Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

Tὰ Ἑλληνικὰ εἶναι τραγoύδι!


Αὐτὸ τὸ ἄρθρον τὸ ἔψαχνα γιὰ καιρό, ἀλλὰ μετὰ τὸ ξέχασα. 
Σήμερα ὅμως, ἀφορμῆς δοθείσης ἀπὸ τὶς σαχλαμᾶρες αὐτῶν ποὺ δροῦν μέσα στὰ ὑπουργεῖα ἀπαιδείας, καθῶς καὶ ἀπὸ τὶς ἀδιαφορίες τῶν «δασκάλων» γιὰ τὸ τὶ πραγματικὰ διαπράττουν εἰς βάρος τῶν παιδιῶν μας, ἀπεφάσισα νὰ ἐπιμείνω. 
Κι ἔτσι τώρα σᾶς τὸ παρουσιάζω.

Στόχος μου εἶναι νὰ κατανοήσουμε τὴν χρησιμότητα τῶν γραμμάτων κι ὄχι νὰ ἀδιαφορήσουμε γιὰ ἀκόμη μίαν φορά. 
Δυστυχῶς, οἱ ἀδαεῖς καὶ οἱ …Μῆτσοι, εἶναι πάρα πολλοί. 
Ἀλλὰ εἶναι στὸ χέρι μας νὰ ἐνημερώσουμε ὅσο τὸ δυνατὸν περισσοτέρους. 
Ἀφορᾷ στὴν πνευματικὴ ὑγεία τῶν παιδιῶν μας, καθῶς καὶ ὅλων τῶν γενεῶν ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν.
Φιλονόη.

Τα ελληνικά είναι τραγούδι

 Πρέπει να σας πω ότι δεν ήμουν πάντοτε υπέρ των τόνων. Τούς θεωρούσα διακοσμητικά στολίδια, κατάλοιπα άλλων εποχών, που δεν χρειάζονται πια. Και καθώς δεν ήμουν ποτέ καλός στην ορθογραφία, το μονοτονικό με διευκόλυνε.

ΑΠΟΔΙΚΩΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ 12 ΑΘΛΩΝ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ




Ο Ηρακλής, αυτός ο ημίθεος, γιος του Δία και μία θνητής, της Αλκμήνης, σε μία εποχή μακρινή, δεν δείχνει παρά τη πορεία του ανθρώπου προς την αποδέσμευση από την ύλη. Η θνητή μητέρα του προσφέρει ένα σώμα φθαρτό, αλλά ο θεϊκός πατέρας, του προσφέρει τη δυνατότητα να ενωθεί με τη συμπαντική ενέργεια, μετά από αγώνα προσωπικό και επίπονο.
Το ίδιο το όνομα «Ηρακλής» σημαίνει το «κλέος της Ήρας», δηλαδή η δόξα και η λάμψη της ψυχής. Ο μύθος αναφέρει πως ενώ ο Ηρακλής είχε γίνει ένας γενναίος και σημαντικός άντρας, απέκτησε οικογένεια, αλλά κάποια στιγμή η Ήρα που τον ζήλευε και τον καταδίωκε από βρέφος, τον τρέλανε κι εκείνος σκότωσε την οικογένειά του και τα στενά φιλικά του πρόσωπα. Όταν συνήλθε από τη τρέλα αυτή, ζήτησε βοήθεια στο μαντείο των Δελφών, για να βρει το δρόμο προς τη λύτρωση και τη συγχώρεση.
Η Πυθία τον συμβούλεψε να ΕΙΝΑΙ για 12 χρόνια υποτακτικός του Ευρυσθέα και να υπακούει σε ό,τι του ζητήσει, ώστε να γλιτώσει από το κακό. Ο Ευρυσθέας, του ζήτησε να εκπληρώσει 12 δύσκολα κατορθώματα, που μόνο ένας ημίθεος μπορούσε να ολοκληρώσει.
Η Ήρα φαίνεται να τον καταδιώκει από τη γέννησή του, αλλά πέρα από την εξωτερική μορφή του μύθου, αν σκεφθούμε πως το όνομά του φέρει σαν πρώτο συνθετικό τη λέξη «Ήρα», τότε πρέπει να σκεφθούμε τον συμβολισμό. Η Ήρα είναι η ψυχή που επιζητά τη δόξα και την λάμψη. Αλλά, πριν βρει τον δρόμο της, κάνει λάθη, άλλοτε απλά κι άλλοτε τραγικά.
Το συμπαντικό νόημα του Ηρακλή, είναι ο μαθητής που επιδιώκει την εσωτερική του τελείωση. Ωστόσο έχει να παλέψει με τα θηρία που κρύβει μέσα του. Η τρέλα κάτω από την οποία ο Ηρακλής σκοτώνει τα αγαπημένα του πρόσωπα, είναι ένα από τα πρώτα λάθη του αρχάριου, ο οποίος στην ανάγκη του να απελευθερωθεί το συντομότερο, θυσιάζει τον καθένα και το καθετί στην εξελικτική του πορεία. Ένα λάθος συχνό σε πολλούς αναζητητές, με καταστροφικά αποτελέσματα.
Για τον Ηρακλή και τη σχέση του με τον ζωδιακό κύκλο, υπάρχει μία αναφορά, πως τον εξέφραζε ο Σταθερός Σταυρός. Είχε την δύναμη του να πράττει (Ταύρος)την τόλμη(Λέων), την ικανότητα να σιωπά (Σκορπιός) και την δυνατότητα της γνώσης (Υδροχόος). Ακόμη και σαν άνθρωπος, κατάγεται από βασιλική γενιά και φορά μία λεοντή (Λέων), έχει ένα δυνατό σώμα (Ταύρος), δεν μιλά μέσα στο μύθο (Σκορπιός), ενώ γίνεται γνωστός μόνο μέσα από πράξεις (Ταύρος)Έχει την ευφυΐα και την ευρηματικότητα να τα βάλει και να νικήσει φοβερά θηρία(Υδροχόος).
Ας εξετάσουμε τους άθλους και τα στάδια της πορείας για

ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΝΟΥΣ - ΜΙΑ ΠΑΝΑΡΧΑΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΓΝΩΣΗ



                Ο άνθρωπος έπρεπε να βρίσκεται πάντα κάτω από την επίβλεψη του Θεού, καταδικασμένος να ζητά διά βίου συγχώρεση και να προ-ετοιμάζεται έτσι σε όλη του τη ζωή για τον θάνατο. Οτιδήποτε καλούσε τους ανθρώπους να ανακαλύψουν τον Θεό μέσα τους καιόχι έξω από αυτούς αφανιζόταν. Βιβλιοθήκες με γνώσεις αιώνων καταστράφηκαν και επιστήμονες δολοφονήθηκαν, στον βωμό των θρησκευτικών «πιστεύω». Πώς θα ελεγχόταν ο κόσμος εάν ανακάλυπτε ότι η εσωτερική αναζήτηση μέσα από την προσωπική έρευνα δηγούσε, τελικά, στην κατανόηση και την αποκάλυψη της κοσμικής αρμονίας, στην οποία όλοι έχουμε θέση και μερίδιο; Πώς θα ελεγχόταν ο κόσμος μόλις ο άνθρωπος αντιλαμβανόταν ότι η σκέψη του δεν είναι παρά το εργαλείο επικοινωνίας με τη συλλογική σκέψη της υπόλοιπης Φύσης και η νόηση του το εργαλείο για να φτάσει στην υλοποίηση αυτής της επικοινωνίας; 

               Η συλλογική αυτή σκέψη εκδηλώνεται με αποτελεσματικές δράσεις, είτε με επιγνωσιακό τρόπο που παραπέμπει σε λιτανείες και ομαδικές τελετές φυσιολατρικού περιεχομένου όπως εκείνες των αρχαίων Ελλήνων (Ελευσίνια Μυστήρια) που απαιτούσαν συμμετέχοντες με υψηλό επιγνωσιακό επίπεδο- είτε μέσα από νοητικές διαδικασίες, έμμεσα ελεγχόμενες από τη λογική εποπτεία. Στην κατηγορία αυτή ανήκει και το γνωστό «μάτιασμα», για το οποίο οι μεν άνθρωποι ανέκαθεν γνώριζαν τι σημαίνει και πώς να το αντιμετωπίζουν, οι δε θρησκευτικές ιερατικές εξουσίες αναγκάστηκαν, μετά από αιώνες άρνησης, να το αποδεχτούν και να το εντάξουν σιωπηρά μέσα στη δογματική τους. Χωρίς να αντιλαμβάνονται καν για τι είδους φαινόμενο μιλούν.






             Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, το σύνολο των συνειδητών μας δράσεων, όλων εκείνων δηλαδή των ενεργειών που απαιτούν επίγνωση για να έρθουν εις πέρας, δημιουργεί μία τεράστια μνημονική αποθήκη, της οποίας τα περιεχόμενα δεν είναι απλές εγγραφές, αλλά ζωντανές νοοσφαιρικές οντότητες. Για να φέρουμε εις πέρας το καθημερινό έργο που απαιτείται για να επιβιώσουμε, είμαστε αναγκασμένοι να δρούμε με σύστημα και με επίγνωση των επιμέρους ενεργειών μας. Ωστόσο, όλες οι προηγούμενες δράσεις μας εξακολουθούν να γίνονται αντικείμενα επεξεργασίας από τη νόηση μας, χωρίς εμείς να έχουμε την άμεση εποπτεία-επίγνωση αυτής της επεξεργασίας.

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

Η διαθήκη των Illuminati



“Θα είναι μια ψευδαίσθηση τέτοιας κλίμακας, τόσο μεγαλειώδης που θα ξεφύγει από την αντίληψη τους.
Εκείνοι που θα το καταλάβουν θα πρέπει να θεωρηθούν τρελοί. Θα δημιουργήσουμε ξεχωριστά μέτωπα για να τους αποτρέψουμε από το να δουν τη σύνδεση μεταξύ μας. Εμείς θα συμπεριφερόμαστε σαν να μην έχουμε καμία απολύτως σχέση ούτως ώστε να κρατήσουμε ζωντανή την ψευδαίσθηση. Ο στόχος μας θα πρέπει να επιτευχθεί ένα βήμα τη φορά, προκειμένου να μην κινήσουμε ποτέ την υποψία στους εαυτούς μας. Αυτό επίσης θα τους αποτρέψει από το να αντιλαμβάνονται τις αλλαγές που θα συμβαίνουν.

Θα βρισκόμαστε πάντα πάνω από το σχετικό πεδίο της αντίληψης τους γιατί ξέρουμε τα μυστικά του απόλυτου (της συνειδητότητας). Θα συνεργαζόμαστε πάντα και θα δεσμευόμαστε από το αίμα και τη μυστικότητα. Θάνατος θα επέρχεται σε όποιον μιλάει.
Θα κρατάμε σύντομη τη διάρκεια ζωής τους και το μυαλό τους ασθενές και αδύναμο,