"Ελευθερία"... η πιο όμορφη λέξη

Η λέξη "ἐλευθερία" προκύπτει "παρά τό ἐλεύθειν ὅπου ἐρᾶ τίς", δηλαδή "από το να πηγαίνει κάποιος εκεί όπου αγαπάει/επιθυμεί".
(ἐλεύθω= ἐρχομαι, πορεύομαι + ἐρῶ= αγαπώ -> ἔρως).

"Ελευθερία" λοιπόν δεν είναι, σύμφωνα με την ετυμολογία της λέξεως, το να μην είσαι σκλάβος ή δούλος, αλλά το να πράττεις εν γένει σύμφωνα με ό,τι σου γεννά έρωταστην ψυχή σου...

Δεν αρκεί επομένως να μην είσαι υπόδουλος για να είσαι ελεύθερος. Πρέπει να βαδίζεις σύμφωνα με ό,τι έρωτα σου προκαλεί, δηλαδή σε ενθουσιάζει, ταράζει την ψυχή σου, σε οδηγεί στην δημιουργία και στην υπέρβαση, σε συγκλονίζει... Ζώντας μία ζωή ρουτίνας και ημιμέτρων, ελεύθερος δεν είσαι..

.
Πόρισμα: η ελληνική γλώσσα κρύβει νοήματα και έχει και φιλοσοφικό υπόβαθρο...

 etymonellhnikhsglwsshs.blogspot.gr 

απο τον αγαπημένο μου παππούλη για όλους τους ελληνόφωνους

χωρίς λόγια .... στέρεψαν .... λυπάμαι πάρα πολύ!!!!

ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΠΟΥΛΗΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ στοιβάζονται σε αεροδρόμια, χωράφια και πάρκινγκ!!! Γιατί ΔΕΝ τα αγοράζει κανείς;;;

Φωτογραφίες από εκατοντάδες αδιάθετα αυτοκίνητα στοιβαγμένη σε αχανή πάρκινγκ, σε όλο τον κόσμο, αποτυπώνουν...

με δραματικό τρόπο, την άλλη πλευρά της οικονομικής κρίσης.

Όταν μειώνονται οι πωλήσεις των αυτοκινήτων οι αλυσίδες παραγωγής μειώνουν το ρυθμό τους αλλά δεν σταματούν εντελώς. Αυτό σημαίνει ότι συνεχίζουν να βγάζουν αυτοκίνητα τα οποία, λόγω της χαμηλής αγοράς, δεν πωλούνται.

Εταιρείες όπως η General Motors, Nissan και άλλες στοιβάζουν τα απούλητα, λόγω κρίσης, αυτοκίνητα σε παλιά αεροδρόμια, πίστες αυτοκίνητων ή ειδικά γκαράζ που έχουν δημιουργηθεί γι'αυτό το σκοπό. Τις αεροφωτογραφίες της Google Maps που δείχνουν τα ατέλειωτα γκαράζ σε Βρετανία, ΗΠΑ και σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, μοιράζονται άνθρωποι στο διαδίκτυο.

Εκλογές !!!!!

η ψευδαίσθηση της δημοκρατιας ... το δικαίωμα μας να εκλέγουμε και να εκλεγόμαστε.  Δείτε στο ακόλουθο βίντεο απο το 1,35, την ερώτηση ... και την απάντηση.  Αν ένα απλό μέλος εφορευτικής επιτροπής έχει την δυνατότητα αυτή ....

Σε εκλογικό κέντρο στον Πύργο (αν διάβασα καλά) μια καθαρίστρια βρήκε κάτω απο το θρανίο κλειστούς εκλογικούς φακέλους ... Η ΒΛΑΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΗΤΗ!!!!

Ο Οδυσσέας στο έργο του Λιαντίνη

Η ανάρτηση αυτή θα προσπαθήσει να συγκεντρώσει σε μορφή σταχυολόγησης όσα έχει γράψει ο Λιαντίνης για τον Οδυσσέα στο έργο του. Κι ο λόγος είναι πως ο ομηρικός ήρωας αποτελεί βασική νοητική εποπτεία στο έργο του Λιαντίνη ενώ και στην προσωπική του ακόμη ζωή αποκαλούσε τον εαυτό του Οδυσσέα.

Ο ΕΞΥΠΝΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΪΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΡΟΥ

Την εικόνα του ακέραιου ανθρώπου την ιστόρησε μια για πάντα ο Όμηρος με το μύθο του Οδυσσέα. Του κλέφτη από μια σκοπιά. Του πανούργου, του απαρνητή των γυναικών και του γόη των τεράτων.

Εάν ο Οδυσσέας μας φαίνεται τέτοιος, υπάρχει ωστόσο και μια ηθική πλατύτερη από τη χριστιανική. Μια ηθική που το ιστορικό της ξετύλιγμα την κατάντησε στο σημείο, ώστε η ανεπάρκεια της γνώσης και η αδυναμία της βούλησής μας να την έχουν παροπλίσει. Εννοώ την ελληνική ηθική της ακμής, που συμβατικά τελειώνει όταν ο Πυθαγόρας ο Ρηγίνος ετελείωνε στους Δελφούς τον Ηνίοχο, το 476 π.Χ.

Έχω τη γνώμη πως μπροστά στην ελληνική αρετή οι άνθρωποι πισωπατούν, από τη στιγμή που αρχίζουν να την κατανοούν σε βάθος. Κι αυτό, γιατί δεν υποφέρει ο άνθρωπος τη διαμαντένια σκληρότητα της φύσης. Το τρομερό του ωραίου, που λένε οι ποιητές.

Πράγματι, ο πολυμήχανος Οδυσσέας είναι ο αμαρτωλός και ο άπιστος. Ας αναλογιστούμε πώς τον κολάζει ο Δάντης. Αλλά πόση λάμψη αφήνει πίσω του, πόσο μεράκι στέρησης και πλούτο μνήμης, κάθε φορά που φεύγοντας αποχαιρετά ανθρώπους που τους βρήκε μετρημένους και δίκαιους. Ή εάν δεν τους βρήκε, τους ανάγκασε να γίνουν τέτοιοι. Τουλάχιστον μαζί του.

Ο Οδυσσέας δεν είναι ούτε της νύχτας ο φυγόδικος, ούτε ο ληστής της μέρας. Είναι ο έξυπνος με την αρχαϊκή σημασία της λέξης.

Ανήκει, δηλαδή, σε κείνη τη φυλή των ανθρώπων, που μιας και βρέθηκαν έξω από τον παράδεισο με το απαγορευμένο δέντρο, μιας και βρέθηκαν έξω από το σύμπαν του ζώου θα λέγαμε με πνεύμα ελληνικής θεολογίας, δεν άφησαν τον εαυτό τους να ξαναπέσει στο ζώο. Να ξανακοιμηθεί.

Λέγοντας πως ο Οδυσσέας είναι ο έξυπνος, εννοώ αυτήν ακριβώς την αγρύπνια. Την εξυπνάδα, που είναι η κατάσταση έξω από τον ύπνο.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, «Ο Νηφομανής», σελ. 13
Αν το πρώτο απόσπασμα μας μίλησε για τον ίδιο τον Οδυσσέα ως εικόνα του κάθε ακέραιου ανθρώπου, που έχει ελληνική αρετή και εξυπνάδα, το επόμενο θα μας δείξει πως και η Οδύσσεια δεν αφορά το ταξίδι του Πολυμήχανου και μόνο αλλά πολλά ακόμη ταξίδια:

Το πρόβλημα και το βαρόμετρο

Σε ένα πανεπιστήμιο των ΗΠΑ ζητήθηκε από τους φοιτητές της φυσικής να λύσουν το εξής πρόβλημα:

Πώς μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα βαρόμετρο για να υπολογίσετε το ύψος ενός ψηλού κτιρίου;

Η “σωστή” απάντηση (και θα καταλάβετε σύντομα προς τι τα εισαγωγικά), η απάντηση που ήθελε ο καθηγητής και έδωσαν όλοι οι φοιτητές πλην ενός, ήταν να μετρηθεί η πίεση του αέρα στην κορυφή και στη βάση του κτιρίου και από τη διαφορά -με τη χρήση του κατάλληλου τύπου- να βρεθεί το ύψος.

Όμως κάποιος σπουδαστής είχε μια διαφορετική ιδέα: “Δένω το βαρόμετρο σε ένα σκοινί και το κατεβάζω ως το δρόμο. Το μήκος του σκοινιού είναι προφανώς ίσο με το ύψος του κτιρίου.”

Ο καθηγητής βρέθηκε σε δύσκολη θέση. Ο φοιτητής είχε δώσει σωστή απάντηση, αφού στη διατύπωση δεν αναφερόταν τίποτα για την πίεση του αέρα ή για τη μη-χρήση σκοινιών.

Ζήτησε τη βοήθεια ενός άλλου καθηγητή και συμφώνησαν ότι ο φοιτητής έπρεπε να απαντήσει ξανά στην ερώτηση, προκειμένου να δείξει ότι έχει γνώσεις φυσικής. Ο φοιτητής δεν είχε καμία αντίρρηση. Τους έδωσε πέντε καινούριες απαντήσεις:

Μπορεί να υπάρξει απόλυτη ελευθερία από τον ψυχολογικό φόβο;

Ο Κρισναμούρτι, στη συγκέντρωση του Σάανεν το καλοκαίρι του 1975, αφιέρωσε μια από τις ομιλίες του σε αυτό που ονόμαζε ένα πολύ σοβαρό ζήτημα: μπορεί να υπάρξει απόλυτη ελευθερία από τον ψυχολογικό φόβο; 

«Αν πρόκειται κανείς να απελευθερωθεί από το φόβο» επεσήμανε, «πρέπει να απελευθερωθεί από το χρόνο. 

Αν δεν υπήρχε χρόνος, κανείς δε θα είχε φόβο. Αναρωτιέμαι αν το βλέπετε αυτό. 

Αν δεν υπήρχε αύριο, αν υπήρχε μόνο το τώρα, ο φόβος, σαν κίνηση της σκέψης, θα έπαιρνε τέλος.» 

Ο φόβος γεννιέται από την επιθυμία της ασφάλειας. 

«Αν υπάρχει απόλυτη ψυχολογική ασφάλεια, δεν υπάρχει φόβος», δεν μπορεί όμως ποτέ να υπάρξει ψυχολογική ασφάλεια «αν κανείς πάντοτε κάτι θέλει, επιθυμεί, αναζητά, προσπαθεί να γίνει». 

Και συνέχισε:

«... η σκέψη προσπαθεί πάντοτε να βρει ένα μέρος όπου θα μπορεί να εγκατασταθεί, να εγκατασταθεί με την έννοια του να κρατηθεί. Αυτό που δημιουργεί η σκέψη -που είναι κατακερματισμένη- είναι πλήρης ανασφάλεια.

 Επομένως υπάρχει πλήρης ασφάλεια, όταν κανείς δεν είναι τίποτα - που σημαίνει να μην είναι κάτι που η σκέψη έχει δημιουργήσει.

 Το να είναι κανείς απολύτως τίποτα σημαίνει μια πλήρη αντίφαση με όλα όσα έχετε μάθει... 

Ξέρετε τι σημαίνει να είστε τίποτα; 

Καμιά φιλοδοξία -πράγμα που δε σημαίνει πως θα φυτοζωείτε- καμιά επιθετικότητα, καμιά αντίσταση, κανένας φραγμός που χτίζεται από το πλήγωμα... 

Η ασφάλεια, που η σκέψη έχει δημιουργήσει, δεν είναι καθόλου ασφάλεια. 

Αυτό είναι μια απόλυτη αλήθεια.»

Μαίρης Λάτιενς “Η ζωή και ο θάνατος του Κρισναμούρτι”, μετάφρ.
Ανθή Ανδρεοπούλου, εκδ.Καστανιώτη

Krishnamurti Library of Athens

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr/2014/03/blog-post_2641.html