάλας.</span></span></span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-60993911783882984492013-08-17T17:11:00.002+03:002013-08-17T17:11:28.830+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="color: #666666; font-family: droid-serif-1, droid-serif-2, Arial, Verdana, sans-serif; line-height: 24px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span></span><br />
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 20px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 13px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: #333399; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; font-style: italic; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">Ἡ γνωστὴ ξύλινη γλῶσσα…</em></span><br /><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: #333399; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; font-style: italic; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">Τρέχα καὶ γύρευε ἕνα πρᾶγμα…</em></span><br /><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: #333399; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; font-style: italic; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">Μόνοι τους τὰ λέν, μόνοι τους τὰ ἀντιλαμβάνονται…<a href="http://filonoi.files.wordpress.com/2012/11/cf80e1bfb6cf82-cebde1bdb0-cebcceb9cebbe1beb6cf84ceb5-cf87cf89cf81e1bdb6cf82-cebde1bdb0-cebbceadcf84ceb5-cebaceaccf84ceb9.jpg" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-color: initial; border-bottom-style: none; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: #f8ca00; cursor: pointer; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><img alt="Πῶς νὰ μιλᾶτε χωρὶς νὰ λέτε κάτι!" class="aligncenter size-full wp-image-135827" height="664" src="http://filonoi.files.wordpress.com/2012/11/cf80e1bfb6cf82-cebde1bdb0-cebcceb9cebbe1beb6cf84ceb5-cf87cf89cf81e1bdb6cf82-cebde1bdb0-cebbceadcf84ceb5-cebaceaccf84ceb9.jpg?w=560&h=664" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; display: block; height: auto; margin-bottom: 20px; margin-left: auto; margin-right: auto; margin-top: 7px; max-width: 100%; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;" width="560" /></a></em></span></span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 20px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 13px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: #333399; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; font-style: italic; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><span id="more-70871" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"></span>Ἐπὶ πλέον βέβαια ὅλο αὐτό, σὰν τρόπος ὁμιλίας καὶ σκέψεως, προεξοφλεῖ μία καριέρα δίχως ὅρια…</em></span><br /><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: #333399; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; font-style: italic; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">Συνεπῶς;</em></span></span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 20px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 13px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: #333399; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; font-style: italic; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">Ὅλοι οἱ πιστοὶ ἄς προσέλθουν!</em></span></span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 20px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 13px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a href="http://filonoi.gr/author/filonoi/" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: #f8ca00; cursor: pointer; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;" target="_blank"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: maroon; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">Φιλονόη. </strong></span></a></span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 20px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 13px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: maroon; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; font-weight: bold; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">πηγή: μήνυμα</strong></span></span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 20px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 13px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: red; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">πρώτη δημοσίευσις 18 Νοεμβρίου 2012</span></span></div>
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 20px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 13px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; color: red; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: none; outline-width: initial; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none; vertical-align: baseline;"><a href="http://filonoi.gr/2013/08/17/f-pos-na-milate-dixos-na-lete-kati/" target="_blank">πηγη</a></span></span></div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-7875970786646374122013-08-14T12:31:00.001+03:002013-08-14T12:38:01.199+03:00Υπό διωγμόν και το ελεύθερο κάμπινγκ και όσοι τολμούν μπορεί να βρεθούν να χρωστούν στην Εφορία. Ο νέος εχθρός της Πολιτείας γι' αυτό το καλοκαίρι είναι οι ελεύθεροι κατασκηνωτές. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-weight: bold;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"></span></span><br /></span>
<h2 class="page-title" style="font: italic normal bold 14px/normal Verdana, Geneva, sans-serif; line-height: 1.05em; margin-bottom: 3px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 6px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; position: relative; text-align: left;">
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><img alt="Η κυβέρνηση κυνηγά το ελεύθερο κάμπινγκ, την ώρα που δεν υπάρχει σάλιο για διακοπές" border="0" class="attachment-620x330" height="100" src="http://viotianet.gr/wp-content/uploads/camping111.jpg" title="Η κυβέρνηση κυνηγά το ελεύθερο κάμπινγκ, την ώρα που δεν υπάρχει σάλιο για διακοπές" width="200" /> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Σκηνικό τρόμου στα κάμπινγκ</span></span></h2>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /></span>
<div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="background-color: black; color: white; font-style: italic;">Επαναφέροντας τα στερεότυπα της δεκαετίας του '70 περί «αλητοτουριστών», η κυβέρνηση κυνηγά ανελέητα τους ελεύθερους κατασκηνωτές, επιβάλλει πρόστιμα που μετακυλίονται στην Εφορία (!) και εξοργίζει δημάρχους περιοχών που ζουν από τον τουρισμό</span></span></b></span></div>
<span class="Apple-style-span" style="background-color: black; color: white; font-size: large;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Απόλυτα προσηλωμένες στα συντηρητικά στερεότυπα της δεκαετίας του '70, που αντιμετώπιζαν τους ελεύθερους κατασκηνωτές ως «αλητοτουρίστες», οι αστυνομικές αρχές επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο και καταδιώκουν με συστηματικές επιχειρήσεις-σκούπα τους πολίτες που επιλέγουν αυτόν τον τρόπο διακοπών.</span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Από τις Κυκλάδες μέχρι την Κρήτη, τη Χαλκιδική και την Εύβοια, ήδη έχουν πραγματοποιηθεί δεκάδες συλλήψεις. Οι επιχειρήσεις σιγοντάρονται από μία σημαντική αλλαγή. Το διοικητικό πρόστιμο των 174 ευρώ, με διάταξη που συμπεριλήφθηκε στο νομοσχέδιο για τον τουρισμό, διπλασιάστηκε (300 ευρώ) και πέρασε στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.</span></b><br />
<a name='more'></a></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Με τη σημαντική αυτή αλλαγή, ο εκάστοτε συλλαμβανόμενος κατασκηνωτής, αν δεν σπεύσει να πληρώσει εντός 10 ημερών, τότε το χρέος μετακυλίεται στην Εφορία. Οι Αρχές, δηλαδή, που χρόνια τώρα κάνουν τα στραβά μάτια σε πολεοδομικές παραβάσεις, δασικές καταπατήσεις σε τουριστικές περιοχές, εκβιάζουν για την άμεση πληρωμή ενός προστίμου, καθώς όσοι διευθετήσουν το χρέος της «παράβασης» εντός 10 ημερών, καταβάλλουν το ήμισυ του ποσού.</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Για όσους δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, θα προσθέσουν ακόμη ένα χρέος στις εισπρακτικές υπηρεσίες του κράτους.</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τι λένε οι δήμαρχοι</b></span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το κυνήγι λοιπόν με στόχο «την εύρυθμη λειτουργία και ευταξία των τουριστικών κυρίως προορισμών», όπως ανέφερε μεταξύ άλλων μία από τις προσφάτως εκδοθείσες αστυνομικές ανακοινώσεις, εντείνεται, με στόχο τους πολίτες οι οποίοι εν μέσω οικονομικής κρίσης δεν έχουν άλλον τρόπο για να πάρουν μια ανάσα. Ελεύθεροι κατασκηνωτές όμως υπήρχαν και πολύ πριν από την κρίση. Παρά τη στρεβλή εικόνα που επιχειρείται να σκιαγραφηθεί γι' αυτούς, οι περισσότεροι είναι άνθρωποι που επιλέγουν συνειδητά αυτό το είδος διακοπών, σεβόμενοι απόλυτα το φυσικό περιβάλλον. Η «Κ.Ε.» μίλησε με δημάρχους νησιών που παραδοσιακά αποτελούσαν τόπους προορισμού ελεύθερων κατασκηνωτών. Οι ίδιοι σκιαγραφούν το προφίλ τους.</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">* «Δεν είναι αρμοδιότητα του δήμου να κυνηγάει τους κατασκηνωτές», λέει στην «Κ.Ε.» η δήμαρχος Τήλου Μ. Καμά-Αλιφέρη. «Πέραν τούτου, η κοινωνία της Τήλου τούς θέλει και τους έχει ανάγκη. Χάρη στη δική τους παρουσία δουλεύουν τα εστιατόρια και τα μίνι μάρκετ. Κατασκηνώνουν κυρίως στην Εριστο και την Πλάκα και όχι απλώς δεν ενοχλούν κανέναν, αλλά πολλές φορές που χρειάστηκε κάτι το νησί, πολλοί από αυτούς μάς έχουν βοηθήσει. Στην πλειονότητά τους είναι άνθρωποι που έρχονται χρόνια, τους γνωρίζουμε, είναι αξιόλογοι και τρέφουν μεγάλο σεβασμό για το περιβάλλον και τη φύση. Θα σας πω μόνο κάτι. Οσο καιρό είναι ελεύθεροι κατασκηνωτές στο νησί μας, στις περιοχές που μένουν ποτέ δεν στέλνω ανθρώπους του δήμου να καθαρίσουν. Γιατί δεν χρειάζεται. Φροντίζουν οι ίδιοι το μέρος με τον καλύτερο τρόπο. Καθαρίζουν και βάφουν ακόμη και τις δημόσιες τουαλέτες που υπάρχουν εκεί. Αντίθετα, στέλνω συνέχεια ανθρώπους στις περιοχές των οργανωμένων παραλιών, με τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες».</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">** Στην ίδια λογική κινούνται και οι απόψεις του δημάρχου Ανάφης Ιάκωβου Ρούσσου, καθώς ο Ρούκουνας είναι η παραλία που δεκαετίες τώρα προσελκύει ανθρώπους που κάνουν ελεύθερο κάμπινγκ: «Δεν είμαστε αντίθετοι στο ελεύθερο κάμπινγκ, ειδικά τώρα που διανύουμε τόσο σκληρή εποχή οικονομικής κρίσης. Δεν θα πω ότι το επιτρέπουμε, υπό την έννοια ότι υπάρχει νόμος βάσει του οποίου είναι παράνομο, αλλά θα ήμασταν αφελείς και ανόητοι να διώξουμε τους ελεύθερους κατασκηνωτές. Πρέπει να ξέρετε, αν στο νησί μας δεν υπήρχε το ελεύθερο κάμπινγκ, θα είχαμε πρόβλημα. Στην πλειονότητά τους, οι κατασκηνωτές αιμοδοτούν την τοπική οικονομία και σέβονται το περιβάλλον. Πολλές φορές περισσότερο από κάποιον που μένει στο δωμάτιο. Ερχονται οικογένειες με τα παιδιά τους, άνθρωποι που επιλέγουν συνειδητά αυτό τον τρόπο διακοπών. Κατά καιρούς δημιουργούνται κάποια προβλήματα και με την καθαριότητα, αλλά αυτά δεν αφορούν την πλειοψηφία. Ακόμη και σήμερα που έχουμε δωμάτια τα οποία για τις επόμενες μέρες θα έχουν 100% πληρότητα, οι κατασκηνωτές δεν είναι ανεπιθύμητοι. Δεν θα τους πετάξουμε στη θάλασσα ως παράνομους, ειδικά σε τέτοιους καιρούς οικονομικής ανέχειας».</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">** Η νήσος Χρυσή, γνωστή και ως Γαϊδουρονήσι, βρίσκεται 8 ναυτικά μίλια νότια της Ιεράπετρας και αποτελεί, χρόνια τώρα, προορισμό Ελλήνων και ξένων κατασκηνωτών. Είναι ένα από τα 81 ακατοίκητα νησιά της Κρήτης, γνωστό για το απίστευτο φυσικό κάλλος και τους αιωνόβιους κέδρους. Φέτος, τόσο στη Χρυσή όσο και σε άλλες περιοχές της Κρήτης, οι έφοδοι της Αστυνομίας έχουν ενταθεί, και είναι αλήθεια ότι οι τοπικές αρχές σε αυτή την περίπτωση δεν φαίνεται να συμμερίζονται τις απόψεις των προαναφερθέντων δημάρχων.</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο αντιδήμαρχος Πολιτικής Προστασίας και πρόεδρος του ΝΠΔΔ Περιβάλλοντος του Δήμου Ιεράπετρας Γ. Προϊστάκης υποστηρίζει ότι έχει πληγεί η περιβαλλοντική ισορροπία του νησιού και, βάσει των διεθνών συνθήκων περιβαλλοντικής προστασίας που το διέπουν, ένα μεγάλο μέρος του δεν «αντέχει» την ανθρώπινη παρουσία και παρέμβαση: «Οι ρίζεις των κέδρων είναι επιφανειακές, περπατώντας στην άμμο απογυμνώνονται ακόμη περισσότερο και καταστρέφονται. Ηδη κατεδαφίσαμε τις αυθαίρετες κατασκευές στο νησί και αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη ένα διαχειριστικό σχέδιο που εκπονείται από το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το οποίο αφορά τη φυσική αποκατάσταση του νησιού. Σε κάποια σημεία θα δημιουργηθούν ενδεχομένως ξύλινοι διάδρομοι για να περπατούν οι επισκέπτες, ενώ κάποιες εκτάσεις, για να αποκατασταθούν πλήρως, θα πρέπει να μείνουν απάτητες». Ο αντιδήμαχος μάλλον δεν κρίνει την παρουσία των κατασκηνωτών στην περιοχή θετική, αλλά δεν προχωρεί και σε σοβαρούς αφορισμούς: «Θα θέλαμε να είναι όσο το δυνατόν πιο προσεκτικοί».</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ποινικοποίηση</b></span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Διαχειριστής του σάιτ e-camping.gr, το οποίο δίνει πληροφορίες για όλα τα κάμπινγκ της χώρας και έχει αναπτύξει ένα δυναμικό φόρουμ συζητήσεων, ο Β. Τσαμουριάς, μάς εξηγεί ότι οι τελευταίες εξελίξεις έχουν θορυβήσει τους λάτρεις του ελεύθερου κάμπινγκ. «Οι ελεύθεροι κατασκηνωτές έχουν μία πολύ συνειδητή αντίληψη για την προστασία της φύσης και συνήθως πολύ ανεπτυγμένη την κουλτούρα του εθελοντισμού, καθώς πολλοί εξ αυτών θα φροντίσουν την ευρύτερη περιοχή, απομακρύνοντας, για παράδειγμα, τα σκουπίδια και αποτρέποντας όσο περνάει από το χέρι τους την αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος. Δεν μπορείς να απογορεύεις γενικώς το ελεύθερο κάμπινγκ. Τι θα πεις δηλαδή σε εκείνους τους ανθρώπους που ανεβαίνουν τον Ολυμπο; Μην κατασκηνώσετε το βράδυ, αλλά ξανακατεβείτε να κοιμηθείτε και ελάτε την επόμενη μέρα; Αυτό που φοβάμαι είναι ότι, με την αυστηροποίηση της ποινής και την εντατικοποίηση των ελέγχων, μπαίνουμε σε άλλες λογικές, που λίγο ή πολύ ανοίγουν δρόμοι για την ποινικοποίηση των πάντων. Δηλαδή, τώρα, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νόμο ο οποίος σου απαγορεύει να κοιμηθείς, χωρίς να πληρώσεις...»</span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></b></div>
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></b><br /><div style="margin-bottom: 1em; margin-top: 1em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
<b><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><a href="http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=378577" style="text-decoration: none;" target="_blank">ΠΗΓΗ</a></span></b></div>
<br /><br />Το διαβάσαμε από το: <a href="http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/08/blog-post_6095.html#ixzz2bvz6Y4Sg" style="text-decoration: none;">Υπό διωγμόν και το ελεύθερο κάμπινγκ και όσοι τολμούν μπορεί να βρεθούν να χρωστούν στην Εφορία. Ο νέος εχθρός της Πολιτείας γι' αυτό το καλοκαίρι είναι οι ελεύθεροι κατασκηνωτές.</a> <a href="http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/08/blog-post_6095.html#ixzz2bvz6Y4Sg" style="text-decoration: none;">http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2013/08/blog-post_6095.html#ixzz2bvz6Y4Sg</a></span></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-405850926039855812013-08-13T16:04:00.000+03:002013-08-13T14:26:38.127+03:00αφιερωμένο στους reporters και στα ζόρια του επαγγέλματος <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.youtube.com/embed/zAcCmA-nXAQ?feature=player_embedded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<br /></div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-45728810771220363862013-08-02T14:46:00.003+03:002013-08-02T14:46:57.709+03:00ΟΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΕΠΙΒΗΤΟΡΕΣ ΤΗΣ ΣΙΔΗΡΑΣ ΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΕ ΝΤΑΟΥΛΙΑ ΣΤΟ ΠΡΟΞΕΝΙΟ ΤΗΣ ΣΤΕΡΦΑΣ ΨΥΧΗΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="color: #5b5b5b; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19px;"></span><br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-270210829389238346" itemprop="description articleBody" style="font-size: 15px; line-height: 1.4; position: relative; width: 610px;">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-zspXXF3LKCc/Ufgs4cy1drI/AAAAAAAAByI/mg9QxDy2vls/s1600/foto5a.jpg" imageanchor="1" style="color: #1480bd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="312" src="http://1.bp.blogspot.com/-zspXXF3LKCc/Ufgs4cy1drI/AAAAAAAAByI/mg9QxDy2vls/s400/foto5a.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(242, 242, 242); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(242, 242, 242); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(242, 242, 242); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(242, 242, 242); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px; position: relative;" width="400" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-g8n7ymSdPUI/UflNPiIGizI/AAAAAAAABy4/OpnggYZAvDk/s1600/Foto+3.jpg" imageanchor="1" style="color: #1480bd; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><br /></a></div>
<br /><span style="color: #274e13;">Αφιερωμένον</span><br /><span style="color: #274e13;">εις μνήμην</span><br /><span style="color: #274e13;">Κυριάκου Σιμοπούλου</span><br /><br /><br /><b>1. Η ΑΝΑΓΚΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΙΩΠΗ</b><br /><br /><div style="text-align: justify;">
Αυτή την περίοδο στόχευα να σιωπήσω και να στραφώ προς μια προσπάθεια ενδοσκοπήσεως.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στα χρονάκια που λειτουργεί αυτή η σελίδα εθίχθησαν από εμένα, καθώς και τίς καλές μου συνεργάτιδες και συνεργάτες, όλους αυτούς δηλαδή που με τον ένα ή άλλο τρόπο συνδράμουν εδώ, μια σειρά θέματα, τα οποία πλέον συνθέτουν ένα πλέγμα προβληματικής. Αναμφιβόλως, αυτά διέπονται από κάποια μη ευκαταφρόνητο συνοχή, χωρίς όμως ακόμη να έχουν αποκτήσει μια συγκεριμένα δομημένη και λειτουργική μορφή. Εκτιμώ, ότι η ύφανση έχει ολοκληρωθεί και ότι ωρίμασε η ώρα να ραφεί το κοστουμάκι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Εφόσον ισχύει ο ισχυρισμός, ότι καθοριστική ροπή σε αυτήν την πορεία δεν ήταν καποιο είδος φιλαρέσκειας, έπεται, ότι αποσκοπούμε στο ρούχο, όχι για να το αμπαρώσουμε σε κάποια καρνταρόμπα, αλλά για να μπορέσουμε να συμμετέχουμε σε συνθήκες πλήρους αξιοπρέπειας στον γάμο τού Καραγκιόζη.</div>
<div style="text-align: justify;">
Έστω κι αν αποστερηθήκαμε το προνόμιο τής σκηνής, δεδομένου ότι το δρώμενον είναι αδύνατον να παύσει, με ήπια χαρά αποδεχθήκαμε τον μπερντέ. Δεν μας πτοεί ότι καταντήσαμε σκιές, εφὀσον η χάρις τού κοπιδιού επεξεργάζεται το χαρτόνι μας, κάνοντάς μας διάτρητους, ώστε να διέρχεται από μέσα μας φως, συμβάλλοντας να σχηματίζεται απροκάλυπτα η καμπούρα και το μακρύ χέρι μας ενώπιον τού φιλοθεάμονος κοινού.</div>
<div style="text-align: justify;">
Κάποτε η πολιτεία κατέβαλε τα θεωρικά. Αυτή την φορά γνωρίζουμε όμως, ότι για τα σπασμένα θα πληρώσουμε οι ίδιοι. Δεν μας ενδιαφέρει ποιος συνέγραψε την συγκεκριμένη παράσταση. Μας αρκεί, ότι όλοι οι λαϊκοί δημιουργοί παραστάσεων τού μπερντέ - όπως εξ'άλλου διατείνεται και η σύγχρονη θεωρητική φυσική - μετά την τρίτη φράση θα καλέσουν τον Ήρωα να αναφωνήσει: "Έρε γλέντια!".</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όσο κι αν συμπιέσουν τήν λύρα τού Ομήρου, αυτή θα σκάσει πάλι μπροστά τους με τα ξυλαράκια στα χέρια τού Σπαθάρη. Ο αγώνας τού Πολυμήχανου απέκτησε πλέον ένα απλούστερο παρονομαστή. Όμως όσο πιο απλό γίνεται κάτι, τόσο πιο ζωτική καθίσταται η κρίσιμη πορεία του. Και τόσο περισσότερο η αφαίρεση τού προσδίδει τότε άμεσα Θείο περιεχόμενο, αναγοντάς το όχι στο περιούσιο, αλλά στην ίδια την ουσία της Μονάδος. Διότι ο αγώνας για την φασουλάδα είναι ιερός. Αυτήν την φορά ο Ήρως εκλήθη να κατισχύσει επί τεράτων και να αντεπεξέλθει ακραίων δοκιμασιών, όχι για να γευθεί το νόστιμον ήμαρ, αλλά για να καταφέρει να φέρει το βράδυ στην παράγκα μισή κουραμάνα, ώστε να αποτρέψει την λιμοκτονία τής φαμελιάς. Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν, ότι η κυρία Αγλαΐα προσέφερε από το πικρό υστέρημα κάποιες φέτες άρτου και σε αυτούς που διέμεναν κάτω από την τέντα στο προσκείμενο ρέμα, αποδεικνύοντας, ότι η απόδωση τού ονόματός της δεν ήτο προϊόν ειρωνείας. Τοιουτοτρόπως καθίσταται κατανοητόν, ότι ο συζυγός της, έστω κι αν δεν είναι τραγικός ήρως, δεν είναι όμως και κωμικός. Πρόκειται για μια ευγενή φιγούρα, αντάξια "των παιδιών με τα πρισμένα πόδια που τούς έλεγαν αλήτες", στην φάση προλειάνσεως τού σανιδώματος, πριν αυτό "υποχωρήσει από την πίεση την μεγάλη τού ήλιου". Διότι ειδικόν βάρος ανάλογον με αυτό αυτό τού Ηλίου δυναται να διαθέτει μόνον μια Σκια, η οποία εκδεδυμένη παν έτερον, διέσωσε ως κυτταρική μνήμη την πεμτουσία της.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πριν από κάποια χρόνια έτυχε να κάνω μια παράσταση Καραγκιόζη σε κάποιο παιδικό σταθμό. Πριν ξεκινήσω με πλησίασε ένας των νηπιαγωγών για να με προειδοποιήσει λέγοντας:</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>- Φίλε πρόσεξε τι θα κάνεις εδώ στην συνέχεια, γιατί είμαι καταγκιοζολόγος.</i></div>
<div style="text-align: justify;">
Τότε τού απάντησα:</div>
<div style="text-align: justify;">
<i>- Εσύ μπορεί να είσαι καραγκιοζολόγος, εγώ όμως είμαι μια ζωή Καραγκιόζης.<a name='more'></a></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μετά την αμετάκλητο λήψη τής αποφάσεως και αναλογισθείς όλες τις συνέπειες τού νόμου περί ψευδούς δηλώσεως, να συγγράψω προσεχώς την παράσταση <i>"Ο Καραγκιόζης Επαναστάτης"</i>, νομίζω ότι καθίσταται κατανοητός ο στόχος για επισταμένη ενδοσκόπηση, το οποίον έθεσα, σεβόμενος τις προδιαγραφές τού Ήρωός μου.<i> </i>Διότι, συμφώνως προς τις εκτιμήσεις μου, το εν λόγω εγχείρημα προϋποθέτει σημαντικό βαθμό εξοικιώσεως τόσο με τα δεδομένα τής συγχρόνου θεωρητικής φυσικής, όσο και με κάποια Πλατωνικά συγγράμματα, τα οποία για τα δικά μου δεδομένα είναι ιδαίτερα δύσβατα.<i> </i>Την τρίτη γνωσιολογική προς διερεύνηση περιοχή αποτελούν τα χθόνια ιερατεία, τα οποία κατά την άποψή μου αφορούν τον κεντρικό πυρήνα τής εξουσίας.<i></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i></i><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν γνωρίζω κατά πόσο μπορεί να ισχύσει στην περίπτωση ενός αλήτη όπως εγώ, η ρήση "Θες ν' αγιάσεις και δεν σ' αφήνουνε". Όμως συμβαίνουν πλέον με εντεινόμενο ρυθμό μια σειρά εξελίξεις, έναντι των οποίων ουδείς εχέφρων είναι δυνατόν να σιωπά και να τις παρακάμπτει για τούς όποιους λόγους σκοπιμότητος.<i></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<i></i><br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ενώ σιώπησα λοιπόν στην περίπτωση τής ύπουλης καταδίκης των διαματυρόμενων στις Σκουριές, αδυνατώ να πράξω το ίδιο έναντι τού τερατουργήματος τής επιθέσεως των ΜΑΤ εναντίον τής ιεράς μονής Εσφιγμένου στο Άγιον Όρος και τής χθεσινής παραπομπής σε δίκη με την κατηγορία κακουργήματος διαμαρτυρόμενου στις κεραίες τής ΕΡΤ στον Υμηττό, επειδη έκανε... χρήση μαγνητοφώνου.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτά τα γεγονότα αποκαλύπτουν την βαθύτατα χυδαία, υποχθόνια και μανιώδη κλιμάκωση σε πρωτόγνωρο βαθμό στα πλαίσιαα της σύνολης πορείας τού προτεκτοράτου από ιδρύσεώς του, τού φαινομένου, που απεκάλεσα στην προηγούμενη ανάρτηση <b>"φασισμό των γραβατάκηδων"</b>.</div>
<div style="text-align: justify;">
Έστω και εάν ο λαιμοδέτης δεν ανταποκρίνεται παρά στο τελετουργικό τυπικό τής δια αγχόνης θανατώσεως και ακολούθου υποτιθέμενης νεκραναστάσεως (ως βρικόλακας) των αποκρυφιστών.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b>2. ΡΟΖΑ, ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΝΕ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΤΑ ΤΡΟΧΟΦΟΡΑ, ΑΛΛΑ ΤΑ ΔΡΕΠΑΝΟΦΟΡΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΤ' ΕΠΑΝΩ ΜΑΣ (ΚΑΙ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΣ ΑΡΧΙΖΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΤΙ ΛΕΝΕ ΤΑ ΚΟΜΠΙΟΥΤΕΡΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ). </b><br /><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-hEM5HK_pqts/UfhQheQveiI/AAAAAAAAByY/vt24DuR45Cc/s1600/foto+4.jpeg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #1480bd; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="320" src="http://1.bp.blogspot.com/-hEM5HK_pqts/UfhQheQveiI/AAAAAAAAByY/vt24DuR45Cc/s320/foto+4.jpeg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(242, 242, 242); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(242, 242, 242); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(242, 242, 242); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(242, 242, 242); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px; position: relative;" width="247" /></a></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
Κατά την δουλοκτητική περίοδο υπήρξαν άνθρωποι σε κάποιες περιοχές, οι οποίοι εθεωρούντο "manus res", άνθρωποι - πράγματα. Η πλήρης εξουσία των αφεντάδων επ' αυτών έφτανε ως το σημείο να αμφισβητείται πλήρως η ανθρώπινη υπόστασή τους, υποβιβάζοντάς τους στο επίπεδο τού αρόσιμου ή εκτρεφομένου κτήνους. Κατά πόσο η συγκεκριμένη διαδικασία αποκτηνώσεως αφορούσε μάλλον τούς δουλοκτήτες ή τους δούλους, είναι ευνόητον.<i></i></div>
<div style="text-align: justify;">
Κατά την περίοδο τής φεουδαρχίας υποτίθεται, ότι η δουλεία κατηργήθη και αντικαταστάσθηκε από την δουλο - παροικία. Για ποιο λόγο όμως -παροικία; Διότι οι "πάροικοι" δεν επέλεγαν οικειοθελώς τον τόπον παραμονής και δουλείας των, αλλά ήσαν υποχρεωτικώς κολλημένοι σε αυτόν. Ήσαν κολλημένοι στον συγκεκριμένο αγρό, δηλαδή ήσαν αγκρίκολες, εξ' ου και ο όροι "αγκρικουλτούρα" και "κουλτούρα".</div>
<div style="text-align: justify;">
Η κουλτούρα δηλαδή αφορά τούς κολλημένους και δεν έχει την παραμικρή σχέση με καλλιέργεια. Στην ουσία η λέξη "κουλτούρα" είναι βρυσιά. Γι'αυτό τον λόγο και οι κάθε λογής κουλτουριάρηδες είναι κολλημένοι. Επί το ελληνικότερον ο όρος μεταφράζεται ως κολίγος, τουτέστιν δουλοπάρικος. Ο αντίστοιχος γερμανικός όρος "Kollege" δεν σημαίνει συνάδελφος, όπως αρέσκονται οι γερμανοί να υποθέτουν, αλλά συνδουλοπάροικος, όρος ο οποίος ανταποκρίνεται καλύτερα στην γερμανική νοοτροπία υποταγής στην όποια "αυθεντία". Τοιοτοτρόπως και εμείς εθιστήκαμε να θεωρούμε γνήσιο ότι είναι αυθεντικό, ότι κρέμεται δηλαδή από τα αχαμνά τού αυθέντη. Και ας είναι καλά οι αλλεπάλληλοι αιώνες δουλοπαροικίας, οι οποίοι μας γαλούχησαν.</div>
<div style="text-align: justify;">
Από την ίδια ρίζα των κολλημένων δουλοπάροικων παράγεται και ο όρος κολέγιον τρούμπας. Από όπου απεφοίτησε η μάζωξη των δουλοπάροικων, αχθοφόρων, διεκπεραιωτών λιμοκοντόρων τής εξουσίας. Οι οποίοι, επειδή θεωρούν προνόμοιο το ότι είναι κολλημένοι, θεωρούν αυτονόητο να επιτελούν τον ρόλο τού επιβήτορος εις βάρος τής κοινωνίας. Γραβατούλες, γελάκια, προκλητικό ύφος, το προνόμοιο να μπορούν να αγοράζουν ακριβά καθίκια μέσα στην χαβούζα υποκρινόμενοι ότι εξουθενώνονται στην δουλειά, στόμφος απέραντης ανοησίας μπροστά στα μικρόφωνα και τις κάμερες των σκουπιδομίντια και το χειρότερο όλων: Βαθύτατοι τεμενάδες από την πολυάριθμη πλέμπα των μαζανθρώπων.<br />Βεβαίως, όπως ορθώς εξήρε ο Σαρτρ, "Η κόλαση είναι οι άλλοι", μια και το τρίξιμο των μεντεσέδων στην δική μας μέση επικαλύπτεται ηχητικά από τούς στεναγμούς και τις λεκτικές μας καταγγελίες έναντι τού συστήματος. Παρ' όλα αυτά όμως, ο τρόμος των λιμοκοντόρων κορυφώνεται, όπως αποκαλύπτει η εσπευμένη επίθεση καρρακώσεως τής όποιας επίφασης νομιμότητος έχει απομείνει.<br />Ολιγομελείς ομάδες θανόντων μαστροπών ωρύονται ένεκα τού συνωστισμού στις ουρές, ο οποίος έχει προκύψει έμπροσθεν των πυλών τής κολάσεως από την συρροή των πτωμάτων πολιτικών "προσώπων", μηντιαρχών και λοιπών "πνευματικών" ταγών, ενώ πίσω από τα τείχη ακούγονται οι απορείες μελών της επιλέκτου ταξιαρχίας αλεξιπτωτιστών του Χίτλερ, καθώς παίζουν ζάρια καθισμένοι επάνω σε μαγγάλια <i>"που βρήκαν τέλος πάντων τόσα όπλα οι Κρητικοί;"</i>.<br /><br />Έχει καταστεί πλέον κοινός τόπος, ότι οι αχθοφόροι τής ξένης ακρίδας στηρίζονται ολοένα και περισσότερο απροκάλυπτα στην ωμή βία των κατασταλτικών μηχανισμών και ιδαίτερα σε αυτήν που εφαρμόζουν τα επωασθέντα σε ειδικά άσυλα και βάσει προγράμματος ψυχικώς διαταραγμέντα άτομα, που απαρτίζουν τον ευρωστρατό στην Ελλάδα καθώς και σε ύπουλη επιβολή στοχευμένων εκφοβισμών μέσω δικαστικών καταδικών ειδικής μορφής. Η προσπάθεια νομιμοποίησης τού συστήματος μεταφέρει το βάρος ολοένα και περισσότερο από την δράση των μηχανισμών προπαγάνδας και ελέγχου τής συνειδήσεως προς την άμεση εφαρμογή έντονου εκφοβισμού - ψυχαναγκασμού και ωμής φυσικής βίας εις βάρος τού κοινωνικού συνόλου. Εάν παρατηρήσει κάποιος επί παραδείγματι τις τελευταίες εκτιμήσεις τού προέδρου του συνδέσμου των Ελλαδιτών βιομηχάνων, δύναται να διαπιστώσει, ότι η εν λόγω κλιμακούμενη επίθεση, ουδόλως αφορά την αντιμετώπιση κάποιων συγκεκριμένων κοινωνικών ή οικονομικών τάξεων ή ομάδων από άλλες συγκεκριμένες τάξεις ή ομάδες, οι οποίες αφορούν τήν λεγόμενη κεφαλαιοκρατία ή καπιταλισμό. Ουδόλως διαφένεται από αυτές τις δηλώσεις, ότι οι μεγαλοϊθύνοντες τής πραγματικής οικονομίας στην Ελλάδα εκτιμούν, ότι πριμοδοτούνται από την κατακρίμνηση των εργασιακών σχέσεων σε επίπεδο Κίνας και Ουγκάντας. Οι εξαγγελθείσες εκτιμήσεις τους τεκμηριώνουν, ότι η προκείμενη επίθεση, η οποία κλιμακώνεται από ξένα κέντρα με εγχώριο διεκπεραιωτή ένα ιδιαζόντως ολιγάριθμο στρώμα εγχωρίων δωσιλόγων, στρέφεται εναντίον του συνόλου κοινωνικού και οικονομικού σώματος, με στόχο την πλήρη διάλυση των δομών τής χώρας, την καλλιέργεια αγεφύρωτης και υπεροξυμένης πολώσεως μεταξύ κοινωνίας και χαφιέδων τού όποιου χρώματος που αφορά το δοτό κομματικό κατεστημένο στο σύνολό του, τον εθνικό διαμελισμό τής χώρας και την βίαιη συμμετοχή της στον προγραμματισθέντα Αρμαγεδώνα, τον οποίον ωφείλουμε και δυνάμεθα να αποτρέψουμε. <b>Διότι, όπως έχω τονίσει και στο παρελθόν, οι διάφορες εξ υποτιθεμένης "αποκαλύψεως" προφητείες των αληταμπουράδων δεν είναι παρά εμφυτευμένη<span style="color: #990000;">software</span> από αυτούς που δεν διαθέτουν μετά την βαριά ήττα τους σε κοσμικό επίπεδο ίδια <span style="color: #990000;">hardware <span style="color: black;">στα ανυποψίαστα θύματά τους, τα ευρισκόμενα εντός τού σπηλαίου</span></span>. Πρόκειται δια εξοφλημένες οντότητες σε εσχατολογικά πλαίσια, οι οποίες δρουν μεν ανασταλτικά και διαβρωτικά στα πλαίσια τής αλληλοδιαδοχής των ιστορικών ελίκων τής χρονοχωρικής γιήνου σπείρας με στόχο να οδηγήσουν την εκάστοτε ιστορική έλικα σε αδιέξοδο και αέναη επανάλληψη - ανακύκλωση, ως αυτοκηρυγμένοι τζομπάνηδες, σφαγείς, κρεοπώλαι, εκδορείς και τσιμπουσιαστές - συνδαιτυμόνες των βροτών τής ανθρωποφάρμας. Αυτό όμως το νταβαντούρι δεν είναι δυνατόν να επαναλλαμβάνεται αενάως, διότι ως ορθώς ελέχθει "το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη". Ως εκ τούτου, η χειραφέτηση των θηρευομένων αποτελεί ζήτημα τής συνειδησιακής των ωριμάνσεως, η οποία επενεργείται μέσω τής κυτταρικής μνήμης, ματεβιβαζομένης και αναπτυσσομένης μέσω τής μεταβάσεως από ιστορικής έλικος στην επομένη. Και θα έλθει μετά βεβαιότητος η φάση, κατά την οποίαν τα θηράματα θα εξουδετερώσουν και θα εξοντώσουν τούς θηρευτές των, αναβιβαζόμενα σε Μεταανθρώπους, εισερχομένους στην Μεταϊστορία και εκτινασσόμενα των ορίων τού συγκεκριμένου χωροχρονικού γιήνου σπειρώματος. <span style="color: #990000;">Αναφορικά με την διαδικασία λειτουργίας τής "Μνημωσύνης" υπάρχουν ενδιαφέρουσες όχι μόνο παραπομπές, αλλά και ΟΔΗΓΙΕΣ στα Πλατωνικά συγγράμματα, ιδιεταίρως δε στον Διάλογο<i>"Θεαίτητος"</i>, καθώς και σε έργα τού Ησιόδου και στα Ορφικά, στα οποία θα γίνει προσεχώς αναλυτική αναφορά.</span></b><br /><br /><b><span style="color: #990000;">Αρμόζει λοιπόν να κατανοήσουμε, ότι ωφείλουμε να μην μάς πτοεί η κλιμακούμενη γύρω μας μαυρίλα, η οποία επιβάλλεται βάσει συγκεκριμένου σχεδίου, μέσω τής αποδομήσεως των πάντων, μέσω της στρατηγικής τού σοκ, μέσω αεροψεκασμών δηλητηρίων, μέσω τής επί εδάφους εγκαταστάσεως και λειτουργείας μηχανών εκτοξεύσεως στην ατμόσφαιρα μολυσματικών ουσιών, οι οποίες προκαλούν κατάθλιψη και εκνευρισμό, υποθάλπτοντας τα κέντρα λειτουργίας τού εγκεφάλου. Αυτά τα μέτρα αποσκοπούν στην απαξίωση της αντιλήψεως περί ζωής, την οποία διαθέτουμε, ώστε να καταστεί αποδεκτός από την ανθρωπομάζα ο Αρμαγεδών.</span></b><br /><b><span style="color: #990000;">Έχω τονίσει στο παρελθόν, ότι πριν επιβληθεί στην Γιουγκοσλαβία ο εμφύλιος κλιμακώθηκε η διάλυσις τής οικονομίας, ως πρακτική ψυχολογικής υποβολής. Οι άνθρωποι συνωστίζοντο το πρωί στις τράπεζες, δια να μετατρέψουν δηνάρια σε δολάρια και την επόμενη δια να μετατρέψουν τα δολάρια σε δηνάρια, τα οποία εντος μιας νυκτός - ως είχε καταστεί πλέον συνεχώς αναμενόμενο - είχαν υποτιμηθεί.</span></b><br /><b><span style="color: #990000;">Η υποβολή τεχνητού αδιεξόδου αποτελεί στρατηγικό στόχο των θηρευτών στην διαδικασία καταργήσεως τού όποιου πολιτισμού και την επαναφορά τής ανθρωπότητος σε συνθήκες πρωτογονισμού. ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΒΑΘΜΗΔΟΝ ΞΥΠΝΑΕΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΘΗΡΕΥΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΚΑΛΑΜΠΟΚΙ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΧΑΨΙΑ, ΕΑΝ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΕΚΟΥΣΙΩΣ ΤΟ ΚΡΕΑΣ, ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ - ΚΑΙ ΣΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ ΤΑ ΑΒΓΑ ΤΟΥ, ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ, ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ, ΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ, ΤΙΣ ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΟΥ, ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΤΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΩΝΑΡΙΟΥ ΤΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΑΝΕΥ ΑΥΤΩΝ ΟΙ ΘΗΡΕΥΤΕΣ ΔΕΝ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ, ΑΡΑ ΨΟΦΑΝΕ ΩΣ ΤΕΡΑΤΑ.</span></b><br /><br />ΑΣ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΧΗΤΙΚΟ ΜΑΣ ΦΡΟΝΗΜΑ. ΑΣ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΘΗΡΕΥΤΕΣ ΝΑ ΣΤΡΕΒΛΩΣΟΥΝ ΤΟ ΥΓΕΙΕΣ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΕΩΣ ΣΕ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ.<br />ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ - ΑΓΑΠΗΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΟΛΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.<br />ΤΟ ΣΥΝΘΗΜΑ "ΧΟΥΝΤΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ" ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΕΙ. ΕΔΩ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΜΕΤΩΠΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΕΞΟΦΛΗΜΕΝΩΝ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΩΣ ΟΝΤΩΝ, ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΚΑΛΟΥΜΕΘΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΕΚΣΚΑΨΩΜΕΝ ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ, ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΠΛΑΙΣΙΩΝ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΕΝ ΛΟΓΩ ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟΙ ΟΥΔΟΛΩΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ΟΤΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΒΑΣΕΙ ΣΧΕΔΙΟΥ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΛΙΚΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ.<br />ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΟΝΙΟΡΤΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΚΑΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΗΣ ΛΕΡΝΑΙΑΣ ΥΔΡΑΣ, ΤΟ ΟΠΟΙΟΝ ΑΚΟΜΗ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ, ΕΚΔΗΛΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΓΚΥΡΩΜΕΝΟ ΣΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΜΑΣ ΜΕΤΑΗΡΩΑ.<br />ΔΙΟΤΙ - ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΓΕΛΙΟΜΑΣΤΕ ΕΠ ΑΥΤΟΥ - <b>Η ΥΔΡΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤ'ΟΥΣΙΑΝ ΜΟΝΟΝ ΕΝΑ ΚΕΦΑΛΙ</b>. ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΟΚΤΩ ΠΟΥ ΕΞΟΝΤΩΣΑΜΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΑΞΕΣΟΥΑΡ, Η ΕΞΟΝΤΩΣΙΣ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕ ΑΠΛΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ.<br /><br />Τα τρεις συγκεκριμένες περιπτώσεις εφαρμογής κρατικής βίας - φυσικής και ψυχολογικής -οι οποίες προαναφέρθησαν είναι χαρακτηριστικότατες για τις τρεις νέες σταθερές, οι οποίες θεσμοθετούνται ως κώδικας πρακτικής στην διαδικασία ποινικοποιήσεως και καταστολής. Γι αυτό θα αναφερθώ αναλυτικά σε αυτές στην πορεία τού κειμένου.<br /><br /><a href="http://3.bp.blogspot.com/-EFKUdRIgdPQ/Ufjr_dsnbzI/AAAAAAAAByo/rn6Hr59UYLg/s1600/Foto+2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #1480bd; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-EFKUdRIgdPQ/Ufjr_dsnbzI/AAAAAAAAByo/rn6Hr59UYLg/s320/Foto+2.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(242, 242, 242); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(242, 242, 242); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(242, 242, 242); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(242, 242, 242); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px; position: relative;" width="197" /></a>Πέραν όμως των συγκεκριμένων πρακτικών, οι οποίες αναμφιβόλως βάσει μη ομολογημένου προγραμματισμού επιβάλλονται συστηματικώς, υπάρχει και μια άλλη λίαν σημαντική συνιστώσα, η οποία αφορά αυτήν την πρακτική:<br />Το κόστος που συνεπάγεται η πολιτική των ειδεχθών προκλήσεων των "πολιτικών" προσώπων, έναντι τού λαού. Οι σφαλιάρες που μάζεψε προσφάτως ο Σπύρος Γεωργιάδης σε επίσκεψή του ως υπουργός υπό νόθον έργον ανομίας σε νοσοκομειακή μονάδα από τούς εκεί εργαζόμενους, μπορεί να συνέβει μόνον ένεκα δύο διαφορετικών αιτιών: Ή ο λαός και οι εργαζόμενοι έχουν αλητοποιηθεί τελείως, ώστε να μην σέβονται κανένα κρατικό θεσμό, ή οι κρατικοί ιθύνοντες έχουν αλητοποιηθεί πλήρως, παραβιάζοντες πάσα έννοιαν κρατικού θεσμού. Ή οι εργαζόμενοι είναι βιαιοπραγούντες κανίβαλοι, ή ο κ. υπουργός είναι πρόσωπο άξιο για σφαλιάρες.<br />Διότι στην συγκεκριμένη περίπτωση ο εκτραχυλισμός εκτός ορίων πάσης στοιχειώδους κοσμιώτητος είναι προφανής. Βεβαίως τέτοιες συμπεριφορές υποβιβάζουν το κοινωνικό επίπεδο συνολικώς σε πλαίσια ζούγκλας και ουδείς σοβαρός άνθρωπος δύναται να τις επικροτήσει. Δεδομένου, ότι από την μετατροπή τής κοινωνίας σε ζούγκλα με την επικράτηση τού νόμου τού Λυντς χάνει η κοινωνία συνολικώς, καταβαραθρώνοντας τα ισχύοντα ήθη πολιτικής αντιπαραθέσεως.<br />Δεν είναι όμως δυνατόν να αντιπαρέλθουμε τέτοιου είδους συμβάντα με γενικού χαρακτήρος διαπιστώσεις. Επί του προκειμένου, ωφείλουμε να θέσουμε προς απάντηση τα δυο εξής ερωτήματα:<br /><br />1. Ποιος πυροδότησε τον εν λόγο εκτραχυλισμό, οδηγώντας μια μέση ομάδα εργαζόμενων σε πρακτικές εκτός πολιτισμένων ορίων;<br />2. Ποιος σχεδίασε αυτές τις αναπόφευγες πλέον εξελίξεις, ποιός εποφελείται από αυτές και με ποιόν τρόπο;<br /><br />Εξ όσων γνωρίζω, ουδείς οδήγησε τον λαλίστατο κ. Σπύρο παρονόμως, εφαρμόζοντας καλπονοθείες και παραβίαση τού συντάγματος στα όρια τής πενίας και σε καθεστώς πλήρως αβεβαιότητος για το μέλλον. Ουδείς τον εξαπάτησε προεκλογικώς με σαθρές υποσχέσεις. ότι θα διαπραγματευθεί το μνημόνιο, εάν τον ψηφίσει, για να τον απολύσει εν ψυχρώ στην συνέχεια από την εργασία του. Ουδείς εστέρησε τον κ. Σπύρο από τα φάρμακά του, ενώσω αυτά τού ήσαν απαραίτητα, δια να παραμείνει αυτός στην ζωή. Ουδείς οδήγησε μέσω κρατικής οικονομικής, φυσικής, ή ψυχολογικής βίας κάποιους συγγενείς τού πολύ σπυράκλα στην αυτοκτονία, ως αυτός έπραξε ως λαλίστατο και προοκλητικότατο προπαγανδιστικό μόμολο υπέρ τού μνημονίου και υπερψηφίσας τα αντίστοιχα μέτρα στην "βουλή". Ουδείς οδήγησε τα παιδιά του στον αργό θάνατο μέσω ναρκωτικών ουσιών, δια τής κεκαλυμμένης κρατικής αρρωγής στο εγκληματικό σύστημα εμπορίας αυτών των ουσιών. Ουδείς μετέτρεψε την οικία τού σπυράκλα σε κέντρο σεξουαλικού εκμαυλισμιού νέων ανθρώπων, ως συμβαίνει σε καταστήματα τού δικαστικού σώματος, ως καταγγέλουν εισαγγελείς, οι οποίοι κατέρχονται σε απεργία πείνας, ενώ το επίσημο κράτος κωφεύει, αφήνοντας να διασύρεται η χώρα στα διεθνή μαζικά μέσα.<br />Και το επιχείρημα "Μας ψηφίσατε, άρα δικαιούμεθα να κάνουμε ότι γουστάρουμε", δεν μπορεί να κατισχύσει, δεδομένου ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση πρόκειται περί ειδεχθών πολιτικών απαταιώνων, οι οποίοι υφήρπασαν δολίως την λαϊκή ετυμηγορία.<br /><b>Ποιος είναι άρα αυτός, ο οποίος οδηγεί τις καταστάσεις άσυστόλως στα άκρα και μάλιστα επί συνεχούς βάσεως προκαλών το κοινωνικό σώμα με ανόητο φιλαρέσκεια και πλήρη αμετροέπεια;</b><br /><br />Επανειλημμένα βγήκε στα παράθυρα ο κ. σπυράκλας για να προκαλέσει, ότι δικαίως απολαμβάνει τις αστρονομικές αποδοχές για τα δεδομένα τής κρίσης, παλαιότερα τού βουλευτού και νυν τού υπουργού, λόγω προσόντων. Με ποια απαραίτητα ειδικά προσόντα αξιώνει ο εν λόγω βιβλιοπώλης να διαχειριστεί την όποια τομή στον τομέα τού συστήματος υγείας;<b> </b><br />Το "προσόν" του είναι ένα και μοναδικό: Η πλήρως ανεύθυνη ετοιμότητά του να βαρέσει όχι μόνο το μαχαίρι των περικοπών που επιβάλλουν τα διεθνή εγκληματικά τραπεζικά κατεστημένα μέχρι το κόκαλο, αλλά να πριονίσει και το ίδιο το κόκαλο, ακρωτηριάζοντας την κοινωνία με τα δόντια του, θεωρώντας ότι διαθέτει και το "χάρισμα τού λόγου".<br /><br />Με ποια προσόντα αξιώνει ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης να διαχειριστεί την διοικητική μεταρρύθμιση;<br /><br />Είναι προφανές, ότι οι πολιτικές επιλογές των "ιθυνόντων" έχουν προσλάβει χαρακτήρα κακόγουστου ανέκδοτου. Και ως είναι φυσικόν, την κύρια κυβερνητική ευθύνη επ' αυτού φέρει ο πρωθυπουργός, ο οποίος, τόσο ο ίδιος, όσο και οι επαγγελματίες κλακαδόροι, οι οποίοι πλέκουν το κοινωνικό του "γόητρο", εμμένουν να τον παρουσιάζουν ως σοβαρό. Ποια είναι οι υστεροφημία την οποία προσδικεί ότι θα αφήσει μελλοντικώς ο κ. Σαμαράς; Δεν δύναται να κατανοήσει, ότι οι αναφορές σε "πολιτικές ανοίξεις" και στον Οδυσσέα Ελύτη εκλαμβάνονται πλέον ως κακόγουστες προπαγανδιστικές φάρσες; Θα επιτύχει το στημένο λιβάνισμα από πλευράς των λίγων εμμίσθων, να αντιστρέψει την βαθύτατη απαξίωση από το λαϊκό φρόνημα;<br /><br />Το χειρότερο όλων είναι όμως ότι το ισχύον μπαλ μασκιέ πολιτικό συστημα δεν οδηγεί μόνον τεράστια τμήματα τού λαού στην πενία και την απόγνωση. Αλλά συγκεκριμένα ωθεί ένα λαό, ο οποίος αναμφίβολα στο παρελθόν έδωσε σοβαρά δείγματα ήθους και πολιτισμού, στον κοινωνικό κανιβαλισμό και σε συμπεριφορές εκτραχυλισμού. Οι οποίες πολύ φοβούμαι, ότι μελλοντικώς θα ενταθούν.<b> </b><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-g8n7ymSdPUI/UflNPiIGizI/AAAAAAAABy8/ctP0USP5Iic/s1600/Foto+3.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; color: #1480bd; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em; text-decoration: none;"><img border="0" height="320" src="http://3.bp.blogspot.com/-g8n7ymSdPUI/UflNPiIGizI/AAAAAAAABy8/ctP0USP5Iic/s320/Foto+3.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(242, 242, 242); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-color: initial; border-left-color: rgb(242, 242, 242); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(242, 242, 242); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(242, 242, 242); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; border-width: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px; position: relative;" width="213" /></a></div>
Στο παρελθόν με κείμενά μου υπό τον τίτλο "Αταραξία" κάλεσα τους φίλους και τούς επισκέπτες, οι οποίοι παρακολουθούν τα γραφόμενά μου σε αυτοσυγκράτηση. Όχι παθητική, αλλά αυτοσυγκράτηση ενεργητική. Εγρήγορση θεωρητικής και πρακτικής ζυμώσεως, ώστε να δυνυθούμε να δώσουμε λύση στα αδιέξοδα επί αξιοπρεπούς, προετοιμασμένης και υπευθύνου επαναστατικής βάσεως.<br />Δυστυχώς το πολιτικό κατεστημένο επέλεξε όμως να οδηγήσει τον τάλανα πολίτη σε πρακτικές εκτραχυλισμού. Με το πλέον βάναυσο ξυλοκόπημα των διαμαρτυρόμενων πολιτών από τις δυνάμεις καταστολής, ταυτοχρόνως με την έντεχνο ενδυνάμωση τού ναζιστικού φρόκαλου.<br />Χώροι, όπως η λεγόμενη "χρυσή αυγή" θα κατατάσσοντο στα πλαίσια μιας ωρίμου και πολιτισμένης κοινωνίας στην σφαίρα τής ψυχοπαθολογίας. "Αντράκια" όπως ο Μιχαλολιάκος, ο Κασιδιάρης, ο Καιάδας και οι λιποί, θα ήσαν πλήρως κοινωνικώς απομονωμένοι και δακτυλοδεικτούμενοι, υποχρεωμένοι να κυκλοφορούν στα δικά τους στέκια, τα οποία θα εθεωρούντο τα πλέον νοσηρά και κακόφημα. Και όμως σήμερα αυτά τα κατεστημένα τής ΚΥΠ τυγχάνουν συνοδοιπόρων, οι οποίοι είναι έτοιμοι να βιαιοπραγήσουν, να ασχημονήσουν και να εγκληματήσουν κοινωνικά, για να εκτονώσουν τα ψυχολογικά τους σύνδρομα.<br />Το αυτό ισχύει και για τις ομάδες βιαιοπραγούντων, ή έτοιμων να βιαιοπραγήσουν επιλεγόμενων "αυτονόμων". Όμως δεν πρόκειται περί αυτονόμων, αλλά περί ανόμων. Πρόκειται για το δεύτερο χέρι, δίπλα στο ναζιστικό, το οποίο κινεί ο ντεσπεράντος χαφιεδισμός, ενώ πάντοτε ο κορμός του αποτελείται από τα δήθεν "έννομα" πολιτικά κόμματα τού κοινοβουλίου και τον "low and order" συρφετό, ο οποίος τα στηρίζει. Ως απόγονοι, είτε των βασανιστών τής Μακρονήσου, είτε των πληρωμένων με αγγλικές λίρες χαφιέδων, οι οποίοι το έπαιζαν αριστεροί, είτε των ενεργούμενων από τα καθάρματα στάλιν / τρότσκυ διπόδων, οι οποίοι επιχειρούσαν με τις κλίκες τους να διαλύσουν και να στρεβλώσουν το εργατικό και το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα.<br /><br />Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ως ενας από τούς βασικότερους θεωρητικούς τής αυτονομίας, διακήρυξε, ότι ο αυτόνομος, συμφώνως προς τον προσδιορισμό τού όρου, σέβεται και υπηρετεί κάποιους νόμους, οι οποίοι είναι δικοί του. Αυτοί συνιστούν εκούσιο και συνειδητό προθεμά του - προσωπικό ή κοινοτικό - και δεν διέπονται από υποταγή, ούτε σε κατεστημένα κρατικής βίας, ούτε σε αποδοχή πατερναλιστικών προτύπων σε αυθεντίες τής πλάκας ψευτοεπαναστατικών μαγαζιών. Όσοι επικαλούνται την ανομία και το χάος είναι ή στόκοι, η υπόπτως ενεργούμενοι. Τουτέστιν εις κάθε περίπτωση κοινωνικά επικίνδυνοι. Διότι είτε πράττουν εμμίσθως εις βάρος τής κοινωνίας, είτε τους εκμεταλλεύονται έμμισθα αντικοινωνικά κυκλώματα.<br /><br />Στα πλαίσια τής προωθήσεως νοσηρών φαινομένων στον χώρο τής ανάπτυξης κοινωνικής άμυνας εντάσσεται και η πρακτική τού Αλέξη Τσίπρα και τής κλίκας η οποία τον προάγει όπισθεν και πέριξ αυτού, ως συμπληρωματικός αντίποδας τής προκλητικής πρακτικής τής ατύπου ομάδος Γεωργιάδη, Βορίδη και Μιχαλολιάκου.<br />Στο πρόσφατο "συνέδριο" του κομματικού τσίρκου, του οποίου υποτίθεται ότι είναι προκαθήμενος ο νεαρός "Αλέξης", ανέπτυξε μια εξόχως ύπουλη φρασεολογία, η οποία δεν αποτελεί προϊόν επιδείξεως βερμπαλιστικής σκληρήνσεως έναντι των κυβερνώντων ένεκα αλιεύσεως ψήφων, αλλά πολύ στοχευμένα επιχειρεί να μεταφέρει τις διαθέσεις που κινούνται στα πλαίσια τής κοινωνικής αμφισβητήσεως στα δεδομένα της πάλαι ποτέ πλασματικής πολιτικής και κοινωνικής πολώσεως, η οποία ίσχυε προ τής αναγνωρίσεως τής Εθνικής Αντιστάσεως.<br />Με φραστικές κωρώνες, ότι αυτός και η πολιτική παρέα του είναι παιδιά "των αγωνιστών τής Ακροναυπλίας" και με αναφορές στα "γουναράδικα", διεκπεραίωσε συνειδητά και βάσει σχεδίου τον ρόλο προβοκάτορα. Κατ'αρχήν ποια πολιτική συνέχεια μπορεί να αποτελεί ο γόνος ενός μεγαλοαστού κατασκευαστή, παρατρεχάμενου των επισήμων εκκλησιαστικών "ταγών", ο οποίος απροκάλυπτα δήλωσε ότι το μνημόνιο δεν επεβλήθει βάσει συνταγματικής εκτροπής, με τον ήρωα τής Εθνικής Αντιστάσεως Αθανάσιο Κλάρα;<br />Οι στόχοι είναι προφανείς και προωθούνται ταυτοχρόνως και από το ίδιο το κατεστημένο, το οποίο χειρίζεται τα δεδομένα τής κρατικής καταστολής στην Ελλάδα:<br /><b>Οι κοινωνικοί δεσμοφύλακες είναι αφελείς, εάν πιστεύουν, ότι δεν μπορούμε να διακρίνουμε και να ερμηνεύσουμε το δεδομένο, ότι την επόμενη ημέρα μετά την απόφαση αποφυλακίσεως τού Κώστα Σακκά, συνελήφθηασν άλλοι νεολαίοι, με παρόμοια παρουσία, που προφυλακίσθησαν στην θέση του, συμφώνως προς το σχήμα, ότι οι ανθρωποδεσμώτες αφήνουν ένα και στην θέση του συλλαμβάνουν δύο. </b><br />Οι αιτίες τής συγκεκριμένης πρακτικής είναι προφανέστατες για όσους διαθέτουν στοιχειώδη πολιτική κρίση και επικαλύπτονται σαφώς με την σκοπιμότητα των "μαχητικών" διακυρήξεων, στις οποίες προέβη στην σαπουνόπερα συνεδρίου "αριστεράς" ο τρέντυ " Alexis".<br /><b>ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ ΤΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ, ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΑΝΑΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ.</b><br /><b>ΟΠΟΙΟΣ ΣΤΗΝΕΙ "ΧΡΥΣΕΣ ΑΥΓΕΣ" ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΣΤΗΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΔΕΟΣ. ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ΚΥΜΑΤΟΘΡΑΥΣΤΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ ΕΝΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ. </b><br /><br /><br /><b>3. ΚΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΚΟΤΟΦΤΕΡΑ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΡΑΓΕ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ;</b><br /><br />Όταν ήμουν πιστσιρικάς, δηλαδή περίπου σαραντάρης, έτυχε να παρακολουθήσω μια ταινία τού Ράινερ Βέρνερ Φάσμπιντερ με τίτλο <i>"Η Τρίτη Γενιά" (Die Dritte Gneration)</i>. Αυτή η τανία με σάστισε τότε, διότι δεν μπόρεσα να κατανοήσω τίποτε από αυτήν. Γράφοντας αυτές τις γραμμές μετά από είκοσι χρόνια αισθάνθηκα η ταινία να προβάλεται εκ νέου μέσα στο κεφάλι μου, οπότε και κατανόησα ακόμη και τις έσχατες λεπτομέρειές της. Μερικά πράγματα χρειάζονται απλά χρόνο και τα χαστουκάκια τής ζωής για να ωριμάσουν.<br />Εννοείται βεβαίως, ότι αυτή την ταινία την συνιστώ, χωρίς να προσποιούμαι τον κουλτουριάρη, μια και προ δεκαλέπτου κατάφερα να την καταλάβω.<br />Η ταινία αναφέρεται στην τρίτη γενιά τρομοκρατών τής Γερμανίας, η οποία είχε βρει το ξεκίνημά της με την πρώτη γενιά, τής λεγομένης <i>"Φράξια Κόκκινος Στρατός" ( Rote Armee Fraktion - RAF) </i>με το περιβόητο έμβλημα τού καλασνίκωφ κάτω από την πεντάλφα και πρωταγωνιστές την Ουλρίκε Μάινχοφ και τον Αντρέας Μπάαντερ στα τέλη τής δεκαετίας του '60, εάν δεν με απατά η μνήμη μου.<br />Η ταινία παρουσίαζε τούς τρομοκράτες τής τρίτης γενιάς σαν ένα είδος χαφιέδες - κλόουν. Κάποιες ταινίες τού Φάσμπιντερ, που είχε τύχει να δώ προηγουμένως, μού είχαν αρέσει και είχα προσέξει, ότι αυτές προκαλούσαν το γερμανικό ασυνείδητο. Είχα συζητήσει κάποτε με κάποιες ψευτοκουλτουριάρες, σχετικά με κάποια ταινία τού Φάσμπίντερ, πρέπει να ήταν η τιτλοφορούμενη <i>"Η Τιμή τής Μαρίας Μπράουν"</i>, η οποία αναφερόταν στην πλήρη εκπόρνευση τής γερμανίας μετοπολεμικά στα πλαίσια τής αμερικανοκρατίας και οι εν λόγω κυρίες είχαν εκφράσει την πλήρη απέχθειά τους προς τον δημιουργό, διότι αυτός ήταν λέει εκτός των άλλων και ομοφυλόφιλος, καθότι οι γερμανοί θεωρούν στις πλείστες των περιπτώσεων, ότι είναι δήθεν οι καλύτεροι όλων και τα πιο τσίλικα μαγκάκια. Μόλις βρεθούν όμως έξω από την χώρα τους αυτομάτως περιορίζονται στα ανύπαρκτα κιλά τους, για να μην αρχίσει να ψιχαλίζει σφαλιάρες από τούς παρεβρισκομένους. Η μόνη χώρα που είδα να θεωρούνται οι γερμανοί κάτι ιδιαίτερο είναι η Ελλάδα. Εικάζω όμως με σχετική βεβαιότητα, ότι οι εν λόγω κυρίες κατά τα έτη που ακολούθησαν, προσαρτημένες σε κάποιο κόμμα πρασίνων, "οικολόγων", "εναλλακτικών", ή άλλου είδους κρυπτοφασιστών, θα έγιναν και τα θερμότερα μέλη κάποιας επιτροπής αναδείξεως των "δικαιωμάτων" των ομοφυλοφίλων.<br />Για να πολεμάνε αυτές οι κυρίες τον Φάσμπίντερ με τέτοια μανία, πρέπει αυτός να είναι πολύ σημαντική προσωπικότητα, σκέφθηκα τότε. Βέβαια άλλες ταινίες του δεν παρακολούθησα μετά την "Τρίτη Γενιά", μια και διαπίστωσα τότε, ότι τα μυαλά μας δεν επικοινωνούν. Όχι διότι εγώ είμαι σώνει και καλά ανόητος, ή διότι ο Φάσμπίντερ είναι ανούσιος πολυλογάς. Εθεώρησα έκτοτε ότι λειτουργούμε σε διαφορετικό μήκος κύματος, άρα θα πορευτούμε σε χωριστούς δρόμους.<br /><br />Σήμερα διαπιστώνω όμως, ότι οι σημαντικοί δημιουργοί δεν είναι πάντοτε ευνόητοι, χωρίς αυτό να είναι δική τους αδυναμία. Υπό ένα τρόπο προηγούνται τής εποχής τους, ενώ εμείς παραμένουμε συχνά στην πρώτη ταρίφα, παρόλο που το όχημα έχει εισέλθει ήδη στην ζώνη αυξημένου κομίστρου.<br />Αυτό που με είχε μπερδέψει στην ταινία αυτή δεν ήταν ο συμβολισμός των χαφιέδων, καθότι ανέκαθεν κοιμάμαι στο ίδιο κρεβάτι με αυτούς σε απόσταση αμέσου επαφής, χωρίς αυτό να σημαίνει, ότι συντελείται και όποια διείδυσις.<br />Αυτό που δεν χώραγε στο μυαλό μου ήταν ο συμβολισμός των κλόουν. Τι σχέση μπορούν να έχουν οι κλόουν με τους τρομοκράτες; αναρωτιόμουν. Μέχρι να κατανοήσω τι εστί παλιομασκαράδες, χρειάστηκα δεκαετίες. Εξ άλλου ποτέ δεν απέκρυψα, ότι τυγχάνω αφελής, ίσως από καλή προαίρεση, όμως ο δρόμος προς την κόλαση είναι γεμάτος από παιδιά με ανάλογη αφέλεια τής δικής μου.<br />Το πιο σημαντικό που μπόρεσα να κατανοήσω μέσα στα πλαίσια τής αφέλειάς μου, είναι ο λόγος, που κάποια προικισμένα παιδιά, όπως ο Φάσμπίντερ, πεθαίνουν πριν την ώρα τους. Κάποιοι κάνουν λόγο για aids, ποτό, ναρκωτικά, καταχρήσεις. Εγώ όμως γνωρίζω μέσα σε ποιο συρτάρι ελλοχεύει ο θανατηφόρος ιός. Όπως έμαθα να εκτιμώ τι είδους σχολείο επιστράτευσης των εσωτερικών δυνάμεων επιβιώσεως στάθηκε για πολλούς η Μακρόνησος. Αυτοί, που ένοιωσαν να σκάει στο πρόσωπο και στο πλευρό τους καθυμερινά η ζωστήρα τού στρατονόμου, επέτυχαν να αναπτύξουν το αίσθημα τής επιβιώσεως.<br /><br />Στην Ελλάδα το λοιπόν στην μείζονα φάση που διερχόμεθα καλλιεργείται και αναπτύσσεται ένα ιδιότυπο είδος τρομοκρατίας, το οποίο θα χαρακτήριζα ως<b> "τρομοκρατία τής ρεζέρβας"</b>. <br />Κάπου μοιάζουμε να είμαστε μηχανικοί θεατές τής ταινίας που λέγεται ζωή, περιμένοντας το δάλειμμα για να τεντώσουμε τα πόδια μας και να αγοράσουμε στραγάλια, ενώ θα έπρεπε να την παρακολουθούμε πλήρως εστιασμένοι καρέ προς καρέ, αλλά ταυτοχρόνως και πλήρως αποστασιωποιημένοι, γνωρίζοντας ότι πρόκειται περί λήψεως προεπεξεργασμένης ροής εικόνων, που στήθηκαν σκοπίμως από παραγωγούς, σεναριογράφους, σκηνοθέτες, σκηνογράφους, ενδυματολόγους, μακιγιέρ, χορογράφους και επεξεργαστές οπτικών τεχνασμάτων. Και οι υποτιθέμενοι δρώντες και πάσχοντες δεν είναι παρά μίμοι, οι οποίοι έχουν σπουδάσει και αποδίδουν άψογα την υποκριτική τέχνη, επιτυγχάνοντας να μάς κάνουν να συμπάσχουμε, να ξεκαρδιζόμαστε στα γέλια, να δακρύζουμε και να αγωνιούμε μπροστά σε μια στημένη και ανύπαρκτη "πραγματικότητα" δύο διαστάσεων. Η οποία όμως ξεχυλίζει την αδρεναλίνη των χρωμάτων, των τοπίων, τής αλλεπάλληλης ταχύτητας και έντασης των αισθητικών ερεθισμάτων, ή τής μουντής ατμόσφαιρας τού νουάρ και των ελλοχευόντων σε αυτήν επικίνδυνων ή σκληρών καταστάσεων. Ένας κόσμος επίπεδος με πολύ περισσότερες όμως διαστάσεις από την επίπεδη δική μας τρισδιάστατη πραγματικότητα, η οποία εγκλωβισμένη στην κοσμοαντίληψή μας αφορά μια επίπεδη ρουτίνα, πέρα από κάθε ενδιαφέρον, τόλμημα, διακινδύνευση, ζωντάνια, ερωτικό δώσιμο μέχρις εσχάτων, ένδειξη εμπιστοσύνης στην υπολειτουργούσα φαντασία μας, υπέρβαση τής καθημερινής μας κακομοιριάς, τής διάθεσής μας για προσαρμογή, τού φόβου μας μπροστά στην ελευθερία, των αναστολών μας μπροστά στο κατώφλι τής εισόδου, η οποία οδηγεί στο λιβάδι.<br />Και εάν μεν η ταινία περιέχει κάποιο μήνυμα παιδαγωγικής υφής, κάποιο ζητούμενο προτάσεως ήθους, έχει καλώς. Στην αντίθετη περίπτωση δεν αποτελεί παρά ένα βαυκαλισμό των αισθήσεων, για όντα εστερημένα αληθούς συγκινησιακού βιώματος.<br />Και εφόσον η μηχανική μας πρόσληψη δεν μπορεί να αγγίξει την κακία ενός αδυσώπητου κριτικού κινηματογράφου, όσο κι αν φτιασιδώνεται νοητικά η αντίληψή μας, δεν απέχει ποιοτικά από αυτήν των αγελάδων, που παρατηρούν τα διερχόμενα τραίνα. Δεν μάς διέπει η αναζήτηση, αλλά οι πεπειθήσεις. Η "ασφάλεια" δηλαδή που παρέχει έναντι τής οξειδώσεως των εγκεφαλικών κυττάρων η επικάλυψή τους με δυο εκατοστά μπετόν, όπως ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση τού δομικού σιδήρου. <br /><br />Ας προσπαθήσουμε όμως να δούμε συγκεκριμένα, με πνεύμα ερευνητικό και χωρίς προκαταλήψεις, πέρα από την εφησύχαση τής μηχανικής αδράνειας και την υπολειτουργία των οργάνων αισθητηριακής προσλήψεως και νοητικής επεξαργασίας αυτή την σαπουνόπερα τής τρομοκρατίας, την οποίαν μάς υποβάλει το κατεστημένο σύστημα, υπό την μορφή των μασκαράδων τής τρίτης γενιάς.<br />Προς αυτήν την κατεύθυνση μπορούν να αποβούν ιδιαίτερα χρήσιμοι οι εντοπισμοί τού Φάσμπιντερ στην "Τρίτη Γενιά". Η ταινία αυτή γυρίστηκε πριν γίνουν οι δυο μεγάλες δολοφονίες πολιτικών προσώπων, οι οποίες αποδώθηκαν σε τρομοκράτες. Αυτής τού διευθυντού τής Deutsche Bank Άλφρεντ Χερχάουζεν τον 1989 στο Μπαντ Κλάινεν και τού Ντέτλεφ Ρόβεντερ το 1990 στο Ντύσελντορφ, ενώσω αυτός ήταν επικεφαλής τής κρατικής εταιρείας Treuhand, στην οποία είχε ανατεθεί η ιδιωτικοποίηση τής κρατικής οικονομίας τής Ανατολικής Γερμανίας.<br /><br />Ο Χέρχάουζεν είχε προτείνει πριν δολοφονηθεί την έκπτωση σημαντικού μέρους τού χρέους των χωρών τής περιφέρειας, που υπήρχε στις τράπεζες των ανεπτυγμένων χωρών. Θεωρούσε, ότι η διεθνής υπερχρέωση ήταν επιζήμια για την ανάπτυξη τής οικονομίας διεθνώς και ότι εάν δεν ελάμβανε κάποια χαριστική αντιμετώπιση μεγάλου μέρους τούς χρέους των οικονομικώς αδυνάτων, αυτό θα οδηγούσε σε στασιμότητα την διεθνή οικονομία, αλλά θα επέφερε και σημαντικά προβλήματα μεσοπρόθεσμα στο ίδιο το τραπεζικό σύστημα των οικονομικώς ισχυρών κρατών. Την θέση αυτή υποστήριξε με σθεναρά επιχειρήματα ο Χέρχάουζεν στις διεθνείς χρηματιστηριακές διασκέψεις και φόρα οικονομικών οργανισμών. Σήμερα γνωρίζουμε βεβαίως, ότι οι "πεφωτισμένοι" διεθνείς χειραγωγοί τής ανθρωπότητος, είχαν αποφασίσει την αποδόμηση τού συστήματος με την εφαρμογή τού φιλελευθερισμού και τού δόγματος τού σοκ. Ο Χέρχάουζεν ήταν ένα αγκάθι τού συστήματος, το οποίον το ίδιο το σύστημα αποφάσισε να καταστρέψει.<br /><br />Ο Ρόβεντερ, ως λίαν επιτυχημένος οικονομικός διευθυντής τής μεγάλης βιομηχανίας παραγωγής χάλυβος Hoesch, είχε πολύ αποδωτικά και πραγματοποιήσιμα σχέδια για την ομαλή ενσωμάτωση και αξιοποίηση των δομών τής Ανατολικής Γερμανίας στα νέα πλαίσια τής επανένωσης των δύο γερμανικών κρατών. Οι Αγγλοσάξωνες όμως απέβλεπαν στην εξουδετέρωση τής παραγωγικής δομής τού ισχυρότερου οικονομικά κράτους τής δυτικής Ευρώπης και τής μετατροπής του σε διεθνή λωποδύτη - πλειαστσικοκλέπτη σε βάρος των λοιπών Ετρωπαϊκών χωρών, με στόχο την διάλυση των οικονομιών τους, στα πλαίσια τής διεθνούς οικονομικής κατεδαφίσεως και βίαιης επιβολής τού Αρμαγεδώνα. Μετά την δολοφονία τού Ρόβεντερ επέβαλαν στην διοίκηση τής Τρόιχαντ την Μπίργκιτ Μπρόυελ, η οποία ήταν γόνος τραπεζικής οικογένειας από το Ανόβερο, συμβεβλημένης με τα αγγλοσαξωνικά τραπεζικά συμφέροντα. Τότε έλαβε χώρα το μεγάλο πλιάτσικο σε βάρος τής οικονομίας τής πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Χιλιάδες μεγάλες παραγωγικές μονάδες εκχωρήθηκαν σε εκείνη την φάση<b> έναντι ενός γερμανικού μάρκου</b> σε ιδιώτες, με αποκλειστική υποχρέωση την <b>χωρίς ουσιαστική δέσμευση</b> των νέων ιδιοκτητών να μην απολύσουν τούς απασχολούμενους σε αυτές τις μονάδες. Στην συνέχεια οι πλείστοι εξ αυτών απέλυσαν εν ψυχρώ όλο το προσωπικό, εκποιώντας τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό αυτών των επιχειρήσεων για ζεστό παραδάκι. Με αυτόν τον τρόπο διαλύθηκε στην κυριολεξία η παραγωγική οικονομία μιας από τις πλέον εύρωστες οικονομικά χώρες τής Ευρώπης. Ταυτοχρόνως παραχωρήθηκε το δικαίωμαστην γερμανία τής απροσκώπτου κλοπής της κρατικής και ιδιωτικής περιουσίας των αδυνάτων χωρών, ώστε να καταστεί δυνατή η εσωτερική της χρηματοδότηση. Έκτοτε η ανεργία σαρώνει την Ανατολική Γερμανία, αλλά και η οικονομία τής δυτικής Γερμανίας μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε μεταπρατική - παρασιτική. Ο πρώην οικονομικός γίγας μπορεί να παρουσιάζει κάποιο σημαντικό κύκλο εργασιών μέσω τής επιδοτήσεως τής αυξανόμενης ανεργίας, τής γραφειοκρατίας και κατασκευαστικών έργων στον τομέα τής δομήσεως, όμως στέκει πλέον σε πήλινα πόδια. Και όποτε αποφασίσουν οι διεθνείς αρχιτέκτονες τού χάους να τα συντρίψουν, αυτό θα ολοκληρωθεί εντός μίας νυκτός.<br />Η δολοφονίες των Χέρχάουζεν και Ρόβεντερ από κρατικούς εκτελεστές σήμαναν το κύκνειο άσμα τής Γερμανίας ως παραγωγικής οικονιμικής δυνάμεως και την μετροπή της σε ηγέτιδα πόρνη τής διεθνούς αρπακτής. Ο τρόπος που κατέπεσαν σε χρόνο μηδέν οι χάρτινοι πύργοι τής "δημιουργικής λογιστικής" τού Σιμήτη, είναι γνωστός. Αυτό πρόκειται να είναι και το μέλλον τής γερμανίας, η οποία ανέκαθεν ευχαρίστως ανέλαβε στην ιστορική πορεία τον ρόλο τού διεθνούς βλάκα, ώστε να πληρώνει κατόπιν "εορτής" τα σπασμένα. Το γεγονός, ότι κάποιοι φρόντιζαν μονίμως να ανασταίνεται από την αρχή το πτώμα των ηθικών και νοητικών μπουνταλάδων, έχει να κάνει με την ψυχοσύνθεση των γερμανών, οι οποίοι ενδείκνυνται για τον θλιβερό ρόλο, ο οποίος κατ'επανάληψη τούς ανατίθεται.<br />Οι κάθε λογής αλητάμπουρες που ευρίσκονται όχι στα κέντρα αποφάσεων τού Βερολίνου, διότι τέτοια δεν υπάρχουν, αλλά στα κέντρα διεκπεραιώσεως με το αζημίωτον αγγλοσαξονικών συμφερόντων, ανοίγουν τις σαμπάνιες και κάνουν προπόσεις υπέρ τής υγείας των τρομοκρατών. Τα υπόλοιπα περί υποτιθέμενης ισχυράς Γερμανίας, περί αυτονόμου ηγεμονικής πολιτικής, περί σοκ και δέους, αποτελούν προϊόντα αγνοίας και αγκλιτσοενημέρωσης εν πλήρη αγνοία των εδώ επικρατούντων συνθηκών εκ μέρους ελλαδίτικων βλαχαδερών, τα οποία προσποιούνται τούς "ειδικούς" και τούς "γνώστες".<br /><br />Λίαν προφητικός ο Φασμπίντερ. Ποιος μπορούσε όμως να κατανοήσει τότε το νόημα όσων αυτός φρόντιζε να προβάλλονται στην οθόνη;<br />Και από αυτούς, οι οποίοι ίσως κατανοήσαν, ή θα μπορούσαν ίσως να κατανοήσουν, ποιοί ήσαν αυτοί, οι οποίοι θα είχαν την σύνεση και την τόλμη να αναλάβουν την ευθύνη και το κόστος τής προσπάθειας ματαιώσεως αυτών των σχεδίων;<br /><br /><br /><table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: white; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-color: rgb(242, 242, 242); border-bottom-style: solid; border-bottom-width: 1px; border-left-color: rgb(242, 242, 242); border-left-style: solid; border-left-width: 1px; border-right-color: rgb(242, 242, 242); border-right-style: solid; border-right-width: 1px; border-top-color: rgb(242, 242, 242); border-top-style: solid; border-top-width: 1px; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 1px 1px 5px; color: #5b5b5b; float: right; margin-bottom: 0.5em; margin-left: 1em; padding-bottom: 5px; padding-left: 5px; padding-right: 5px; padding-top: 5px; position: relative; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-RvkOLqBUUgQ/UfmYqja4U3I/AAAAAAAABzI/JtvEcy6raFw/s1600/vivlio.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #1480bd; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto; text-decoration: none;"><img border="0" height="400" src="http://2.bp.blogspot.com/-RvkOLqBUUgQ/UfmYqja4U3I/AAAAAAAABzI/JtvEcy6raFw/s400/vivlio.jpg" style="-webkit-box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 0px 0px 0px; background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; background-position: initial initial; background-repeat: initial initial; border-bottom-style: none; border-color: initial; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; border-width: initial; box-shadow: rgba(0, 0, 0, 0.0976563) 0px 0px 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; position: relative;" width="251" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 12px; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Το έξοχο και μνημειώδες πλέον βιβλίο των WIESNEWSKI / LANDGRAEBER / SIEKER:</span><br /><br /><br /><br /><br /><br /></td><td class="tr-caption" style="font-size: 12px; text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="font-size: 12px; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;"> "Το Φάντασμα </span><br /><span style="font-size: x-small;"> RAF". </span><br /><br /><br /><br /><br /></td><td class="tr-caption" style="font-size: 12px; text-align: center;"><span style="font-size: x-small;">Υπότιτλος: "Για ποιο λόγο είναι απαραίτητη η τρομοκρατία στο πολιτικό και το οικονομικό κατεστημένο"</span><br /><br /><br /><br /></td><td class="tr-caption" style="font-size: 12px; text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><br /><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/Kb4bD91gTyY" width="640"></iframe><br /><br /><br />Όσο αφορά την τρομοκρατία τής ρεζέρβας στην Ελλάδα, ισχύει και για αυτήν την περίπτωση η γενική διαπίστωσις τού Άρθουρ Κόναν Ντόυλ δια στόματος τού Σέρλοκ Χολμς:<br /><br /><span style="color: #38761d;"><i>"Αν αφαιρέσεις από την οργάνωση συνομωσίας κάποιας εγκληματικής πρακτικής όλα τα στοιχεία που δεν υπάρχει νόημα να έχουν συμβεί, αυτό το οποίον απομένει είναι η γυμνή πραγματικότητα, όσο εξωπραγματική κι αν αυτή φαίνεται να είναι".</i></span><br /><br /><b>Εάν προσπαθήσουμε να διακρίνουμε τα χαρακτηριστικά τής σύχρονης εκδήλωσης τής τρομοκρατίας στην Ελλάδα σε σύγκριση με αυτά τής παλαιότερης, ώστε μέσω αυτής τής σύγκρισης να μπορέσουμε να προβούμε σε μια αποτίμηση αυτού τού φαινομένου, ποια μπορεί να είναι αυτά; </b><br /><br />Εκτιμώ ότι τα δυο φαινόμενα χαρακτηρίζονται από πλήρως αντιδιαμετρική δομή:<br /><b></b><br /><b>Στα πλαίσια τής ατομικής τρομοκρατίας τού παρελθόντος είχαμε πληθώρα νεκρών θυμάτων, ελάχιστες όμως θανατώσεις αντ' αυτού τρομοκρατών και καμία σύλληψη κάποιου ουσιαστικού τρομοκράτη. </b>Κάποιες συλλήψεις επί πλέον που είχαν λάβει χώρα, όπως τού Μπαλάφα, είχαν αποδειχθεί αστυνομικά φιάσκα, με ακόλουθη αθώωση των συλληφθέντων.<br />Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, ότι στην συγκεκριμένη φάση, οι οποία διήρκησε σχεδόν τρεις δεκαετίες, ενώ οι τρομοκράτες έκαναν στην κυριολεξία θραύση, οι διωκτικές αρχές παρακολουθούσαν τα δρώμενα δήθεν πλήρως ανήμπορες να επιδείξουν την όποια επιτυχία σύλληψης εγκληματιών έχοντας μόνιμα το δάκτυλο στο στόμα. Κάποιος υπουργός δημοσίας τάξεως μάλιστα, μικράς σωματικής διαπλάσεως, ο οποίος είχε τολμήσει να ταράξει λίγο τα νερά, πήρε άρων άρων τα παπούτσια στο χέρι.<br />Δυο ήσαν οι φερόμενοι ως τρομοκράτες, οι οποίοι είχαν θανατωθεί στην πορεία δεκαετιών τής ανάπτυξης τρομοκρατικής δράσεως στο παρελθόν, μετά την αντιπολίτευση και εντεύθεν, ενώ τα θύματα τής τρομοκρατικής δραστηριότητος ήσαν και πολυάριθμα και υπείχαν εξέχουσα κοινωνική θέση. Στην περίπτωση των δυο αυτών είναι γνωστό, ότι ο Κασίμης θανατώθηκε από τούς δικούς του, για να μην συλληφθεί από την αστυνομία, κατά την διάρκεια ανταλλαγής πυροβολισμών από την αστυνομία, όταν η ομάδα του τοποθετούσε εκρηκτικά σε κάποιο εργοστάσιο.<br />Ο δεύτερος νεκρός είναι ο Χρήστος Τσουτσουβής, ο οποίος θανατώθηκε κατά την λεγόμενη "μάχη τού Γκύζη". Στην περίπτωση τού Χρήστου τυχαίνει να γνωρίζω καλώς από πρώτο χέρι πρόσωπα και πράγματα. Και θέτω υπό σοβαρή αμφισβήτηση, ότι αυτός βαρύνεται με την εκτέλεση ανθρώπων, ως υποτιθέμενος αρχηγός της λεγόμενης "Αντιστρατιωτικής Πάλης", είτε το υποτιθέμενο θύμα του ήταν ο σαφέστατα αδίκως εν ψυχρώ εκτελεσθείς εισαγγελέας Θεοφανόπουλος, ο οποίος ήταν ένας από τούς πλέον εντίμους και φιλότιμους εισαγγελικούς λειτουργούς, είτε κάποιος άλλος. Δεν αμφιβάλλω, ότι ο Χρήστος ήταν μπλεγμένος στα κυκλώματα των τρομοκρατών. Όχι όμως των εκτελεστων - τρομοκρατών, διότι τις εκτελέσεις έκαναν αλλοδαποί πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών. Ο Χρήστος είχε αναμφιβόλως εμπλακεί στον σκληρό πυρήνα κάποιων αδίστακτων αληταμπουράδων, οι οποίοι διαχειρίζοντο τον ευρύτερο χώρο των χρήσιμων ηλιθίων, ένας από τούς οποίους ήταν δυστυχώς και ο Χρήστος. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι κάποιοι τού είχαν δώσει να κουβαλάει και ένα μπιστόλι, για να παίζει τον εξεγερμένο και τον αποφασισμένο. Όποιος όμως γνώρισε από πολύ κοντά τον Χρήστο, είναι σε θέσει να εκτιμά, ότι αυτός ήταν ψυχούλα και ήταν αδύνατον να σκωτώσει εν ψυχρώ άνθρωπο, έστω και κάτω από τις χειρότερες συνθήκες πλύσεως εγκεφάλου.<br />Γνωρίζω επίσης, ότι όσο αφορά την επιχειρησιακή μοίρα τής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας, η οποία θανάτωσε τον Χρήστο Τσουτσουβή, πραγματικά πυρά είχε στο όπλο του μόνον ένας. Ο επικεφαλής. Καθώς και ότι η εντολή που είχε δοθεί, ήταν να μην πυροβολήσει κανείς άλλος πριν από αυτόν. Άρα η εντολή η οποία είχε δοθεί, ήταν να μην συλληφθεί, ή εξουδετερωθεί ο Χρήστος. Έπρεπε να θανατωθεί. Όπως τραγουδάει ο Δημήτρης Πουλικάκος, "το ξεχασμένο πηγάδι καραδοκούσε το θύμα του".<br />Τα υπόλοιπα αφορούν λογικές συνεπαγωγές, τις οποίες μπορεί ανέτως να κάνει κάθε νοήμων πολίτης, ο οποίος σέβεται και αισθάνεται υποχρεωμένος να περιφρουρεί την έννομο τάξη τής πατρίδος του. Άρα είναι περιττόν να συνεχίσω.<br />Για ποιο λόγο δημοσιοποιώ αυτά τα πράγματα στο διαδίκτυο; Μόνον για ένα λόγο: Για να καταδείξω, ότι στην φάση που η τρομοκρατία θέριζε κεφάλια, η διωκτικές αρχές δεν μπόρεσαν να στείλουν στον άλλο κόσμο ούτε ένα από αυτούς.<br />Ψυχροί και αδυσώπητοι εγκληματίες εκτελεστές, οι οποίοι παραμένουν ασύλληπτοι και οποίοι θανάτωσαν ύπουλα και άνανδρα κόσμο και κοσμάκη, κατά βάση αθώο, ή εκτελώντας εντολή διευθετήσεως εσωτερικών λογαριασμών τού συστήματος, παραμένοντας μονίμως στο απυρόβλητο.<br />Αυτοί δε που κρατούνται εδώ και κάποια χρόνια δεν είναι παρά ληστές τραπεζών τής εταιρείας, ώστε να γεμίζουν τα σεντούκια κάποιων μυστικών υπηρεσιών, προκαλώντας τρόμο και αποσταθεροποίηση. Με εξαίρεση τον Κουφοντίνα, περί το ποιόν του οποίου έκανε πολύ συγκεκριμένη αναφορά ο Τζωρτζάτος και όποιος ενδιαφέρεται να ενημερωθεί, ας ανατρέξει στις καταγγελίες του.<br />Θα ήταν όμως ατόπημα αυτής τής αναφοράς, εάν δεν έκανα μνεία και στην κοινωνική διάσταση τού θέματος: Ο Ψαραδέλης σπούδαζε με την συμμετοχή του στα κλοπιμαία από τις ληστείες των τραπεζών δυο παιδιά του στην Ιταλία. Είχε γίνει δηλαδής τρομοκράτης "για να βγάλει δυο ανθρώπους χρήσιμους στην κοινωνία". Δηλαδή κουράδες μασκαράδων.<br />Αυτή είναι η ουσία τής τρομοκρατίας στην Ελλάδα στην διάρκεια μεταξύ 1974 και 2003. ΚΟΥΡΑΔΕΣ ΜΑΣΚΑΡΑΔΩΝ σε βάρος αίματος αθώων ανθρώπων.<br /><br />Η σύγχρονη τρομοκρατία τής ρεζέρβας είναι όμως τελείως διαφορετική από την προηγούμενη.<br />Ενώ δεν έχουμε θανατώσεις από χείρα τρομοκρατών, έχουμε σε αντίθεση θανατώσεις τρομοκρατών.<br />Το μολόχ φαίνεται και σε αυτήν την περίπτωση να χρειάζεται αίμα. Όμως από την άλλη μεριά. Για ποιον λόγο άραγε;<br />Έχουμε βέβαια και αθρόες συλλήψεις. Κοριτσόπουλα που έβαζαν μέσα σε τσουκάλια βαρελότα και τα έριχναν στους σκουπιδοντενεκέδες, δεκαεξάχρονα με χατζάρες, οπλοπολυβόλα και πρισμένα μάτια από βρωμόξυλο, βυζανιάρικα μέσα στα νηπιαγωγία, που με το ένα χέρι κράταγαν το βυζί τής μάνας τους και με το άλλο το καλάσνικοφ. Και μπόλικες συλλήψεις, ώστε να υπάρξει σύγχρονο "μαρτυρολόγιο", ώστε να μπορούν οι πάλαι ποτέ στρατολόγοι να κάνουν στρατολόγηση μελών προς τρομοκρατική εκπαίδευση στα δημοτικά σχολεία, στα νηπιαγωγεία και στα τεχνικά λύκεια.<br />Ευτυχώς που δεν την έπεσαν ακόμη στα γηροκομεία, διότι σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να αρχίσω να φοβάμαι και για την πάρτη μου, μην μού χαλάσουνε την φτιάξη εδώ πέρα με τις ωραίες νοσηλεύτριες που ζαχαρώνω, όταν μού φέρνουν την πάπια.<br /><br />Βόμβες σε συσκεβασία ταχυδρομείου, βόμβες σε συσκεβασία τούρτας, προφυλακτικά με γεύση βόμβας. Οι σεξοβόμβες μόνο λιγοστεύουν, με αποτέλεσμα να υποσιτιζόμαστε οι αλανιάρηδες.<br />Αν είναι δυνατόν να κινδυνεύει από τέτοια καλαμπαλίκια το σύστημα.<br /><br />Εδώ αποσκοπείται κάτι τελείως διαφορετικό. Και αυτό αφορά δυο πρεάγματα:<br /><br />Το πρώτο αφορά την πραγματοποίηση μιας πολύ έξυπνης εμπορικής ιδέας: Όπως κυκλοφορούσαν παλιά στα περίπτερα κάτι περιοδικά με τίτλο "ο μικρός ήρωας", "ο μικρός σερίφης", "ο μικρός καμπόης", "ο μικρός ρινόκερως", μάλλον κάποιος σχεδιάζει να εδόσει προσεχώς τον "μικρό τρομοκράτη", για να τα κονομήσει από τούς πιτσιρικάδες.<br /><br />Το δεύτερο αφορά την προετοιμασία μιας ποινικοποίησης άνευ προηγουμένου των πάντων με πρόσχημα την τρομοκρατία. Και μάλιστα εκ τού ασφαλούς στην σημερινή κρίσιμη φάση, για πρόσωπα που θα μπορούσαν ίσως ένεκα των συνθηκών να αποτελέσουν στόχο για κάποιους θερμόαιμους μπουνταλάδες, που έχασαν αβγά και καλάθια. Γι' αυτόν τον λόγο κρίθηκε σκόπιμο να περιορίζεται το πράγμα στα νηπιαγωγεία και τούς παιδικούς σταθμούς.<br /><br />Θα προβάλει κάποιος ίσως το επιχείρημα, ότι ενδιαμέσως και επί σύντομο χρονικό διάστημα επικράτησε πράγματι μια επικίνδυνη και άγρια φάση, με πυροβολισμούς σε βάρος αστυνομικών, βαρέα όπλα, μοτοσυκλετιστές που πυροβολούσαν με αυτόματα όπλα και τα τοιαύτα.<br />Η διαπίστωσις είναι ορθή.<br />Όμως τότε ήταν πρωθυπουργός ο Κώστας Καραμανλής.<br />Και ο Κώστας ενόχλησε, διότι δεν είναι παλιοτόμαρο και έπρεπε να φύγει όπως - όπως. Για να έλθουν οι μνημονιακοί.<br />Γι αυτόν τον λόγο χρειαζόταν η αποσταθεροποίηση τής τρομοκρατίας.<br /><br />Ρε αλήτες, αφού σας γνωρίζουμε από μέσα και από εξω. Από πού αντλείτε την αυταπάτη, ότι θα την βγάλετε μέχρι το τέλος καθαρή;<br />Ή εκτιμάτε ότι κουρεβόμαστε και οι καραφλοί στα γουναράδικα;<br /><br /><br /><b>4. ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ - ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ - ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ:</b><br /><b>ΤΑ ΧΟΜΠΥ ΜΙΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΠΟΥ ΤΡΕΜΕΙ, ΚΑΘΟΣΟΝ Η ΜΑΜΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΝΑΖΗΤΑ ΓΑΜΒΡΟ ΠΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΝΟΥΧΟΣ</b><br /><br /><br />συνεχίζεται</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://bostopel.blogspot.gr/2013/07/blog-post_30.html" target="_blank">http://bostopel.blogspot.gr/2013/07/blog-post_30.html</a></div>
</div>
</div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-83105486494508245272013-07-05T16:39:00.000+03:002013-07-05T16:44:10.178+03:00Πλειάδειοι, Morgellons και DNA-12. Η Γαλαξιακή απάτη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"></span></span><br />
<div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="color: #0000ee; font-size: large; text-decoration: underline;"><br class="Apple-interchange-newline" /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a class="float right" href="http://1.bp.blogspot.com/-9r_2nJulcQU/UdXKq-48-ZI/AAAAAAAAAYQ/V7FirS5z2eQ/s426/h12dna.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-hyphens: manual; color: #20007f; float: right; font-size: 13px; line-height: 1.4; margin-bottom: 8px; margin-left: 20px; margin-right: 0px; margin-top: 8px; text-align: start; text-decoration: none; width: 336px;"><span class="Apple-style-span" style="-webkit-text-decorations-in-effect: none; color: black;"></span></a><a class="float right" href="http://1.bp.blogspot.com/-9r_2nJulcQU/UdXKq-48-ZI/AAAAAAAAAYQ/V7FirS5z2eQ/s426/h12dna.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-hyphens: manual; color: #20007f; float: right; font-size: 13px; line-height: 1.4; margin-bottom: 8px; margin-left: 20px; margin-right: 0px; margin-top: 8px; text-align: start; text-decoration: none; width: 336px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img height="253" src="http://1.bp.blogspot.com/-9r_2nJulcQU/UdXKq-48-ZI/AAAAAAAAAYQ/V7FirS5z2eQ/s320/h12dna.jpg" style="cursor: move; float: none; height: auto; margin-right: 12px; max-width: 100%;" width="320" /></span></a></span></div>
</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Όσο περνάει ο καιρός και αυξάνονται τα άρθρα και οι αναρτήσεις που ανεβάζω, θα έχετε καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος να μπορείς να αντιληφθείς την μεγάλη εικόνα, είναι να αρχίσεις να συνδέεις πληροφορίες τις οποίες μέχρι πρότινος θεωρούσες εντελώς ασύνδετες… Αυτό φυσικά το λέω από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησα αυτή την προσπάθεια, αλλά για να το κάνεις αυτό, θα πρέπει να βάλεις αυτές τις πληροφορίες δίπλα-δίπλα ώστε να τις δεις με την ίδια ένταση, ίδια κριτική ματιά και να τις εξετάσεις ως δεδομένα πάνω στο ίδιο θέμα που μελετάς… έτσι ώστε να μπορείς να τις αξιολογήσεις σαν παραμέτρους του. Τότε, θα αρχίσεις να αντιλαμβάνεσαι, ότι ο λόγος που αδυνατούσες να το κάνεις αυτό προηγουμένως, ήταν διότι κάποιοι σε είχαν οδηγήσει προς μια κατεύθυνση με τέτοια ένταση, που σου ήταν αδύνατον ακόμη και να διανοηθείς να ψάξεις προς κάποιο άλλο σημείο… Αν πιάσει όμως κάποιος να αναλύσει όλες τις δραστηριότητες των υπευθύνων αμφοτέρων των Εργατών του Φωτός και της «Γαλαξιακής Ομοσπονδίας» τις δύο προηγούμενες δεκαετίες, είμαι σίγουρος πως θα καταλήξει να δημιουργήσει ένα ογκώδη φάκελο με τόσα στοιχεία μέσα, που θα είναι ικανός να στείλει στο «σκαμνί» πολλούς από αυτούς τους πάλε ποτέ «καθοδηγητές» που πέρασαν τόσο από τη διεθνή σκηνή όσο και από τη δική μας εδώ στην Ελλάδα…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Και για να σας αρχίσω να εξηγώ τι θα μπορούσε να είναι τόσο σοβαρό ώστε να ασχοληθεί μαζί τους η δικαιοσύνη, θα πρέπει να σας θυμίσω την υπόθεση με την αύξηση των ελίκων του <span lang="EN-US">DNA</span> μας από δύο σε δώδεκα… Το θυμάστε; Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι από τους αναγνώστες θυμούνται όλη αυτή την ιστορία με την ανάπτυξη της πνευματικότητας του ανθρώπου μέσα από το <span lang="EN-US">DNA</span> του σώματός του… Όπως επίσης οι περισσότεροι από εσάς, γνωρίζουν την ιστορία με τους αεροψεκασμούς… Αυτό όμως που έχω την αίσθηση ότι αδυνατείτε να γνωρίζετε είναι η σύνδεση αυτών των δύο δεδομένων…</span></span></div>
<a name='more'></a><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τη σύνδεση δηλαδή της πληροφορίας της αύξησης του <span lang="EN-US">DNA</span> μας μαζί με την γεωμηχανική, τους αεροψεκασμούς και τα αποτελέσματά τους στην υγεία μας… Διότι και σε αυτό το άρθρο, (όπως και σε προηγούμενα), υπάρχουν δύο παράλληλες ιστορίες… Η μία ιστορία είναι η ανάπτυξη των αεροψεκασμών στον πλανήτη και η δεύτερη είναι η συγκάλυψη των παρενεργειών των χημικών που περιείχαν, μέσω του μύθου της ανάπτυξης του <span lang="EN-US">DNA</span> του ανθρώπου από δύο έλικες που είναι σήμερα, σε δώδεκα… Όμως ας τα πάρουμε πάλι τα πράγματα από την αρχή…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4414146730868905941" name="more" style="color: #20007f; text-decoration: none;"></a><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ίσως σας φανεί απότομο απότομα, αλλά αδυνατώ να βρω άλλο τρόπο για να δείτε την τραγικότητα της ιστορίας με όλες τις παραμέτρους ώστε να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τι συμβαίνει με τα θέματα αυτά… Οι υπεύθυνοι της «Γαλαξιακής Συνομοσπονδίας» (τι τίτλος ε;) πριν μερικά χρόνια άρχισαν μέσα από επαγγελματικώς δημιουργημένα βιντεάκια, να μας ενημερώνουν ότι η ανθρωπότητα έφτασε σε ένα σημείο να αναπτύξει την πνευματικότητά της μέσα από την ανάπτυξη του <span lang="EN-US">DNA</span> της από δύο έλικες που έχει σήμερα σε δώδεκα… Μάλιστα έδωσε και οδηγίες πως θα καταλάβουν κάποιοι ότι έχει αρχίσει το σώμα τους να εξελίσσει το <span lang="EN-US">DNA</span>του ώστε να αναπτύξει την πνευματικότητά τους ή ακόμη και να εισέλθει στην 5<sup>η</sup> διάσταση… Οι άνθρωποι αυτοί λοιπόν, (κατά πληροφορίες των Πλειάδειων, μέλους της Γαλαξιακής Συνομοσπονδίας) παρουσιάζουν έντονα δερματικά προβλήματα, τα οποία ξεκινούν από απλά εξανθήματα και καταλήγουν σε πληγές οι οποίες αφήνουν ινώδεις αποκοπές από το δέρμα μέσα σε αφόρητους πόνους…</span></span></div>
<div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a class="float left" href="http://1.bp.blogspot.com/-S2OlnHqwZ68/UdXLC6fG45I/AAAAAAAAAYY/gMvSFjlkqE8/s400/hdna.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-hyphens: manual; color: #20007f; float: left; font-size: 13px; line-height: 1.4; margin-bottom: 8px; margin-left: 0px; margin-right: 20px; margin-top: 8px; text-align: start; text-decoration: none; width: 216px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img height="150" src="http://1.bp.blogspot.com/-S2OlnHqwZ68/UdXLC6fG45I/AAAAAAAAAYY/gMvSFjlkqE8/s200/hdna.jpg" style="cursor: move; float: none; height: auto; margin-right: 12px; max-width: 100%;" width="200" /></span></a></span></div>
</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Και φυσικά, όλη αυτή η ιστορία έγινε πανηγυρικά δεκτή από όλους όσους περίμεναν την πνευματική τους ανάπτυξη μέσα από την αλλαγή αυτή… Μέχρι που το ψέμα και η παραπλάνηση ήταν αδύνατον να κρατηθεί άλλο κρυφή… Τότε, το θέμα του <span lang="EN-US">DNA</span>-12 εξαφανίστηκε από την ατζέντα της Γαλαξιακής Συνομοσπονδίας και του διοικητή τους <span lang="EN-US">Ashtar</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Commander</span>… Γιατί όμως έγινε αυτή η ξαφνική αλλαγή της σιγής και της άτακτης υποχώρησης; Διότι αγαπητέ αναγνώστη, όλα αυτά τα συμπτώματα που μας έλεγαν οι αγαπημένοι εξωγήινοι, ήταν μια μεγάλη και καλοστημένη απάτη… Μια απάτη που προσπάθησε απλά για λίγο διάστημα να ρίξει στάχτη στα μάτια του πλήθους… Πόσο αφελείς όμως μπορεί να είναι οι άνθρωποι και πόσο βαθιά στις πεποιθήσεις μας μπορεί να εισχωρήσει η ανοησία; Θα με ρωτήσετε γιατί τα λέω όλα αυτά όμως; Διότι όλα αυτά τα συμπτώματα που μας αράδιασαν για όλο το προηγούμενο διάστημα, ανήκαν στα γνωστά<span lang="EN-US">Morgellons</span>… Τι είναι όμως τα <span lang="EN-US">Morgellons</span>; Είναι η ασθένεια ή καλύτερα το σύνδρομο που προέρχεται από έκθεση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε χημικά αεροψεκασμών… Τραγικό; Ας τα βάλουμε όμως σε μια σειρά ώστε να καταφέρουμε να βγάλουμε άκρη με όλο αυτό που συμβαίνει…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Η ιστορία μας ξεκινάει από την ανάπτυξη της επιστήμης της Γεωμηχανικής… Εδώ και αρκετά χρόνια, οι μυστικές (επιστημονικές και μη) υπηρεσίες τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας, ξεκίνησαν να αναπτύσσουν μέσω της τεχνολογίας, μια ιδέα του Τέσλα για την αμυντική προστασία των στρατών και των κρατών αντίστοιχα, μέσω της ακτινοβολίας μικροκυμάτων… Η τεχνολογία αυτή είναι γνωστή με την κωδική ονομασία <span lang="EN-US">H</span>.<span lang="EN-US">A</span>.<span lang="EN-US">A</span>.<span lang="EN-US">R</span>.<span lang="EN-US">P</span>. (<span lang="EN-GB">High</span>-<span lang="EN-GB">frequency</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">Active</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">Aural</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">Research</span><span lang="EN-GB"></span><span lang="EN-GB">Program</span>). Το σύστημα αυτό λειτουργεί με εκπομπή υψηλής συχνότητας μικροκυμάτων από τη γη προς την ιονόσφαιρα ώστε να τη διαπεράσουν και να επιδράσουν πάνω στον καιρό και στο κλίμα. Γιατί να το κάνουν αυτό; Κυρίως για να μπορέσουν να το εκμεταλλευτούν ενεργειακά και να συγκεντρώσουν δωρεάν ενέργεια από τις καταιγίδες ή και τους τυφώνες τους οποίους θα μπορούσαν να δημιουργήσουν οι άνθρωποι και να ελέγξουν πλήρως…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Εκτός όμως της εφαρμογής αυτής, οι συχνότητες που εφαρμόζονται, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και πάνω στην ίδια τη μάζα της ανθρωπότητας επιδρώντας και επηρεάζοντας τις συνειδήσεις μας… Για να λειτουργήσει όπως κατ αυτό το δεύτερο τρόπο, το σύστημα απαιτεί να υπάρχει αντανάκλαση των εκπεμπόμενων μικροκυμάτων σε «μεταλλική» επιφάνεια, ώστε να επιστρέψει πίσω στη γη και να οδηγηθεί πάνω σε ολόκληρες πόλεις τις οποίες θα «βομβαρδίσουν» αόρατα με συχνότητες οι οποίες είναι ικανές να επιδρούν στον ψυχισμό των ανθρώπων… Δηλαδή να τους κάνουν κατά βούληση επιθετικούς, ήρεμους, κουρασμένους, υπάκουους στην εξουσία ή φοβισμένους χωρίς εμφανή εξωτερικό πραγματικό λόγο…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a class="float left" href="http://1.bp.blogspot.com/-btM7ZWUNoxw/UdXLhBU9cPI/AAAAAAAAAYo/U_OZqzSkaNs/s1200/hairpsk.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-hyphens: manual; color: #20007f; float: left; font-size: 13px; line-height: 1.4; margin-bottom: 8px; margin-left: 0px; margin-right: 20px; margin-top: 8px; text-align: start; text-decoration: none; width: 336px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img height="211" src="http://1.bp.blogspot.com/-btM7ZWUNoxw/UdXLhBU9cPI/AAAAAAAAAYo/U_OZqzSkaNs/s320/hairpsk.jpg" style="cursor: move; float: none; height: auto; margin-right: 12px; max-width: 100%;" width="320" /></span></a></span></div>
</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Για να υπάρξει όμως «μεταλλική επιφάνεια» στο ύψος χαμηλότερα της ιονόσφαιρας, θα έπρεπε να σχηματίσουν με κάποιο τρόπο ένα «μεταλλικό» σύννεφο, το οποίο να είναι αόρατο στα μάτια των ανθρώπων αλλά συγχρόνως και αποτελεσματικό ώστε να ανακλά την ακτινοβολία των συχνοτήτων… Έτσι αποφάσισαν τη δημιουργία νέφωσης μέσα στην οποία «ψέκασαν» οξείδια μετάλλων όπως Αργιλίου, ώστε να προκαλούν την ανάκλαση των εκπεμπόμενων κυμάτων από την επιφάνεια της γης, και την οδήγησή τους πάνω σε συγκεκριμένες πόλεις ή χώρες ολόκληρες… Τα οξείδια όμως των μετάλλων αυτών με τα οποία δημιουργούσαν την νέφωση άρχισαν να προκαλούν ασθένειες, με γνωστότερη το σύνδρομο<span lang="EN-US">Morgellons</span>, το οποίο προκαλεί τη βλάβη του νευρικού συστήματος του ανθρώπου με κύρια συμπτώματα, εξανθήματα στο δέρμα, ινώδη ξεφλούδισμα του δέρματος, αίσθηση παρασίτων και φαγούρα, με αφόρητους πόνους και πληγές σε όλο τα δέρμα… Αυτό όμως ήταν μια πραγματικότητα που οι υπεύθυνες υπηρεσίες ήθελαν να κρατήσουν μυστική μέχρι να βρουν κάποια λύση. Για το λόγο αυτό, πήραν την απόφαση να προσπαθήσουν να αλλάξουν τη σύσταση των νεφών ώστε να γίνουν λιγότερο επικίνδυνα για τον άνθρωπο, όμως μέχρι να φτάσουν στο επιθυμητό σημείο, έπρεπε να κρατήσουν ήρεμους και υπάκουους όλους όσους θα βρίσκονταν αντιμέτωποι με αυτά τα συμπτώματα… Έτσι αποφάσισαν να στρατολογήσουν τον <span lang="EN-US">Ashtar</span>…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σας ακούγεται απίστευτο ε; Η Γαλαξιακή Συνομοσπονδία όργανο των υπηρεσιών καταστολής και επιβολής της νέας τάξης πραγμάτων; Φυσικά… Τι έκαναν λοιπόν… Άρχισαν να ανακοινώνουν μηνύματα από τις «Πλειάδες» όπως έλεγαν, μέσα από τα οποία σκαρφίστηκαν μια ιστορία…. Μια ιστορία η οποία περιέγραφε τα συμπτώματα που προκαλούσαν τα χημικά συστατικά των αεροψεκασμών, σαν δώρο από το σύμπαν… Τραγικό; Έλεγαν δηλαδή, ότι η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να εισέλθει σε μια νέα συνειδητότητα όπου το <span lang="EN-US">DNA</span> του ανθρώπου θα αυξηθεί από δύο έλικες που έχει σήμερα σε δώδεκα… Και το αποτέλεσμα μιας τέτοιας αλλαγής στην εξέλιξη του ανθρώπου θα ήταν να αλλάξει η συνειδητότητά τους και να μπορεί να αντιλαμβάνεται τον κόσμο διαφορετικά… (ήταν πράγματι διαφορετικά μιας και ο σωματικός πόνος ήταν αφόρητος)… Θα θυμάστε την υστερία με την ιστορία αυτή… Και ποιος ήταν ο υπεύθυνος για να διαδώσει όλα αυτά τα μηνύματα στην ανθρωπότητα; Φυσικά οι Εργάτες του Φωτός… και η αδελφή οργάνωση, η μεγάλη Γαλαξιακή Συνομοσπονδία με κύριο εκφωνητή των μηνυμάτων τους φίλους μας από τις Πλειάδες…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Άρχισαν λοιπόν μέσα από ειδικά βιντεάκια στο <span lang="EN-US">YouTube</span> (έχει ενδιαφέρον να το δείτε όλο παρατηρώντας τις περιγραφές που έδιναν και την προετοιμασία για τον αφόρητο πόνο που θα δεχόντουσαν οι «εκλεκτοί» οι οποίοι ήταν και οι πρώτοι που θα βίωναν αυτό το θαύμα:<a href="https://www.youtube.com/watch?v=LGhpOVSXRb8" style="color: #20007f; text-decoration: none;" target="_blank">https://www.youtube.com/watch?v=LGhpOVSXRb8</a><a href="http://www.blogger.com/" style="color: #20007f; text-decoration: none;"></a>) να περιγράφουν την αλλαγή αυτή στο σώμα των ανθρώπων με τα συμπτώματα (ίδια ακριβώς με των <span lang="EN-US">Morgellons</span>)… Πόσο θράσος αλήθεια μπορεί να έχει ένας άνθρωπος ο οποίος μετά από αυτή την ιστορία να συνεχίζει να υπάρχει και να καθοδηγεί τις μάζες στην ομαδική υπακοή και την αυτόματη διακυβέρνηση των ολίγων… Στα μηνύματα αυτά περιέγραφαν την όλη ιστορία όπου προετοίμαζαν τους ανθρώπους για την επίπονη μετάβαση που όφειλαν να υποβάλουν το σώμα τους, έτσι ώστε να καταφέρουν να αυξήσουν το <span lang="EN-US">DNA</span> τους σε 12 έλικες… (ήταν όντως ευρηματικοί…).</span></span></div>
</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Εκτός από τα ακραία συμπτώματα αυτά, οι Πλειάδειοι μας ενημέρωναν ότι η είσοδός μας στην συνειδητότητα της 5<sup>ης</sup> διάστασης, θα έδινε κάποια λιγότερο επίπονα συμπτώματα όπως συνεχής κόπωση, πόνοι στη μέση και στις αρθρώσεις, αλλεργικά συμπτώματα και διάφορα άλλα ελαφρύτερα, (όλα συμπτώματα αεροψεκασμών… αλλά αυτό είναι τυχαίο)… Πάντα όμως μας έλεγαν ότι όλα αυτά είναι για το καλό μας μιας και η Γαία, έχει αποφασίσει για τα παιδιά της να τα εισάγει σε αυτή την λαμπρή εποχή της αλλαγής. Με πόσο απίστευτο θράσος μας απέκρυψαν όλο εκείνο τον καιρό ότι όλα αυτά τα συμπτώματα προέρχονται από τα οξείδια των μετάλλων, που κάποιοι αδίστακτοι και ασυνείδητοι στρατιωτικοί, ή πολιτικοί της παγκοσμιοποίησης, αποφάσισαν να ελέγχουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων με τη χρήση ειδικών συχνοτήτων… Πως λειτουργεί όμως όλο αυτό…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a class="float right" href="http://4.bp.blogspot.com/-kQ4-WKzgF_o/UdXLM3HuVhI/AAAAAAAAAYk/57BWdrCd5AY/s500/haarpwrk.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-hyphens: manual; color: #20007f; float: right; font-size: 13px; line-height: 1.4; margin-bottom: 8px; margin-left: 20px; margin-right: 0px; margin-top: 8px; text-align: start; text-decoration: none; width: 336px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><img height="157" src="http://4.bp.blogspot.com/-kQ4-WKzgF_o/UdXLM3HuVhI/AAAAAAAAAYk/57BWdrCd5AY/s320/haarpwrk.jpg" style="cursor: move; float: none; height: auto; margin-right: 12px; max-width: 100%;" width="320" /></span></a></span></div>
</div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το σύστημα <span lang="EN-US">H</span>.<span lang="EN-US">A</span>.<span lang="EN-US">A</span>.<span lang="EN-US">R</span>.<span lang="EN-US">P</span>. χρησιμοποιεί νέφωση από οξείδια μετάλλων (κυρίων Αργιλίου αλλά όχι μόνο) τα οποία τα τοποθετεί έτσι ώστε να μοιάζουν με ένα γιγαντιαίο καλώδιο-πλέγμα γύρω από τη γη. Η κατασκευή αυτή των «ηλεκτρικών» αυτών νεφών –καλωδίων -πλεγμάτων με τα μέταλλα, μπορούν να παραμένουν ενεργά για περίπου 2 χρόνια… Όμως ο χρόνος αυτός μπορεί να μεγαλώσει ή να αυξηθεί η αγωγιμότητά τους με συχνούς ψεκασμούς στο ίδιο σημείο ώστε στο τέλος να δημιουργηθεί ένα τεράστιο αόρατο «σεντόνι» γύρω από τη γη, το οποίο να ανακλά τις συχνότητες που στέλνει επάνω του το κεντρικό σύστημα και τις οδηγεί προς το σημείο που επιθυμούν…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Οι συχνότητες αυτές, ισχυρίζονται ότι χρησιμοποιούνται μόνο για τον έλεγχο του καιρού, όμως σε δείγματα των νεφών έχει ανιχνευτεί πληθώρα ουσιών τέτοιων που είναι αδύνατον να σχετίζονται μόνο με τον καιρό…Η σκέψη ότι στόχος είναι να ελέγξουν ολοκληρωτικά τον καιρό και να τον μετατρέψουν τόσο σε πηγή ενέργειας όσο και σε πολεμικό εργαλείο, είναι πλέον κοινό μυστικό για πολλούς, ακόμη και από τους αναγνώστες αυτού του <span lang="EN-US">blog</span>… Όμως μέσα στα πολεμικά σχέδια αυτά, εισέρχεται και η επιστήμη της ψυχοτρονικής, η οποία ασχολείται με τον έλεγχο της συμπεριφοράς του ανθρώπου και μάλιστα της μεγάλης μάζας, μέσα από την επίδραση υψηλών συχνοτήτων… Και οι συχνότητες αυτές που μπορούν να διαχέονται σε όλο τον πλανήτη αστραπιαία έρχονται με το σύστημα αυτό του <span lang="EN-US">H</span>.<span lang="EN-US">A</span>.<span lang="EN-US">A</span>.<span lang="EN-US">R</span>.<span lang="EN-US">P</span>. Πως γίνεται αυτό…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το ειδικά διαμορφωμένα αεροπλάνα ψεκάζουν σε μεγάλο ύψος και με τη χρήση διαφόρων χημικών ουσιών δημιουργούν νέφωση η οποία να είναι ικανή να ανακλάσει την ακτινοβολία των συχνοτήτων… Μόλις το σύννεφο δημιουργηθεί, τότε η κεντρική μονάδα η οποία βρίσκεται στην Αλάσκα, αρχίζει και το τροφοδοτεί με μικροκύματα υψηλής συχνότητας… Τα κύματα αυτά όμως αντί να διαπεράσουν την ιονόσφαιρα και να τροποποιήσουν τον καιρό, ανακλώνται πάνω στο σύννεφο- μεταλλικό σεντόνι και υπό συγκεκριμένη γωνία κατευθύνονται πάνω σε πόλεις –στόχους… Οι πόλεις δηλαδή αυτές, «βομβαρδίζονται» με συχνότητες τις οποίες η ψυχοτρονική έχει ήδη ορίσει την επίδρασή της πάνω στον ανθρώπινο ψυχισμό… Για παράδειγμα, αν κατευθύνεις ένα κύμα συχνότητας 247<span lang="EN-US">Hz</span> πάνω από μια πόλη στην οποία έχεις υπόνοιες ότι θα γίνουν ταραχές, τότε οι κάτοικοί της θα βιώσουν μια απίστευτη γαλήνη και ηρεμία και διάθεση για ειρήνη χωρίς συγκεκριμένο λόγο… Αν πάλι αλλάξεις τη συχνότητα για παράδειγμα σε 523<span lang="EN-US">Hz</span>, τότε η πόλη ολόκληρη θα βιώσει ένα απροσδιόριστο φόβο και πανικό πάλι χωρίς λόγο…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Καταλαβαίνει έτσι ο κάθε αναγνώστης, ότι το σύστημα <span lang="EN-US">H</span>.<span lang="EN-US">A</span>.<span lang="EN-US">A</span>.<span lang="EN-US">R</span>.<span lang="EN-US">P</span>. είναι ένα καθαρά πολεμικό σύστημα, με το οποίο μπορείς να επιδράς αόρατα και αθόρυβα σε μεγάλες μάζες ανθρώπων… Καταλαβαίνει επίσης ο κάθε αναγνώστης, ότι για να λειτουργήσει αποτελεσματικά ένα τέτοιο σύστημα, χρειάζεται να δημιουργηθούν προηγουμένως σε κάποια σημεία του πλανήτη, οι νεφώσεις ανάκλασης, οι οποίες είναι λειτουργικά μέρη του όλου συστήματος… Καταλαβαίνει τέλος, επίσης ο αναγνώστης που διαβάζει το άρθρο, ότι τα αρχικά χημικά συστατικά που χρησιμοποιήθηκαν μέσω των αεροψεκασμών για τη δημιουργία αυτών των νεφών, ήταν ή συνεχίζουν να είναι τοξικά, μιας και περιέχουν οξείδια μετάλλων… Αυτό όμως που είναι αδύνατον να συλλάβει ένας κοινός νους, είναι πως είναι δυνατόν μια κατά τα άλλα πνευματική οργάνωση φωτισμένων ατόμων, να συμμετέχει σε μια τέτοια σκευωρία, παραποιώντας τα συμπτώματα μιας τέτοιας κατάστασης κατά τόσο ύπουλο και υποχθόνιο τρόπο… δημιουργώντας τη βεβαιότητα (τότε που ξεκίνησε να τα διαδίδει) σε όλα της τα μέλη και σε όλους της τους φίλους ότι επρόκειτο για μια απόφαση της Γαίας και του σύμπαντος που δρούσαν για το κάλό της συνειδητότητας του ανθρώπου…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Κάθε φορά που γράφω ένα άρθρο, αντιλαμβάνομαι ότι όσοι το διαβάζουν όλο αυτό για πρώτη φορά, δυσκολεύονται να το πιστέψουν… Είναι απίστευτο ακόμη και στον πιο ευκολόπιστο να δει όλη αυτή την εικόνα χωρίς να μπορέσει να συνθέσει τις διαφορετικές πληροφορίες… Πληροφορίες που μέχρι εκείνη τη στιγμή του ήταν αδύνατον να συνδυάσει αποτελεσματικά σε μια ενιαία σκέψη και άποψη… Το απίστευτο όμως είναι ακριβώς αυτό… Το πελώριο θράσος, με το οποίο δέχθηκαν αυτοί οι κύριοι και οι κυρίες, να χρησιμοποιήσουν μια τόσο χονδροειδή δικαιολογία, για κάτι το οποίο είχε ημερομηνία λήξης… Διότι ήταν σίγουρο ότι κάποια στιγμή ούτε <span lang="EN-US">DNA</span>-12 θα βλέπαμε στα σώματά μας, ούτε την 5<sup>η</sup> διάσταση θα αντιλαμβανόμασταν μέσω της βιολογίας μας, αλλά και για τα <span lang="EN-US">Morgellons</span> θα μαθαίναμε με κάθε λεπτομέρεια μιας και ήταν θέμα χρόνου να βγει στη φόρα… Κι όμως, το έκαναν…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Ακόμη όμως και αν δεχθούμε ότι κάποιος τους παραπληροφόρησε και τους έδωσε ψευδή στοιχεία για τα συμπτώματα και την «κουφή» αυτή υπόθεση του <span lang="EN-US">DNA</span>-12, όταν έμαθαν για τα <span lang="EN-US">Morgellons</span> (διότι είναι σίγουρο ότι οι υπεύθυνοι το έμαθαν, διότι το «έθαψαν») γιατί αγνόησαν τους φίλους τους και τα μέλη τους χωρίς να τους ενημερώσουν… Όμως αντί αυτού τι έκαναν… Άκουσον, άκουσον… Άρχισαν να εφοδιάζουν τον κόσμο με φαρμακευτικές συνταγές αμφιβόλου ποιότητος και σύνθεσης, με τις οποίες –κατ αυτούς- θα αποτοξινωθούν από τους αεροψεκασμούς… (το διαδίκτυο είναι γεμάτο από αυτές τις συνταγές τις οποίες αρνούμαι να αναπαράγω κι εγώ από εδώ)… Δείτε θράσος… Αντί να βγουν και να πουν «παιδιά κάναμε λάθος», το αγνοούν και δίνουν φάρμακα χημικά… Κι όλα αυτά, συμβαίνουν από τα μέλη της περιβόητης Γαλαξιακής Συνομοσπονδίας… Της αδελφής οργάνωσης των Εργατών τους Φωτός… Τα τσιράκια εκείνων των λίγων ανθρώπων, που αδίστακτα επέλεξαν να κυριαρχήσουν στους πολλούς… Όμως τώρα γνωρίζετε… Ο καιρός που θα μαθαίνατε όλη την αλήθεια για αυτούς έχει φτάσει και βρίσκεται «Εδώ και Τώρα»…</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Αλκιρέας</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">(Συνεχίζεται…)</span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><a href="http://codepetalouda.blogspot.gr/2013/07/morgellons-dna-12.html" target="_blank"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">πηγή</span></a></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br /></span></span></div>
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"> </span></span></div>
</div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4414146730868905941.post-89862672623355643712013-07-04T00:03:00.000+03:002013-07-04T00:05:30.576+03:00Γαλαξιακή Ομοσπονδία της Εωσφορικής Θρησκείας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Palatino, Georgia, Times, 'Times New Roman', serif; line-height: 28px;"></span><br />
<h1 class="title" style="-webkit-hyphens: manual; display: block; font-family: Palatino, Georgia, Times, 'Times New Roman', serif; line-height: 1.25em; text-align: start;">
<span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Σε κάποιους θα φανεί απίστευτο πως στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ότι η λύση στα προβλήματα τους θα έρθει με την ανάληψη στην 5η διάσταση. Θα μου πείς άλλοι πιστεύουν στην τρικομματική (δικομματική) στον τσυριζα, στην νέα αυγή και στην χρυσή δημοκρατία. </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-size: large; font-weight: normal;">Πρόσθεσε τώρα ότι στο τέλος Ιουνίου 2013 είχαν τριήμερο συνέδριο στο ΟΑΚΑ οι μάρτυρες του Ιεχωβά και βγάλε τα συμπεράσματά σου για το τι μπορεί να συμβαίνει. </span><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">"Πούστηδες και παλικάρια γίναμε μαλλιά κουβάρια". Το σύγχρονο πεδίο μάχης το οποίο βρίσκετε στο μυαλό του καθένα από εμάς πρέπει να είναι οχυρωμένο .... γι' αυτό να "ψάχνεστε" και να αμφισβητείτε. Είναι μια περίοδος πολύ αποκαλυπτική αλλά κρύβει και μεγάλες παγίδες.</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"> </span></span></h1>
<div style="text-align: right;">
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large; font-weight: normal;">αδαής</span></div>
<div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><br /></span></span></div>
<div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><br /></span></span></div>
<div style="font-size: 20px;">
<a class="float right" href="http://2.bp.blogspot.com/-6o2eeiDEXfM/UdHH8R_ZkyI/AAAAAAAAAXk/A6IkIuOe52M/s400/tlght.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-hyphens: manual; color: #20007f; float: right; font-size: 13px; line-height: 1.4; margin-bottom: 8px; margin-left: 20px; margin-right: 0px; margin-top: 8px; text-align: start; text-decoration: none; width: 336px;"><img height="320" src="http://2.bp.blogspot.com/-6o2eeiDEXfM/UdHH8R_ZkyI/AAAAAAAAAXk/A6IkIuOe52M/s320/tlght.jpg" style="float: none; height: auto; margin-right: 12px; max-width: 100%;" width="320" /></a></div>
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 20px;">Οι περισσότεροι από τους αναγνώστες εδώ του </span><span lang="EN-US" style="font-size: 20px;">blog</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 20px;"> αλλά και τους φίλους και επισκέπτες των σελίδων στο </span><span lang="EN-US" style="font-size: 20px;">fb</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 20px;">, θα γνωρίζουν ότι τα τελευταία χρόνια, τόσο στο εξωτερικό όσο και στην Ελλάδα, υπάρχει μια γενικότερη κίνηση κάποιων ομάδων οι οποίοι αυτοαποκαλούνται μέλη της «Γαλαξιακής Ομοσπονδίας»… Μάλιστα αρκετά από αυτά έχουν δημιουργήσει υποομάδες ατόμων που «θέλουν» να προέρχονται από την Ανδρομέδα, το Σείριο, τις πλειάδες, τη Λύρα καθώς και άλλους αστερισμούς του Γαλαξία μας… Μέσα σε αυτούς τους πληθυσμούς εξωγήινων –κατά τα λεγόμενά τους-, υπάρχουν φυσικά και οντότητες ερπετοειδών ή και άλλων τερατόμορφων οι οποίοι, άλλοι προκαλούν φόβο και άλλοι ανάγκη για έξωθεν σωτηρία της ανθρωπότητας…</span><br />
<div style="font-size: 20px;">
Μάλιστα, τις τελευταίες ημέρες, που συζητάμε για την αναχώρησή μου, έχει κυκλοφορήσει ένα νέο το οποίο μου κοινοποιήθηκε και μένα, ότι δήθεν έχω λάβει ένα τελεσίγραφο από τη διοίκηση αυτής της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας να εγκαταλείψω λέει τη Γη… Νέο που τελικά έρχεται να μου θυμίσει τη γνωστή ρήση ότι «η ανοησία είναι ανίκητη»… Είναι τελικά; Ίσως μόνο η ανοησία όμως αγαπητοί αναγνώστες… Κανένας άλλος… Μονάχα οι ανόητοι δηλαδή θα μείνουν για να επιμένουν και να περιμένουν τους διασώστες τους από το διάστημα… Διότι όλοι οι άλλοι, έχουν ήδη αρχίσει να αντιλαμβάνονται την παγίδα και την αλήθεια πίσω από όλες αυτές τις κινήσεις… Με την ευκαιρία όμως αυτού του μηνύματος που έλαβα, θα ήθελα να πούμε μερικά πράγματα για την οργάνωση αυτή του «διαστήματος».</div>
<div style="font-size: 20px;">
<a class="float right" href="http://2.bp.blogspot.com/-rJkUM2kTlRU/Uc_61RD-qCI/AAAAAAAAAXM/Lu6aenA7WbE/s160/gfl.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-hyphens: manual; color: #20007f; float: right; font-size: 13px; line-height: 1.4; margin-bottom: 8px; margin-left: 20px; margin-right: 0px; margin-top: 8px; text-align: start; text-decoration: none; width: 176px;"><img src="http://2.bp.blogspot.com/-rJkUM2kTlRU/Uc_61RD-qCI/AAAAAAAAAXM/Lu6aenA7WbE/s160/gfl.jpg" style="float: none; height: auto; margin-right: 12px; max-width: 100%;" /></a>Και πρώτα από όλα ας περιγράψουμε το σήμα τους… Το σήμα λοιπόν είναι αυτό που βλέπετε δεξιά… Αποτελείται από το άστρο του Δαυίδ που μπορείτε να διακρίνετε με κίτρινο χρώμα περιμετρικά -σύμβολο όπως γνωρίζετε της Ιουδαϊκής θρησκείας-, το σταυρό στο κέντρο -σύμβολο της Χριστιανικής θρησκείας- και τη διπλή φάση της Σελήνης δεξιά και αριστερά -σύμβολα της Μουσουλμανικής και της Ινδουιστικής θρησκείας αντίστοιχα-… Το σήμα και σύμβολο δηλαδή της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας όλων των φυλών του διαστήματος, έχει σαν σήμα –εντελώς τυχαία- τα επί μέρους σήματα των τεσσάρων μεγαλύτερων θρησκειών του πλανήτη Γη… Φυσικά θα μου πείτε… Πως και μου κάνει εντύπωση… Ο Χριστιανισμός είναι εχθρός μόνο των Ολυμπίων και μερικών ΕΛλήνων… Όλα τα άλλα όντα στο διάστημα τον αποδέχονται ισότιμα μαζί με τους Εβραίους, τους Ινδούς και τους Μουσουλμάνους… Φυσικά… Γελάτε διότι αγνοείτε τα τεμένη και τις συναγωγές στην Ανδρομέδα και τις Πλειάδες… Δεν γελάτε; Πως έγινε αυτό; Μήπως κλαίτε; Για ποιο πράγμα όμως; Α για την ανοησία των ανθρώπων και ειδικότερα του λαού μας ε; Ναι σε αυτό θα συμφωνήσω… Θα συμφωνήσω για την ανοησία αλλά αρνούμαι να κλάψω ή να γελάσω…</div>
<div style="font-size: 20px;">
Κι αυτό διότι είναι αδύνατον να είμαι το μοναδικό άτομο στη Γη, το οποίο αντικρίζοντας αυτό το σήμα μπορεί να αντιληφθεί ότι κάτι τρέχει εδώ. Κι αυτό που σας λέω το έχω δοκιμάσει και διασταυρώσει σε αρκετούς ανθρώπους επανειλημμένως… Τι έκανα δηλαδή… Πήρα αυτό το σήμα και το παρουσίασα σε άτομα που ήταν άσχετα με την όλη αυτή κίνηση των εργατών του φωτός, των αναληφθέντων δασκάλων και των αγγελικών θεραπειών. Και τους ρώτησα να μου πουν σε ποιόν οργανισμό θα μπορούσε να ήταν σήμα… </div>
<a name='more'></a>Λοιπόν περίπου οι οκτώ στους δέκα, πριν τους πω το οτιδήποτε για αυτό, μου απάντησαν «στην ένωση των εκκλησιών»…. Ύστερα πήγα σε κάποιους γνωστούς μου που γνώριζα ότι είναι δυναμικά μέλη των ΕΛ, των Ολυμπίων και των Πλειάδειων δυνάμεων και των αγγελικών μηνυμάτων και τους ρώτησα τι είναι… Ε λοιπόν μου απάντησαν οι μισοί περίπου ότι είναι το σήμα της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας ενώ οι υπόλοιποι μισοί το αγνοούσαν… Όταν έφερα τις αντιρρήσεις μου και τα επιχειρήματά μου, εκείνοι με κοίταξαν περίεργα ή σχεδόν εχθρικά ενώ οι άλλοι που το αγνοούσαν, όταν άκουσαν τις δύο εκδοχές, προτίμησαν εκείνη της Ομοσπονδίας… Απίστευτο ε;<br />
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Κι όμως, τους είναι αδιανόητο να αντιληφθούν τι συμβαίνει πίσω από τ<span lang="EN-US">o</span>ν<span lang="EN-US">Ashtar</span><span lang="EN-US"> </span><span lang="EN-US">Commander</span> και τον <span lang="EN-US">SaLuSa</span>… Και οι δύο είναι ανύπαρκτοι τύποι, από τους οποίους υποτίθεται ότι ο πρώτος είναι διοικητής του στόλου των διαστημοπλοίων της Ομοσπονδίας και ο δεύτερος οντότητα από τον αστερισμό του Σείριου ο οποίος στέλνει μηνύματα μέσω <span lang="EN-US">channeling</span> τα οποία λαμβάνει κάποια κυρία κάπου στην Αμερική και τα μεταδίδει στους πιστούς… Κι όλο αυτό που συμβαίνει, λαμβάνει χώρα σχεδόν καθημερινά μέσω της κεντρικής οργάνωσης των Εργατών του Φωτός… Δηλαδή χωρίς να γνωρίζεις τίποτε άλλο, αρκούν μερικά λεπτά στο διαδίκτυο για να ανακαλύψεις ότι η Γαλαξιακή Ομοσπονδία και οι Εργάτες του Φωτός, είναι δύο σκέλη από την ίδια και την αυτή οργάνωση… Μια οργάνωση που έχει κάνει μέχρι στιγμής τρία πράγματα… Πρώτον έχει προετοιμάσει την ένωση των θρησκειών, δεύτερον έχει ετοιμάσει στην θέση τους να δημιουργήσει την Εωσφορική εκκλησία και τρίτον έχει δημιουργήσει μέσω των εταιριών υψηλής τεχνολογίας (βλέπε <span lang="EN-US">DARPA</span>) που ελέγχουν τα μέλη της, την συσκευή της «κάψουλας ανέλιξης» ή αλλιώς «θαλάμου ανέλιξης»…</div>
<div style="font-size: 20px;">
<a class="float left" href="http://2.bp.blogspot.com/-79aHEo4cELI/Uc_7K0X-lOI/AAAAAAAAAXU/5A9FDQ8_55o/s415/anlxi.jpg" imageanchor="1" style="-webkit-hyphens: manual; color: #20007f; float: left; font-size: 13px; line-height: 1.4; margin-bottom: 8px; margin-left: 0px; margin-right: 20px; margin-top: 8px; text-align: start; text-decoration: none; width: 336px;"><img height="212" src="http://2.bp.blogspot.com/-79aHEo4cELI/Uc_7K0X-lOI/AAAAAAAAAXU/5A9FDQ8_55o/s320/anlxi.jpg" style="float: none; height: auto; margin-right: 12px; max-width: 100%;" width="320" /></a></div>
<div style="font-size: 20px;">
Μια υπερσύγχρονη τεχνολογική επίτευξη του «ανθρώπου», σύμφωνα με την οποία όποιος εισέρχεται σε αυτή, θα μπορεί να περάσει αμέσως στην αθανασία της 5<sup>ης</sup> διάστασης… Μη γελάτε αλήθεια λένε… περνάει στην «αθανασία» της 5<sup>ης</sup> χαοτικής… Πως όμως… Με τον διαχωρισμό του αυτόματα σε δεσμευμένη ψυχή, δεσμευμένη ζωτικότητα και νεκρό σώμα… Αυτός περνάει στην «αθανασία κι εμείς μένουμε να τον θυμόμαστε και να τον μνημονεύουμε ως τον «τυχερό» που κατάφερε να «αναληφθεί» έστω και με αυτό τον τεχνολογικό σύστημα… Ένα τεχνολογικό σύστημα το οποίο θα διαχωρίζει και θα αποθηκεύει για τους σκοπούς τους, την ψυχή και τη ζωτικότητα του ανθρώπου, αφήνοντας πίσω ένα νεκρό και αποξηραμένο σώμα… Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, έχουν πειστεί ότι το σύστημα αυτό της ανέλιξης, θα μεταφέρει στην 5<sup>η</sup>διάσταση όσους αδυνατούν να το καταφέρουν μόνοι τους πνευματικά… Λένε στα μέλη και στους φίλους τους ότι ο άνθρωπος ετοιμάζεται να περάσει στην 5<sup>η</sup> διάσταση, χωρίς να μπορούν να κατανοήσουν τι λένε… Διότι απλά αγνοούν τι σημαίνει 5<sup>η</sup> διάσταση… Αγνοούν ότι η διάσταση αυτή είναι πρώτον χαοτική και δεύτερον αποτελείται από χρονικό μέλλον και παρελθόν… Και το χειρότερο είναι ότι αγνοούν ότι το παρελθόν οδεύει προς το βαθύ διάστημα ενώ το μέλλον έρχεται από μέσα τους… Απίστευτο ε; Γιατί όμως το κάνουν όλο αυτό; Πώς έφτασαν στο σημείο να είναι τόσο προσκολλημένοι σε μια οργάνωση που όπως φαίνεται τους ελέγχει νοητικά, ώστε να φαίνεται αδύνατον να αντιδράσουν;</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Όλα ξεκίνησαν παράλληλα… Τα δύο αυτά σκέλη της οργάνωσης ξεκίνησαν πριν περίπου 40-50 χρόνια σχεδόν μαζί… Η Γαλαξιακή Ομοσπονδία άρχισε να διαδίδει τις φήμες για ερπετοειδείς πληθυσμούς στο Γαλαξία και για έναν πόλεμο που υπάρχει ανάμεσα στις αστρικές φυλές του διαστήματος… Μαζί με άλλους τύπους (οι οποίοι πιθανόν να έχουν πειστεί περί του αληθούς του γεγονότος χωρίς να είναι κατ ανάγκη γνώστες της σκευωρίας και της παραπλάνησης) κατόρθωσαν και έπεισαν μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων ότι στη Γη υπάρχουν ήδη οι ερπετοειδείς αυτοί πληθυσμοί, οι οποίοι ζουν σε υπόγειες πόλεις και οτι οι μόνοι που μπορούν να τους σώσουν είναι οι δυνάμεις της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας με το διοικητή τους τον <span lang="EN-US">Ashtar</span>, ο οποίος από τον αστρικό στόλο που υπήρχε αραγμένος έξω από τη Γη, μετέδιδε συνεχώς μηνύματα προς την ανθρωπότητα που τους καλούσε να πάψουν να ανησυχούν και να περιμένουν την εμφάνισή τους.</div>
<div style="font-size: 20px;">
Μια εμφάνιση όμως που συνεχώς αναβαλλόταν… Παράλληλα οι Εργάτες του Φωτός, δημιούργησαν όλο αυτό το υπόβαθρο με την πνευματική ανέλιξη μέσω της 5<sup>ης</sup> διάστασης και των αναληφθέντων διδασκάλων, οπότε τα δύο αυτά ενώθηκαν σε ένα εντελώς εκρηκτικό μίγμα το οποίο στο βάθος του αναπαράγει σε όλους ένα αμείλικτο υποσυνείδητο φόβο ο οποίος ενώνει τις μάζες της ανθρωπότητας κάτω από ένα διοικητή ο οποίος θα τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν τους «κακούς»… Όμως «καλοί» και «κακοί» είναι οι ίδιοι… δύο ομάδες οι οποίες δρουν για κοινό σκοπό και αδίστακτα χειραγωγούν ολόκληρη την ανθρωπότητα μέσω φοβικών σεναρίων τα οποία έχουν φτάσει να δημιουργούν υστερία… Μια υστερία η οποία στην Ελλάδα έχει πλέον πολλαπλά σημεία εστίασης… Κι αυτό, διότι έχουν καταφέρει και συνέδεσαν την όλη αυτή κίνηση της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας με τους Ολύμπιους θεούς των αρχαίων Ελλήνων. Μια κατάσταση η οποία έχει προεκτάσεις που φτάνουν ακόμη και σε πολιτικούς σχηματισμούς.</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Μετά από όλες αυτές τις αναρτήσεις και τα άρθρα που σας έχω δώσει, αντιλαμβάνεστε πλέον ότι τα πάντα σχεδόν είναι έτοιμα ώστε να οδηγήσουν σε μια παγκόσμια μονοκρατορία ολίγων αδίστακτων ανθρώπων, οι οποίοι έχοντας τη γνώση στη διάθεσή τους διαχρονικά, κατόρθωσαν και οδήγησαν σχεδόν ολόκληρη την ανθρωπότητα σε μια κατάρρευση της δομής των υπαρχόντων θρησκειών με παράλληλη πεποίθηση ενός αμείλικτου κινδύνου από μια εξωγήινη αστρική φυλή ερπετοειδών, από την οποία μπορούσαμε να σωθούμε μονάχα μέσω της βοήθειας από υπερόντα όπως τα μέλη του στόλου της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας ή των Ολύμπιων, οι οποίοι πλησίαζαν κι αυτοί για να σώσουν το γένος μας. Μια μικρή ομάδα αδίστακτων ανθρώπων, κατάφερε με ψέματα και παραπλανητικό τρόπο, μέσα από ένα άριστα ενορχηστρωμένο φοβικό σύστημα ενημέρωσης, να οργανώσει μια παγκόσμια κυβέρνηση με μια παράλληλη Εωσφορική Πανθρησκεία.</div>
<div style="font-size: 20px;">
Κι όλο αυτό, με μοναδικό στόχο να κυριαρχήσει πλέον παντοτινά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και τον πλανήτη, με μοναδικά όπλα την αφέλεια μερικών ανθρώπων που αρνούνται να δουν τις πεποιθήσεις τους. Και όλο αυτό το παιχνίδι της ψευδαίσθησης, τόλμησαν να το φτάσουν σε όρια πέρα από κάθε φαντασία, βάζοντας μέσα του διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ και η ΝΑΣΑ… Διότι τον μεν πρώτον, τον χρησιμοποιούν για να ενημερώσουν μαζικά -μέσω συγκεντρώσεων και σεμιναρίων- τους ανθρώπους για την «αλλαγή» που ετοιμάζεται στην ανθρωπότητα, ενώ τη δεύτερη, για να μπορέσουν να πείσουν όσο περισσότερο μπορούν για την ύπαρξη ισχυρών οντοτήτων οι οποίοι βρίσκονται στο διάστημα και πιθανών να εμφανιστούν ξανά… Τρανταχτό παράδειγμα σε όλο αυτό, το απίστευτο παραμύθι που έστησαν στέλνοντας την αποστολή της ηχητικής συναυλίας της Μυθοδίας του Βαγγέλη Παπαθανασίου, στον Άρη…</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Διότι οι περισσότεροι από εσάς, θα έχετε ακούσει σχετικά με τη συναυλία αυτή, η οποία έλαβε χώρα στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2001 (https://www.youtube.com/watch?v=G_U4k_lc3pE) . Σε αυτή λοιπόν, η ΝΑΣΑ υποτίθεται ότι διοργάνωσε μια συναυλία η οποία θα παιζόταν στο χώρο του Ναού του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα και θα μεταδιδόταν ζωντανά μέσω υψηλής τεχνολογίας με γιγαντιαία ηχεία, στον πλανήτη Άρη… Δηλαδή τι συνέβη… Η ΝΑΣΑ διοργάνωσε ένα διαστημικό ταξίδι στον πλανήτη Άρη, όπου ένας διαστημικός πύραυλος μετέφερε ένα υπερσύγχρονο δορυφόρο, πάνω στον οποίο υπήρχαν τοποθετημένα τεράστια ηχεία, από τα οποία μετέδιδαν ζωντανά γύρω από τον πλανήτη παρακαλώ, τη συναυλία του Βαγγέλη από την Αθήνα… Κι εμείς το «φάγαμε» ότι ήταν αυτός ο λόγος που έγινε όλη αυτή η παρωδία της Μυθοδίας… Ακόμη και τώρα που το διαβάζετε –αν και το έχω ξαναπεί- μερικοί σας φαίνετε αδύνατον να συμβαίνει κάτι άλλο…</div>
<div style="font-size: 20px;">
Φυσικά ο Βαγγέλης έγραψε μια υπέροχη μουσική και φυσικά παίχτηκε ζωντανά από την Αθήνα στον πλανήτη Άρη, αλλά όχι για το λόγο που μας είπαν… Δηλαδή ποιο λόγο; Κάποιοι θεωρούν ότι όλα αυτά τα δισεκατομμύρια ξοδεύτηκαν έτσι απλά για τη δόξα των αρχαίων Ελλήνων θεών… Και φυσικά επειδή την Αθήνα είναι ανύπαρκτος ναός του θεού Άρη, η συναυλία έγινε στο ναό του Διός όπου ο χορός έψαλε και κρυφά λόγια, έτσι για να δώσουν επιπλέον μια μυστική χροιά στην όλη διοργάνωση και να θεωρήσουν όλοι ότι πράγματι η ΝΑΣΑ δόξαζε τους Έλληνες θεούς οι οποίοι τώρα «έρχονται»… Η πραγματικότητα όμως ήταν εντελώς άλλη… Μια πραγματικότητα που σχετίζεται με την έννοια των αρχαίων θεών ως ενεργειακά πεδία και όχι ως οντότητες και των πλανητών ως τους πυρήνες αυτών των πεδίων… Και το πεδίο του Άρη τι είναι; Τι σημαίνει, ποια είναι η φύση του, πως λειτουργεί και γιατί τελικά επελέγει ώστε να γίνει όλη αυτή η παράσταση για να μας «κλείσουν τα μάτια»;</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Ο πλανήτης Άρης, αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα ενός γιγαντιαίου ενεργειακού πεδίου το οποίο δίνει εντελώς ξαφνικά και στιγμιαία, υπερβολικά μεγάλες ποσότητες ενέργειας… Αν τον φανταστούμε σε ένα μεγάλο ενεργειακό μηχανισμό, τότε το πεδίο αυτό μπορούμε να το παρομοιάζουμε με τη μίζα της εκκίνησης ενός κεντρικού μηχανισμού… Γιατί επιλέχθηκε όμως… Διότι το πεδίο αυτό, επιδρά πάνω στο ενεργειακό πεδίο των άλλων πλανητών και των όντων που βρίσκονται σε αυτούς… Πρώτα του Ήλιου (Απόλλωνα) που του προκαλεί ηλιακές καταιγίδες μερικές από τις οποίες είναι σφοδρότατες και δεύτερον πάνω στον πληθυσμό της ανθρωπότητας τον οποίο μπορούν να ελέγξουν τα παρορμητικά συναισθήματα όπως του άγχους και του φόβου μέσω του συμπληρωματικού ελέγχου των δύο δορυφόρων του Φόβου και Δείμου … Και γιατί όλο αυτό το σκηνικό με τη μουσική; Διότι το πεδίο αυτό του Άρη, ελέγχεται με «αρμονικές» ήχου και μάλιστα υπόηχων και υπέρηχων… Πως είναι δυνατόν κάτι τέτοιο; Η ΝΑΣΑ γνώριζε ότι η Γη βρίσκεται ανάμεσα σε δύο μεγάλα ενεργειακά πεδία του Άρη (εξωτερικά) και της Αφροδίτης (εσωτερικά προ του Ήλιο).</div>
<div style="font-size: 20px;">
Μέτρησαν ότι τα πεδία αυτά δημιουργούν μεταξύ τους «αρμονικές» οι οποίες επιδρούν κύρια πάνω στις ηλιακές καταιγίδες του Ήλιου (Απόλλων Μουσηγέτης) και δευτερευόντως πάνω στον ψυχισμό των κατοίκων της Γης (έχετε υπ όψη ότι η Αρμονία, μυθολογικά εικάζεται ως κόρη του Άρη και της Αφροδίτης όπως και ο Φόβος και ο Δείμος)… Και τι μας χρειάζεται ο έλεγχος των ηλιακών καταιγίδων; Διότι αγαπητέ αναγνώστη, οι ηλιακές καταιγίδες εξοντώνουν τους ανθρώπους –είδωλα που είπαμε σε άλλες αναρτήσεις… Έτσι λοιπόν, η ΝΑΣΑ αποφάσισε να πειραματιστεί τότε με γιγαντιαία ηχητικά συστήματα υπερήχων και υπόηχων έτσι ώστε να δει πρώτα πως μπορεί να ελέγξει την ηλιακή δραστηριότητα για την ασφάλεια των ανθρώπων –ειδώλων, αρκετοί από τους οποίους ανήκουν στην αδελφότητα του άκρου της δύναμης και δεύτερα να ελέγξει την ανθρωπότητα μαζικά μέσω φοβικών καταστάσεων τρόμου… Για να το κάνει αυτό όμως, χρειαζόταν να δημιουργήσει ένα γεγονός το οποίο θα της επέτρεπε να φανερώσει τα γιγαντιαία ηχεία στην επιφάνεια του Άρη, χωρίς να δώσει άλλες εξηγήσεις του τι κάνει στην πραγματικότητα με αυτά…</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Κι έτσι πέτυχαν διπλό κέρδος… Διότι κατόρθωσαν το ακατόρθωτο… να δοκιμάσουν αρμονικές χωρίς να το ανακοινώσουν δημόσια και να γιγαντώσουν το κίνημα των Ολυμπίων στην Ελλάδα, αποσταθεροποιώντας εντελώς το σύστημα θρησκειών που υπήρχε. Το έχω ξαναπεί όμως… Ότι το Εωσφορικό δίκτυο αρκείται στην αποσταθεροποίηση της όποιας υπάρχουσας θρησκείας… χωρίς να είναι απαραίτητο να ασπαστεί κάποιος τον Εωσφορισμό από την αρχή. Έτσι λοιπόν τι έγινε; Οι Εωσφοριστές, μέσω της ψευδούς οργάνωσης της Γαλαξιακής Ομοσπονδίας και παράλληλα μέσω της κεντρικής οργάνωσης των Εργατών του Φωτός, μπόρεσαν να δημιουργήσουν όλο αυτό το πνευματικό και υπαρξιακό αλαλούμ σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά κυρίως στην Ελλάδα… Γιατί στην Ελλάδα; </div>
<div style="font-size: 20px;">
Διότι η Ελλάδα, ο χώρος της, ο πληθυσμός της και η ιστορία της περιέχει σκόρπια στοιχεία πληροφορίας τόσο δραστικής και σημαντικής, η οποία αν τύχει και αρχίσει να ενώνεται ώστε να σχηματίζει ολοκληρωμένες εικόνες και έννοιες, τότε κινδυνεύει ολόκληρος ο σχεδιασμός των αδελφοτήτων… Γιατί; Διότι τότε η ανθρωπότητα θα καταλάβει ότι ο φόβος είναι εικονικός και όχι υπαρκτός και ότι οι μόνοι που κάνουν κουμάντο στον πλανήτη είναι μια μικρή ομάδα αδίστακτων ανθρώπων, οι οποίοι καταφέρνουν να κυβερνούν χάρη στον κατακερματισμό της γνώσης, στο φόβο και στην ψευδαίσθηση που δημιουργούν στους πάντες… Η αντίληψη όμως αυτής της πραγματικότητας, είναι ικανή να ξεκινήσει κύματα ολόκληρα αλλαγής της ενημέρωσης προς όλες τις κατευθύνσεις έτσι ώστε να αρχίσει σταδιακά η κατάρρευση του συστήματος που σχεδίασαν τόσα χρόνια ή και αιώνες…</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Κι όμως, μοιάζει σχεδόν αδύνατον να νικήσεις την αφέλεια αυτών των ανθρώπων… Όλων αυτών που τόσα χρόνια κατάφεραν να ενστερνιστούν ένα πνευματικό σύστημα που οδηγεί στην μονοκρατορία του Εωσφορισμού και στην υποδούλωση ολόκληρης της ανθρωπότητας… Έχουν δαπανήσει τόσες ώρες προσηλυτισμού όλων των ειδών και μεθόδων, και έχουν αναπτύξει μια εσωτερική αντίληψη των πραγμάτων τώρα, που μοιάζει αδύνατον να κατορθώσει κάποιος να τους στρέψει αλλού… Διότι το αλλού αυτό πρέπει να υπάρχει… να έχει δομή, να είναι απλό και να μπορεί να γίνει αποδεκτό εύκολα και απλά από όλους… Και εκεί φαίνεται ότι είναι η μεγάλη δυσκολία… Έχουν απλοποιήσει τόσο πολύ τη ζωή τους μέσα στον υπαρξιακό φόβο επιβίωσης και σωτηρίας, ώστε τους φαντάζει αδύνατον να ξεκολλήσουν έστω για λίγο και να σταθούν μόνοι, έξω από κάποιο σχήμα υποστήριξης του ψυχισμού των, ακόμη και τώρα που γνωρίζουν τι συμβαίνει… Και έτσι το μόνο που μπορεί να γίνει αυτή τη στιγμή είναι αργά βήματα μέσα από κατανόηση και αποδοχή το προβλήματος το οποίο έχει δημιουργηθεί…</div>
<div style="font-size: 20px;">
Ποιο είναι το πρόβλημα που έχουν αυτοί οι άνθρωποι όμως; Το πρόβλημα που υπάρχει αυτή τη στιγμή σε όσους έχουν πιστέψει όλο αυτό το παραμύθι, μπορεί να αναλυθεί σε πέντε κύρια σκέλη… α) φόβος και αρνητικά συναισθήματα λόγω εικονικών ανυπέρβλητων ψυχικών προβλημάτων επιβίωσης που τους έχουν αναπτυχθεί εσκεμμένα, β) πλασματική ανάγκη έξωθεν δυναμικής σωτηρίας από υπερόντα, γ) έλλειψη πραγματικής παιδείας και αντίληψης εννοιών υποστήριξης όπως της ενέργειας της αγάπης, δ) συστηματική αποικοδόμηση της όποιας προσπάθειας σύνθεσης του Εαυτού μέσα από χρόνια ψευδή πνευματική καθοδήγηση διαμελισμού του και ε) απορύθμιση του βασικού θρησκευτικού και γενεαλογικού πεδίου τους μέσω της χρόνιας αμφισβήτησης… Όλα αυτά και ένα-ένα μαζί, αποτελούν πλέον σήμερα, τα σημεία που οφείλουμε να σκύψουμε και να ασχοληθούμε συστηματικά και με υπομονή για αυτούς τους ανθρώπους…</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Με τον τρόπο αυτό, αρκετοί από όσους έχουν παραπλανηθεί όλα αυτά τα χρόνια θα καταφέρουν έγκαιρα να αντιληφθούν τη μεγάλη σκευωρία και να αποφασίσουν να επανενταχθούν στην ανθρωπότητα… Ναι να επανενταχθούν… Διότι αυτή τη στιγμή, παρά τα όσα πιστεύουν για τον εαυτό τους, αποτελούν χωρίς να το συνειδητοποιούν στοιχεία αναπαραγωγής όλης αυτής της κατάστασης για λόγους καθαρά προσωπικής επιλογής… Μιας επιλογής που ξεκινάει φυσικά από τον κατακερματισμένο τους Εαυτό, από την άγνοια της σύνθεσής του και από τις πεποιθήσεις τους οι οποίες ανεξέλεγκτα τους κρατούν μακριά από τον εικονικό στόχο της πνευματικής τους ανέλιξης…</div>
<div style="font-size: 20px;">
Αναγνωρίζω ότι κάποιοι από αυτούς, τώρα που οι μάσκες έχουν πέσει και έχει αποκαλυφθεί ο ρόλος της όλης οργάνωσης, ημέρα με την ημέρα θα γίνονται εχθρικοί και περισσότερο φανατικοί ως προς τις μεθόδους τους… Είναι εύκολο να τους αναγνωρίσει πλέον όμως κάποιος… Προσπαθώντας να βρουν δικαιολογίες για τα πάντα που συμβαίνουν γύρω τους, αποτελούν μια εικόνα οίκτου και λύπησης που καθημερινά θα αυξάνεται… Δυστυχώς οι άνθρωποι αυτοί, οι λίγοι οι οποίοι έχουν τοποθετήσει αρκετές από τις πνευματικές και υλικές αξίες τους στο σύστημα αυτό εδώ και χρόνια, θα χαθούν χωρίς ελπίδα επιστροφής… Αφήστε τους… Έχουν κάνει τις επιλογές τους… Αρκεί που τους γνωρίζετε… Κάθε φορά, υπάρχουν κάποιοι που επιλέγουν κι αυτό το δρόμο… Δρώντας σαν φάροι, αν είναι συνειδητοί σε αυτό, σηματοδοτούν τον επικίνδυνο χώρο με την παρουσία τους… Αν όχι απλά θα χαθούν χωρίς να τους θυμάται κάποιος στο μέλλον, μιας και θα έχουν χαθεί στη λήθη του παρελθόντος για πάντα…</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
Αλκιρέας</div>
<div style="font-size: 20px;">
(Συνεχίζεται…)</div>
<div style="font-size: 20px;">
<br /></div>
<div style="font-size: 20px;">
<a href="http://codepetalouda.blogspot.gr/2013/06/blog-post_30.html#comment-form" target="_blank">πηγή</a></div>
</div>
αδαήςhttp://www.blogger.com/profile/05045619277397776162noreply@blogger.com0